ជំពូកទី៩៧
ឧទាហរណ៍អំពីកម្មករនៅចម្ការទំពាំងបាយជូរ
-
កម្មករដែលជា«អ្នកក្រោយគេ»នៅចម្ការទំពាំងបាយជូរក្លាយទៅជា«អ្នកមុនគេ»
លោកយេស៊ូទើបតែបានប្រាប់ពួកអ្នកស្ដាប់លោកនៅតំបន់ភេរៀថា៖ «មនុស្សជាច្រើនដែលជាអ្នកមុនគេ នឹងទៅជាអ្នកក្រោយគេវិញ ហើយអ្នកដែលក្រោយគេ នឹងទៅជាអ្នកមុនគេវិញ»។ (ម៉ាថាយ ១៩:៣០) លោកបញ្ជាក់រឿងនេះដោយលើកឧទាហរណ៍មួយអំពីកម្មករក្នុងចម្ការទំពាំងបាយជូរ។
លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «រាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌គឺប្រៀបដូចជាបុរសម្ចាស់ដីម្នាក់ ដែលបានចេញតាំងពីព្រលឹមទៅជួលកម្មករឲ្យធ្វើការនៅចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់លោក។ ក្រោយពីបានព្រមព្រៀងជាមួយនឹងពួកកម្មករថា លោកនឹងឲ្យប្រាក់ឈ្នួលពួកគេមួយឌីណារីក្នុងមួយថ្ងៃហើយ នោះលោកបានចាត់ពួកគេទៅធ្វើការនៅចម្ការរបស់លោក។ នៅប្រហែលជាម៉ោងទីបី លោកបានចេញទៅម្ដងទៀតហើយក៏ឃើញអ្នកឯទៀតដែលគ្មានការងារធ្វើ កំពុងឈរនៅផ្សារ។ លោកមានប្រសាសន៍ទៅអ្នកទាំងនោះថា៖ ‹ចូរអ្នករាល់គ្នាទៅចម្ការរបស់ខ្ញុំដែរទៅ ហើយខ្ញុំនឹងឲ្យប្រាក់ឈ្នួលតាមអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ›។ រួចអ្នកទាំងនោះក៏ទៅ។ នៅប្រហែលជាម៉ោងទីប្រាំមួយនិងម៉ោងទីប្រាំបួន លោកក៏បានចេញទៅហើយធ្វើដូច្នោះទៀត។ លុះដល់ប្រហែលម៉ោងទីដប់មួយ លោកបានចេញទៅហើយឃើញមានអ្នកឯទៀតកំពុងឈរ ក៏បានសួរពួកគេថា៖ ‹ហេតុអ្វីអ្នករាល់គ្នាបានឈរនៅទីនេះពេញមួយថ្ងៃដោយគ្មានការងារធ្វើដូច្នេះ?›។ ពួកគេបានឆ្លើយថា៖ ‹ពីព្រោះគ្មានអ្នកណាជួលយើងទេ›។ នោះលោកប្រាប់ពួកគេថា៖ ‹ចូរអ្នករាល់គ្នាទៅចម្ការរបស់ខ្ញុំដែរទៅ›»។—ម៉ាថាយ ២០:១-៧
ពួកអ្នកដែលស្ដាប់លោកយេស៊ូទំនងជាគិតអំពីព្រះយេហូវ៉ា ពេលដែលពួកគេឮអំពី«រាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌»និង«បុរសម្ចាស់ដីម្នាក់»។ បទគម្ពីររៀបរាប់ថាព្រះយេហូវ៉ាគឺតំណាងម្ចាស់ចម្ការទំពាំងបាយជូរ ហើយចម្ការនោះតំណាងប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែល។ (ទំនុកតម្កើង ៨០:៨, ៩; អេសាយ ៥:៣, ៤) អស់អ្នកដែលស្ថិតក្រោមកិច្ចព្រមព្រៀងខាងច្បាប់បានត្រូវប្រដូចទៅនឹងកម្មករក្នុងចម្ការទំពាំងបាយជូរ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ លោកយេស៊ូមិនមែនកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីអ្វីនៅអតីតកាលទេ តែលោកកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីស្ថានភាពនៅសម័យរបស់លោក។
ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនានិងពួកផារិស៊ីមានភារកិច្ចខំធ្វើការយ៉ាងខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ។ ពួកគេប្រៀបដូចជាកម្មករធ្វើការពេញពេលដែលសង្ឃឹមថានឹងទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលពេញថ្លៃ គឺមួយឌីណារីសម្រាប់ការងារមួយថ្ងៃ។
ពួកសង្ឃនិងអ្នកឯទៀតក្នុងចំណោមពួកគេគិតថា ជនជាតិយូដាសាមញ្ញមិនសូវបម្រើព្រះយ៉ាងខ្នះខ្នែងទេ។ ពួកគេប្រៀបដូចជាកម្មករដែលធ្វើការមិនពេញពេលក្នុងចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់ព្រះ។ ក្នុងឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូ ជនជាតិយូដាទាំងនោះគឺជាបុរសដែលបានត្រូវជួលឲ្យធ្វើការនៅ«ប្រហែលជាម៉ោងទីបី» (ម៉ោង៩ព្រឹក) ឬក៏នៅម៉ោងក្រោយៗទៀតក្នុងថ្ងៃនោះ គឺនៅម៉ោងទី៦ ម៉ោងទី៩ ហើយចុងក្រោយគឺនៅម៉ោងទី១១ (ម៉ោង៥ល្ងាច)។
បុរសនិងស្ត្រីដែលជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូបានត្រូវគេចាត់ទុកថាជា«មនុស្សដែលត្រូវបណ្ដាសា»។ (យ៉ូហាន ៧:៤៩) ស្ទើរតែពេញមួយជីវិត ពួកគេជាអ្នកនេសាទនិងជាកម្មករ។ ក្រោយមកប្រហែលជានៅខែតុលា ក្នុងឆ្នាំ២៩ គ.ស. ព្រះដែលជា«ម្ចាស់ចម្ការ»បានបញ្ជូនលោកយេស៊ូឲ្យហៅមនុស្សទន់ទាបទាំងនោះមកធ្វើការសម្រាប់ព្រះក្នុងនាមជាអ្នកកាន់តាមគ្រិស្ត។ ពួកគេគឺជា«អ្នកក្រោយគេ»ដែលលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ ពោលគឺកម្មករដែលធ្វើការក្នុងចម្ការនៅម៉ោងទី១១។
លោកយេស៊ូបានបញ្ចប់ឧទាហរណ៍របស់លោកដោយរៀបរាប់អំពីអ្វីដែលកើតឡើងក្រោយពីចប់ធ្វើការ ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «ពេលល្ងាច ម្ចាស់ចម្ការនោះបានប្រាប់អ្នកត្រួតការថា៖ ‹ចូរហៅពួកកម្មករមក ហើយឲ្យប្រាក់ឈ្នួលពួកគេទៅ ចាប់ផ្ដើមពីអ្នកដែលមកក្រោយគេ ដល់អ្នកដែលមកមុនគេ›។ នៅពេលពួកកម្មករដែលបានធ្វើការពីម៉ោងទីដប់មួយមកដល់ ពួកគេម្នាក់ៗបានទទួលមួយឌីណារី។ ដូច្នេះ ពេលអ្នកដែលបានចូលធ្វើការមុនគេមកដល់ ពួកគេបានសន្និដ្ឋានថា ពួកគេនឹងទទួលប្រាក់ឈ្នួលច្រើនជាង។ ប៉ុន្តែពួកគេក៏បានទទួលប្រាក់ឈ្នួលមួយឌីណារីដូចគ្នា។ ពេលដែលទទួលហើយ ពួកគេចាប់ផ្ដើមត្អូញត្អែរអំពីម្ចាស់ដីនោះ ក៏បាននិយាយថា៖ ‹អ្នកដែលមកក្រោយគេបានធ្វើការតែមួយម៉ោងប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែលោកនៅតែឲ្យពួកគេស្មើនឹងយើងដែលបានធ្វើការនឿយហត់ពេញមួយថ្ងៃទាំងហាលថ្ងៃទៀតផង!›។ ប៉ុន្តែលោកតបឆ្លើយនឹងពួកគេម្នាក់ថា៖ ‹សម្លាញ់ ខ្ញុំមិនបានធ្វើអ្វីខុសទេ។ អ្នកបានយល់ព្រមយកប្រាក់ឈ្នួលមួយឌីណារី មែនទេ? សូមយកប្រាក់ឈ្នួលរបស់អ្នកហើយទៅចុះ ខ្ញុំចង់ឲ្យប្រាក់ឈ្នួលដល់អ្នកដែលមកក្រោយគេ ដូចខ្ញុំបានឲ្យអ្នកដែរ។ តើខ្ញុំមិនមានសិទ្ធិប្រើប្រាស់ប្រាក់របស់ខ្ញុំតាមចិត្តទេឬ? ឬក៏អ្នកច្រណែន ដោយសារខ្ញុំចិត្តល្អ?›។ គឺយ៉ាងនេះហើយដែលអ្នកក្រោយគេនឹងទៅជាមុនគេ ហើយអ្នកដែលមុនគេ នឹងទៅជាអ្នកក្រោយគេវិញ»។—ម៉ាថាយ ២០:៨-១៦
ពួកអ្នកកាន់តាមប្រហែលជាឆ្ងល់អំពីផ្នែកចុងបញ្ចប់ក្នុងឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូ។ តើតាមរបៀបណាពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាជនជាតិយូដាដែលចាត់ទុកថាខ្លួនជា«អ្នកមុនគេ»ក្លាយទៅជា«អ្នកក្រោយគេ» ហើយតើពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូក្លាយទៅជា«អ្នកមុនគេ»យ៉ាងដូចម្ដេច?
ពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូដែលពួកផារិស៊ីនិងអ្នកឯទៀតចាត់ទុកថាជា«អ្នកក្រោយគេ» នឹងក្លាយទៅជា«អ្នកមុនគេ» ពោលគឺពួកគេទទួលប្រាក់ឈ្នួលពេញថ្លៃមុនគេបង្អស់។ ក្រោយពីលោកយេស៊ូស្លាប់ ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលលែងទទួលការពេញចិត្តពីព្រះទៀត ហើយលោកនឹងជ្រើសរើសប្រជាជាតិថ្មីមួយគឺ«អ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ»។ (កាឡាទី ៦:១៦; ម៉ាថាយ ២៣:៣៨) យ៉ូហានដែលជាអ្នកជ្រមុជទឹកបាននិយាយថា សមាជិកនៃប្រជាជាតិថ្មីនោះនឹងទទួលការជ្រមុជទឹកដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធនៅថ្ងៃមុខ។ អ្នកដែលជា«អ្នកក្រោយគេ»គឺជាអ្នកមុនគេដែលទទួលការជ្រមុជទឹកនោះ ហើយទទួលឯកសិទ្ធិក្នុងការធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីលោកយេស៊ូ«រហូតដល់កន្លែងឆ្ងាយបំផុតនៅផែនដី»។ (សកម្មភាព ១:៥, ៨; ម៉ាថាយ ៣:១១) បើពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូបានយល់អំពីការផ្លាស់ប្ដូរដ៏ធំដែលលោកកំពុងបញ្ជាក់ ពួកគេប្រហែលជាអាចដឹងទុកជាមុនថាពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាដែលក្លាយទៅជា«អ្នកក្រោយគេ»នឹងស្អប់ពួកគេ។
