លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

ជំពូក​ទី​១៩

លោកយេស៊ូបង្រៀនស្ត្រីជនជាតិសាម៉ារីម្នាក់

លោកយេស៊ូបង្រៀនស្ត្រីជនជាតិសាម៉ារីម្នាក់

យ៉ូហាន ៤:៣​-​៤៣

  • លោក​យេស៊ូ​បង្រៀន​ស្ត្រីជន​ជាតិ​សាម៉ារី​និង​អ្នក​ផ្សេង​ទៀត

  • ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ដែល​ព្រះ​ពេញ​ចិត្ត

តាម​ផ្លូវ​ពី​តំបន់​យូឌា​ទៅ​ស្រុក​កាលីឡេ​ដែល​នៅ​ភាគ​ខាង​ជើង លោក​យេស៊ូ​និង​អ្នក​កាន់​តាម​លោក​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ឆ្លង​កាត់​តំបន់​សាម៉ារី។ ពួក​គាត់​អស់​កម្លាំង​ណាស់ ដូច្នេះ​ប្រហែល​ជា​នៅ​ពេល​ថ្ងៃ​ត្រង់ ពួក​គាត់​បាន​ឈប់​សម្រាក​នៅ​អណ្ដូង​មួយ​ដែល​នៅ​ជិត​ក្រុង​ស៊ីខា។ នា​ប៉ុន្មាន​សតវត្សរ៍​មុន អណ្ដូង​នោះ​ទំនង​ជា​អណ្ដូង​មួយ​ដែល​យ៉ាកុប​បាន​ជីក ឬ​ក៏​គាត់​បង់​ប្រាក់​ឲ្យ​គេ​ជីក។ នៅ​សម័យ​យើង ជិត​ក្រុង​ណាប្លុស អណ្ដូង​ដូច​នោះ​នៅ​មាន​នៅ​ឡើយ។

ពេល​លោក​យេស៊ូ​សម្រាក​នៅ​ជិត​អណ្ដូង ពួក​អ្នក​កាន់​តាម​លោក​ចេញ​ទៅ​ក្រុង​ក្បែរ​នោះ ដើម្បី​ទិញ​អាហារ។ ពេល​ពួក​គាត់​ចេញ​ទៅ​អស់ មាន​ស្ត្រីជន​ជាតិ​សាម៉ារី​ម្នាក់​មក​ដង​ទឹក។ លោក​យេស៊ូ​ក៏​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​នាង​ថា​៖ ​«​សូម​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ផឹក​ផង​»។—យ៉ូហាន ៤:៧

តាម​ធម្មតា ជន​ជាតិ​យូដា​មិន​និយាយ​រក​ជន​ជាតិ​សាម៉ារី​ទេ ដោយ​សារ​ការ​ប្រកាន់​ពូជ​សាសន៍​ដែល​មាន​តាំង​ពី​យូរ​មក​ហើយ។ ហេតុ​នេះ ស្ត្រី​នោះ​បាន​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ជា​ខ្លាំង ហើយ​សួរ​លោក​ថា​៖ ​«​ហេតុ​ដូច​ម្ដេច​បាន​ជា​លោក​សុំ​ទឹក​ពី​ខ្ញុំ​ពិសា​ដូច្នេះ? ព្រោះ​លោក​ជា​ជន​ជាតិ​យូដា ហើយ​ខ្ញុំ​ជា​ស្ត្រី​ជន​ជាតិ​សាម៉ារី​»។ លោក​យេស៊ូ​ក៏​តប​ទៅ​នាង​ថា​៖ ​«​ប្រសិន​បើ​នាង​បាន​ស្គាល់​អំណោយ​ទាន​របស់​ព្រះ ហើយ​ដឹង​ថា​អ្នក​ណា​កំពុង​និយាយ​ទៅ​នាង​ថា​៖ ‹សូម​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ផឹក​ផង› នោះ​នាង​មុខ​ជា​បាន​សុំ​លោក ហើយ​លោក​នឹង​ឲ្យ​ទឹក​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត​»។ នាង​ឆ្លើយ​ថា​៖ ​«​លោក​គ្មាន​អ្វី​សម្រាប់​ដង​ទឹក​ទេ ហើយ​អណ្ដូង​នេះ​ក៏​ជ្រៅ​ផង។ ដូច្នេះ តើ​លោក​បាន​ទឹក​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត​នោះ​ពី​ណា​មក? លោក​មិន​មែន​ធំ​ជាង​យ៉ាកុប ជា​បុព្វ​បុរស​របស់​យើង​ដែល​បាន​ឲ្យ​អណ្ដូង​នេះ​មក​យើង ហើយ​ដែល​បាន​ពិសា​ទឹក​ពី​អណ្ដូង​នេះ​ជា​មួយ​នឹង​កូន​ៗ​និង​ហ្វូង​សត្វ​របស់​គាត់ មែន​ទេ?​»។—យ៉ូហាន ៤:៩​-​១២

លោក​យេស៊ូ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ផឹក​ទឹក​នេះ នឹង​ស្រេក​ម្ដង​ទៀត។ អ្នក​ណា​ដែល​ផឹក​ទឹក​ដែល​ខ្ញុំ​ឲ្យ អ្នក​នោះ​នឹង​មិន​ស្រេក​ម្ដង​ទៀត​ឡើយ ប៉ុន្តែ​ទឹក​ដែល​ខ្ញុំ​ឲ្យ​អ្នក​នោះ នឹង​ទៅ​ជា​ទឹក​ផុស​ក្នុង​អ្នក​នោះ ហើយ​ផ្ដល់​នូវ​ជីវិត​ដែល​គ្មាន​ទី​បញ្ចប់​»។ (​យ៉ូហាន ៤:១៣, ១៤​) ទោះ​ជា​លោក​យេស៊ូ​អស់​កម្លាំង​ក៏​ដោយ លោក​ពេញ​ចិត្ត​និយាយ​ប្រាប់​ស្ត្រីជន​ជាតិ​សាម៉ារី​នោះ​អំពី​សេចក្ដី​ពិត​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត។

បន្ទាប់​មក ស្ត្រី​នោះ​និយាយ​ថា​៖ ​«​លោក សូម​ឲ្យ​ទឹក​នោះ​មក​ខ្ញុំ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ស្រេក​ទៀត​ឬ​ត្រូវ​មក​ដង​ទឹក​ពី​កន្លែង​នេះ​ម្ដង​ហើយ​ម្ដង​ទៀត​ឡើយ​»។ ឥឡូវ តាម​មើល​ទៅ​លោក​យេស៊ូ​ប្ដូរ​សាច់​រឿង ដោយ​និយាយ​ទៅ​កាន់​នាង​ថា​៖ ​«​ចូរ​ទៅ​ហៅ​ប្ដី​របស់​នាង រួច​ត្រឡប់​មក​កន្លែង​នេះ​វិញ​»។ ពេល​នោះ​នាង​ឆ្លើយ​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​គ្មាន​ប្ដី​ទេ​»។ ប៉ុន្តែ នាង​ច្បាស់​ជា​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង​ចំពោះ​អ្វី​ដែល​លោក​យេស៊ូ​ជ្រាប ពេល​លោក​ប្រាប់​នាង​ថា​៖ ​«​នាង​និយាយ​ថា​៖ ‹ខ្ញុំ​គ្មាន​ប្ដី​ទេ› នោះ​ត្រឹម​ត្រូវ​ហើយ។ ព្រោះ​នាង​ធ្លាប់​មាន​ប្ដី​ប្រាំ​នាក់ ហើយ​បុរស​ដែល​រស់​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​នាង​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ មិន​មែន​ជា​ប្ដី​របស់​នាង​ឡើយ​»។—យ៉ូហាន ៤:១៥​-​១៨

ប្រសាសន៍​របស់​លោក​យេស៊ូ​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​យល់​ច្បាស់​ថា លោក​មិន​មែន​ជា​មនុស្ស​ធម្មតា​ទេ។ ហេតុ​នេះ នាង​នឹក​អស្ចារ្យ​ក្នុង​ចិត្ត ហើយ​និយាយ​ថា​៖ ​«​លោក ខ្ញុំ​យល់​ឃើញ​ថា​លោក​ជា​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​»។ រួច​មក នាង​បង្ហាញ​ថា​នាង​ចាប់​អារម្មណ៍​ទៅ​លើ​រឿង​ដែល​ទាក់​ទង​នឹង​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ។ តើ​នាង​បង្ហាញ​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច? គឺ​នាង​បន្ត​និយាយ​ថា​៖ ​«​បុព្វ​បុរស​របស់​យើង[​ជន​ជាតិ​សាម៉ារី​]ធ្លាប់​គោរព​បូជា​នៅ​ភ្នំ​នេះ[​ភ្នំ​កេរិស៊ីម​ដែល​នៅ​ក្បែរ​នោះ​] ប៉ុន្តែ​ពួក​លោក[​ជន​ជាតិ​យូដា​]និយាយ​ថា​ត្រូវ​គោរព​បូជា​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​វិញ​»។—យ៉ូហាន ៤:១៩, ២០

ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ លោក​យេស៊ូ​ពន្យល់​ថា​ទី​កន្លែង​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​គឺ​មិន​សំខាន់​ទេ។ លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​នឹង​មាន​គ្រា​មក​ដល់ ដែល​ពេល​នោះ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​មិន​គោរព​ប្រណិប័តន៍​បិតា​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ នៅ​ភ្នំ​នេះ ឬ​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ទៀត​ឡើយ​»។ លោក​ក៏​ប្រាប់​នាង​ទៀត​ថា​៖ ​«​នឹង​មាន​វេលា​មក​ដល់ ក៏​នៅ​ឥឡូវ​នេះ​ហើយ ពេល​ដែល​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ដ៏ពិត​នឹង​គោរព​ប្រណិប័តន៍​បិតា​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​ដោយ​មាន​ការ​ដឹក​នាំ​ពី​សកម្មពល​របស់​លោក​និង​ដោយ​សេចក្ដី​ពិត ព្រោះ​បិតា​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​កំពុង​រក​មនុស្ស​បែប​នេះ​ដើម្បី​គោរព​ប្រណិប័តន៍​លោក​»។—យ៉ូហាន ៤:២១, ២៣, ២៤

អ្វី​ដែល​នាំ​ឲ្យ​បិតា​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​ចាត់​ទុក​អ្នក​ណា​ម្នាក់​ថា​ជា​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត គឺ​របៀប​ដែល​អ្នក​នោះ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​លោក មិន​មែន​កន្លែង​ដែល​គាត់​គោរព​ប្រណិប័តន៍​នោះ​ទេ។ ពេល​ឮ​ដូច្នោះ ស្ត្រី​នោះ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ណាស់ ហើយ​និយាយ​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​មេស្ស៊ី​ដែល​គេ​ហៅ​ថា​គ្រិស្ត​នឹង​មក​ដល់។ នៅ​ពេល​លោក​មក​ដល់​ហើយ លោក​នឹង​ប្រកាស​ជា​ចំហ​ឲ្យ​យើង​ដឹង​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​»។—យ៉ូហាន ៤:២៥

បន្ទាប់​មក លោក​យេស៊ូ​ប្រាប់​នាង​អំពី​ការ​ពិត​ដ៏​សំខាន់​មួយ​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​ដែល​កំពុង​និយាយ​ជា​មួយ​នឹង​នាង គឺ​ជា​លោក​នោះ​ហើយ​»។ (​យ៉ូហាន ៤:២៦​) គួរ​ឲ្យ​អស្ចារ្យ​មែន! ស្ត្រី​ម្នាក់​នេះ​គ្រាន់​តែ​មក​ដង​ទឹក​តាម​ទម្លាប់​នៅ​ថ្ងៃ​ត្រង់ តែ​លោក​យេស៊ូ​បាន​ប្រាប់​នាង​យ៉ាង​ចំ​ៗ​ថា​លោក​ជា​មេស្ស៊ី! នេះ​ជា​ឯកសិទ្ធិ​ណាស់ ពី​ព្រោះ​លោក​យេស៊ូ​បាន​ប្រាប់​នាង​នូវ​អ្វី​ដែល​លោក​មិន​ទាន់​ប្រាប់​ជា​ចំហ​ដល់​អ្នក​ឯ​ទៀត​ឡើយ។

ជន​ជាតិ​សាម៉ារី​ជា​ច្រើន​នាក់​បាន​ជឿ

អ្នក​កាន់​តាម​លោក​យេស៊ូ​ត្រឡប់​មក​ពី​ក្រុង​ស៊ីខា​វិញ ដោយ​យក​អាហារ​មក​ជា​មួយ។ ពួក​គាត់​ឃើញ​លោក​នៅ​ឯ​អណ្ដូង​យ៉ាកុប​កំពុង​និយាយ​ជា​មួយ​នឹង​ស្ត្រីជន​ជាតិ​សាម៉ារី។ ពេល​អ្នក​កាន់​តាម​លោក​មក​ដល់ នាង​បាន​ទុក​ក្អម​ទឹក​ចោល រួច​ចេញ​ទៅ​ក្រុង។

ពេល​ទៅ​ដល់​ក្រុង​ស៊ីខា​ហើយ ស្ត្រី​នោះ​រៀប​រាប់​ប្រាប់​អ្នក​ឯ​ទៀត​អំពី​អ្វី​ដែល​លោក​យេស៊ូ​បាន​ប្រាប់​នាង។ នាង​ប្រាប់​ពួក​គេ​ដោយ​ជឿ​ជាក់​ថា​៖ ​«​សូម​មក​មើល​បុរស​ដែល​បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​អំពី​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​»។ រួច​មក ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ឆ្ងល់ នាង​សួរ​ថា​៖ ​«​ប្រហែល​ជា​លោក​នេះ​ជា​គ្រិស្ត​ទេ​ដឹង?​»។ (​យ៉ូហាន ៤:២៩​) នេះ​ជា​សំណួរ​ដែល​ទាក់​ទង​នឹង​រឿង​ដ៏​សំខាន់​ដែល​មនុស្ស​ចាប់​អារម្មណ៍​ចង់​ដឹង​ចម្លើយ តាំង​ពី​សម័យ​ម៉ូសេ​មក​ម្ល៉េះ។ (​ចោទិយកថា ១៨:១៨​) សំណួរ​នេះ​ជំរុញ​ចិត្ត​មនុស្ស​ឲ្យ​ចេញ​ពី​ក្រុង​ដើម្បី​មក​ជួប​លោក​យេស៊ូ​ផ្ទាល់។

នៅ​ចន្លោះ​ពេល​នោះ ពួក​អ្នក​កាន់​តាម​បាន​តឿន​លោក​យេស៊ូ​ឲ្យ​ពិសា​អាហារ​ដែល​ពួក​គេ​បាន​ទិញ​មក។ ប៉ុន្តែ លោក​បាន​តប​ឆ្លើយ​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​មាន​អាហារ​បរិភោគ​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ស្គាល់​ឡើយ​»។ ពួក​អ្នក​កាន់​តាម​លោក​បាន​ឆ្ងល់ ហើយ​សួរ​គ្នា​ថា​៖ ​«​គ្មាន​អ្នក​ណា​បាន​យក​អ្វី​ជូន​លោក​ពិសា​ទេ មែន​ទេ?​»។ ដោយ​ចិត្ត​សប្បុរស លោក​យេស៊ូ​បាន​ពន្យល់​ពួក​គាត់​នូវ​អត្ថន័យ​នៃ​ប្រសាសន៍​របស់​លោក​ថា​៖ ​«​អាហារ​របស់​ខ្ញុំ គឺ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​តាម​បំណង​ប្រាថ្នា​របស់​លោក​ដែល​បាន​ចាត់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​មក ព្រម​ទាំង​បង្ហើយ​កិច្ច​ការ​ដែល​លោក​បាន​ផ្ដល់​ឲ្យ​»។—យ៉ូហាន ៤:៣២​-​៣៤

កិច្ច​ការ​ដែល​លោក​យេស៊ូ​មាន​ប្រសាសន៍​នេះ មិន​មែន​ជា​កិច្ច​ការ​ច្រូត​កាត់​ដែល​នឹង​មាន​ប្រហែល​ជា​បួន​ខែ​នា​ពេល​ខាង​មុខ​នោះ​ទេ តែ​លោក​យេស៊ូ​សំដៅ​ទៅ​លើ​កិច្ច​ការ​ច្រូត​កាត់​ក្នុង​ន័យ​ធៀប​វិញ។ ហេតុ​អ្វី​យើង​ដឹង​ដូច្នេះ? ពី​ព្រោះ​លោក​យេស៊ូ​មាន​ប្រសាសន៍​បន្ត​ថា​៖ ​«​ចូរ​ងើយ​ភ្នែក​មើល​វាល​ស្រូវ ឃើញ​ថា​ស្រូវ​នោះ​ទុំ​ល្មម​ច្រូត​ហើយ។ អ្នក​ច្រូត​កាត់​កំពុង​ទទួល​ឈ្នួល និង​ប្រមូល​ផល​សម្រាប់​ជីវិត​ដែល​គ្មាន​ទី​បញ្ចប់​រួច​ហើយ ប្រយោជន៍​ឲ្យ​អ្នក​សាប​ព្រោះ​និង​អ្នក​ច្រូត​កាត់​អរ​សប្បាយ​ជា​មួយ​គ្នា​»។—យ៉ូហាន ៤:៣៥, ៣៦

លោក​យេស៊ូ​ប្រហែល​ជា​ដឹង​រួច​ហើយ​នូវ​លទ្ធផល​ដែល​មក​ពី​ការ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ដល់​ស្ត្រីជន​ជាតិ​សាម៉ារី។ មនុស្ស​ជា​ច្រើន​នៅ​ក្រុង​ស៊ីខា​ចាប់​ផ្ដើម​មាន​ជំនឿ​លើ​លោក​យេស៊ូ ដោយ​សារ​នាង​បាន​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​បញ្ជាក់​ប្រាប់​មនុស្ស​ទាំង​នោះ​ថា​៖ ​«​លោក​បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​អំពី​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​»។ (​យ៉ូហាន ៤:៣៩​) ម្ល៉ោះ​ហើយ ពេល​ពួក​គេ​មក​ជួប​លោក​យេស៊ូ​នៅ​អណ្ដូង​ទឹក ពួក​គេ​សុំ​ឲ្យ​លោក​ស្នាក់​នៅ​ទី​នោះ ហើយ​បង្រៀន​ពួក​គេ​ថែម​ទៀត។ ដូច្នេះ លោក​យេស៊ូ​ធ្វើ​តាម​សំណូម​ពរ​ពួក​គេ ហើយ​បាន​ស្នាក់​នៅ​ក្រុង​សាម៉ារី​អស់​ពីរ​ថ្ងៃ។

កាល​ដែល​ជន​ជាតិ​សាម៉ារី​ស្ដាប់​លោក​យេស៊ូ​បង្រៀន ពួក​គេ​ជា​ច្រើន​នាក់​ទៀត​បាន​ជឿ​លើ​លោក។ ពួក​គេ​ប្រាប់​ស្ត្រី​នោះ​ថា​៖ ​«​យើង​មិន​ជឿ​ដោយ​សារ​សម្ដី​របស់​នាង​ទៀត​ទេ ព្រោះ​យើង​បាន​ឮ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង ហើយ​យើង​ដឹង​ថា​បុរស​នេះ​ប្រាកដ​ជា​អ្នក​សង្គ្រោះ​ពិភព​លោក​»។ (​យ៉ូហាន ៤:៤២​) ស្ត្រីជន​ជាតិ​សាម៉ារី​នោះ​ពិត​ជា​គំរូ​ដ៏​ល្អ​ស្តី​អំពី​របៀប​ដែល​យើង​អាច​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​អំពី​គ្រិស្ត ដោយ​លើក​សំណួរ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​ឆ្ងល់ ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​ស្ដាប់​យើង​ចង់​ដឹង​ព័ត៌មាន​ថែម​ទៀត។

ឥឡូវ​ប្រហែល​ជា​ខែ​វិច្ឆិកា ឬ​ខែ​ធ្នូ។ សូម​ចាំ​ថា​នៅ​បួន​ខែ​ទៀត​ទើប​ដល់​រដូវ​ច្រូត​ស្រូវ។ នៅ​តំបន់​នោះ​គេ​ច្រូត​ស្រូវ​នៅ​ខែ​មីនា ឬ​ខែ​មេសា។ នេះ​មាន​ន័យ​ថា ក្រោយ​ពី​បុណ្យ​រំលង​នៅ​ឆ្នាំ​៣០​គ.ស. លោក​យេស៊ូ​និង​អ្នក​កាន់​តាម​លោក​បាន​ចំណាយ​ពេល​នៅ​តំបន់​យូឌា​អស់​៨​ខែ​ឬ​ច្រើន​ជាង ដើម្បី​បង្រៀន​និង​ជ្រមុជ​ទឹក​ឲ្យ​មនុស្ស។ ឥឡូវ ពួក​គាត់​ធ្វើ​ដំណើរ​ឆ្ពោះ​ទៅ​ទិស​ខាង​ជើង​នៅ​តំបន់​កាលីឡេ​ដែល​ជា​ស្រុក​របស់​ពួក​គាត់។ តើ​ពួក​គាត់​នឹង​ធ្វើ​អ្វី​នៅ​ទី​នោះ?