ជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត ជាជីវិត
លោកអ្នកទំនងជារីករាយដោយសារបានទទួលដំណឹងល្អ ហើយនេះពិតជាដំណឹងល្អមែនសម្រាប់លោកអ្នកនិងមនុស្សដែលលោកអ្នកស្រឡាញ់។
ដំណឹងល្អនេះមាននៅក្នុងគម្ពីរ។ គម្ពីរគឺជាសៀវភៅដែលព្រះយេហូវ៉ាដែលជាអ្នកបង្កើតសកលលោកបានដឹកនាំមនុស្សឲ្យសរសេរជាយូរមកហើយ។ ក្នុងសៀវភៅនេះ យើងនឹងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើសៀវភៅបួនក្បាលក្នុងគម្ពីរដែលមានដំណឹងដ៏ល្អសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា។ សៀវភៅទាំងបួននោះបានត្រូវហៅតាមឈ្មោះរបស់ពួកបុរសដែលព្រះបានដឹកនាំឲ្យសរសេរគម្ពីរ។ ឈ្មោះរបស់ពួកគាត់គឺ ម៉ាថាយ ម៉ាកុស លូកា និងយ៉ូហាន។
មនុស្សជាច្រើនស្គាល់សៀវភៅទាំងបួននេះថាជាសៀវភៅដំណឹងល្អទាំងបួន។ សៀវភៅទាំងបួននេះរៀបរាប់ដំណឹងល្អអំពីលោកយេស៊ូថា លោកជាខ្សែរយៈដែលព្រះប្រើដើម្បីផ្ដល់ការសង្គ្រោះ។ ម្យ៉ាងទៀត ក្នុងនាមជាស្តេចនៃរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនៅស្ថានសួគ៌ លោកយេស៊ូនឹងនាំឲ្យមានពរជារៀងរហូតដល់អស់អ្នកដែលបង្ហាញជំនឿលើលោក។—ម៉ាកុស ១០:១៧, ៣០; ១៣:១៣
ហេតុអ្វីមានសៀវភៅដំណឹងល្អទាំងបួន?
លោកអ្នកប្រហែលជាឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វីព្រះដឹកនាំមនុស្សឲ្យកត់ទុកកំណត់ហេតុទាំងបួនអំពីជីវិតនិងការបង្រៀនរបស់លោកយេស៊ូ?
ការមានកំណត់ហេតុផ្សេងៗអំពីពាក្យសម្ដីនិងការប្រព្រឹត្តរបស់លោកយេស៊ូគឺពិតជាមានប្រយោជន៍ច្រើនណាស់។ ជាឧទាហរណ៍ សូមស្រមៃគិតថាបុរសបួននាក់កំពុងឈរក្បែរលោកគ្រូដ៏ល្បីល្បាញម្នាក់។ បុរសដែលឈរនៅខាងមុខលោកគ្រូនេះគឺជាអ្នកយកពន្ធ។ បុរសម្នាក់ទៀតដែលឈរនៅខាងស្ដាំលោកគឺជាគ្រូពេទ្យ។ ចំណែកឯបុរសដែលកំពុងស្ដាប់នៅខាងឆ្វេងលោកគឺជាអ្នកនេសាទនិងជាមិត្តភក្ដិដ៏ជិតស្និទ្ធរបស់លោក ហើយបុរសទី៤ដែលនៅខាងក្រោយលោក គឺជាអ្នកស្ដាប់ដែលក្មេងជាងបុរសបីនាក់ទៀត។ ពួកគាត់ទាំងបួននាក់គឺជាបុរសស្មោះត្រង់ ហើយម្នាក់ៗមានចំណាប់អារម្មណ៍ខុសៗគ្នា។ ហេតុនេះ ប្រសិនបើពួកគាត់ម្នាក់ៗសរសេរកំណត់ហេតុអំពីពាក្យសម្ដីនិងសកម្មភាពរបស់លោកគ្រូនេះ នោះកំណត់ហេតុទាំងបួនទំនងជារៀបរាប់ព័ត៌មានល្អិតល្អន់ ឬព្រឹត្ដិការណ៍ផ្សេងៗគ្នា។ សូមចាំថាអ្នកសរសេរម្នាក់ៗមានគោលបំណងផ្សេងៗគ្នា ហើយពួកគាត់ក៏បានលើកឡើងរឿងខុសៗគ្នាដែរ ដូច្នេះកាលដែលយើងពិចារណាកំណត់ហេតុទាំងបួននេះ យើងអាចយល់យ៉ាងច្បាស់នូវពាក្យសម្ដីនិងការប្រព្រឹត្តរបស់លោកគ្រូនោះបាន។ នេះបញ្ជាក់ថាយើងអាចទទួលប្រយោជន៍ពីការមានកំណត់ហេតុបួនផ្សេងគ្នាអំពីជីវិតរបស់គ្រូដ៏ល្អប្រសើរ ពោលគឺលោកយេស៊ូ។
ស្តីអំពីឧទាហរណ៍ខាងលើ បុរសដែលជាអ្នកយកពន្ធចង់ទាក់ទាញចិត្តអ្នកអានដែលជាជនជាតិយូដា ដូច្នេះគាត់បានសរសេរអំពីការបង្រៀននិង
ព្រឹត្ដិការណ៍ផ្សេងៗតាមរបៀបដែលពួកគេអាចយល់បាន។ បុរសដែលជាគ្រូពេទ្យលើកឡើងអំពីការធ្វើឲ្យអ្នកឈឺនិងអ្នកពិការជាសះស្បើយ ហេតុនេះគាត់មិនបានបញ្ចូលរឿងមួយចំនួនដែលបុរសជាអ្នកយកពន្ធបានរៀបរាប់រួចហើយនោះទេ។ ម្យ៉ាងទៀត គាត់រៀបរាប់រឿងទាំងនោះតាមលំដាប់ខុសគ្នាពីអ្នកយកពន្ធ។ ចំណែកឯមិត្តភក្ដិជិតស្និទ្ធរបស់លោកគ្រូនេះ បានរៀបរាប់អំពីអារម្មណ៍និងគុណសម្បត្ដិរបស់លោកវិញ។ កំណត់ហេតុដែលបុរសក្មេងជាងគេបានសរសេរគឺខ្លីជាងកំណត់ហេតុបីទៀត។ យ៉ាងណាក្ដី កំណត់ហេតុដែលពួកគាត់ម្នាក់ៗបានសរសេរ គឺត្រឹមត្រូវ។ នេះបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាការមានកំណត់ហេតុទាំងបួនអំពីជីវិតរបស់លោកយេស៊ូ ជួយយើងឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីសកម្មភាព ការបង្រៀន និងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់លោក។មនុស្សប្រហែលជានិយាយអំពី‹សៀវភៅដំណឹងល្អរបស់ម៉ាថាយ› ឬ‹សៀវភៅដំណឹងល្អរបស់យ៉ូហាន›។ នេះមិនមែនខុសទេ ដោយសារសៀវភៅនីមួយៗមាន«ដំណឹងល្អអំពីលោកយេស៊ូគ្រិស្ត»។ (ម៉ាកុស ១:១) ប៉ុន្តែ បើនិយាយឲ្យចំទៅ សៀវភៅដំណឹងល្អទាំងបួននេះមានគោលរឿងតែមួយទេគឺអំពីលោកយេស៊ូ។
មនុស្សជាច្រើនដែលសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះបានប្រៀបធៀបព្រឹត្ដិការណ៍និងព័ត៌មានដែលមានក្នុងសៀវភៅម៉ាថាយ ម៉ាកុស លូកា និងយ៉ូហាន។ ពួកគេឃើញថាព្រឹត្ដិការណ៍និងព័ត៌មានទាំងនោះស្របគ្នាមែន។ ជាឧទាហរណ៍ ប្រហែលជានៅឆ្នាំ១៧០ គ.ស. អ្នកនិពន្ធជនជាតិស៊ីរីម្នាក់ឈ្មោះតេសិន បានព្យាយាមធ្វើបែបនេះ។ បន្ទាប់មក គាត់ទទួលស្គាល់ថាសៀវភៅទាំងបួននេះគឺត្រឹមត្រូវ ហើយបានត្រូវដឹកនាំឲ្យសរសេរដោយព្រះពិតមែន។ ដូច្នេះគាត់បានចងក្រងជាសៀវភៅមួយ (Diatessaron) ដែលរៀបរាប់អំពីភាពស្របគ្នានៃកំណត់ហេតុក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អទាំងបួនស្តីអំពីជីវិតនិងកិច្ចបម្រើរបស់លោកយេស៊ូ។
សៀវភៅលោកយេស៊ូ ជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត ជាជីវិត ក៏បង្ហាញអំពីភាពស្របគ្នានៃកំណត់ហេតុទាំងនេះដែរ។ ប៉ុន្តែ សៀវភៅនេះគឺត្រឹមត្រូវជាងនិងមានព័ត៌មានពេញលេញជាង ដោយសារឥឡូវនេះយើងមានការយល់ដឹងកាន់តែច្បាស់អំពីការសម្រេចនៃទំនាយជាច្រើនរបស់លោកយេស៊ូ និងឧទាហរណ៍ផ្សេងៗដែលលោកបានលើកឡើង។ ហេតុនេះ យើងកាន់តែយល់ច្បាស់អំពីអ្វីដែលលោកមានប្រសាសន៍និងអំពីអ្វីដែលលោកបានធ្វើ ព្រមទាំងយល់កាន់តែច្បាស់អំពីលំដាប់នៃព្រឹត្ដិការណ៍ផ្សេងៗដែលបានកើតឡើង។ បន្ថែមទៅទៀត ការស្រាវជ្រាវផ្នែកបុរាណវត្ថុវិទ្យាជួយបំភ្លឺថែមទៀតអំពីព័ត៌មានល្អិតល្អន់ក្នុងកំណត់ហេតុទាំងនោះដែលអ្នកសរសេរបានរៀបរាប់។ ប៉ុន្តែ គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចអះអាងថាខ្លួនអាចរៀបរាប់យ៉ាងត្រឹមត្រូវអំពីលំដាប់នៃព្រឹត្ដិការណ៍នីមួយៗបានឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សៀវភៅលោកយេស៊ូ ជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត ជាជីវិត រៀបរាប់អំពីព្រឹត្ដិការណ៍ផ្សេងៗតាមលំដាប់លំដោយនិងសមហេតុសមផល។
ជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត ជាជីវិត
កាលដែលលោកអ្នករីករាយអានសៀវភៅនេះ សូមព្យាយាមគិតអំពីដំណឹងសំខាន់សម្រាប់លោកអ្នកនិងមនុស្សដែលលោកអ្នកស្រឡាញ់។ លោកអ្នកប្រហែលជាធ្លាប់ឮថាលោកយេស៊ូគ្រិស្តផ្ទាល់បានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ថូម៉ាស់ដែលជាសាវ័កម្នាក់ថា៖ «ខ្ញុំជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត និងជាជីវិត។ គ្មានអ្នកណាអាចមកឯបិតានៅស្ថានសួគ៌បានឡើយ លើកលែងតែអ្នកនោះមកតាមខ្ញុំ»។—យ៉ូហាន ១៤:៦
សៀវភៅលោកយេស៊ូ ជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត ជាជីវិត នឹងជួយលោកអ្នកឲ្យយល់ថាលោកយេស៊ូគឺពិត«ជាផ្លូវ»មែន។ មានតែតាមរយៈលោកយេស៊ូប៉ុណ្ណោះដែលយើងអាចចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ាដោយសេចក្ដីអធិដ្ឋាន។ បន្ថែមទៅទៀត លោកយេស៊ូជាផ្លូវដែលនាំយើងឲ្យផ្សះផ្សាចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងព្រះ។ (យ៉ូហាន ១៦:២៣; រ៉ូម ៥:៨) ហេតុនេះ មានតែតាមរយៈលោកយេស៊ូប៉ុណ្ណោះដែលយើងអាចមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងព្រះបាន។
លោកយេស៊ូគឺ«ជាសេចក្ដីពិត»។ របៀបដែលលោកមានប្រសាសន៍និងរបៀបដែលលោករស់នៅគឺស្របតាមសេចក្ដីពិត។ លោកបានសម្រេចទំនាយជាច្រើន ហេតុនេះទំនាយទាំងនោះបានទៅជា«មែន តាមរយៈលោក»។ (កូរិនថូសទី២ ១:២០; យ៉ូហាន ១:១៤) ទំនាយទាំងនោះជួយយើងឲ្យយល់អំពីតួនាទីដ៏សំខាន់របស់លោកក្នុងការសម្រេចគោលបំណងរបស់ព្រះ។—ការបើកបង្ហាញ ១៩:១០
បន្ថែមទៀត លោកយេស៊ូគ្រិស្តគឺ«ជាជីវិត»។ លោកបានប្រគល់ជីវិតល្អឥតខ្ចោះនិងឈាមរបស់លោកជាថ្លៃលោះ ហេតុនេះលោកផ្ដល់ឱកាសឲ្យយើងអាចទទួលបាន«ជីវិតដ៏ពិតប្រាកដ» ពោលគឺ«ជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់»។ (ធីម៉ូថេទី១ ៦:១២, ១៩; អេភេសូរ ១:៧; យ៉ូហានទី១ ១:៧) លោកក៏នឹងធ្វើ«ជាជីវិត»សម្រាប់មនុស្សរាប់លាននាក់ដែលបានស្លាប់។ តើតាមរបៀបណា? គឺលោកនឹងប្រោសពួកគេឲ្យរស់ឡើងវិញដោយមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូតក្នុងសួនឧទ្យាន។—យ៉ូហាន ៥:២៨, ២៩
យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវយល់អំពីតួនាទីរបស់លោកយេស៊ូក្នុងគោលបំណងរបស់ព្រះ។ សូមឲ្យលោកអ្នករីករាយរៀនថែមទៀតអំពីលោកយេស៊ូដែល«ជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត និងជាជីវិត»។