ជំពូកទី៦
ស្ទេផាន ជា«អ្នកដែលព្រះពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំង និងដែលពេញទៅដោយឫទ្ធានុភាពពីព្រះ»
ចូររៀនពីគំរូរបស់ស្ទេផានដែលបានប្រកាសយ៉ាងក្លាហាននៅចំពោះមុខក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់
មានមូលដ្ឋានលើសកម្មភាព ៦:៨–៨:៣
១-៣. (ក) តើស្ទេផានប្រឈមមុខនឹងស្ថានភាពដ៏គួរឲ្យភ័យខ្លាចអ្វី? ប៉ុន្តែតើគាត់មានប្រតិកម្មបែបណា? (ខ) តើយើងនឹងពិចារណាសំណួរអ្វីខ្លះ?
ស្ទេផានកំពុងឈរនៅចំពោះមុខតុលាការ ដែលមានបុរស៧១នាក់អង្គុយជុំគ្នាក្នុងសាលដ៏ធំស្កឹមស្កៃមួយ ដែលទំនងជានៅជិតវិហារក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម។ នៅថ្ងៃនេះ តុលាការនៃក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់អង្គុយជុំគ្នាដើម្បីវិនិច្ឆ័យក្ដីស្ទេផាន។ ពួកចៅក្រមទាំងនេះ ជាអ្នកដែលមានអំណាចនិងមានឥទ្ធិពល ហើយពួកគេភាគច្រើនមើលងាយអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូម្នាក់នេះណាស់។ តាមពិតអ្នកដែលកោះហៅចៅក្រមឲ្យមកជួបជុំគ្នា គឺសម្ដេចសង្ឃកៃផាស ដែលជាអ្នកនាំមុខពេលក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ កាត់ទោសប្រហារជីវិតលោកយេស៊ូគ្រិស្តប៉ុន្មានខែមុន។ តើនេះធ្វើឲ្យស្ទេផានភ័យខ្លាចទេ?
២ នៅខណៈនេះ មានអ្វីមួយដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់អំពីទឹកមុខរបស់ស្ទេផាន។ ពួកចៅក្រមសម្លឹងមើលគាត់ ពួកគេឃើញថាមុខគាត់គឺ«ប្រៀបដូចជាមុខទេវតា»។ (សកម្ម. ៦:១៥) ទេវតាជាអ្នកនាំដំណឹងពីព្រះយេហូវ៉ា ដូច្នេះទេវតាមានចិត្តស្ងប់ មានសេចក្ដីសុខសាន្ត និងមិនភ័យខ្លាចឡើយ។ ស្ទេផានមានអារម្មណ៍បែបនេះ សូម្បីតែពួកចៅក្រមដែលស្អប់គាត់យ៉ាងខ្លាំង ក៏អាចឃើញដូច្នោះដែរ។ ហេតុអ្វីគាត់អាចមានចិត្តស្ងប់?
៣ គ្រិស្តសាសនិកសព្វថ្ងៃ អាចរៀនច្រើនពីចម្លើយចំពោះសំណួរនោះ។ យើងក៏ត្រូវដឹងដែរ អំពីមូលហេតុដែលស្ទេផានស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនេះ។ តើពីមុនគាត់បានការពារជំនឿរបស់ខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើតាមរបៀបណាយើងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់គាត់?
«ពួកគេក៏អុជអាលបណ្ដាជន» (សកម្មភាព ៦:៨-១៥)
៤, ៥. (ក) ហេតុអ្វីស្ទេផានជាបុគ្គលដ៏មានតម្លៃក្នុងក្រុមជំនុំ? (ខ) តើតាមរបៀបណាស្ទេផានជា«អ្នកដែលព្រះពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំង និងដែលពេញទៅដោយឫទ្ធានុភាពពីព្រះ»?
៤ យើងបានរៀនហើយថា ស្ទេផានជាបុគ្គលដ៏មានតម្លៃក្នុងក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិក ដែលទើបបង្កើតថ្មី។ ក្នុងជំពូកមុនយើងបានដឹងថា គាត់នៅក្នុងចំណោមបុរសមានចិត្តរាបទាប៧នាក់ ដែលស្ម័គ្រចិត្តជួយតាមការស្នើសុំរបស់ពួកសាវ័ក។ ចិត្តរាបទាបរបស់គាត់គឺកាន់តែគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ពេលយើងពិចារណាអំពីអំណោយដែលគាត់បានទទួលពីព្រះ។ នៅសកម្មភាព ៦:៨ ប្រាប់ថាគាត់អាចធ្វើ«ការអស្ចារ្យយ៉ាងធំនិងសញ្ញាសម្គាល់»ផ្សេងៗ ដូចដែលសាវ័កខ្លះបានធ្វើ។ បន្ថែមទៅទៀត គម្ពីរប្រាប់ថា គាត់ជា«អ្នកដែលព្រះពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំង និងដែលពេញទៅដោយឫទ្ធានុភាពពីព្រះ»។ តើនេះមានន័យយ៉ាងណា?
៥ ពាក្យភាសាក្រិចដែលបានត្រូវបកប្រែថា«ព្រះពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំង» ក៏អាចត្រូវបកប្រែដែរថា«អ្នកដែលមានសេចក្ដីមេត្តាករុណា»។ តាមមើលទៅ ស្ទេផានមានចិត្តសប្បុរស និងចិត្តសុភាព ជាគុណសម្បត្តិដែលទាក់ទាញចិត្តមនុស្សឯទៀត។ របៀបដែលគាត់និយាយគឺជំរុញចិត្តអ្នកស្ដាប់ជាច្រើន និងធ្វើឲ្យពួកគេជឿជាក់ថាគាត់ជាមនុស្សស្មោះត្រង់ ហើយជឿថាសេចក្ដីពិតដែលគាត់បង្រៀនពិតជាផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់ពួកគេ។ ស្ទេផានពេញដោយអំណាច ពីព្រោះគាត់មានចិត្តរាបទាប ព្រមឲ្យឫទ្ធានុភាពព្រះដឹកនាំគាត់។ ជាជាងអួតដោយសារអំណោយនិងសមត្ថភាពផ្សេងៗដែលគាត់មាន គាត់បានផ្ដល់ការសរសើរទាំងអស់ដល់ព្រះយេហូវ៉ា ព្រមទាំងបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងស្មោះចំពោះមនុស្សដែលគាត់និយាយជាមួយ។ មិនចម្លែកទេ ដែលពួកអ្នកប្រឆាំងចាត់ទុកគាត់ថា ជាជនដែលមិនគួរធ្វេសប្រហែស!
៦-៨. (ក) តើពួកអ្នកប្រឆាំងស្ទេផានបានចោទប្រកាន់គាត់ក្នុងករណីពីរយ៉ាងអ្វី? ហើយហេតុអ្វី? (ខ) ហេតុអ្វីគំរូស្ទេផានអាចមានប្រយោជន៍ចំពោះគ្រិស្តសាសនិកនៅសព្វថ្ងៃនេះ?
៦ មនុស្សជាច្រើនបានក្រោកឡើងជជែកតវ៉ានឹងស្ទេផាន។ ប៉ុន្តែ «ពួកគេមិនអាចទប់ទល់នឹងប្រាជ្ញារបស់គាត់ និងឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះដែលកំពុងដឹកនាំគាត់ឲ្យនិយាយទេ»។ a ពួកគេក្ដៅចិត្តណាស់ ដូច្នេះពួកគេ«លួចញុះញង់»បុរសខ្លះឲ្យចោទប្រកាន់អ្នកកាន់តាមគ្រិស្ត ដែលគ្មានកំហុសម្នាក់នេះ។ ពួកគេថែមទាំង«អុជអាលបណ្ដាជន» ពួកបុរសចាស់ទុំ និងពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់ទៀតផង។ រួចមក ពួកគេស្ទុះទៅចាប់ស្ទេផានដោយកម្លាំង ហើយនាំទៅមុខក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់។ (សកម្ម. ៦:៩-១២) ពួកអ្នកប្រឆាំងបានចោទប្រកាន់គាត់ចំនួនពីរករណី គឺបទប្រមាថព្រះ និងបទប្រមាថម៉ូសេ។ តើតាមរបៀបណា?
៧ ពួកអ្នកចោទប្រកាន់មិនពិតនិយាយថា ស្ទេផានប្រមាថព្រះដោយពោលពាក្យប្រឆាំង«កន្លែងបរិសុទ្ធនេះ» ដែលជាវិហារក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម។ (សកម្ម. ៦:១៣) ពួកគេក៏បានចោទប្រកាន់ដែរថា ស្ទេផានប្រមាថម៉ូសេដោយពោលពាក្យប្រឆាំងច្បាប់ម៉ូសេ ដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរទំនៀមទម្លាប់ដែលមកពីម៉ូសេ។ នេះគឺជាការចោទប្រកាន់ធ្ងន់ធ្ងរណាស់ ពីព្រោះជនជាតិយូដានៅសម័យនោះឲ្យតម្លៃយ៉ាងខ្លាំងទៅលើវិហារព្រះ និងភាពល្អិតល្អន់ក្នុងច្បាប់ម៉ូសេ ព្រមទាំងទំនៀមទម្លាប់ជាច្រើនដែលគេបានបន្ថែមទៅក្នុងច្បាប់នោះ។ ដូច្នេះ ការចោទប្រកាន់របស់ពួកគេបញ្ជាក់ថា ស្ទេផានគឺជាមនុស្សគ្រោះថ្នាក់ ហើយសមនឹងស្លាប់!
៨ គួរឲ្យស្ដាយណាស់ ដែលធម្មតាអ្នកកាន់សាសនាប្រើវិធីដូចនេះ ដើម្បីបង្កបញ្ហាដល់អ្នកបម្រើរបស់ព្រះ។ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ ពួកអ្នកប្រឆាំងនៅតែញុះញង់ពួកអ្នកដឹកនាំឲ្យបៀតបៀនសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ ពេលប្រឈមមុខនឹងការបង្កាច់បង្ខូច ឬការចោទប្រកាន់មិនពិត តើយើងគួរធ្វើយ៉ាងណា? យើងអាចរៀនច្រើនពីគំរូរបស់ស្ទេផាន។
ផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងក្លាហានអំពី«ព្រះនៃសិរីរុងរឿង» (សកម្មភាព ៧:១-៥៣)
៩, ១០. ស្ដីអំពីពាក្យសម្ដីស្ទេផាននៅចំពោះមុខក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ តើពួកអ្នករិះគន់បានវាយប្រហារសម្ដីគាត់យ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើយើងត្រូវចាំចំណុចអ្វី?
៩ ដូចបានរៀបរាប់នៅដើមជំពូកនេះ មុខរបស់ស្ទេផានស្ងប់ស្ងាត់ប្រៀបដូចជាមុខទេវតា កាលដែលគាត់កំពុងស្ដាប់គេចោទប្រកាន់គាត់។ ឥឡូវ កៃផាសបែរមកគាត់ ហើយសួរអំពីអ្វីដែលគេបានចោទប្រកាន់គាត់ថា៖ «តើដូច្នេះមែនឬ?»។ (សកម្ម. ៧:១) ដល់វេនស្ទេផាននិយាយម្ដង។ ដូច្នេះ គាត់ចាប់ផ្ដើមនិយាយ!
១០ អ្នករិះគន់ខ្លះបានវាយប្រហារសម្ដីស្ទេផាន ដោយនិយាយថា ស្ទេផានពោលពាក្យវែងអន្លាយ តែមិនបានឆ្លើយតបចំពោះការចោទប្រកាន់ទេ។ ប៉ុន្តែតាមពិត ស្ទេផានបានទុកគំរូដ៏ល្អសម្រាប់យើង ស្ដីអំពីរបៀប«និយាយការពារ»ដំណឹងល្អ។ (១ពេ. ៣:១៥) សូមចាំថា ស្ទេផានបានត្រូវចោទពីបទប្រមាថព្រះដោយពោលពាក្យប្រឆាំងវិហារ និងពីបទប្រមាថម៉ូសេដោយពោលពាក្យប្រឆាំងច្បាប់។ ម្ល៉ោះហើយ ស្ទេផានមានការប្រុងប្រយ័ត្នពេលលើកបញ្ជាក់នូវចំណុចមួយចំនួន ដែលជាការសង្ខេបសម័យកាលបីនៃប្រវត្តិសាស្ត្រអ៊ីស្រាអែល។ សូមយើងពិចារណាអំពីសម័យកាលទាំងបីនេះ ម្ដងមួយៗ។
១១, ១២. (ក) តើស្ទេផានបានប្រើគំរូរបស់អាប្រាហាំដោយមានប្រសិទ្ធភាពយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) ហេតុអ្វីបានជាស្ទេផានលើកឡើងអំពីយ៉ូសែប?
១១ សម័យកាលពួកបុព្វបុរស។ (សកម្ម. ៧:១-១៦) មុនដំបូង ស្ទេផាននិយាយអំពីអាប្រាហាំជាបុគ្គលដែលជនជាតិយូដាគោរព ដោយសារជំនឿរបស់គាត់។ ពេលស្ទេផានចាប់ផ្ដើមលើកឡើងនូវចំណុចសំខាន់ដែលពួកគេយល់ស្រប គាត់បានសង្កត់ធ្ងន់ថា ព្រះយេហូវ៉ាជា«ព្រះនៃសិរីរុងរឿង»បានលេចមកជួបអាប្រាហាំជាលើកដំបូង នៅតំបន់មេសូប៉ូតាមា។ (សកម្ម. ៧:២) តាមពិត អាប្រាហាំជាអ្នកស្នាក់នៅបណ្ដោះអាសន្នក្នុងទឹកដី ដែលព្រះបានសន្យា។ អាប្រាហាំគ្មានវិហារ ហើយក៏គ្មានច្បាប់ម៉ូសេដែរ។ ដូច្នេះ តើអ្នកណាអាចតវ៉ាថាទាល់តែមានវិហារនិងច្បាប់ម៉ូសេ ទើបអាចរក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះ?
១២ ពួកអ្នកដែលស្ដាប់ស្ទេផាន ក៏បានគោរពយ៉ាងខ្លាំងចំពោះយ៉ូសែប ដែលជាកូនចៅរបស់អាប្រាហាំដែរ។ ដូច្នេះ ស្ទេផានបានរំលឹកពួកគេថា បងប្អូនបង្កើតរបស់យ៉ូសែបដែលជាឪពុកនៃកុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែល បានបៀតបៀនយ៉ូសែបជាបុរសសុចរិតនោះ ហើយលក់គាត់ឲ្យធ្វើជាខ្ញុំបម្រើ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ព្រះបានប្រើគាត់ឲ្យសង្គ្រោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែលពីភាពអត់ឃ្លាន។ ស្ទេផានច្បាស់ជាបានឃើញពីភាពស្រដៀងគ្នារវាងយ៉ូសែប និងលោកយេស៊ូគ្រិស្ត ប៉ុន្តែគាត់មិនបានលើកអំពីចំណុចនោះទេ ពីព្រោះគាត់ចង់ឲ្យអ្នកស្ដាប់បន្តស្ដាប់គាត់ឲ្យបានយូរ។
១៣. ហេតុអ្វីការដែលស្ទេផានលើកឡើងអំពីម៉ូសេជាការឆ្លើយតបចំពោះពាក្យដែលគេចោទប្រកាន់គាត់? ហើយតើប្រធានបទនេះបានបង្កើតចំណុចសំខាន់អ្វី?
១៣ សម័យកាលម៉ូសេ។ (សកម្ម. ៧:១៧-៤៣) ស្ទេផានបានរៀបរាប់យ៉ាងច្រើនអំពីម៉ូសេ។ ការធ្វើដូច្នេះពិតជាមានប្រាជ្ញាមែន ដោយសារសមាជិកភាគច្រើននៃក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់គឺជាពួកសាឌូស៊ី ដែលទទួលស្គាល់តែសៀវភៅក្នុងគម្ពីរដែលម៉ូសេសរសេរប៉ុណ្ណោះ។ សូមចាំថា ស្ទេផានក៏បានត្រូវចោទពីបទប្រមាថម៉ូសេដែរ។ ដូច្នេះ សម្ដីរបស់គាត់ជាការឆ្លើយតបយ៉ាងចំៗចំពោះពាក្យចោទប្រកាន់នោះ ពីព្រោះអ្វីដែលគាត់លើកឡើងបង្ហាញថា គាត់គោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះម៉ូសេនិងច្បាប់ម៉ូសេ។ (សកម្ម. ៧:៣៨) ស្ទេផានបានបញ្ជាក់ថា ម៉ូសេក៏បានត្រូវបដិសេធដោយពួកអ្នកដែលគាត់ខំព្យាយាមជួយដែរ។ ពួកគេបានបដិសេធគាត់ ពេលដែលគាត់មានអាយុ៤០ឆ្នាំ។ ជាង៤០ឆ្នាំក្រោយមក ពួកគេបានត្អូញត្អែរជាច្រើនលើកច្រើនសាចំពោះការដឹកនាំរបស់គាត់។ b តាមវិធីនេះ បន្តិចម្ដងៗស្ទេផានបានបង្កើតចំណុចសំខាន់មួយគឺ៖ ម្ដងហើយម្ដងទៀត រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាបដិសេធអស់អ្នកដែលលោកបានតែងតាំងឲ្យដឹកនាំពួកគេ។
១៤. តើស្ទេផានប្រើគំរូម៉ូសេដើម្បីគាំទ្រចំណុចអ្វីក្នុងសម្ដីរបស់គាត់?
១៤ ស្ទេផានបានរំលឹកអស់អ្នកនៅក្នុងតុលាការថា ម៉ូសេបានប្រកាសទុកជាមុនថា មានអ្នកប្រកាសទំនាយម្នាក់ដែលដូចគាត់នឹងចេញមកពីស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ តើអ្នកប្រកាសទំនាយនោះជាអ្នកណា? ហើយតើគេនឹងទទួលគាត់យ៉ាងដូចម្ដេច? ស្ទេផានមិនបានឆ្លើយសំណួរទាំងនោះភ្លាមៗទេ រហូតដល់គាត់ធ្វើសេចក្ដីបញ្ចប់។ គាត់បានលើកឡើងអំពីចំណុចសំខាន់មួយទៀតគឺ៖ ម៉ូសេបានដឹងថាដីនៅកន្លែងណាក៏ដោយ ក៏អាចធ្វើឲ្យទៅជាបរិសុទ្ធបានដែរ ដូចពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកគាត់ ពីក្នុងគុម្ពបន្លាដែលកំពុងឆេះ។ ដូច្នេះ តើការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាអាចធ្វើឡើងតែក្នុងអគារមួយប៉ុណ្ណោះ ដូចជានៅក្នុងវិហារក្រុងយេរូសាឡិមជាដើមឬ? សូមយើងមើលអំពីរឿងនេះ។
១៥, ១៦. (ក) ហេតុអ្វីស្ទេផានលើកឡើងអំពីត្រសាលធ្វើជាអំណះអំណាង? (ខ) តើស្ទេផានបានប្រើវិហាររបស់សាឡូម៉ូនដើម្បីធ្វើការវែកញែកយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៥ ត្រសាលនិងវិហារ។ (សកម្ម. ៧:៤៤-៥០) ស្ទេផានបានរំលឹកតុលាការថា មុនមានវិហារនៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម ព្រះបានបង្គាប់ម៉ូសេឲ្យសង់ត្រសាលមួយសម្រាប់គោរពប្រណិប័តន៍លោក ជាត្រសាលដែលអាចរើទៅកន្លែងណាក៏បាន។ ដោយសារម៉ូសេផ្ទាល់បានគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ានៅត្រសាល តើមានអ្នកណាហ៊ានតវ៉ាថាត្រសាលអន់ជាងវិហារឬទេ?
១៦ ក្រោយមក ពេលសាឡូម៉ូនសង់វិហារក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម ព្រះបានដឹកនាំគាត់ឲ្យលើកឡើងនូវចំណុចដ៏សំខាន់មួយក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់គាត់។ ស្ទេផានបានលើកចំណុចសំខាន់នោះថា៖ «ព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតមិនអាស្រ័យនៅក្នុងវិហារធ្វើដោយដៃមនុស្សឡើយ»។ (សកម្ម. ៧:៤៨; ២ប្រ. ៦:១៨) ទោះជាព្រះយេហូវ៉ាអាចប្រើវិហារដើម្បីសម្រេចគោលបំណងរបស់លោកក៏ដោយ មិនមានន័យថាលោកនៅក្នុងវិហារនោះទេ។ បើដូច្នេះ ហេតុអ្វីអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោកគួរគិតថា ការគោរពប្រណិប័តន៍បរិសុទ្ធគឺអាស្រ័យទៅលើអគារ ដែលធ្វើឡើងដោយដៃមនុស្ស? ស្ទេផានបានធ្វើសេចក្ដីបញ្ចប់យ៉ាងល្អណាស់ ដោយដកស្រង់ពីសៀវភៅអេសាយថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា ស្ថានសួគ៌ជាបល្ល័ង្ករបស់ខ្ញុំ ហើយផែនដីជាទីកំណល់ជើងរបស់ខ្ញុំ។ តើអ្នករាល់គ្នាអាចធ្វើវិហារបែបណាសម្រាប់ខ្ញុំ? ឬតើកន្លែងណាអាចជាទីអាស្រ័យនៅរបស់ខ្ញុំ? ដៃរបស់ខ្ញុំបានធ្វើអ្វីៗទាំងអស់នេះ មែនទេ?»។—សកម្ម. ៧:៤៩, ៥០; អេ. ៦៦:១, ២
១៧. តើពាក្យសម្ដីរបស់ស្ទេផាន (ក) បញ្ជាក់យ៉ាងណាថា ពួកអ្នកដែលស្ដាប់គាត់មានចិត្តគំនិតមិនត្រឹមត្រូវ? (ខ) ឆ្លើយតបចំពោះពាក្យដែលគេចោទប្រកាន់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ ពេលយើងគិតពិចារណាសម្ដីដែលស្ទេផាននិយាយទៅកាន់តុលាការ យើងច្បាស់ជាយល់ស្របថា គាត់មានភាពប៉ិនប្រសប់ណាស់ ក្នុងការបង្ហាញឲ្យឃើញចិត្តគំនិតមិនត្រឹមត្រូវរបស់ពួកអ្នកចោទប្រកាន់គាត់។ ស្ទេផានបានបង្ហាញថា គោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគឺជឿនទៅមុខ មិនជាប់ទ្រឹងនឹងប្រពៃណីនោះទេ។ អស់អ្នកដែលឈ្លក់វង្វេងនឹងភាពស្រស់ស្អាតនៃវិហារក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម ព្រមទាំងទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីដែលមានមកជាមួយនឹងច្បាប់ម៉ូសេ ពួកគេមិនបានយល់អំពីគោលបំណងពិតប្រាកដនៃច្បាប់និងវិហាររបស់ព្រះទេ! ការលើកឡើងរបស់ស្ទេផានបានបង្កើតជាសំណួរសំខាន់ដោយប្រយោលមួយគឺ៖ ដើម្បីគោរពច្បាប់និងវិហារ វិធីល្អបំផុតគឺស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា មែនទេ? អ្វីដែលស្ទេផានបានលើកឡើងពិតជាអំណះអំណាងដ៏ល្អណាស់ ពីព្រោះខ្លួនគាត់ក៏បានស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ាអស់ពីសមត្ថភាពដែរ។
១៨. តើយើងគួរយកតម្រាប់ស្ទេផានតាមវិធីណាខ្លះ?
១៨ តើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វីពីពាក្យសម្ដីរបស់ស្ទេផាន? សម្ដីរបស់គាត់បង្ហាញថាគាត់ស្គាល់បទគម្ពីរច្បាស់។ ស្រដៀងគ្នាដែរ យើងត្រូវសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះយ៉ាងស៊ីជម្រៅ បើយើងចង់ពន្យល់«បណ្ដាំនៃសេចក្ដីពិតយ៉ាងត្រឹមត្រូវ»។ (២ធី. ២:១៥) យើងក៏អាចរៀនដែរអំពីភាពប៉ិនប្រសប់ និងចិត្តសប្បុរសរបស់ស្ទេផាន។ ទោះជាពួកអ្នកស្ដាប់គាត់ខឹងខ្លាំងក៏ដោយ គាត់នៅតែព្យាយាមរក្សាចំណុចស្របគ្នាជាមួយនឹងពួកគេ ដោយលើកចំណុចអ្វីដែលពួកគេឲ្យតម្លៃយ៉ាងខ្លាំង! មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ គាត់បានបង្ហាញការគោរពចំពោះពួកគេ ដោយហៅបុរសវ័យចាស់ថា«ឪពុក»។ (សកម្ម. ៧:២) យើងក៏ត្រូវប្រាប់សេចក្ដីពិតពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ ដោយ«ចិត្តស្លូតបូតនិងការគោរពដ៏ជ្រាលជ្រៅ»ដែរ។—១ពេ. ៣:១៥
១៩. ហេតុអ្វីស្ទេផានអាចនិយាយយ៉ាងក្លាហានអំពីដំណឹងវិនិច្ឆ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទៅកាន់ក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់?
១៩ ប៉ុន្តែ យើងមិនស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការប្រាប់សេចក្ដីពិត ដោយសារខ្លាចគេមើលងាយ ឬមិនហ៊ាននិយាយចំៗអំពីដំណឹងវិនិច្ឆ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ានោះទេ។ ស្ទេផានអាចឃើញច្បាស់ថា រាល់ភ័ស្តុតាងទាំងប៉ុន្មានដែលគាត់បានលើកឡើងនៅចំពោះមុខក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ គឺគ្មានឥទ្ធិពលទៅលើចិត្តរបស់ពួកគេទេ។ ប៉ុន្តែ ឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះបានជំរុញចិត្តគាត់ឲ្យធ្វើសេចក្ដីបញ្ចប់ដោយមិនភ័យខ្លាចក្នុងការបង្ហាញថា ពួកគេគឺដូចបុព្វបុរសរបស់ពួកគេដែលបានបដិសេធយ៉ូសែប ម៉ូសេ និងអ្នកប្រកាសទំនាយទាំងអស់។ (សកម្ម. ៧:៥១-៥៣) តាមពិត ពួកចៅក្រមទាំងនេះបានប្រហារជីវិតមេស្ស៊ី ដែលម៉ូសេនិងអ្នកប្រកាសទំនាយទាំងអស់បានប្រកាសទុកជាមុនថា នឹងមក។ ពួកគេពិតជាបានបំពានច្បាប់ម៉ូសេតាមវិធីដ៏អាក្រក់បំផុត!
«លោកម្ចាស់យេស៊ូ សូមទទួលជីវិតខ្ញុំ» (សកម្មភាព ៧:៥៤–៨:៣)
«ពេលឮដូច្នេះ ពួកគេក៏ខឹងយ៉ាងខ្លាំង ហើយបានសង្កៀតធ្មេញដាក់គាត់»។—សកម្មភាព ៧:៥៤
២០, ២១. តើពួកក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់មានប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះសម្ដីរបស់ស្ទេផាន? ហើយតើព្រះយេហូវ៉ាបានពង្រឹងកម្លាំងគាត់យ៉ាងដូចម្ដេច?
២០ ការពិតដែលមិនអាចប្រកែកបាននៃពាក្យសម្ដីរបស់ស្ទេផាន បានធ្វើឲ្យពួកចៅក្រមខឹងយ៉ាងខ្លាំង។ ពួកគេចាប់ផ្ដើមសង្កៀតធ្មេញដាក់ស្ទេផាន ដោយលែងខ្វល់ពីភាពថ្លៃថ្នូររបស់ខ្លួនទៀត។ បុរសដ៏ស្មោះត្រង់នេះបានឃើញយ៉ាងច្បាស់ថា គាត់នឹងមិនបានទទួលការត្រាប្រណី ដូចលោកយេស៊ូជាម្ចាស់របស់គាត់ដែរ។
២១ ស្ទេផានត្រូវការចិត្តក្លាហានដើម្បីប្រឈមមុខនឹងអ្វី ដែលហៀបកើតឡើងដល់គាត់។ គាត់ប្រាកដជាបានទទួលការលើកទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំងពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ា បានបង្ហាញឲ្យគាត់ឃើញក្នុងគំនិត។ ស្ទេផានបានឃើញសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ ហើយគាត់ឃើញលោកយេស៊ូកំពុងឈរនៅខាងស្ដាំដៃព្រះយេហូវ៉ា! ពេលស្ទេផានរៀបរាប់អំពីការឃើញក្នុងគំនិត ពួកចៅក្រមយកដៃខ្ទប់ត្រចៀក។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះមួយរយៈកន្លងមុននោះ លោកយេស៊ូធ្លាប់ប្រាប់តុលាការនេះថា លោកគឺជាមេស្ស៊ី ហើយថាមិនយូរទៀតលោកនឹងនៅខាងស្ដាំដៃបិតារបស់លោក។ (ម៉ាក. ១៤:៦២) ការឃើញក្នុងគំនិតរបស់ស្ទេផានបានបង្ហាញថា ប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូគឺជាការពិត។ ពួកចៅក្រមទាំងនោះពិតជាបានក្បត់ ហើយសម្លាប់មេស្ស៊ីមែន! ដូច្នេះ ពួកគេក៏ស្ទុះទៅចាប់ស្ទេផានដើម្បីឲ្យគេគប់ថ្មសម្លាប់គាត់។ c
២២, ២៣. តើការស្លាប់របស់ស្ទេផានស្រដៀងគ្នានឹងការស្លាប់របស់លោកយេស៊ូដែលជាម្ចាស់គាត់ក្នុងន័យអ្វី? ហើយហេតុអ្វីគ្រិស្តសាសនិកសព្វថ្ងៃអាចមានទំនុកចិត្តដូចស្ទេផាន?
២២ ការស្លាប់របស់ស្ទេផានស្រដៀងគ្នានឹងការស្លាប់របស់លោកយេស៊ូ ដែលជាម្ចាស់គាត់។ គាត់ស្លាប់ដោយអារម្មណ៍ស្ងប់ ដោយទុកចិត្តទាំងស្រុងលើព្រះយេហូវ៉ា និងដោយអភ័យទោសឲ្យអស់អ្នកដែលសម្លាប់គាត់។ គាត់បាននិយាយថា៖ «លោកម្ចាស់យេស៊ូ សូមទទួលជីវិតខ្ញុំ»។ នេះប្រហែលជាដោយសារគាត់នៅតែឃើញកូនមនុស្ស និងព្រះយេហូវ៉ាក្នុងគំនិត។ ស្ទេផានប្រាកដជាបានដឹងពាក្យសម្ដីដ៏លើកទឹកចិត្តរបស់លោកយេស៊ូ ដែលថា៖ «ការរស់ឡើងវិញនិងការមានជីវិតគឺដោយសារខ្ញុំ»។ (យ៉ូន. ១១:២៥) នៅទីបំផុត ស្ទេផានបានអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាដោយសំឡេងឮៗថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ា សូមកុំផ្ដន្ទាទោសពួកគេចំពោះអំពើខុសឆ្គងនេះឡើយ»។ លុះនិយាយចប់ គាត់ក៏ស្លាប់ទៅ។—សកម្ម. ៧:៥៩, ៦០
២៣ ដូច្នេះ ក្នុងចំណោមអ្នកកាន់តាមគ្រិស្ត ស្ទេផានជាបុគ្គលដំបូងដែលបានស្លាប់ដោយសារជំនឿ។ (សូមមើលប្រអប់« តើ‹ការស្លាប់ដោយសារជំនឿ›មានន័យដូចម្ដេច?») គួរឲ្យស្ដាយណាស់ គាត់មិនមែនជាមនុស្សចុងក្រោយដែលស្លាប់ដោយសារជំនឿទេ។ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ ពួកអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់មួយចំនួនរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានស្លាប់ ដោយសារពួកជ្រុលនិយមខាងសាសនា ពួកនយោបាយ និងពួកអ្នកប្រឆាំងដ៏កាចសាហាវ។ ប៉ុន្តែ យើងមានហេតុផលដើម្បីមានទំនុកចិត្តដូចស្ទេផាន។ ឥឡូវលោកយេស៊ូកំពុងគ្រប់គ្រងជាស្ដេច និងកំពុងប្រើអំណាចដ៏អស្ចារ្យពីបិតារបស់លោក។ គ្មានអ្វីអាចរារាំងលោកមិនឲ្យប្រោសអ្នកកាន់តាមដ៏ស្មោះត្រង់របស់លោក ឲ្យរស់ឡើងវិញឡើយ!—យ៉ូន. ៥:២៨, ២៩
២៤. តើប៉ូលបានរួមចំណែកក្នុងការសម្លាប់ស្ទេផានយ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើការស្លាប់របស់បុរសដ៏ស្មោះត្រង់នេះបានជះឥទ្ធិពលទៅលើអ្នកណាខ្លះ?
២៤ មានយុវជនម្នាក់ឈ្មោះសុល កំពុងមើលហេតុការណ៍ទាំងនោះ។ គាត់ពេញចិត្តចំពោះការសម្លាប់ស្ទេផាន ហើយថែមទាំងឈរយាមអាវឲ្យពួកអ្នកគប់ថ្មសម្លាប់ស្ទេផានទៀតផង។ មិនយូរក្រោយមក រលកនៃការបៀតបៀនដ៏សាហាវបានផ្ទុះឡើង ហើយសុលគឺជាអ្នកនាំមុខ។ ប៉ុន្តែ ការស្លាប់របស់ស្ទេផានបានជះឥទ្ធិពលទៅលើមនុស្សជាច្រើន។ គំរូរបស់គាត់បានលើកទឹកចិត្តគ្រិស្តសាសនិកឯទៀតឲ្យរក្សាភាពស្មោះត្រង់ និងទទួលជោគជ័យស្រដៀងនឹងគាត់ដែរ។ ក្រោយមកសុលបានក្លាយជាសាវ័កប៉ូល ហើយរាល់ដងដែលគាត់គិតអំពីអ្វីដែលគាត់បានធ្វើពេលស្ទេផានត្រូវគេសម្លាប់ គាត់សោកស្ដាយជាខ្លាំង។ (សកម្ម. ២២:២០) គាត់បានរួមចំណែកក្នុងការសម្លាប់ស្ទេផាន តែក្រោយមកគាត់បានសារភាពថា៖ «ខ្ញុំធ្លាប់ជាអ្នកប្រមាថព្រះ ជាអ្នកបៀតបៀនរាស្ដ្ររបស់លោក និងជាមនុស្សព្រហើន»។ (១ធី. ១:១៣) ច្បាស់ណាស់ថាប៉ូលមិនដែលភ្លេចស្ទេផាន និងការបកស្រាយដ៏ប៉ិនប្រសប់របស់ស្ទេផាននៅថ្ងៃនោះទេ។ តាមពិត ក្នុងសុន្ទរកថានិងសំបុត្រខ្លះរបស់ប៉ូល ក៏មានរួមបញ្ចូលពាក្យសម្ដីរបស់ស្ទេផានដែរ។ (សកម្ម. ៧:៤៨; ១៧:២៤; ហេ. ៩:២៤) ក្រោយមក ប៉ូលបានសិក្សាយ៉ាងដិតដល់ដើម្បីធ្វើតាមជំនឿនិងចិត្តក្លាហានរបស់ស្ទេផាន ជា«អ្នកដែលព្រះពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំង និងដែលពេញទៅដោយឫទ្ធានុភាពពីព្រះ»។ ចុះយើងវិញ?
a អ្នកប្រឆាំងខ្លះមកពី«សាលាប្រជុំអតីតខ្ញុំបម្រើ»។ ពួកគេប្រហែលជាឈ្លើយសឹករបស់ពួករ៉ូម ហើយក្រោយមកបានត្រូវដោះលែងវិញ ឬប្រហែលជាទាសករដែលក្រោយមកមានសេរីភាព ហើយចូលសាសនាយូដា។ រីឯអ្នកខ្លះមកពីក្រុងតើសុស ស្រុកស៊ីលីស៊ី ដូចសុលដែរ។ កំណត់ហេតុមិនបានប្រាប់ថា សុលស្ថិតនៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកស្រុកស៊ីលីស៊ី ដែលមិនអាចជជែកតវ៉ាឈ្នះស្ទេផាននោះទេ។
b ព័ត៌មាននៅក្នុងពាក្យសម្ដីរបស់ស្ទេផាន មិនមាននៅកន្លែងផ្សេងទៀតក្នុងគម្ពីរទេ ដូចជាព័ត៌មានអំពីម៉ូសេទទួលការអប់រំនៅស្រុកអេហ្ស៊ីប អាយុប៉ុន្មានពេលម៉ូសេរត់ភៀសខ្លួនចេញពីស្រុកអេហ្ស៊ីប និងរយៈពេលដែលម៉ូសេស្នាក់នៅក្នុងស្រុកម៉ាឌាន។
c ក្រោមច្បាប់រ៉ូម ពួកក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់គ្មានសិទ្ធិចេញបញ្ជាឲ្យប្រហារជីវិតទេ។ (យ៉ូន. ១៨:៣១) ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ តាមមើលទៅការស្លាប់របស់ស្ទេផាន ជាការធ្វើឃាតដោយក្រុមមនុស្សដែលចងកំហឹង មិនមែនជាការកាត់ក្ដីតាមផ្លូវច្បាប់ឡើយ។
