ជំពូកទី៩
កុំចុះចាញ់សេចក្ដីល្បួង
តើមាននរណាម្នាក់ធ្លាប់សុំកូនឲ្យធ្វើអ្វីមួយដែលខុសទេ?— បើកូនមិនធ្វើ តើគាត់ថាកូនកំសាកទេ? ឬមួយក៏គាត់និយាយថាធ្វើទៅមុខជាបានសប្បាយ ហើយថាគឺមិនខុសទេបើធ្វើដូច្នោះ?— ពេលនរណាម្នាក់ធ្វើបែបនេះចំពោះយើង មានន័យថាគាត់កំពុងព្យាយាមល្បួងយើងហើយ។
ពេលយើងជួបការល្បួង តើយើងគួរធ្វើយ៉ាងណា? តើយើងគួរចុះចាញ់ហើយធ្វើអ្វីដែលខុសឬ?— បើយើងធ្វើដូច្នោះ ព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្តទេ។ ប៉ុន្តែ តើកូនដឹងថានរណានឹងសប្បាយចិត្តទេ?— មែនហើយ មេកំណាចសាថាននឹងសប្បាយចិត្ត។
សាថានជាសត្រូវរបស់ព្រះ ហើយក៏ជាសត្រូវរបស់យើងដែរ។ យើងមិនអាចមើលវាឃើញទេ ពីព្រោះវាជាបុគ្គលវិញ្ញាណ។ ប៉ុន្តែ វាអាចមើលយើងឃើញ។ ថ្ងៃមួយមេកំណាចបាននិយាយជាមួយនឹងលោកយេស៊ូដែលជាគ្រូដ៏ល្អប្រសើរ ហើយព្យាយាមល្បួងលោក។ សូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើ។ បន្ទាប់មក ពេលយើងជួបការល្បួង យើងនឹងដឹងថាយើងត្រូវធ្វើយ៉ាងណា។
ពេលលោកយេស៊ូបានទទួលការជ្រមុជទឹក តើលោកប្រហែលជាចាប់ផ្ដើមនឹកចាំអំពីអ្វី?
លោកយេស៊ូតែងតែចង់ធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ។ លោកបង្ហាញឲ្យឃើញច្បាស់អំពីរឿងនេះពេលដែលលោកទទួលការជ្រមុជទឹកនៅទន្លេយ៉ូដាន់។ ក្រោយពីលោកយេស៊ូទទួលការជ្រមុជទឹក ភ្លាមៗនោះសាថានបានព្យាយាមល្បួងលោក។ គម្ពីរចែងថា៖ «មេឃបានបើកចំហ»ចំពោះលោកយេស៊ូ។ (ម៉ាថាយ ៣:១៦) នេះអាចមានន័យថាលោកចាប់ផ្ដើមនឹកចាំអ្វីៗទាំងអស់ ស្ដីអំពីជីវិតរបស់លោកនៅស្ថានសួគ៌ពេលដែលលោកធ្លាប់នៅជាមួយព្រះ។
ក្រោយពីលោកយេស៊ូបានទទួលការជ្រមុជទឹកហើយ លោកបានទៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ដើម្បីរំពឹងគិតអំពីរឿងដែលលោកចាប់ផ្ដើមនឹកចាំ។ លោកបាននៅទីនោះអស់៤០ថ្ងៃនិង៤០យប់។ ក្នុងរយៈពេលនោះលោកយេស៊ូមិនបានពិសាអ្វីសោះ។ ដូច្នេះនៅពេលនោះលោកឃ្លានខ្លាំងណាស់។ គឺនៅពេលនោះឯងដែលសាថានបានព្យាយាមល្បួងលោកយេស៊ូ។
តើមេកំណាចបានប្រើដុំថ្មដើម្បីល្បួងលោកយេស៊ូយ៉ាងដូចម្ដេច?
មេកំណាចបាននិយាយថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកជាកូនរបស់ព្រះមែន ចូរបង្គាប់ឲ្យដុំថ្មទាំងនេះក្លាយជានំប៉័ងទៅ»។ សូមកូនគិតមើល បើពេលនោះមាននំប៉័ងខ្លះ មិនដឹងជាឆ្ងាញ់យ៉ាងណាទេ! ប៉ុន្តែ តើលោកយេស៊ូអាចបង្គាប់ដុំថ្មឲ្យទៅជានំប៉័ងបានទេ?— ត្រូវហើយ លោកអាចធ្វើបាន។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះលោកយេស៊ូជាបុត្ររបស់ព្រះ ហើយលោកមានសមត្ថភាពពិសេស។
បើកូននៅទីនោះ ហើយមេកំណាចសុំកូនឲ្យធ្វើដុំថ្មក្លាយជានំប៉័ង តើកូននឹងធ្វើទេ?— ពេលនោះលោកយេស៊ូឃ្លានខ្លាំងណាស់។ ដូច្នេះ បើលោកធ្វើឲ្យដុំថ្មក្លាយជានំប៉័ងតែមួយដង នោះប្រហែលជាមិនខុសទេ មែនទេ?— ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូដឹងថាជាការខុស បើយកអំណាចរបស់លោកទៅប្រើតាមរបៀបនោះ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រគល់អំណាចទាំងនោះដល់លោកយេស៊ូដើម្បីឲ្យទាញនាំមនុស្សមកឯព្រះ មិនមែនដើម្បីប្រយោជន៍ខ្លួនទេ។
ដូច្នេះ លោកយេស៊ូបានប្រាប់សាថាននូវអ្វីដែលបានសរសេរទុកក្នុងគម្ពីរថា៖ ‹មនុស្សមិនត្រូវរស់ដោយសារតែនំប៉័ងប៉ុណ្ណោះទេ តែដោយសារគ្រប់ទាំងពាក្យដែលចេញពីមាត់ព្រះយេហូវ៉ាមក›។ លោកយេស៊ូដឹងថាការធ្វើអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត គឺសំខាន់ជាងការមានអាហារបរិភោគទៅទៀត។
ប៉ុន្តែ មេកំណាចសាកល្បងលោកម្ដងទៀត។ វានាំលោកយេស៊ូចូលទៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិម ហើយឲ្យលោកឈរនៅទីខ្ពស់នៃវិហារ។ រួចមកសាថានបាននិយាយថា៖ ‹ប្រសិនបើអ្នកជាកូនរបស់ព្រះមែន ចូរលោតចុះពីទីនេះ។ ពីព្រោះបទគម្ពីរចែងថា បណ្ដាទេវតារបស់ព្រះនឹងទ្រអ្នកមិនឲ្យអ្នកមានគ្រោះថ្នាក់ឡើយ›។
ហេតុអ្វីសាថាននិយាយយ៉ាងនេះ?— វានិយាយដូច្នេះដើម្បីល្បួងលោកយេស៊ូឲ្យធ្វើអ្វីមួយដែលផ្ដេសផ្ដាស។ ប៉ុន្តែ ម្ដងនេះទៀត លោកយេស៊ូនៅតែមិនស្តាប់តាមបង្គាប់សាថានដដែល។ លោកបានប្រាប់សាថានថា៖ «បទគម្ពីរចែងទៀតថា៖ ‹អ្នកមិនត្រូវល្បងលព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នកឡើយ›»។ លោកយេស៊ូដឹងថាការល្បងលព្រះយេហូវ៉ា ដោយធ្វើអ្វីដែលអាចនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតខ្លួនគឺមិនត្រឹមត្រូវទេ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ សាថាននៅតែមិនព្រមឈប់។ បន្ទាប់មកវាបានយកលោកយេស៊ូទៅលើភ្នំមួយដ៏ខ្ពស់ក្រៃលែង។ នៅទីនោះ វាបង្ហាញលោកនូវរាជាណាចក្រឬរដ្ឋាភិបាលទាំងឡាយក្នុងពិភពលោក និងភាពរុងរឿងរបស់រាជាណាចក្រទាំងនោះ។ រួចហើយសាថាននិយាយថា៖ «អ្វីៗទាំងនេះខ្ញុំនឹងឲ្យដល់អ្នក ប្រសិនបើអ្នកក្រាបប្រណិប័តន៍ខ្ញុំម្ដង»។
សូមគិតអំពីសំណើរបស់មេកំណាច។ តើរាជាណាចក្រឬរដ្ឋាភិបាលទាំងឡាយរបស់មនុស្ស ពិតជារបស់សាថានទេ?— លោកយេស៊ូមិនបាននិយាយថារាជាណាចក្រទាំងនោះមិនមែនជារបស់សាថានទេ។ បើរាជាណាចក្រទាំងនោះមិនមែនជារបស់សាថានទេ លោកច្បាស់ជានឹងប្រកែកជាមិនខាន។ សាថានពិតជាអ្នកគ្រប់គ្រងជាតិសាសន៍ទាំងអស់នៃពិភពលោកនេះមែន។ សូម្បីតែគម្ពីរក៏ហៅវាថា«អ្នកគ្រប់គ្រងពិភពលោកនេះ»ដែរ។—យ៉ូហាន ១២:៣១
ហេតុអ្វីសាថានអាចឲ្យរាជាណាចក្រទាំងនេះដល់លោកយេស៊ូ?
បើមេកំណាចសន្យាថានឹងឲ្យអ្វីមួយដល់កូន តើកូននឹងគោរពប្រណិប័តន៍វាទេ?— លោកយេស៊ូដឹងថាការគោរពប្រណិប័តន៍មេកំណាចជាការខុស មិនថាអ្វីក៏ដោយដែលវាសន្យាឲ្យដល់លោក។ ហេតុនេះហើយ លោកយេស៊ូបាននិយាយថា៖ ‹នែ! សាថាន! ចូរទៅឆ្ងាយពីខ្ញុំទៅ! ពីព្រោះគម្ពីរចែងថាគឺព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នក ដែលអ្នកត្រូវគោរពប្រណិប័តន៍ ហើយត្រូវបម្រើតែលោកប៉ុណ្ណោះ›។—ម៉ាថាយ ៤:១-១០; លូកា ៤:១-១៣
បើកូនជួបនឹងការល្បួង តើកូននឹងធ្វើយ៉ាងណា?
យើងក៏ជួបនឹងការល្បួងដែរ។ តើកូនដឹងទេថាការល្បួងមានអ្វីខ្លះ?— មានឧទាហរណ៍មួយ ប្រហែលម្ដាយកូនបានធ្វើនំឬបង្អែមដ៏ឈ្ងុយឆ្ងាញ់។ គាត់ប្រហែលជាប្រាប់កូនថាកុំញ៉ាំឲ្យសោះរហូតដល់ពេលបាយ។ ប៉ុន្តែ កូនឃ្លានខ្លាំងពេក ដូច្នេះកូនប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ចង់ញ៉ាំនំឬបង្អែមនោះណាស់។ តើកូននឹងស្តាប់បង្គាប់ម្ដាយកូនទេ?— សាថានមិនចង់ឲ្យកូនស្តាប់បង្គាប់ម្ដាយកូនទេ។
សូមគិតអំពីលោកយេស៊ូ។ លោកក៏ឃ្លានខ្លាំងណាស់ដែរ។ ប៉ុន្តែលោកដឹងថាការធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្តគឺសំខាន់ជាងការញ៉ាំ។ ពេលកូនស្តាប់បង្គាប់ម្ដាយកូន នោះបង្ហាញថាកូនធ្វើដូចលោកយេស៊ូដែរ។
ជាឧទាហរណ៍ ប្រហែលជាមានក្មេងឯទៀតចង់ឲ្យថ្នាំខ្លះដល់កូនលេប។ ពួកគេប្រហែលជាប្រាប់កូនថា ថ្នាំទាំងនេះនឹងធ្វើឲ្យកូនមានអារម្មណ៍សប្បាយយ៉ាងខ្លាំង។ ប៉ុន្តែថ្នាំទាំងនេះប្រហែលជាថ្នាំញៀន។ ថ្នាំនោះអាចបង្ខូចសុខភាពរបស់កូន ហើយក៏អាចធ្វើឲ្យកូនស្លាប់បានដែរ។ ឧទាហរណ៍មួយទៀត ប្រហែលជាមានបុគ្គលម្នាក់ឲ្យបារីមួយដើមដល់កូន ហើយថាបើកូនមិនជក់ទេ នោះកូនជាមនុស្សកំសាក។ ប៉ុន្តែបារីក៏មានសារធាតុញៀនដែរ។ ដូច្នេះ តើកូននឹងធ្វើយ៉ាងណា?—
សូមគិតអំពីលោកយេស៊ូ។ សាថានបានល្បួងលោកយេស៊ូឲ្យប្រថុយជីវិតដោយប្រាប់លោកឲ្យលោតចុះពីលើវិហារ។ ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូមិនព្រមធ្វើទេ។ ចុះបើមានអ្នកណាម្នាក់និយាយថាកូនជាមនុស្សកំសាក ដោយសារកូនមិនហ៊ានប្រថុយនឹងគ្រោះថ្នាក់ តើកូននឹងធ្វើយ៉ាងណា?— លោកយេស៊ូមិនបានស្តាប់តាមសាថានទេ។ ដូច្នេះកូនក៏មិនត្រូវស្តាប់តាមអ្នកណាម្នាក់ដែលល្បួងកូនឲ្យធ្វើអ្វីដែលខុសដែរ។
ហេតុអ្វីការគោរពបូជារូបសំណាកជាការខុស?
ថ្ងៃមួយប្រហែលជាមានគេសុំកូនឲ្យគោរពបូជារូបសំណាក ហើយនោះជាអ្វីដែលគម្ពីរថា យើងមិនត្រូវធ្វើសោះឡើយ។ (និក្ខមនំ ២០:៤, ៥) ការគោរពបូជានោះប្រហែលជាផ្នែកមួយក្នុងពិធីដែលគេធ្វើឡើងនៅសាលារៀន។ ដូច្នេះ គេប្រហែលជាប្រាប់កូនថា បើកូនមិនព្រមធ្វើទេ កូនមិនអាចទៅសាលារៀនបានទៀតឡើយ។ តើកូននឹងធ្វើយ៉ាងណា?—
តាមពិតយើងស្រួលធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ ពេលដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាធ្វើដូច្នោះដែរ។ ប៉ុន្តែ ការធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវអាចជាការពិបាកណាស់ ពេលដែលអ្នកឯទៀតខំល្បួងយើងឲ្យធ្វើអ្វីដែលខុស។ ពួកគេប្រហែលជាប្រាប់ថា អ្វីដែលពួកគេធ្វើមិនសូវជាអាក្រក់ប៉ុន្មានទេ។ ប៉ុន្តែសំណួរដ៏សំខាន់នោះគឺ តើព្រះប្រាប់យ៉ាងណាអំពីរឿងនោះ? លោកស្គាល់អ្វីដែលល្អបំផុតសម្រាប់យើង។
ដូច្នេះមិនថាអ្នកឯទៀតនិយាយយ៉ាងណាទេ យើងមិនត្រូវធ្វើអ្វីដែលព្រះប្រាប់ថាខុសឡើយ។ ដោយធ្វើដូច្នោះ យើងនឹងធ្វើឲ្យព្រះសប្បាយចិត្តជានិច្ច ហើយយើងច្បាស់ជាមិនចង់ឲ្យមេកំណាចពេញចិត្តឡើយ។
ដើម្បីដឹងព័ត៌មានថែមទៀតអំពីរបៀបយកឈ្នះការល្បួងកុំឲ្យធ្វើអ្វីដែលខុស សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១:១, ២ សុភាសិត ១:១០, ១១ ម៉ាថាយ ២៦:៤១ និងធីម៉ូថេទី២ ២:២២។
