ជំពូកទី២០

តើកូនចេះតែចង់បានមុនគេឬ?

លេង

តើកូនស្គាល់អ្នកណាម្នាក់ដែលតែងតែចង់នាំមុខគេឬចង់ធ្វើជាលេខមួយទេ?— ប្រហែលជាគាត់រុញអ្នកណាម្នាក់ដើម្បីគាត់នៅមុខគេពេលរង់ចាំជាជួរ។ តើកូនធ្លាប់ឃើញគេធ្វើដូច្នេះឬទេ?— គ្រូដ៏ល្អប្រសើរធ្លាប់ឃើញថា មនុស្សធំជួនកាលក៏ខំឲ្យបានកន្លែងសំខាន់ជាងគេដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែ លោកមិនចូលចិត្តមនុស្សបែបនោះទេ។ សូមមើលជាមួយគ្នានូវអ្វីដែលបានកើតឡើង។

តើកូនធ្លាប់ឃើញអ្នកដែលចង់បានមុនគេឬទេ?

គម្ពីរប្រាប់យើងថា ផារិស៊ីដែលជាមេដឹកនាំសាសនាដ៏សំខាន់ម្នាក់បានអញ្ជើញលោកយេស៊ូចូលរួមពិធីជប់លៀងមួយ។ ពេលលោកយេស៊ូមកដល់ លោកបានសង្កេតឃើញថាពួកបុរសដែលជាភ្ញៀវកំពុងរើសយកកន្លែងសំខាន់ជាងគេ។ ដូច្នេះ លោកបាននិយាយរឿងមួយប្រាប់អស់អ្នកដែលបានចូលរួមពិធីនោះ។ តើកូនចង់ស្តាប់ទេ?—

លោកយេស៊ូបានប្រាប់ថា៖ ‹ពេលដែលមានគេអញ្ជើញអ្នកទៅពិសាអាហារអបអរអាពាហ៍ពិពាហ៍ កុំទៅអង្គុយនៅកន្លែងសំខាន់ជាងគេឡើយ›។ តើកូនដឹងមូលហេតុដែលលោកយេស៊ូបានប្រាប់ដូច្នេះទេ?— លោកបានពន្យល់ថា ប្រហែលជាគេបានអញ្ជើញអ្នកណាម្នាក់ដែលសំខាន់ជាង។ ដូច្នេះ ដូចកូនឃើញក្នុងរូបភាពនេះ អ្នករៀបចំពិធីជប់លៀងបានមក ហើយប្រាប់ថា៖ ‹សូមឲ្យបុរសនេះអង្គុយនៅទីនេះវិញ ហើយអ្នកទៅអង្គុយនៅកន្លែងនោះ›។ តើអ្នកដែលទៅអង្គុយកន្លែងផ្សេងនឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា?— គាត់ប្រហែលជាខ្មាសគេ ពីព្រោះគាត់ត្រូវប្ដូរទៅកន្លែងដែលមិនសូវសំខាន់នៅចំពោះមុខភ្ញៀវទាំងអស់។

លោកយេស៊ូបានបង្រៀនថា ការចង់បានកន្លែងសំខាន់បំផុតគឺមិនត្រឹមត្រូវទេ។ ដូច្នេះលោកបានប្រាប់ថា៖ ‹ពេលដែលមានគេអញ្ជើញអ្នកទៅពិសាអាហារអបអរអាពាហ៍ពិពាហ៍ ចូរទៅអង្គុយនៅកន្លែងក្រោយគេបង្អស់។ រួចមក ប្រហែលជាអ្នកដែលបានអញ្ជើញអ្នកមកដល់ ហើយប្រាប់អ្នកថា៖ «សម្លាញ់ សូមទៅអង្គុយនៅកន្លែងខ្ពស់ជាង»។ រួចអ្នកនឹងមានកិត្តិយសនៅមុខភ្ញៀវទាំងអស់ ពេលអ្នកប្ដូរទៅកន្លែងដែលសំខាន់ជាង›។—លូកា ១៤:១, ៧-១១

ពេលលោកយេស៊ូប្រាប់អំពីអ្នកដែលចង់បានកន្លែងអង្គុយសំខាន់បំផុត តើលោកបានបង្រៀនយើងនូវមេរៀនអ្វី?

តើកូនយល់អត្ថន័យរឿងរបស់លោកយេស៊ូទេ?— សូមយើងគិតអំពីឧទាហរណ៍មួយដើម្បីដឹងថាកូនយល់អត្ថន័យរឿងនោះឬយ៉ាងណា។ សូមស្រមៃគិតថា កូនកំពុងឡើងឡានក្រុងមួយដែលមានមនុស្សច្រើន។ តើកូនគួរប្រញាប់ទៅអង្គុយភ្លាម ហើយទុកឲ្យមនុស្សវ័យចាស់ឈរឬទេ?— បើកូនធ្វើដូច្នោះ តើលោកយេស៊ូពេញចិត្តឬទេ?—

អ្នកខ្លះប្រហែលនិយាយថាលោកយេស៊ូមិនចាប់អារម្មណ៍ចំពោះអ្វីដែលយើងធ្វើទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ តើកូនជឿដូច្នោះដែរទេ?— ពេលលោកយេស៊ូចូលរួមពិធីជប់លៀងនៅផ្ទះរបស់ផារិស៊ីម្នាក់ លោកបានសង្កេតមើលភ្ញៀវដែលជ្រើសរើសកន្លែងអង្គុយ។ តើកូនគិតថាលោកកំពុងសង្កេតមើលយើងនៅសព្វថ្ងៃនេះដែរទេ?— ឥឡូវនេះ លោកយេស៊ូនៅស្ថានសួគ៌ ដូច្នេះលោកងាយនឹងសង្កេតមើលយើង។

ពេលអ្នកណាម្នាក់ខំឲ្យបានមុនគេ នោះនាំឲ្យមានបញ្ហា។ ជារឿយៗ នេះធ្វើឲ្យមនុស្សខឹងហើយឈ្លោះគ្នា។ ជួនកាល នេះកើតឡើងពេលកូនក្មេងជិះឡានសាលាជាមួយគ្នា។ ពេលគេបើកទ្វារឡានភ្លាម កូនក្មេងក៏ប្រញាយគ្នាឡើងមុន។ ពួកគេចង់បានកៅអីល្អបំផុតនៅជិតបង្អួច។ រួចមក តើអ្វីអាចកើតឡើង?— មែនហើយ ពួកគេប្រហែលជាខឹងគ្នា។

បើយើងគិតថាខ្លួនសំខាន់ជាងអ្នកឯទៀត នោះអាចបណ្ដាលឲ្យមានបញ្ហាច្រើនណាស់។ រឿងនេះក៏បានកើតឡើងក្នុងចំណោមពួកសាវ័ករបស់លោកយេស៊ូដែរ។ យើងធ្លាប់រៀននៅជំពូកទី៦ក្នុងសៀវភៅនេះថា ពួកសាវ័កបានឈ្លោះប្រកែកគ្នាអំពីអ្នកណាធំជាងគេឬសំខាន់ជាងគេ។ នៅពេលនោះ តើលោកយេស៊ូបានធ្វើអ្វី?— ត្រូវហើយ លោកបានកែតម្រង់ពួកគាត់។ ប៉ុន្តែ ក្រោយមកពួកគាត់បានឈ្លោះគ្នាម្ដងទៀត។ សូមយើងពិនិត្យមើលដើមហេតុនៃរឿងនោះ។

លោកយេស៊ូកំពុងធ្វើដំណើរជាមួយនឹងពួកសាវ័កទៅក្រុងយេរូសាឡិមជាលើកចុងក្រោយ។ នៅពេលនោះលោកយេស៊ូកំពុងនិយាយជាមួយនឹងពួកគាត់អំពីរាជាណាចក្ររបស់លោក។ ដូច្នេះ យ៉ាកុបនិងយ៉ូហានក៏បានគិតអំពីការគ្រប់គ្រងជាស្ដេចជាមួយលោក។ ពួកគាត់រហូតដល់និយាយអំពីរឿងនេះប្រាប់សាឡូមេដែលជាម្ដាយរបស់ពួកគាត់ទៀតផង។ (ម៉ាថាយ ២៧:៥៦; ម៉ាកុស ១៥:៤០) ដូច្នេះ ពេលពួកគាត់ធ្វើដំណើរតាមផ្លូវទៅក្រុងយេរូសាឡិម សាឡូមេក៏បានមកជួបលោកយេស៊ូ។ នាងឱនគោរពលោក ហើយធ្វើសំណូមពរមួយ។

លោកយេស៊ូសួរនាងថា៖ «តើចង់បានអ្វី?»។ នាងឆ្លើយថា នាងចង់ឲ្យកូនប្រុសរបស់នាងអង្គុយក្បែរលោកក្នុងរាជាណាចក្រ ម្នាក់នៅខាងស្ដាំ ម្នាក់នៅខាងឆ្វេងលោក។ ពេលសាវ័ក១០នាក់ទៀតដឹងថាយ៉ាកុបនិងយ៉ូហានបានឲ្យម្ដាយទៅសុំលោកយេស៊ូដូច្នោះ តើពួកគាត់មានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? តើកូនគិតដូចម្ដេច?—

តើសាឡូមេបានសុំអ្វីពីលោកយេស៊ូ ហើយមានលទ្ធផលអ្វី?

ត្រូវហើយ ពួកគាត់ខឹងយ៉ាកុបនិងយ៉ូហានខ្លាំងណាស់។ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូបានជូនឱវាទដ៏ល្អចំពោះសាវ័កទាំងអស់របស់លោក។ លោកយេស៊ូបានប្រាប់ពួកគាត់ថា អ្នកគ្រប់គ្រងប្រជាជាតិនានាចង់ធ្វើជាអ្នកធំជាងគេឬសំខាន់ជាងគេ។ ពួកគេចង់បានឋានៈខ្ពស់បំផុតដើម្បីឲ្យមនុស្សទាំងអស់គោរពពួកគេ។ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូប្រាប់អ្នកកាន់តាមលោកថា ពួកគាត់មិនគួរធ្វើដូច្នោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកយេស៊ូនិយាយថា៖ «ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា អ្នកណាដែលចង់នាំមុខគេ អ្នកនោះត្រូវធ្វើជាខ្ញុំបម្រើរបស់អ្នករាល់គ្នាវិញ»។ នេះជាឱវាទដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលណាស់!—ម៉ាថាយ ២០:២០-២៨

តើកូនដឹងថាខ្ញុំបម្រើធ្វើអ្វីទេ?— គាត់បម្រើអ្នកឯទៀត ដោយមិនរំពឹងថាអ្នកឯទៀតនឹងបម្រើគាត់ទេ។ គាត់យកកន្លែងដែលអន់ជាងគេបំផុត មិនមែនកន្លែងល្អជាងគេឡើយ។ គាត់មិនប្រព្រឹត្តដូចជាខ្លួនសំខាន់ជាងគេទេ តែគាត់ចាត់ទុកខ្លួនថាជាអ្នកមានឋានៈទាបជាងគេវិញ។ ម្យ៉ាងទៀត កូននៅចាំទេ លោកយេស៊ូបានប្រាប់ថា អ្នកដែលចង់ធ្វើជាអ្នកធំជាងគេ អ្នកនោះត្រូវប្រព្រឹត្តដូចជាខ្ញុំបម្រើអ្នកឯទៀតវិញ។

ឥឡូវ តើកូនគិតថានោះមានមេរៀនអ្វីសម្រាប់យើង?— តើខ្ញុំបម្រើនឹងប្រកែកតវ៉ាជាមួយម្ចាស់ដើម្បីឲ្យបានកន្លែងអង្គុយល្អបំផុតទេ? ឬតើគាត់នឹងប្រកែកតវ៉ាដើម្បីអាចពិសាអាហារមុនម្ចាស់គាត់ទេ? តើកូនគិតដូចម្ដេច?— លោកយេស៊ូបានពន្យល់ថា ខ្ញុំបម្រើតែងតែបម្រើម្ចាស់របស់ខ្លួនជាមុនសិន។—លូកា ១៧:៧-១០

ដូច្នេះ ជាជាងខំធ្វើខ្លួនជាអ្នកធំជាងគេ តើយើងគួរធ្វើអ្វី?— មែនហើយ យើងគួរធ្វើដូចជាខ្ញុំបម្រើអ្នកឯទៀត។ ការធ្វើដូច្នោះមានន័យថាយើងគិតអំពីប្រយោជន៍អ្នកឯទៀតជាមុន ហើយមានន័យថា អ្នកឯទៀតគឺសំខាន់ជាងយើង។ តើកូនអាចគិតអំពីរបៀបដែលកូនអាចចាត់ទុកថាអ្នកឯទៀតសំខាន់ជាងកូនទេ?— សូមបើកត្រឡប់ទៅទំព័រ៤០និង៤១ ហើយមើលម្ដងទៀតអំពីរបៀបដែលកូនអាចបម្រើអ្នកឯទៀត។

កូនច្បាស់ជានៅចាំថា គ្រូដ៏ល្អប្រសើរបានបម្រើអ្នកឯទៀតដោយចាត់ទុកថា ពួកគេសំខាន់ជាងលោក។ នៅរាត្រីចុងក្រោយ លោកបានចំណាយពេលជាមួយពួកសាវ័ករបស់លោក ហើយលោកក៏បានបន្ទាបខ្លួន និងលាងជើងឲ្យពួកគាត់ដែរ។ បើយើងចាត់ទុកអ្នកឯទៀតថាសំខាន់ជាងយើង នោះយើងនឹងបម្រើពួកគេ។ បើយើងធ្វើដូច្នោះ យើងនឹងធ្វើឲ្យគ្រូដ៏ល្អប្រសើរនិងព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតារបស់លោកពេញចិត្ត។

សូមយើងអានបទគម្ពីរថែមទៀតដែលលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យចាត់ទុកអ្នកឯទៀតថាសំខាន់ជាងយើងនៅ លូកា ៩:៤៨ រ៉ូម ១២:៣ និងភីលីព ២:៣, ៤។