ជំពូកទី១៧
តើត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីមានចិត្តសប្បាយ?
ហេតុអ្វីព្រះយេហូវ៉ាជា«ព្រះដែលមានសេចក្ដីសប្បាយ»?
យើងទាំងអស់គ្នាចង់មានចិត្តសប្បាយ មែនទេ?— ប៉ុន្តែ មនុស្សជាច្រើនគ្មានចិត្តសប្បាយទេ។ តើកូនដឹងថាមូលហេតុអ្វី?— នេះដោយសារពួកគេមិនដឹងអ្វីដែលសំខាន់បំផុតដែលនាំឲ្យមានចិត្តសប្បាយ។ ពួកគេគិតថា ដើម្បីមានចិត្តសប្បាយ ត្រូវមានរបស់របរជាច្រើន។ ប៉ុន្តែ ពេលមានរបស់របរច្រើនហើយ ពួកគេមិនបានសប្បាយចិត្តយូរទេ។
គ្រូដ៏ល្អប្រសើរបានប្រាប់អ្វីដែលសំខាន់បំផុតដែលនាំឲ្យមានចិត្តសប្បាយ នោះគឺ៖ «ការឲ្យគេ នោះនឹងផ្ដល់សុភមង្គលច្រើនជាងការទទួល»។ (សកម្មភាព ២០:៣៥) ដូច្នេះ តើអ្វីដែលនាំឲ្យមានសុភមង្គលឬចិត្តសប្បាយ?— ត្រូវហើយ គឺការឲ្យអ្វីមួយដល់អ្នកឯទៀត និងការជួយពួកគេ។ តើកូនបានដឹងរឿងនោះពីមុនទេ?—
សូមយើងគិតអំពីរឿងនេះថែមទៀត។ តើលោកយេស៊ូបានប្រាប់ថាអ្នកដែលទទួលអំណោយនឹងមិនសប្បាយចិត្តឬ?— មិនមែនទេ។ លោកមិនបានប្រាប់ដូច្នោះទេ។ ធម្មតាពេលកូនទទួលអំណោយ កូនសប្បាយចិត្ត មែនទេ?— យើងទាំងអស់គ្នាសប្បាយចិត្តមែនពេលយើងទទួលអ្វីមួយដែលល្អ។
ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបានប្រាប់ថា ពេលយើងឲ្យគេនោះយើងសប្បាយចិត្តជាង។ ដូច្នេះ តើអ្នកណាបានឲ្យអ្វីៗច្រើនជាងគេបំផុតដល់យើង? តើកូនគិតយ៉ាងណា?— ត្រូវហើយ គឺព្រះយេហូវ៉ា។
គម្ពីរចែងថាព្រះ«ផ្ដល់ជីវិត ដង្ហើម និងអ្វីៗទាំងអស់ដល់មនុស្សគ្រប់រូប»។ លោកក៏បានផ្ដល់ទឹកភ្លៀងនិងពន្លឺថ្ងៃដែរ ដើម្បីឲ្យដំណាំលូតលាស់ឡើង ហើយយើងមានអាហារបរិភោគ។ (សកម្មភាព ១៤:១៧; ១៧:២៥) នេះជាមូលហេតុដែលគម្ពីរហៅព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «ព្រះដែលមានសេចក្ដីសប្បាយ!»។ (ធីម៉ូថេទី១ ១:១១) ពេលព្រះឲ្យដល់អ្នកឯទៀត នោះធ្វើឲ្យលោកសប្បាយចិត្ត។ ដូច្នេះ ពេលយើងឲ្យអ្នកឯទៀត នោះក៏ធ្វើឲ្យយើងសប្បាយចិត្តដែរ។
ជាជាងញ៉ាំនំទាំងអស់តែម្នាក់ឯង តើកូនអាចធ្វើអ្វីដើម្បីសប្បាយចិត្តជាង?
តើយើងអាចឲ្យអ្វីដល់អ្នកឯទៀត? តើកូនគិតយ៉ាងណា?— ជួនកាលអំណោយខ្លះត្រូវចាយលុយ។ បើអំណោយនោះជារបស់ដែលគេលក់នៅផ្សារ កូនត្រូវឲ្យលុយគេ។ បើកូនចង់ឲ្យអំណោយបែបនោះ កូនត្រូវសន្សំលុយសិន។
ប៉ុន្តែ មិនមែនអំណោយទាំងអស់ត្រូវចាយលុយទេ។ ជាឧទាហរណ៍ នៅពេលថ្ងៃក្ដៅ ទឹកត្រជាក់មួយកែវពិតជាធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍ស្រួលមែន។ ដូច្នេះ ពេលកូនឲ្យអំណោយបែបនោះដល់មនុស្សម្នាក់ដែលកំពុងស្រេកទឹក កូនអាចសប្បាយចិត្តដោយសារបានឲ្យដល់គេ។
ថ្ងៃមួយ កូននិងម្ដាយកូនប្រហែលជាធ្វើនំ។ នោះធ្វើឲ្យកូនសប្បាយចិត្តមែន។ កូនអាចញ៉ាំនំទាំងអស់នោះតែម្នាក់ឯងបាន។ ប៉ុន្តែ តើកូនអាចធ្វើអ្វីដែលនាំឲ្យកូនសប្បាយចិត្តជាងនេះទៅទៀត?— មែនហើយ កូនអាចឲ្យនំខ្លះទៅមិត្តភក្ដិកូន។ តើកូនចង់ធ្វើដូច្នោះនៅពេលណាមួយទេ?—
គ្រូដ៏ល្អប្រសើរនិងពួកសាវ័ករបស់លោកធ្លាប់ឲ្យដល់អ្នកឯទៀត ហើយនោះនាំឲ្យពួកគាត់មានចិត្តសប្បាយ។ តើកូនដឹងថាពួកគាត់បានឲ្យអ្វីដល់អ្នកឯទៀត?— គឺជាអ្វីដែលល្អបំផុតក្នុងពិភពលោកនេះ! អ្វីដែលល្អបំផុតនោះគឺសេចក្ដីពិតអំពីព្រះ។ ដោយសារពួកគាត់ស្គាល់សេចក្ដីពិតនេះ ពួកគាត់សប្បាយចិត្តប្រាប់ដល់អ្នកឯទៀត។ ពួកគាត់ធ្វើដូច្នេះដោយមិនព្រមទទួលលុយទេ។
ថ្ងៃមួយ សាវ័កប៉ូលនិងមិត្តល្អម្នាក់របស់គាត់ឈ្មោះលូកា ដែលជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ បានជួបស្ដ្រីម្នាក់ដែលចង់មានសុភមង្គលដែលមកពីការឲ្យ។ ពួកគាត់បានជួបនាងនៅមាត់ទន្លេ។ ប៉ូលនិងលូកាបានទៅទីនោះ ពីព្រោះពួកគាត់ឮថាទីនោះជាកន្លែងអធិដ្ឋាន។ ពេលទៅដល់ ពួកគាត់ពិតជាបានឃើញស្ដ្រីខ្លះកំពុងអធិដ្ឋានមែន។
ប៉ូលចាប់ផ្ដើមប្រាប់ដំណឹងល្អអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងរាជាណាចក្រលោកដល់ស្ដ្រីទាំងនោះ។ នៅទីនោះមានស្ដ្រីម្នាក់ឈ្មោះលីឌាដែលបានស្តាប់ប៉ូលដោយយកចិត្តទុកដាក់។ ក្រោយពីបានស្តាប់ដំណឹងល្អហើយ នាងសប្បាយចិត្តណាស់ ដូច្នេះហើយ នាងចង់ធ្វើអ្វីមួយដល់ពួកគាត់វិញ។ ហេតុនេះ នាងបានអង្វរប៉ូលនិងលូកាថា៖ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាចាត់ទុកថាខ្ញុំស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា សូមស្នាក់នៅផ្ទះខ្ញុំ»។ រួចនាងបានបង្ខំពួកគាត់ឲ្យមកស្នាក់នៅផ្ទះរបស់នាង។—សកម្មភាព ១៦:១៣-១៥
តើលីឌាកំពុងនិយាយអ្វីជាមួយប៉ូលនិងលូកា?
លីឌារីករាយដោយបានទទួលអ្នកបម្រើរបស់ព្រះឲ្យស្នាក់នៅផ្ទះនាង។ នាងស្រឡាញ់ពួកគាត់ ពីព្រោះពួកគាត់បានជួយនាងឲ្យរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ា លោកយេស៊ូ និងរបៀបដែលនាងអាចមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ នោះបានធ្វើឲ្យនាងសប្បាយចិត្តដោយនាងមានឱកាសផ្ដល់អាហារ និងកន្លែងសម្រាកដល់ប៉ូលនិងលូកា។ ដូច្នេះ ដោយសារលីឌាឲ្យដោយចិត្តស្មោះ នោះនាងសប្បាយចិត្ត។ នោះជាអ្វីដែលយើងគួរចងចាំ។ យើងនឹងមិនសប្បាយចិត្តទេ បើយើងឲ្យដល់អ្នកឯទៀតដោយសារមានគេបង្ខំ មិនមែនយើងឲ្យដោយស្ម័គ្រពីចិត្តនោះ។
ហេតុអ្វីលីឌាសប្បាយចិត្តទទួលប៉ូលនិងលូកា?
ជាឧទាហរណ៍ ចុះបើកូនមានស្ករគ្រាប់ខ្លះដែលកូនចង់ញ៉ាំ? បើខ្ញុំប្រាប់កូនឲ្យចែកខ្លះដល់ក្មេងម្នាក់ទៀត តើកូនសប្បាយចិត្តនឹងចែកទេ?— ប៉ុន្តែ ចុះបើកូនមានស្ករគ្រាប់ខ្លះ ហើយកូនជួបមិត្តភក្ដិដែលកូនស្រឡាញ់ខ្លាំង តើកូននឹងធ្វើយ៉ាងណា? បើកូននឹកឃើញចែកឲ្យមិត្តភក្ដិកូនដោយខ្លួនឯង នោះនឹងធ្វើឲ្យកូនសប្បាយចិត្តជាង មែនទេ?—
ជួនកាលយើងស្រឡាញ់មនុស្សម្នាក់ខ្លាំងមែនទែន រហូតដល់យើងចង់ឲ្យអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងមានដល់គាត់ ដោយមិនទុកអ្វីសូម្បីតែបន្តិចសម្រាប់ខ្លួនឯង។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ពេលយើងស្រឡាញ់ព្រះកាន់តែខ្លាំង យើងគួរមានអារម្មណ៍ចំពោះលោកដូចនោះដែរ។
ហេតុអ្វីបានជាស្ដ្រីក្រីក្រម្នាក់នេះមានចិត្តសប្បាយក្នុងការឲ្យអ្វីទាំងអស់ដែលនាងមាន?
គ្រូដ៏ល្អប្រសើរបានដឹងអំពីស្ដ្រីក្រីក្រម្នាក់ដែលមានអារម្មណ៍ដូច្នោះ។ លោកបានឃើញនាងនៅវិហារក្រុងយេរូសាឡិម។ នាងមានប្រាក់តែពីរកាក់ គឺជាប្រាក់ទាំងអស់ដែលនាងមានសម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិត។ ប៉ុន្តែ នាងដាក់ទាំងពីរកាក់នោះក្នុងប្រអប់វិភាគទាន ឬជាអំណោយសម្រាប់វិហារ។ នាងដាក់ប្រាក់នោះដោយគ្មាននរណាម្នាក់បង្ខំនាងទេ។ មនុស្សភាគច្រើននៅទីនោះមិនទាំងដឹងថានាងបានដាក់ផង។ នាងធ្វើដូច្នោះ ពីព្រោះនាងចង់ធ្វើ ហើយនាងពិតជាស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា។ នាងមានចិត្តសប្បាយ ដោយសារនាងអាចឲ្យអំណោយ។—លូកា ២១:១-៤
យើងអាចឲ្យអំណោយតាមរបៀបច្រើនយ៉ាង។ តើកូននឹកឃើញរបៀបណាខ្លះទេ?— បើយើងឲ្យអំណោយដោយសារយើងពិតជាចង់ឲ្យ យើងនឹងមានចិត្តសប្បាយ។ នេះជាមូលហេតុដែលគ្រូដ៏ល្អប្រសើរប្រាប់យើងថា៖ «ចូរទម្លាប់ឲ្យគេ»។ (លូកា ៦:៣៨) បើយើងធ្វើដូច្នោះ យើងនឹងធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតសប្បាយចិត្ត ហើយយើងនឹងសប្បាយជាងគេបំផុត!
ស្ដីអំពីអ្វីដែលនាំឲ្យមានចិត្តសប្បាយ សូមអានថែមទៀតនៅ ម៉ាថាយ ៦:១-៤ លូកា ១៤:១២-១៤ និងកូរិនថូសទី២ ៩:៧។
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
ចូរធ្វើជាមិត្តសម្លាញ់ព្រះយេហូវ៉ា
ការឲ្យគេនាំឲ្យអ្នកសប្បាយ
មានវិធីជាច្រើនដែលកូនអាចឲ្យអ្នកឯទៀត។ តើមានអ្វីខ្លះដែលកូនគិតថាកូនអាចជួយអ្នកឯទៀត?
