ជំពូកទី៨
បុគ្គលដែលមានឋានៈខ្ពស់ជាងយើង
កូនប្រាកដជាយល់ស្របថាមានបុគ្គលដែលមានឋានៈខ្ពស់ជាង ឬប្រសើរជាង ហើយខ្លាំងជាងកូននិងខ្ញុំដែរ។ តើកូនគិតថានរណាដែលមានឋានៈខ្ពស់ជាងយើង?— គឺព្រះយេហូវ៉ា។ ចុះកូនរបស់លោកដែលជាគ្រូដ៏ល្អប្រសើរវិញ? តើលោកមានឋានៈខ្ពស់ជាងយើងទេ?— លោកប្រាកដជាមានឋានៈខ្ពស់ជាងយើងមែន។
លោកយេស៊ូធ្លាប់រស់នៅស្ថានសួគ៌ជាមួយព្រះ។ លោកជាបុគ្គលវិញ្ញាណ ឬជាទេវតាមួយរូប។ តើព្រះបានបង្កើតទេវតាឯទៀត ឬបុគ្គលវិញ្ញាណដែលជាកូនរបស់លោកឬទេ?— មែន លោកបានបង្កើតទេវតារាប់លានរូប។ ទេវតាទាំងនេះមានឋានៈខ្ពស់ជាង ហើយមានកម្លាំងខ្លាំងជាងយើងដែរ។—ដានីយ៉ែល ៧:១០; ហេប្រឺ ១:១៣, ១៤
តើកូនចាំឈ្មោះទេវតាដែលបាននិយាយជាមួយនាងម៉ារៀទេ?— គឺកាព្រីយ៉ែល។ ទេវតានោះបានប្រាប់ម៉ារៀថាកូនរបស់នាងគឺជាកូនរបស់ព្រះ។ ព្រះបានផ្ទេរជីវិតកូនរបស់លោកដែលជាបុគ្គលវិញ្ញាណទៅក្នុងផ្ទៃនាងម៉ារៀ យ៉ាងនេះលោកយេស៊ូអាចកើតជាទារកម្នាក់នៅផែនដី។—លូកា ១:២៦, ២៧
តើយ៉ូសែបនិងម៉ារៀប្រហែលជាបានប្រាប់អ្វីដល់លោកយេស៊ូ?
តើកូនជឿការអស្ចារ្យនោះទេ? តើកូនជឿថាលោកយេស៊ូធ្លាប់រស់នៅស្ថានសួគ៌ជាមួយព្រះទេ?— លោកយេស៊ូបាននិយាយថាលោកធ្លាប់រស់នៅមែន។ តើលោកយេស៊ូដឹងរឿងនេះយ៉ាងដូចម្ដេច? ពេលលោកនៅក្មេង ម៉ារៀប្រហែលជាបានប្រាប់លោកយេស៊ូអំពីអ្វីដែលកាព្រីយ៉ែលបាននិយាយប្រាប់នាង។ យ៉ូសែបក៏ទំនងជាបានប្រាប់លោកយេស៊ូដែរថា បិតាពិតរបស់លោកគឺជាព្រះ។
ពេលលោកយេស៊ូបានទទួលការជ្រមុជទឹក ព្រះបាននិយាយពីស្ថានសួគ៌មកថា៖ «នេះជាបុត្រ . . . របស់ខ្ញុំ»។ (ម៉ាថាយ ៣:១៧) នៅយប់មុនថ្ងៃលោកយេស៊ូស្លាប់ លោកបានអធិដ្ឋានថា៖ «បិតាអើយ . . . សូមតម្កើងខ្ញុំ ពោលគឺឲ្យខ្ញុំនៅក្បែរលោកដោយមានសិរីរុងរឿងដែលខ្ញុំធ្លាប់មាននៅក្បែរលោក កាលមិនទាន់មានពិភពលោកនៅឡើយ»។ (យ៉ូហាន ១៧:៥) ពិតមែន លោកយេស៊ូបានសុំទៅរស់នៅស្ថានសួគ៌ជាមួយព្រះវិញ។ តើលោកអាចទៅរស់នៅទីនោះតាមរបៀបណា?— លុះត្រាតែព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យលោកទៅជាទេវតាម្ដងទៀត ឬជាបុគ្គលវិញ្ញាណដែលយើងមើលមិនឃើញ។
ឥឡូវ ខ្ញុំសូមសួរសំណួរដ៏សំខាន់មួយ។ តើទេវតាទាំងអស់សុទ្ធតែល្អឬ? តើកូនគិតយ៉ាងណា?— មានពេលមួយនៅអតីតកាល ទេវតាទាំងអស់សុទ្ធតែល្អ។ នេះដោយសារព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតពួកគេ ហើយអ្វីៗទាំងអស់ដែលលោកបានបង្កើតគឺល្អប្រពៃ។ ប៉ុន្តែ បន្ទាប់មកមានទេវតាមួយរូបក្លាយទៅជាអាក្រក់។ តើរឿងនោះបានកើតឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
ដើម្បីដឹងចម្លើយ សូមគិតឡើងវិញអំពីពេលដែលព្រះបានបង្កើតបុរសនិងស្ដ្រីទី១ គឺអាដាមនិងអេវ៉ា។ មនុស្សខ្លះនិយាយថារឿងអំពីពួកគាត់គ្រាន់តែជារឿងប្រឌិតប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ គ្រូដ៏ល្អប្រសើរដឹងថានោះជារឿងពិត។
ពេលព្រះបង្កើតអាដាមនិងអេវ៉ា លោកបានដាក់ពួកគាត់ក្នុងសួនឧទ្យានដ៏ស្រស់បំព្រងមួយហៅថាអេដែន។ ពួកគាត់អាចមានកូនច្រើននាក់ មានគ្រួសារដ៏ធំមួយ ហើយអាចរស់នៅក្នុងសួនឧទ្យានជារៀងរហូត។ ប៉ុន្តែ ពួកគាត់ត្រូវរៀនមេរៀនដ៏សំខាន់មួយ។ មេរៀននោះយើងបានពិភាក្សារួចហើយ។ ឥឡូវសូមឲ្យយើងរៀនសាឡើងវិញអំពីរឿងនោះ។
តើអាដាមនិងអេវ៉ាអាចរស់ជារៀងរហូតក្នុងសួនឧទ្យានយ៉ាងដូចម្ដេច?
ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់អាដាមនិងអេវ៉ាថា ពួកគាត់អាចញ៉ាំផ្លែពីដើមឈើទាំងអស់ក្នុងសួននោះ។ ប៉ុន្តែ មានដើមឈើមួយដើមដែលពួកគាត់មិនអាចញ៉ាំផ្លែបានទេ។ ព្រះបានប្រាប់ពួកគាត់ថានឹងមានអ្វីកើតឡើង បើពួកគាត់ញ៉ាំផ្លែពីដើមឈើនោះ។ លោកថា៖ «[អ្នក]នឹងត្រូវស្លាប់ជាមិនខាន»។ (លោកុប្បត្តិ ២:១៧) ដូច្នេះ តើមានមេរៀនអ្វីដែលអាដាមនិងអេវ៉ាត្រូវរៀន?—
ពួកគាត់ត្រូវរៀនស្តាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា។ មនុស្សត្រូវស្តាប់បង្គាប់ព្រះ ទើបអាចរស់ជារៀងរហូត។ បើអាដាមនិងអេវ៉ាគ្រាន់តែនិយាយថាពួកគាត់នឹងស្តាប់បង្គាប់ព្រះ នោះមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ ពួកគាត់ត្រូវបង្ហាញតាមរយៈការប្រព្រឹត្ត។ បើពួកគាត់ស្តាប់បង្គាប់ព្រះ នោះបង្ហាញថាពួកគាត់ស្រឡាញ់លោក និងចង់ឲ្យលោកធ្វើជាអ្នកគ្រប់គ្រងពួកគាត់។ បន្ទាប់មកពួកគាត់អាចរស់ជារៀងរហូតក្នុងសួនឧទ្យាន។ ប៉ុន្តែ បើពួកគាត់ញ៉ាំផ្លែពីដើមឈើនោះ តើនេះបង្ហាញអ្វី?—
នេះបង្ហាញថាពួកគាត់មិនដឹងគុណព្រះទេ។ បើកូននៅទីនោះ តើកូននឹងស្តាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ាទេ?— ដំបូង អាដាមនិងអេវ៉ាបានស្តាប់បង្គាប់ព្រះមែន។ ក៏ប៉ុន្តែ ក្រោយមក បុគ្គលម្នាក់ដែលមានឋានៈខ្ពស់ជាងមនុស្ស បានបោកបញ្ឆោតអេវ៉ា។ បុគ្គលនោះបានធ្វើឲ្យនាងលែងស្តាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា។ តើអ្នកនោះជានរណា?—
តើនរណាធ្វើឲ្យសត្វពស់និយាយទៅនាងអេវ៉ា?
គម្ពីរចែងថា សត្វពស់មួយបាននិយាយទៅកាន់អេវ៉ា។ ប៉ុន្តែ កូនដឹងថាសត្វពស់មិនចេះនិយាយទេ។ ដូច្នេះ តើវាអាចនិយាយយ៉ាងដូចម្ដេចបាន?— ទេវតាមួយរូបបានធ្វើឲ្យសត្វពស់នោះហាក់ដូចជាកំពុងនិយាយ។ ប៉ុន្តែ តាមពិតគឺជាទេវតានោះទេដែលកំពុងនិយាយ។ ទេវតានោះបានចាប់ផ្ដើមមានគំនិតអាក្រក់ គឺចង់ឲ្យអាដាមនិងអេវ៉ាគោរពប្រណិប័តន៍និងស្តាប់បង្គាប់វាជាជាងព្រះ។ វាចង់ដណ្ដើមយកឋានៈរបស់ព្រះ។
ដូច្នេះ ទេវតាអាក្រក់នោះបានដាក់គំនិតមិនល្អទៅក្នុងចិត្តគំនិតរបស់អេវ៉ា។ តាមរយៈសត្វពស់វានិយាយទៅកាន់នាងថា៖ ‹ព្រះនិយាយកុហក។ អ្នកមិនស្លាប់ទេ។ បើអ្នកញ៉ាំផ្លែពីដើមឈើនោះ អ្នកនឹងមានប្រាជ្ញាដូចព្រះដែរ›។ បើកូននៅទីនោះ តើកូននឹងជឿសម្ដីនោះទេ?—
អេវ៉ាចាប់ផ្ដើមចង់បានរបស់ដែលព្រះមិនបានឲ្យនាង។ នាងបានញ៉ាំផ្លែពីដើមឈើដែលព្រះបានហាមឃាត់។ រួចមកនាងបានឲ្យខ្លះទៅអាដាម។ អាដាមមិនជឿអ្វីដែលសត្វពស់នោះបាននិយាយទេ។ ប៉ុន្តែ អាដាមស្រឡាញ់អេវ៉ាខ្លាំងជាងស្រឡាញ់ព្រះ។ ដូច្នេះហើយអាដាមក៏បានញ៉ាំផ្លែពីដើមឈើនោះដែរ។—លោកុប្បត្តិ ៣:១-៦; ធីម៉ូថេទី១ ២:១៤
តើមានលទ្ធផលអ្វី?— អាដាមនិងអេវ៉ាបានទៅជាមិនល្អឥតខ្ចោះ ចាស់ ហើយស្លាប់។ ដោយសារពួកគាត់មិនល្អឥតខ្ចោះ កូនទាំងអស់របស់ពួកគាត់ក៏មិនល្អឥតខ្ចោះដែរ។ ទីបំផុតពួកគេទាំងអស់គ្នាកាន់តែចាស់ទៅៗហើយស្លាប់។ ព្រះមិនបានកុហកទេ! ជីវិតពិតជាអាស្រ័យទៅលើការស្តាប់បង្គាប់លោកមែន! (រ៉ូម ៥:១២) គម្ពីរប្រាប់យើងថាទេវតាដែលបានកុហកនាងអេវ៉ាបានត្រូវហៅថា មេកំណាចនិងសាថាន។ ទេវតាឯទៀតដែលបានទៅជាអាក្រក់បានត្រូវហៅថា ពួកវិញ្ញាណកំណាច។—យ៉ាកុប ២:១៩; ការបើកបង្ហាញ ១២:៩
តើអ្វីបានកើតឡើងដល់អាដាមនិងអេវ៉ាក្រោយពីពួកគាត់មិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះ?
ឥឡូវ តើកូនអាចយល់ទេអំពីមូលហេតុដែលទេវតាល្អដែលព្រះបានបង្កើតបានក្លាយទៅជាអាក្រក់?— ពីព្រោះវាចាប់ផ្ដើមគិតអំពីអ្វីដែលអាក្រក់ ហើយចង់ឲ្យគេគិតថាវាខ្ពស់ជាងគេបំផុត។ វាដឹងថាព្រះបានប្រាប់អាដាមនិងអេវ៉ាឲ្យបង្កើតកូន និងចង់ឲ្យពួកគាត់ទាំងអស់គ្នាគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ មេកំណាចចង់ឲ្យមនុស្សទាំងអស់មិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា។ ដូច្នេះហើយ វាព្យាយាមដាក់គំនិតមិនត្រឹមត្រូវទៅក្នុងចិត្តគំនិតរបស់យើង។—យ៉ាកុប ១:១៣-១៥
មេកំណាចនិយាយថា គ្មានមនុស្សណាម្នាក់ដែលពិតជាស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាទេ។ វានិយាយថាកូននិងខ្ញុំមិនស្រឡាញ់ព្រះ ហើយថាយើងមិនចង់ធ្វើតាមបង្គាប់លោកទេ។ វានិយាយថាយើងស្តាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ានៅពេលដែលអ្វីៗកើតឡើងដូចចិត្តយើងចង់ប៉ុណ្ណោះ។ តើមេកំណាចនិយាយត្រូវទេ? តើយើងធ្វើដូច្នោះមែនទេ?
គ្រូដ៏ល្អប្រសើរនិយាយថាមេកំណាចជាអ្នកភូតភរ! លោកយេស៊ូបានបង្ហាញថាលោកពិតជាស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាដោយស្តាប់បង្គាប់ព្រះ។ លោកស្តាប់បង្គាប់ព្រះ មិនគ្រាន់តែពេលស្រួលប៉ុណ្ណោះទេ។ លោកស្តាប់បង្គាប់ព្រះគ្រប់ពេលទាំងអស់ សូម្បីតែពេលដែលមនុស្សធ្វើឲ្យលោកពិបាកក្ដី។ លោករក្សាចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ារហូតដល់ស្លាប់។ នោះជាមូលហេតុដែលព្រះបានប្រោសលោកឲ្យមានជីវិតឡើងវិញ ហើយរស់ជារៀងរហូត។
ដូច្នេះ តើកូនថានរណាជាសត្រូវធំបំផុតរបស់យើង?— មែនហើយ គឺមេកំណាចសាថាន។ តើកូនអាចមើលឃើញវាទេ?— ពិតជាអត់ទេ! ប៉ុន្តែ យើងដឹងថាមានសាថានមែន ហើយដឹងថាវាមានអំណាចនិងឋានៈខ្ពស់ជាងយើង។ ប៉ុន្តែ តើនរណាមានឋានៈខ្ពស់ជាងមេកំណាច?— គឺព្រះយេហូវ៉ា។ ដូច្នេះយើងដឹងថាព្រះអាចការពារជីវិតយើង។
សូមអានអំពីបុគ្គលដែលយើងគួរគោរពប្រណិប័តន៍នៅ ចោទិយកថា ៣០:១៩, ២០ យ៉ូស្វេ ២៤:១៤, ១៥ សុភាសិត ២៧:១១ និងម៉ាថាយ ៤:១០។
