ជំពូកទី១២
«ខ្ញុំនឹងបង្រួបបង្រួមពួកគេឲ្យទៅជាប្រជាជាតិតែមួយ»
គោលចំណុច: ទំនាយអំពីឈើពីរប្រាប់អំពីសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងការបង្រួបបង្រួមរាស្ត្ររបស់លោក
១, ២. (ក) តើអ្វីប្រហែលជាធ្វើឲ្យជននិរទេសភ្ញាក់ផ្អើល? (ខ) តើពួកគេបានឮដំណឹងអ្វីដែលពួកគេនឹកស្មានមិនដល់? (គ) តើយើងនឹងពិចារណាសំណួរអ្វីខ្លះ?
ក្រោមការដឹកនាំពីព្រះ អេសេគាលបានសម្ដែងទំនាយមួយចំនួនឲ្យជននិរទេសនៅបាប៊ីឡូនបានឃើញ។ ទំនាយទី១ដែលអេសេគាលបានសម្ដែងមានដំណឹងអំពីការវិនិច្ឆ័យ ទំនាយទី២ ទី៣ និងបន្តបន្ទាប់ទៀត ក៏មានដំណឹងវិនិច្ឆ័យដែរ។ (អេគ. ៣:២៤-២៦; ៤:១-៧; ៥:១; ១២:៣-៦) តាមពិត ទំនាយទាំងអស់ដែលគាត់បានសម្ដែង បានបញ្ជាក់អំពីដំណឹងវិនិច្ឆ័យដ៏ខ្លាំងទៅលើជនជាតិយូដា។
២ ដូច្នេះ សូមស្រមៃគិតថាជននិរទេសមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងណាពេលឃើញអេសេគាលមកឈរនៅមុខពួកគេ ហើយត្រៀមខ្លួនធ្វើការសម្ដែងអំពីទំនាយមួយទៀត។ ពួកគេច្បាស់ជាគិតថា‹តើលើកនេះនឹងមានដំណឹងអំពីការវិនាសអ្វីទៅ?›។ ប៉ុន្តែ ពួកគេនឹងឮដំណឹងដែលពួកគេនឹកស្មានមិនដល់។ លើកនេះ ទំនាយដែលអេសេគាលហៀបនឹងសម្ដែងគឺខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់។ ទំនាយនេះមិនមែនជាការវិនិច្ឆ័យទេ តែជាសេចក្ដីសន្យាដែលផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹមវិញ។ (អេគ. ៣៧:២៣) តើអេសេគាលមានដំណឹងអ្វីបង្ហាញជននិរទេស? តើដំណឹងនេះមានន័យដូចម្ដេច? តើដំណឹងនេះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើអ្នកបម្រើរបស់ព្រះនៅសព្វថ្ងៃនេះ? សូមឲ្យយើងស្វែងរកចម្លើយ។
«ឈើទាំងពីរនោះនឹងទៅជាឈើតែមួយក្នុងដៃខ្ញុំ»
៣. (ក) តើ«ឈើនៃយូដា»តំណាងឲ្យអ្វី? (ខ) ហេតុអ្វី‹ឈើនៃអេប្រាអ៊ីម›តំណាងឲ្យរាជាណាចក្រដែលមានកុលសម្ព័ន្ធ១០?
៣ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់ឲ្យអេសេគាលយកឈើពីរមក ហើយចារលើឈើមួយថា«ឈើនៃយូដា» ហើយលើឈើមួយទៀតថា«ឈើនៃយ៉ូសែបដែលជាតំណាងអេប្រាអ៊ីម»។ (សូមអាន អេសេគាល ៣៧:១៥, ១៦) តើឈើទាំងពីរនេះតំណាងឲ្យអ្វី? ឈើ«នៃយូដា»តំណាងឲ្យរាជាណាចក្រដែលមានកុលសម្ព័ន្ធពីរ គឺយូដានិងបេនយ៉ាមីន។ បណ្ដាស្ដេចពីពូជពង្សយូដាបានគ្រប់គ្រងលើកុលសម្ព័ន្ធពីរនោះ។ បន្ថែមទៅទៀត រាជាណាចក្រនោះមានពួកសង្ឃ ព្រោះពួកគេបម្រើនៅឯវិហារក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម។ (២ប្រ. ១១:១៣, ១៤; ៣៤:៣០) ហេតុនេះ រាជាណាចក្រយូដាមានបណ្ដាស្ដេចមកពីវង្សត្រកូលដាវីឌ និងមានពួកសង្ឃមកពីពូជពង្សលេវី។ ចំណែក‹ឈើនៃអេប្រាអ៊ីម›តំណាងឲ្យរាជាណាចក្រអ៊ីស្រាអែលដែលមានកុលសម្ព័ន្ធ១០។ តើឈើនោះជាប់ទាក់ទងនឹងអេប្រាអ៊ីមយ៉ាងដូចម្ដេច? ស្ដេចដំបូងនៃរាជាណាចក្រដែលមានកុលសម្ព័ន្ធ១០ គឺស្ដេចយេរ៉ូបោម។ គាត់មកពីកុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីម។ ក្រោយមក កុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីមបានក្លាយទៅជាកុលសម្ព័ន្ធធំជាងគេនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ (បច. ៣៣:១៧; ១បស. ១១:២៦) សូមកត់សម្គាល់ថារាជាណាចក្រអ៊ីស្រាអែលដែលមានកុលសម្ព័ន្ធ១០ មិនមានស្ដេចមកពីវង្សត្រកូលដាវីឌ ឬពួកសង្ឃមកពីពូជពង្សលេវីទេ។
៤. តើការសម្ដែងបន្ទាប់របស់អេសេគាលដោយប្រើឈើពីរបញ្ជាក់អំពីអ្វី? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ)
៤ បន្ថែមទៅទៀត អេសេគាលបានទទួលការណែនាំឲ្យយកឈើទាំងពីរនោះមកភ្ជាប់គ្នា«ឲ្យទៅជាឈើតែមួយ»។ កាលដែលជននិរទេសសម្លឹងមើលទៅអេសេគាលទាំងអារម្មណ៍អន្ទះសា ពួកគេសួរគាត់ថា៖ «សូមប្រាប់យើងមក តើការទាំងនេះមានន័យយ៉ាងណា?»។ គាត់ឆ្លើយថាការសម្ដែងនេះបញ្ជាក់អំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ទាល់នឹងធ្វើ។ ស្ដីអំពីឈើទាំងពីរនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំនឹងយកឈើ . . . ទាំងពីរនោះ»ភ្ជាប់គ្នា ឲ្យ«ទៅជាឈើតែមួយក្នុងដៃខ្ញុំ»។—អេគ. ៣៧:១៧-១៩
៥. តើការសម្ដែងរបស់អេសេគាលមានន័យយ៉ាងណា? (សូមមើលប្រអប់«ការភ្ជាប់ឈើពីរ»)
៥ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាពន្យល់អំពីអត្ថន័យនៃការភ្ជាប់ឈើទាំងពីរនោះ។ (សូមអាន អេសេគាល ៣៧:២១, ២២) ជននិរទេសដែលមកពីរាជាណាចក្រយូដាដែលមានកុលសម្ព័ន្ធ២ និងជននិរទេសដែលមកពីរាជាណាចក្រអ៊ីស្រាអែលដែលមានកុលសម្ព័ន្ធ១០(អេប្រាអ៊ីម) នឹងត្រូវនាំមកទឹកដីអ៊ីស្រាអែលវិញ ហើយពួកគេនឹងក្លាយទៅជា«ប្រជាជាតិតែមួយ»។—យេ. ៣០:១-៣; ៣១:២-៩; ៣៣:៧
៦. តើមានទំនាយអ្វីខ្លះដែលទាក់ទងគ្នានៅអេសេគាលជំពូកទី៣៧?
៦ ស្ដីអំពីការរៀបចំឡើងវិញ មានទំនាយដ៏អស្ចារ្យខ្លះដែលបានត្រូវកត់ទុកនៅអេសេគាលជំពូកទី៣៧។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងបង្ហាញថា លោកមិនគ្រាន់តែជាព្រះដែលធ្វើឲ្យមានជីវិតឡើងវិញប៉ុណ្ណោះទេ(ខ១-១៤) តែលោកក៏ជាព្រះដែលធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាពដែរ(ខ១៥-២៨)។ ដំណឹងដ៏គួរឲ្យរំភើបចិត្តអំពីទំនាយទាំងពីរនេះគឺថាសេចក្ដីស្លាប់ទៅជាការមានជីវិត ហើយការបាក់បែកគ្នាទៅជាការរួបរួមគ្នាវិញ។
តើតាមរបៀបណាព្រះយេហូវ៉ា«ប្រមូលពួកគេ»?
៧. តើតាមរបៀបណាកំណត់ហេតុនៅប្រវត្តិហេតុទី១ ៩:២, ៣ បញ្ជាក់ថា«ព្រះអាចសម្រេចគ្រប់ការទាំងអស់បាន»?
៧ តាមទស្សនៈមនុស្ស មើលទៅជននិរទេសនឹងមិនត្រូវដោះលែង ហើយនឹងមិនត្រូវបង្រួបបង្រួមបានទាល់តែសោះ។ * ប៉ុន្តែ «ព្រះអាចសម្រេចគ្រប់ការទាំងអស់បាន»។ (ម៉ាថ. ១៩:២៦) ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើតាមសេចក្ដីសន្យារបស់លោក ព្រោះការជាប់ជាឈ្លើយនៅស្រុកបាប៊ីឡូនបានចប់នៅឆ្នាំ៥៣៧ មុនគ.ស. ហើយក្រោយមករាស្ត្ររបស់ព្រះដែលមកពីរាជាណាចក្រទាំងពីរបានត្រឡប់មកក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ដើម្បីជួយរៀបចំការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតសាជាថ្មី។ កំណត់ហេតុដែលព្រះបានដឹកនាំឲ្យសរសេរ បញ្ជាក់អំពីរឿងនេះថា៖ «ក៏មានកូនចៅមួយចំនួនពីកុលសម្ព័ន្ធយូដា កុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន កុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីម និងកុលសម្ព័ន្ធម៉ាណាសេដែរ។ ពួកគេបានមករស់នៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម»។ (១ប្រ. ៩:២, ៣; អែស. ៦:១៧) ពិតណាស់ ដូចព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ទុកជាមុន ពួកអ្នកដែលមកពីរាជាណាចក្រអ៊ីស្រាអែលដែលមានកុលសម្ព័ន្ធ១០ បានត្រូវបង្រួបបង្រួមជាមួយនឹងពួកអ្នកដែលមកពីរាជាណាចក្រយូដាដែលមានកុលសម្ព័ន្ធ២។
៨. (ក) តើអេសាយបានប្រាប់ទុកជាមុនអំពីអ្វី? (ខ) តើមានលក្ខណៈសំខាន់ពីរយ៉ាងអ្វីនៅអេសេគាល ៣៧:២១?
៨ ប្រហែល២០០ឆ្នាំមុន អេសាយជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានប្រាប់ទុកជាមុនអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងចំពោះអ៊ីស្រាអែលនិងយូដាក្រោយពីការជាប់ជាឈ្លើយ។ គាត់បានប្រាប់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងចាប់ផ្ដើមប្រមូល«ពួកអ៊ីស្រាអែលដែលបានបែកខ្ញែក» និង«ពួកយូដាដែលបានខ្ចាត់ខ្ចាយទៅទិសទាំងបួននៃផែនដី» រួមទាំងពួកអ្នកដែល«ចេញពីស្រុកអាស៊ីរី»ផងដែរ។ (អេ. ១១:១២, ១៣, ១៦) ពិតណាស់ ដូចដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ទុកជាមុន លោកបានយក«ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចេញពីស្រុកនានា»។ (អេគ. ៣៧:២១) សូមកត់សម្គាល់លក្ខណៈសំខាន់ពីរ។ ទី១ នៅពេលនេះព្រះយេហូវ៉ាលែងហៅជននិរទេសថាជា«យូដា»និង«អេប្រាអ៊ីម»ទៀតហើយ តែលោកហៅពួកគេថា«ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល» គឺលោកចាត់ទុកពួកគេជាក្រុមតែមួយ។ ទី២ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវរៀបរាប់ថានឹងមក មិនមែនមកពីប្រជាជាតិបាប៊ីឡូនតែមួយទេ តែមកពីប្រជាជាតិផ្សេងៗ ពោលគឺ«ពីគ្រប់ទិសទី»។
៩. តើតាមរបៀបណាព្រះយេហូវ៉ាបានជួយជននិរទេសដែលត្រឡប់មកវិញឲ្យមានសាមគ្គីភាព?
៩ ក្រោយជននិរទេសត្រឡប់មកស្រុកអ៊ីស្រាអែលវិញ តើតាមរបៀបណាព្រះយេហូវ៉ាបានជួយពួកគេឲ្យមានសាមគ្គីភាព? លោកបានផ្ដល់គង្វាលដ៏ល្អដែលមានទស្សនៈដូចលោក។ គង្វាលទាំងនោះមានដូចជាសេរ៉ូបាបិល សម្ដេចសង្ឃយ៉ូស្វេ អែសរ៉ា និងនេហេមាជាដើម។ បន្ថែមទៅទៀត លោកបានតែងតាំងពួកអ្នកប្រកាសទំនាយគឺហាកាយ សាការី និងម៉ាឡាគី។ ពួកបុរសស្មោះត្រង់ទាំងនេះបានខំព្យាយាមយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីលើកទឹកចិត្តប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលឲ្យធ្វើតាមការណែនាំរបស់ព្រះ។ (នេហ. ៨:២, ៣) មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានការពារប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែល ដោយបំផ្លាញគម្រោងការរបស់ពួកសត្រូវដែលចង់បំផ្លាញរាស្ត្រទាំងអស់របស់លោក។—អេធ. ៩:២៤, ២៥; សាក. ៤:៦
ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់គង្វាលដើម្បីជួយរាស្ត្ររបស់លោកឲ្យមានសាមគ្គីភាព (សូមមើលវគ្គ៩)
១០. នៅទីបំផុត តើសាថានបានជោគជ័យក្នុងរឿងអ្វី?
១០ ទោះជាព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យមានការរៀបចំដ៏ប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ទាំងនេះក៏ដោយ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលភាគច្រើនមិនបានធ្វើតាមការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតទេ។ ការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេបានត្រូវកត់ទុកនៅក្នុងសៀវភៅគម្ពីរ។ សៀវភៅទាំងនោះបានត្រូវសរសេរក្រោយពីពួកគេត្រឡប់មកស្រុកកំណើតវិញ។ (អែស. ៩:១-៣; នេហ. ១៣:១, ២, ១៥) តាមពិត គ្រាន់តែ១០០ឆ្នាំក្រោយមក ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានឃ្លាតចេញយ៉ាងឆ្ងាយពីការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត។ ហេតុនេះហើយបានជាព្រះយេហូវ៉ាលើកទឹកចិត្តពួកគេថា៖ «ចូរត្រឡប់មករកខ្ញុំវិញ»។ (ម៉ាឡ. ៣:៧) នៅពេលដែលលោកយេស៊ូមកផែនដី សាសនាយូដាបានបែកខ្ញែកទៅជានិកាយផ្សេងៗ ហើយដឹកនាំដោយគង្វាលមិនស្មោះត្រង់។ (ម៉ាថ. ១៦:៦; ម៉ាក. ៧:៥-៨) សាថានបានជោគជ័យក្នុងការរារាំងរាស្ត្ររបស់ព្រះមិនឲ្យមានសាមគ្គីភាពពេញលេញ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ាអំពីការបង្រួបបង្រួមរាស្ត្រលោកនឹងកើតឡើងជាមិនខាន។ តើតាមរបៀបណា?
«ដាវីឌជាអ្នកបម្រើខ្ញុំនឹងទៅជាស្ដេចរបស់ពួកគេ»
១១. (ក) ស្ដីអំពីទំនាយនៃការបង្រួបបង្រួម តើព្រះយេហូវ៉ាបានបើកបង្ហាញអំពីអ្វី? (ខ) ក្រោយពីសាថានបានត្រូវបោះទម្លាក់ពីស្ថានសួគ៌ តើវាខំព្យាយាមធ្វើអ្វីម្ដងទៀត?
១១ សូមអាន អេសេគាល ៣៧:២៤។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបើកបង្ហាញថាទំនាយអំពីការបង្រួបបង្រួមរាស្ត្ររបស់លោកនឹងកើតឡើងទាំងស្រុងក្រោយពី«ដាវីឌជាអ្នកបម្រើ»លោក ពោលគឺលោកយេស៊ូចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រងជាស្ដេច។ នេះបានកើតឡើងនៅឆ្នាំ១៩១៤។ * (២សាំ. ៧:១៦; លូក. ១:៣២) រហូតមកដល់ពេលនោះ ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវជំនួសដោយអ៊ីស្រាអែលនៃព្រះដែលជាអ្នករើសតាំង។ (យេ. ៣១:៣៣; កាឡ. ៣:២៩) សាថានខំព្យាយាមម្ដងទៀតដើម្បីបំផ្លាញសាមគ្គីភាពរបស់រាស្ត្រព្រះ ជាពិសេសក្រោយពីវាបានត្រូវបោះទម្លាក់ពីស្ថានសួគ៌។ (បប. ១២:៧-១០) ជាឧទាហរណ៍ ក្រោយពីបងរ៉ាសិលបានស្លាប់នៅឆ្នាំ១៩១៦ សាថានឆ្លៀតឱកាសបំបាក់បំបែកពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំង តាមរយៈសកម្មភាពរបស់ពួកអ្នកក្បត់ជំនឿ។ ប៉ុន្តែ មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក ពួកអ្នកក្បត់ជំនឿទាំងនោះបានចាកចេញពីអង្គការរបស់ព្រះ។ ម្យ៉ាងទៀត សាថានក៏បានជោគជ័យក្នុងការបណ្ដាលឲ្យគេចាប់បងប្រុសៗដែលកំពុងនាំមុខដាក់គុក។ ទោះជាមានព្រឹត្តិការណ៍នោះក៏ដោយ ក៏រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាមិនបានសាបសូន្យទេ។ ពួកអ្នករើសតាំងដែលបានរក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ពួកគេនៅតែមានសាមគ្គីភាពជានិច្ច។
១២. ហេតុអ្វីសាថានមិនអាចបំបាក់បំបែកអ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ?
១២ ផ្ទុយពីអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែល អ៊ីស្រាអែលនៃព្រះបានយកឈ្នះគម្រោងរបស់សាថានក្នុងការបំបាក់បំបែកពួកគេ។ ហេតុអ្វីគម្រោងការរបស់សាថានបានបរាជ័យ? ពីព្រោះពួកអ្នករើសតាំងបានខំព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីធ្វើតាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ជាលទ្ធផល ពួកគេបានទទួលការការពារពីលោកយេស៊ូគ្រិស្តដែលជាស្ដេចរបស់ពួកគេ និងជាអ្នកដែលកំពុងមានជ័យជម្នះលើសាថាន។—បប. ៦:២
ព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើឲ្យពួកអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោកទៅជា«តែមួយ»
១៣. ស្ដីអំពីទំនាយនៃការភ្ជាប់ឈើពីរ តើយើងទាញមេរៀនអ្វីពីសេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់ក្នុងទំនាយនោះ?
១៣ ស្ដីអំពីទំនាយនៃការភ្ជាប់ឈើពីរ តើមានន័យយ៉ាងណានៅគ្រារបស់យើង? សូមចាំថាចំណុចសំខាន់នៃទំនាយគឺដើម្បីបញ្ជាក់អំពីរបៀបដែលក្រុមទាំងពីរនឹងរួបរួមគ្នា។ សំខាន់បំផុតទំនាយនេះបង្ហាញថាសាមគ្គីភាពរបស់ពួកគេអាចមានឡើងដោយសារព្រះយេហូវ៉ា។ ដូច្នេះ ស្ដីអំពីទំនាយនៃការភ្ជាប់ឈើពីរ តើនោះបញ្ជាក់សេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់អ្វីដែលទាក់ទងនឹងការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត? បើនិយាយឲ្យចំទៅ ព្រះយេហូវ៉ាផ្ទាល់នឹងធ្វើឲ្យពួកអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោកទៅជា«តែមួយ»។—អេគ. ៣៧:១៩
១៤. តាំងពីឆ្នាំ១៩១៩ តើតាមរបៀបណាទំនាយអំពីការភ្ជាប់ឈើពីរបានកើតឡើងក្នុងកម្រិតធំជាង?
១៤ តាំងពីឆ្នាំ១៩១៩ គឺក្រោយពីរាស្ត្ររបស់ព្រះបានត្រូវសម្អាតខាងជំនឿ ហើយចាប់ផ្ដើមចូលក្នុងសួនឧទ្យានក្នុងន័យធៀប ទំនាយអំពីការភ្ជាប់ឈើពីរបានចាប់ផ្ដើមកើតឡើងក្នុងកម្រិតធំជាង។ នៅគ្រានោះ អស់អ្នកដែលបានត្រូវបង្រួបបង្រួម ភាគច្រើនមានសេចក្ដីសង្ឃឹមក្លាយទៅជាស្ដេចនិងជាសង្ឃនៅស្ថានសួគ៌។ (បប. ២០:៦) ក្នុងន័យធៀប ពួកអ្នករើសតាំងប្រៀបដូចជាឈើ«នៃយូដា» ពោលគឺប្រជាជាតិមួយដែលមានបណ្ដាស្ដេចមកពីវង្សត្រកូលដាវីឌ និងពួកសង្ឃដែលមកពីពូជពង្សលេវី។ ប៉ុន្តែ កាលដែលពេលវេលាកន្លងទៅ អស់អ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅផែនដីមានចំនួនកាន់តែច្រើនឡើង ហើយចូលរួមជាមួយពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំង។ អស់អ្នកទាំងនោះប្រៀបដូចជា‹ឈើនៃអេប្រាអ៊ីម› ពោលគឺប្រជាជាតិមួយដែលមិនមានបណ្ដាស្ដេចមកពីវង្សត្រកូលដាវីឌ និងពួកសង្ឃដែលមកពីពូជពង្សលេវីទេ។ ក្រុមទាំងពីរបម្រើដោយមានសាមគ្គីភាពជារាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា ក្រោមការគ្រប់គ្រងពីស្ដេចតែមួយគឺលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។—អេគ. ៣៧:២៤
«ពួកគេនឹងទៅជារាស្ត្ររបស់ខ្ញុំ»
១៥. តើទំនាយនៅអេសេគាល ៣៧:២៦, ២៧ កំពុងកើតឡើងនៅសព្វថ្ងៃនេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៥ ទំនាយអេសេគាលបានរៀបរាប់ថា មនុស្សជាច្រើននឹងត្រូវលើកទឹកចិត្តឲ្យចូលរួមជាមួយនឹងពួកអ្នករើសតាំងក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត។ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍អំពីរាស្ត្ររបស់លោកថា៖ «ខ្ញុំនឹង . . . ធ្វើឲ្យពួកគេមានគ្នាជាច្រើន» ហើយ«ត្រសាលខ្ញុំនឹងនៅជាមួយនឹងពួកគេ»។ (អេគ. ៣៧:២៦, ២៧) ពាក្យទាំងនេះនាំឲ្យយើងនឹកឃើញដល់អ្វីដែលបានត្រូវប្រកាសទុកជាមុនដល់សាវ័កយ៉ូហានប្រហែល៧០០ឆ្នាំក្រោយពីសម័យអេសេគាល គឺថា«លោកដែលអង្គុយលើបល្ល័ង្កនឹងរៀបចំត្រសាលមួយ»ដើម្បីការពារ«មនុស្សមួយក្រុមធំ»។ (បប. ៧:៩, ១៥) សព្វថ្ងៃនេះ ពួកអ្នករើសតាំងនិងមនុស្សមួយក្រុមធំរស់នៅជាមួយគ្នាជាប្រជាជាតិមួយ ជារាស្ត្ររបស់ព្រះដែលនៅក្រោមត្រសាលជាទីការពាររបស់លោក។
១៦. ស្ដីអំពីការបង្រួបបង្រួមអ៊ីស្រាអែលនៃព្រះជាមួយនឹងអស់អ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅផែនដី តើសាការីបានប្រកាសទុកជាមុនអំពីអ្វី?
១៦ ការរួបរួមគ្នារវាងពួកអ្នករើសតាំងនិងអស់អ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅផែនដី ក៏បានត្រូវប្រកាសទុកជាមុនដោយសាការីដែរ។ គាត់ជាជននិរទេសដែលបានត្រឡប់មកវិញ។ គាត់បានប្រាប់ថា៖ «មនុស្ស១០នាក់ពី . . . គ្រប់ប្រជាជាតិ»នឹង«ចាប់កាន់ជាយអាវរបស់យូដាម្នាក់ គឺនឹងចាប់យ៉ាងជាប់» ហើយនិយាយថា៖ «យើងចង់ទៅជាមួយនឹងអ្នកដែរ ព្រោះយើងបានឮថាព្រះនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា»។ (សាក. ៨:២៣) ពាក្យ«យូដាម្នាក់»មិនមែនសំដៅទៅលើមនុស្សតែម្នាក់ទេ តែសំដៅទៅលើមនុស្សមួយក្រុម ហើយពាក្យ«អ្នករាល់គ្នា» នៅសព្វថ្ងៃនេះតំណាងឲ្យពួកអ្នករើសតាំងដែលនៅសល់។ (រ៉ូម ២:២៨, ២៩) រីឯ«មនុស្ស១០នាក់» តំណាងឲ្យអស់អ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅផែនដី។ ពួកគេ«ចាប់»ពួកអ្នករើសតាំង«យ៉ាងជាប់» ហើយ«ទៅជាមួយនឹង»ពួកគេដែរ។ (អេ. ២:២, ៣; ម៉ាថ. ២៥:៤០) ឃ្លា«ចាប់យ៉ាងជាប់»និង«ទៅជាមួយនឹងអ្នក» បញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាក្រុមទាំងពីរបានបង្រួបបង្រួមគ្នាទាំងស្រុងជាក្រុមតែមួយ។
១៧. តើលោកយេស៊ូបានរៀបរាប់យ៉ាងណាអំពីសាមគ្គីភាពដែលយើងមាននៅសព្វថ្ងៃនេះ?
១៧ ពេលដែលលោកយេស៊ូរៀបរាប់ថាខ្លួនលោកជាគង្វាល ហើយបង្រួបបង្រួមចៀមរបស់លោក(អ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំង) និង«ចៀមឯទៀត»(អស់អ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅផែនដី)ឲ្យទៅជា«ហ្វូងតែមួយ» លោកទំនងជាគិតអំពីទំនាយនៃការបង្រួបបង្រួមដែលអេសេគាលបានប្រកាសទុកជាមុន។ (យ៉ូន. ១០:១៦; អេគ. ៣៤:២៣; ៣៧:២៤, ២៥) មិនថាយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមបែបណាក៏ដោយ ពាក្យរបស់លោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកប្រកាសទំនាយនៅសម័យបុរាណ រៀបរាប់យ៉ាងត្រឹមត្រូវនូវសាមគ្គីភាពដ៏អស្ចារ្យដែលយើងមានក្នុងចំណោមរាស្ត្រព្រះនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ កាលដែលសាសនាមិនពិតបានបែកខ្ញែកទៅជាក្រុមជាច្រើនរាប់មិនអស់ យើងមានសាមគ្គីភាពដ៏អស្ចារ្យណាស់។
សព្វថ្ងៃនេះ ពួកអ្នករើសតាំងនិង«ចៀមឯទៀត» គោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាដោយសាមគ្គីភាពជា«ហ្វូងតែមួយ» (សូមមើលវគ្គ១៧)
‹ទីបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំនៅស្ថិតស្ថេរក្នុងចំណោមរាស្ត្រខ្ញុំ›
១៨. ដូចបានចែងទុកនៅអេសេគាល ៣៧:២៨ ហេតុអ្វីជាការសំខាន់ដែលរាស្ត្ររបស់ព្រះ«មិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោក»?
១៨ ពាក្យចុងក្រោយនៃទំនាយអេសេគាលស្ដីអំពីការបង្រួបបង្រួម បញ្ជាក់អំពីអ្វីដែលនឹងពង្រឹងសាមគ្គីភាពរបស់យើងឲ្យនៅស្ថិតស្ថេរ។ (សូមអាន អេសេគាល ៣៧:២៨) រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានសាមគ្គីភាពដោយសារទីបរិសុទ្ធរបស់លោក ពោលគឺការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតនៅ«ក្នុងចំណោម»ពួកគេ។ ទីបរិសុទ្ធរបស់លោកបន្តនៅក្នុងចំណោមពួកគេ ដរាបណាពួកគេញែកខ្លួនឲ្យបានស្អាតបរិសុទ្ធពីពិភពលោករបស់សាថាន។ (១កូ. ៦:១១; បប. ៧:១៤) លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់អំពីសារៈសំខាន់នៃការមិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោកនេះ។ ហេតុនេះ ក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានយ៉ាងអស់ពីចិត្តឲ្យអ្នកកាន់តាមលោក លោកបានអធិដ្ឋានថា៖ «បិតាបរិសុទ្ធអើយ សូមការពារពួកគាត់ . . . ដើម្បីឲ្យពួកគាត់រួមគ្នាតែមួយ។ . . . ពួកគាត់មិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោកទេ។ . . . សូមញែកពួកគាត់ចេញជាបរិសុទ្ធ តាមរយៈសេចក្ដីពិត»។ (យ៉ូន. ១៧:១១, ១៦, ១៧) សូមកត់សម្គាល់ថាលោកយេស៊ូពន្យល់ថាការរួមគ្នា«តែមួយ»គឺជាប់ទាក់ទងនឹងការ«មិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោក»។
១៩. (ក) តើតាមរបៀបណាយើងបង្ហាញថាយើង«យកតម្រាប់ព្រះ»? (ខ) នៅល្ងាចចុងក្រោយមុនលោកយេស៊ូស្លាប់ តើលោកបានបញ្ជាក់សេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់អ្វីស្ដីអំពីសាមគ្គីភាព?
១៩ នេះជាកំណត់ហេតុតែមួយគត់ដែលលោកយេស៊ូហៅព្រះថា«បិតាបរិសុទ្ធ»។ ព្រះយេហូវ៉ាបរិសុទ្ធក្រៃលែង ហើយសុចរិតបំផុត។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនៅសម័យបុរាណថា៖ «អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែបរិសុទ្ធ ព្រោះខ្ញុំបរិសុទ្ធ»។ (ចល. ១១:៤៥) ក្នុងនាមជាអ្នក«យកតម្រាប់ព្រះ» យើងចង់ធ្វើតាមបង្គាប់នេះក្នុងគ្រប់ការប្រព្រឹត្តទាំងអស់របស់យើង។ (អេភ. ៥:១; ១ពេ. ១:១៤, ១៥) ពេលនិយាយសំដៅទៅលើមនុស្ស ពាក្យ«បរិសុទ្ធ»មានន័យថា«ញែកដោយឡែក»។ ហេតុនេះ នៅល្ងាចមុនលោកយេស៊ូស្លាប់ លោកបានបញ្ជាក់ថាពួកអ្នកកាន់តាមលោកនឹងរក្សាសាមគ្គីភាព ដរាបណាពួកគេបន្តញែកខ្លួនចេញពីពិភពលោកនេះនិងចិត្តគំនិតបាក់បែកគ្នាក្នុងពិភពលោកនេះ។
«សុំលោកការពារពួកគាត់ ឲ្យរួចពីមេកំណាច»
២០, ២១. (ក) តើអ្វីធ្វើឲ្យយើងកាន់តែទុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ាការពារយើង? (ខ) តើអ្នកតាំងចិត្តធ្វើអ្វី?
២០ សាមគ្គីភាពដ៏រឹងមាំក្នុងចំណោមសាក្សីព្រះយេហូវ៉ានៅទូទាំងពិភពលោក បង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ាបានតបឆ្លើយនឹងការអង្វរសុំរបស់លោកយេស៊ូដែលថា៖ «សុំលោកការពារពួកគាត់ ឲ្យរួចពីមេកំណាច»។ (សូមអាន យ៉ូហាន ១៧:១៤, ១៥) ពិតណាស់ ពេលឃើញសាថានបានបរាជ័យក្នុងការបំផ្លាញសាមគ្គីភាពក្នុងចំណោមរាស្ត្រព្រះ យើងកាន់តែទុកចិត្តទៅលើការការពារពីលោក។ ក្នុងទំនាយអេសេគាលព្រះយេហូវ៉ាប្រាប់ថាឈើទាំងពីរបានភ្ជាប់គ្នាទៅជាឈើតែមួយក្នុងដៃរបស់លោក។ ដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ាផ្ទាល់បានបង្រួបបង្រួមរាស្ត្ររបស់លោកយ៉ាងអស្ចារ្យ ក្រោមការការពាររបស់លោក ហើយសាថានមិនអាចបំផ្លាញសាមគ្គីភាពនោះបានឡើយ។
២១ ម្ល៉ោះហើយ តើយើងគួរតាំងចិត្តធ្វើអ្វី? យើងបន្តព្យាយាមរួមចំណែកក្នុងការធ្វើឲ្យសាមគ្គីភាពដ៏មានតម្លៃរបស់យើងកាន់តែរឹងមាំ។ តើយើងម្នាក់ៗអាចធ្វើដូច្នេះតាមរបៀបណា? គឺដោយចូលរួមយ៉ាងទៀងទាត់ក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតនៅឯវិហារក្នុងន័យធៀបរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ តើការគោរពប្រណិប័តន៍នោះរួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ? យើងនឹងពិចារណានៅជំពូកបន្តបន្ទាប់។
^ វគ្គ 7 ប្រហែលពីរសតវត្សរ៍មុនអេសេគាលបានទទួលទំនាយនេះ បណ្ដាជននៅរាជាណាចក្រដែលមានកុលសម្ព័ន្ធ១០(‹ឈើនៃអេប្រាអ៊ីម›) បានត្រូវពួកអាស៊ីរីចាប់យកទៅធ្វើជាឈ្លើយ។—២បស. ១៧:២៣
^ វគ្គ 11 ទំនាយនេះបានត្រូវរៀបរាប់យ៉ាងល្អិតល្អន់ក្នុងជំពូកទី៨នៃសៀវភៅនេះ។
