ជំពូកទី១៤
«នេះហើយជាច្បាប់វិហារ»
គោលចំណុច: វិហារដែលអេសេគាលឃើញក្នុងគំនិតផ្ដល់មេរៀននៅសម័យអេសេគាលនិងនៅសម័យយើង
១, ២. (ក) នៅជំពូកមុន តើយើងបានរៀនអ្វីអំពីវិហារដែលអេសេគាលបានឃើញក្នុងគំនិត? (ខ) នៅជំពូកនេះ តើយើងនឹងពិចារណាសំណួរពីរអ្វី?
អេសេគាលមិនបានឃើញវិហារដ៏រុងរឿងរបស់ព្រះដែលសាវ័កប៉ូលបានរៀបរាប់ច្រើនសតវត្សរ៍ក្រោយមកនោះទេ។ យើងបានរៀនអំពីនេះនៅជំពូកមុន។ បន្ថែមទៅទៀត យើងបានរៀនថាគោលបំណងនៃការបើកបង្ហាញនោះគឺដើម្បីបង្រៀនរាស្ត្ររបស់ព្រះអំពីសារៈសំខាន់នៃខ្នាតតម្រារបស់លោកសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត។ រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាអាចមានចំណងមិត្តភាពជាមួយលោកឡើងវិញ លុះត្រាតែពួកគេធ្វើតាមខ្នាតតម្រាទាំងនោះ។ ហេតុនេះ យើងអាចឃើញមូលហេតុដែលព្រះយេហូវ៉ាបញ្ជាក់នូវគំនិតដ៏សំខាន់នេះពីរដងក្នុងខតែមួយ គឺថា«នេះហើយជាច្បាប់វិហារ»។—សូមអាន អេសេគាល ៤៣:១២
២ ឥឡូវយើងត្រូវពិចារណាសំណួរពីរថែមទៀត។ សំណួរទី១ ស្ដីអំពីវិហារដែលអេសេគាលបានឃើញក្នុងគំនិត តើពួកយូដានៅសម័យគាត់បានទាញមេរៀនអ្វីខ្លះអំពីខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ាសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត? ចម្លើយចំពោះសំណួរនេះនឹងជួយយើងឆ្លើយសំណួរទី២ គឺតើការបើកបង្ហាញនេះមានន័យយ៉ាងណាសម្រាប់យើងនៅគ្រាដ៏ពិបាកនេះ?
តើការបើកបង្ហាញនោះផ្ដល់មេរៀនអ្វីខ្លះនៅសម័យបុរាណ?
៣. វិហារដែលអេសេគាលបានឃើញស្ថិតនៅលើភ្នំដ៏ខ្ពស់ តើតាមរបៀបណាចំណុចនេះប្រហែលជានាំឲ្យបណ្ដាជនរអៀសខ្លួន?
៣ ដើម្បីឆ្លើយសំណួរទី១ សូមឲ្យយើងផ្ដោតទៅលើលក្ខណៈពិសេសខ្លះៗនៃវិហារដែលអេសេគាលបានឃើញក្នុងគំនិត។ ភ្នំដ៏ខ្ពស់។ បណ្ដាជនទំនងជាឃើញថាអ្វីដែលអេសេគាលបានឃើញក្នុងគំនិត ទាក់ទងនឹងទំនាយដ៏កក់ក្ដៅស្ដីអំពីការរៀបចំឡើងវិញដែលអេសាយបានប្រាប់។ (អេ. ២:២) ប៉ុន្តែ តើការឃើញវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅលើភ្នំដ៏ខ្ពស់បង្រៀនពួកគេអំពីអ្វី? គឺបង្រៀនពួកគេថាការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតត្រូវតែលើកតម្កើងឲ្យខ្ពស់ជាងអ្វីៗទាំងអស់។ ពិតណាស់ ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតធម្មតាខ្ពង់ខ្ពស់រួចហើយ ព្រោះនេះជាការរៀបចំពីព្រះដែល«បានត្រូវលើកតម្កើងខ្ពស់លើសអស់ទាំងព្រះ»។ (ចសព. ៩៧:៩) ប៉ុន្តែ បណ្ដាជនមិនបានបំពេញតួនាទីរបស់ខ្លួនស្ដីអំពីរឿងនេះទេ។ អស់ជាច្រើនសតវត្សរ៍ ម្ដងហើយម្ដងទៀត ពួកគេបណ្ដាលឲ្យការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតអាប់ឱននិងស្មោកគ្រោក ហើយពួកគេថែមទាំងបោះបង់ចោលការគោរពប្រណិប័តន៍នោះទៀតផង។ ប៉ុន្តែ ពេលមនុស្សដែលមានចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវ ឃើញវិហារដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះបានត្រូវលើកតម្កើង ព្រមទាំងឲ្យតម្លៃនិងទទួលសិរីរុងរឿងដូចនេះ ពួកគេច្បាស់ជាមានអារម្មណ៍រអៀសខ្លួនខ្លាំងណាស់។
៤, ៥. តើអ្នកដែលស្ដាប់អេសេគាលប្រហែលជាទាញមេរៀនអ្វីពីខ្លោងទ្វារដ៏ខ្ពស់នៃវិហារ?
៤ ខ្លោងទ្វារខ្ពស់។ នៅផ្នែកដំបូងនៃការបើកបង្ហាញ អេសេគាលមើលទេវតាដែលនាំផ្លូវគាត់កំពុងវាស់ខ្លោងទ្វារវិហារ។ ខ្លោងទ្វារទាំងនោះមានកម្ពស់ប្រហែល៣០ម៉ែត្រ។ (អេគ. ៤០:១៤) ក្នុងខ្លោងទ្វារទាំងនោះមានបន្ទប់អ្នកយាម។ ចំពោះអ្នកដែលសិក្សាប្លង់វិហារ តើអ្វីទាំងនេះបង្រៀនពួកគេអំពីអ្វី? ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់អេសេគាលថា៖ «ចូរសង្កេតមើលច្រកចូលវិហារ»។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះ បណ្ដាជនបាននាំមនុស្សដែល«មិនបានកាត់ចុងស្បែកនិងមានចិត្តមិនស្អាតស្អំ»ចូលក្នុងវិហារពិសិដ្ឋរបស់ព្រះ ជាវិហារដែលទុកសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត។ តើមានលទ្ធផលយ៉ាងណា? ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ពួកគេបានធ្វើឲ្យវិហាររបស់ខ្ញុំលែងបរិសុទ្ធទៀត»។—អេគ. ៤៤:៥, ៧
៥ ពួកអ្នកដែល«មិនបានកាត់ចុងស្បែក» មិនបានធ្វើតាមបង្គាប់ចំៗរបស់ព្រះដែលលោកបានឲ្យតាំងពីសម័យអាប្រាហាំទេ។ (ដក. ១៧:៩, ១០; ចល. ១២:១-៣) ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកដែល«មានចិត្តមិនស្អាតស្អំ» មានបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះទៅទៀត។ ពួកគេជាមនុស្សបះបោរប្រឆាំងដ៏រឹងចចេស ហើយមិនធ្វើតាមការណែនាំពីព្រះយេហូវ៉ាទេ។ មនុស្សដូចនោះមិនគួរអនុញ្ញាតឲ្យចូលវិហារដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ ព្រះយេហូវ៉ាស្អប់ការលាក់ពុតណាស់! តែរាស្ត្ររបស់លោកបានបណ្ដោយឲ្យមនុស្សលាក់ពុតកាន់តែច្រើនចូលក្នុងវិហារលោក។ ហេតុនេះ ខ្លោងទ្វារនិងបន្ទប់អ្នកយាមក្នុងវិហារដែលអេសេគាលឃើញក្នុងគំនិត បញ្ជាក់មេរៀនយ៉ាងច្បាស់ថានឹងលែងមានការបំពានដូចនោះទៀតហើយ! រាស្ត្ររបស់ព្រះត្រូវរក្សាខ្នាតតម្រាខ្ពង់ខ្ពស់ដើម្បីចូលវិហាររបស់លោក។ លុះត្រាតែពួកគេធ្វើដូច្នោះ ទើបព្រះយេហូវ៉ាឲ្យពរលើការគោរពប្រណិប័តន៍របស់ពួកគេ។
៦, ៧. (ក) តើតាមរបៀបណាព្រះយេហូវ៉ាលើកឡើងអំពីកំពែងជុំវិញវិហារដើម្បីបង្រៀនរាស្ត្រលោកនូវមេរៀនមួយ? (ខ) តើពេលមុនរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាទៅលើវិហាររបស់លោក? (សូមមើលកំណត់សម្គាល់)
៦ កំពែងព័ទ្ធជុំវិញ។ លក្ខណៈពិសេសមួយទៀតនៃវិហារដែលអេសេគាលបានឃើញក្នុងគំនិត គឺកំពែងព័ទ្ធជុំវិញបរិវេណវិហារទាំងមូល។ អេសេគាលប្រាប់ថានៅទិសនីមួយៗ កំពែងនោះមានប្រវែង៥០០ដើមត្រែងឬ១.៥៥៥ម៉ែត្រ គឺជិត១,៦គីឡូម៉ែត(មួយម៉ៃល៍)។ (អេគ. ៤២:១៥-២០) ប៉ុន្តែ អគារវិហារនិងទីធ្លាមានផ្ទៃដីតែ៥០០ហត្ថឬ២៥៩ម៉ែត្រការ៉េប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះ ចាប់ពីវិហារទៅដល់កំពែងខាងក្រៅជុំវិញមានបរិវេណធំណាស់។ * តើសម្រាប់គោលបំណងអ្វី?
៧ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ឥឡូវ ចូរឲ្យពួកគេឈប់ប្រព្រឹត្តមិនស្មោះត្រង់នឹងខ្ញុំ ហើយឈប់គោរពបូជារូបព្រះរបស់ពួកគេដូចជាស្ដេចទៀតទៅ។ បើពួកគេធ្វើដូច្នោះ ខ្ញុំនឹងនៅជាមួយពួកគេជារៀងរហូត»។ (អេគ. ៤៣:៩) ដូច្នេះ ក្នុងន័យម្យ៉ាងព្រះយេហូវ៉ាប្រើបរិវេណដ៏ធំទូលាយព័ទ្ធដោយកំពែងជុំវិញដើម្បីប្រាប់រាស្ត្រលោកថា«ចូរបោះបង់ចោលអំពើស្មោកគ្រោកទាំងនេះឲ្យឆ្ងាយ។ ចូរកុំនាំយកការប្រព្រឹត្តស្មោកគ្រោកចូលមកជិតវិហារខ្ញុំឲ្យសោះ»។ ដូច្នេះ បើពួកគេរក្សាការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតឲ្យស្អាតស្អំ នោះព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យពរពួកគេតាមរយៈវត្តមានរបស់លោក។
៨, ៩. តើបណ្ដាជនប្រហែលជាទាញមេរៀនអ្វីពីឱវាទដ៏ចំៗរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទៅកាន់ពួកអ្នកដែលមើលខុសត្រូវរាស្ត្រលោក?
៨ ឱវាទចំៗទៅកាន់ពួកអ្នកដែលមើលខុសត្រូវរាស្ត្រព្រះ។ ព្រះយេហូវ៉ាក៏បានឲ្យឱវាទចំៗដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ទៅកាន់ពួកបុរសដែលមានភារកិច្ចសំខាន់ក្នុងចំណោមរាស្ត្រលោក។ លោកបានប្រៀនប្រដៅពួកលេវីដែលឃ្លាតឆ្ងាយពីលោក កាលដែលបណ្ដាជនចាប់ផ្ដើមគោរពបូជារូបព្រះម្ដងទៀត។ ប៉ុន្តែនៅដំណាលគ្នានោះ លោកបានសរសើរកូនចៅសេដុកដែល«បំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួននៅទីបរិសុទ្ធរបស់[លោក] ក្នុងគ្រាដែលពួកអ៊ីស្រាអែលបែរចេញពី[លោក]»។ លោកប្រព្រឹត្តដោយយុត្តិធម៌ និងដោយមេត្តាកុរណាទៅលើក្រុមនីមួយៗស្របទៅតាមការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេ។ (អេគ. ៤៤:១០, ១២-១៦) ស្រដៀងគ្នាដែរ ពួកមេដឹកនាំអ៊ីស្រាអែលបានទទួលការប្រៀនប្រដៅយ៉ាងខ្លាំង។—អេគ. ៤៥:៩
៩ ដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាពួកបុរសដែលជាអ្នកត្រួតពិនិត្យនិងមានមុខនាទីសំខាន់ ត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះរបៀបដែលពួកគេបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួន។ ពួកគេមិនទទួលការលើកលែងពីឱវាទ ការកែតម្រង់ និងការប្រៀនប្រដៅឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេត្រូវនាំមុខក្នុងការលើកស្ទួយខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ា!
១០, ១១. តើមានភ័ស្តុតាងអ្វីដែលបញ្ជាក់ថាជននិរទេសខ្លះដែលត្រឡប់មកវិញបានទាញមេរៀនពីការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញ?
១០ តើជននិរទេសដែលត្រឡប់មកវិញបានទាញមេរៀនពីការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញឬទេ? ជាការពិតណាស់ យើងមិនអាចដឹងយ៉ាងច្បាស់នូវអ្វីដែលបុរសស្ត្រីដ៏ស្មោះត្រង់នៅគ្រានោះបានគិតអំពីការបើកបង្ហាញនេះទេ។ ប៉ុន្តែ បណ្ដាំរបស់ព្រះបានប្រាប់យើងយ៉ាងច្រើន អំពីអ្វីដែលជននិរទេសដែលត្រឡប់មកវិញនោះបានធ្វើ និងទស្សនៈដែលពួកគេមានចំពោះការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា។ តើពួកគេបានធ្វើតាមគោលការណ៍ដែលបានត្រូវបញ្ជាក់ក្នុងការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញឬទេ? ការពិត ពួកគេក៏បានធ្វើតាមខ្លះដែរ ជាពិសេសបើប្រៀបធៀបជាមួយនឹងពួកបុព្វបុរសដ៏រឹងចចេសរបស់ពួកគេដែលជាប់ជាឈ្លើយនៅបាប៊ីឡូន។
១១ ពួកបុរសស្មោះត្រង់ទាំងនោះមានដូចជា ហាកាយនិងសាការីដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយ អែសរ៉ាជាសង្ឃនិងជាអ្នកចម្លងច្បាប់ រួមទាំងអភិបាលនេហេមាផងដែរ។ ពួកគេទាំងអស់ខំព្យាយាមបង្រៀនបណ្ដាជនអំពីគោលការណ៍ផ្សេងៗដូចបានត្រូវបញ្ជាក់ក្នុងការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញស្ដីអំពីវិហារ។ (អែស. ៥:១, ២) ពួកគេបានបង្រៀនបណ្ដាជនថាការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតត្រូវលើកតម្កើង ហើយត្រូវមានអាទិភាពជាងការស្វែងរកទ្រព្យសម្បត្តិនិងប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន។ (ហាក. ១:៣, ៤) ពួកគេដាស់តឿនបណ្ដាជនថាត្រូវគោរពខ្នាតតម្រារបស់ព្រះសម្រាប់ការចូលរួមការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត។ ឧទាហរណ៍ អែសរ៉ានិងនេហេមាបានទូន្មានប្រដៅបណ្ដាជនឲ្យបណ្ដេញប្រពន្ធរបស់ពួកគេដែលជាជនបរទេស ព្រោះប្រពន្ធទាំងនោះបានធ្វើឲ្យចំណងមិត្តភាពរបស់ពួកគេជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ាចុះខ្សោយ។ (សូមអាន អែសរ៉ា ១០:១០, ១១; នេហ. ១៣:២៣-២៧, ៣០) ចុះយ៉ាងណាចំពោះការគោរពបូជារូបព្រះ? តាមមើលទៅក្រោយពីបានត្រូវនិរទេស នៅទីបំផុតប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលបានបណ្ដុះចិត្តស្អប់ចំពោះការគោរពបូជារូបព្រះ ដែលជាអន្ទាក់ដល់ពួកគេម្ដងហើយម្ដងទៀតក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ពួកគេ។ ចុះយ៉ាងណាចំពោះពួកសង្ឃ ពួកមេដឹកនាំ និងពួកអ្នកគ្រប់គ្រង? ដូចបានបញ្ជាក់ក្នុងការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញក្នុងគំនិត ពួកគេក៏បានទទួលឱវាទនិងការកែតម្រង់ពីព្រះយេហូវ៉ាដែរ។ (នេហ. ១៣:២២, ២៨) ពួកគេជាច្រើនបានធ្វើតាមដំបូន្មាននោះដោយចិត្តរាបទាប។—អែស. ១០:៧-៩, ១២-១៤; នេហ. ៩:១-៣, ៣៨
នេហេមាបានបង្រៀនបណ្ដាជនអំពីការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតកាលដែលគាត់ធ្វើការជាមួយពួកគេ (សូមមើលវគ្គ១១)
១២. តើតាមរបៀបណាព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យពរដល់ជននិរទេសក្រោយពីពួកគេត្រឡប់មកស្រុកកំណើតវិញ?
១២ ម្ល៉ោះហើយ ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យពរដល់រាស្ត្រលោក។ ជាលទ្ធផល ទឹកដីរបស់ពួកគេបង្កើតភោគផលជាបរិបូរ ហើយពួកគេមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងព្រះ ព្រមទាំងរស់នៅដោយសុខសាន្តជាអ្វីដែលពួកគេខានពិសោធអស់រយៈពេលជាយូរមកហើយ។ (អែស. ៦:១៩-២២; នេហ. ៨:៩-១២; ១២:២៧-៣០, ៤៣) ហេតុអ្វី? ព្រោះបណ្ដាជនបានចាប់ផ្ដើមធ្វើតាមខ្នាតតម្រាដ៏សុចរិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ាសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត។ មេរៀនពីការបើកបង្ហាញឲ្យឃើញក្នុងគំនិតអំពីវិហារ ច្បាស់ជាជំរុញចិត្តមនុស្សជាច្រើនឲ្យប្រែចិត្ត។ បើនិយាយជាសង្ខេប ការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញអំពីវិហារ ផ្ដល់ប្រយោជន៍ឲ្យជននិរទេសតាមរបៀបដ៏សំខាន់ពីរយ៉ាង។ (១) នោះបានបង្រៀនពួកគេនូវមេរៀនសំខាន់អំពីខ្នាតតម្រារបស់ព្រះសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត និងអំពីរបៀបដែលពួកគេអាចលើកស្ទួយខ្នាតតម្រាទាំងនោះ។ (២) ការបើកបង្ហាញនោះពង្រឹងទំនុកចិត្តពួកគេអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងនៅថ្ងៃខាងមុខ។ ការបើកបង្ហាញនោះប្រាប់ទុកជាមុនថា ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតនឹងត្រូវរៀបចំឡើងវិញ ហើយក៏ប្រាប់ទុកជាមុនអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យពររាស្ត្ររបស់លោកបើពួកគេគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ ប៉ុន្តែ នៅសព្វថ្ងៃនេះយើងចង់ដឹងថា តើការបើកបង្ហាញនេះទាក់ទងនឹងយើងទេ?
ការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញផ្ដល់មេរៀនដល់យើងសព្វថ្ងៃ
១៣, ១៤. (ក) តើយើងដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថាការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញអំពីវិហារបានកើតឡើងនៅសម័យយើង? (ខ) តើការបើកបង្ហាញនោះផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់យើងតាមរបៀបពីរយ៉ាងអ្វី? (សូមមើលប្រអប់១៣ក«វិហារផ្សេងគ្នា មេរៀនផ្សេងគ្នា»)
១៣ តើយើងអាចប្រាកដថាការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលឃើញទាក់ទងនឹងយើងនៅសព្វថ្ងៃនេះទេ? ពិតជាទាក់ទងមែន! តើអ្នកចាំអំពីភាពស្រដៀងគ្នារវាងការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលឃើញក្នុងគំនិតនិងទំនាយអេសាយទេ? អេសេគាលបានឃើញវិហារដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ព្រះនៅលើ«ភ្នំដ៏ខ្ពស់មួយ» ហើយអេសាយបានចែងថា៖ «ភ្នំដែលមានវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងត្រូវតាំងឡើងយ៉ាងមាំនៅលើភ្នំទាំងអស់»។ អេសាយបានប្រាប់យ៉ាងជាក់លាក់ថាទំនាយដែលគាត់ប្រកាសទុកជាមុននឹងកើតឡើងនៅ«គ្រាចុងក្រោយបង្អស់»។ (អេគ. ៤០:២; អេ. ២:២-៤; សូមពិនិត្យបន្ថែម មីកា ៤:១-៤) ទំនាយទាំងនោះទាក់ទងនឹងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ គឺពេលដែលការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតបានត្រូវរៀបចំឡើងវិញ ហើយបានត្រូវលើកតម្កើងដែលប្រៀបដូចជាដាក់នៅលើភ្នំដ៏ខ្ពស់មួយ ហើយនោះបានកើតឡើងតាំងពីឆ្នាំ១៩១៩។ *
១៤ ដូច្នេះ ដោយគ្មានមន្ទិលសង្ស័យសោះ ការបើកបង្ហាញដែលបានអេសេគាលឃើញក្នុងគំនិតពិតជាជាប់ទាក់ទងនឹងការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតនៅសព្វថ្ងៃនេះមែន។ ដូចដែលការបើកបង្ហាញនេះផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់ជនជាតិយូដាដែលជាជននិរទេសនៅសម័យបុរាណ ការបើកបង្ហាញនេះក៏ផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់យើងនៅសព្វថ្ងៃនេះតាមរបៀបពីរយ៉ាងដែរ។ (១) នោះផ្ដល់មេរៀនអំពីរបៀបដែលយើងអាចលើកស្ទួយខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ាសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត។ (២) នោះជួយយើងឲ្យមានទំនុកចិត្តថាការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតនឹងត្រូវរៀបចំឡើងវិញទាំងស្រុង ហើយព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្ដល់ពរជាច្រើន។
ខ្នាតតម្រាសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតនៅសព្វថ្ងៃ
១៥. ពេលយើងទាញមេរៀនពីវិហារដែលអេសេគាលបានឃើញ តើយើងគួរចាំអំពីអ្វី?
១៥ ឥឡូវ សូមឲ្យយើងពិចារណាលក្ខណៈពិសេសខ្លះនៃវិហារក្នុងការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញ។ សូមស្រមៃថាយើងកំពុងដើរមើលវិហារជាមួយអេសេគាលក្នុងការបើកបង្ហាញអំពីវិហារដ៏អស្ចារ្យនោះ។ សូមចាំថា យើងមិនឃើញវិហារដ៏រុងរឿងរបស់ព្រះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងគ្រាន់តែទាញមេរៀនសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍នៅសព្វថ្ងៃនេះ។ តើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វីខ្លះ?
១៦. តើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វីពីរង្វាស់រង្វាល់ដែលអេសេគាលបានឃើញ? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ)
១៦ យើងប្រហែលឆ្ងល់ថាហេតុអ្វីមានការវាស់វែងច្រើនម្ល៉េះ? កាលដែលអេសេគាលកំពុងមើល នោះទេវតាដែលមានសណ្ឋានដូចស្ពាន់ចាប់ផ្ដើមវាស់វិហារ រួមទាំងកំពែង ខ្លោងទ្វារ បន្ទប់អ្នកយាម ទីធ្លា និងទីបូជា។ ការវាស់វែងនោះមានព័ត៌មានល្អិតល្អន់ជាច្រើនដែលអាចធ្វើឲ្យអ្នកអានមានអារម្មណ៍ស្មុគស្មាញ។ (អេគ. ៤០:១–៤២:២០; ៤៣:១៣, ១៤) ប៉ុន្តែ សូមគិតអំពីមេរៀនសំខាន់ៗដែលយើងអាចទាញពីព័ត៌មានទាំងនោះ។ យ៉ាងនេះ ព្រះយេហូវ៉ាបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់អំពីសារៈសំខាន់នៃខ្នាតតម្រារបស់លោក។ ព្រោះលោកជាអ្នកកំណត់ខ្នាតតម្រាទាំងនោះ មិនមែនមនុស្សទេ។ អស់អ្នកដែលអះអាងថាការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះតាមរបៀបណាគឺមិនសំខាន់ទេ ពួកគេយល់ច្រឡំធំហើយ។ បន្ថែមទៅទៀត តាមរយៈការវាស់វិហារយ៉ាងហ្មត់ចត់ ព្រះយេហូវ៉ាពង្រឹងទំនុកចិត្តយើងថាការៀបចំការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតឡើងវិញ នឹងកើតឡើងជាក់ជាពុំខាន។ ដូចការវាស់វែងដ៏ហ្មត់ចត់ទាំងនោះ សេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះនឹងកើតឡើងយ៉ាងល្អិតល្អន់។ ហេតុនេះ អេសេគាលបញ្ជាក់ថា ការរៀបចំការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតឡើងវិញនៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ នឹងកើតឡើងពិតប្រាកដ!
តើអ្នកទាញមេរៀនអ្វីពីការវាស់វែងវិហារយ៉ាងហ្មត់ចត់? (សូមមើលវគ្គ១៦)
១៧. តើកំពែងជុំវិញវិហារប្រហែលជារំលឹកយើងអំពីអ្វីនៅសព្វថ្ងៃនេះ?
១៧ កំពែងជុំវិញ។ ដូចយើងបានរៀនហើយ អេសេគាលបានឃើញកំពែងព័ទ្ធជុំវិញបរិវេណវិហារទាំងមូល។ កំពែងជុំវិញនោះគឺជាការរំលឹកយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ថា រាស្ត្ររបស់ព្រះត្រូវបោះបង់ចោលភាពមិនស្អាតស្អំទាំងអស់ខាងសាសនាចេញឲ្យឆ្ងាយពីការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត ដើម្បីមិននាំឲ្យវិហាររបស់ព្រះស្មោកគ្រោក។ (សូមអាន អេសេគាល ៤៣:៧-៩) យើងក៏ត្រូវការដំបូន្មានដូចគ្នានៅសព្វថ្ងៃនេះដែរ! ក្រោយពីរាស្ត្ររបស់ព្រះបានត្រូវដោះលែងពីការជាប់ជាឈ្លើយក្រោមបាប៊ីឡូនដ៏ខ្លាំងក្លាអស់ជាច្រើនសតវត្សរ៍ គ្រិស្តបានតែងតាំងខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណានៅឆ្នាំ១៩១៩។ ជាពិសេស ចាប់ពីពេលនោះមករាស្ត្ររបស់ព្រះខំព្យាយាមបោះបង់ចោលលទ្ធិផ្សេងៗនិងទំនៀមទម្លាប់ដែលលាយឡំជាមួយនឹងការគោរពបូជារូបព្រះនិងសាសនាមិនពិត។ យើងខំព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាពយកអ្វីដែលស្មោកគ្រោកចេញឲ្យឆ្ងាយពីការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត។ យើងថែមទាំងមិនរកស៊ីក្នុងសាលប្រជុំ ហើយយើងទុករឿងមិនសូវសំខាន់ដូចនោះដោយឡែកពីការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើង។—ម៉ាក. ១១:១៥, ១៦
១៨, ១៩. (ក) ស្ដីអំពីខ្លោងទ្វារខ្ពស់ៗក្នុងវិហារដែលអេសេគាលបានឃើញ តើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វី? (ខ) តើយើងគួរប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាចំពោះអស់អ្នកដែលព្យាយាមបន្ទាបខ្នាតតម្រាដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់ព្រះយេហូវ៉ា? សូមឲ្យឧទាហរណ៍មួយ។
១៨ ខ្លោងទ្វារខ្ពស់ៗ។ ពេលយើងរំពឹងគិតអំពីខ្លោងទ្វារដែលអេសេគាលបានឃើញ តើយើងទាញមេរៀនអ្វីខ្លះ? ផ្នែកនេះនៃវិហារច្បាស់ជាបង្រៀនជនជាតិយូដាដែលជាជននិរទេសថា ព្រះយេហូវ៉ាមានខ្នាតតម្រាសីលធម៌ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ណាស់។ បើនេះជាការពិតនៅសម័យបុរាណ ចុះយ៉ាងណានៅសព្វថ្ងៃនេះ? យើងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ានៅក្នុងវិហារដ៏រុងរឿងរបស់លោក។ ដូច្នេះ ការប្រព្រឹត្តសុចរិតនិងមិនលាក់ពុត គឺពិតជាសំខាន់ជាងនោះទៅទៀតនៅឥឡូវនេះ មែនទេ? (រ៉ូម ១២:៩; ១ពេ. ១:១៤, ១៥) ក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ បន្តិចម្ដងៗព្រះយេហូវ៉ាបានណែនាំរាស្ត្ររបស់លោកឲ្យធ្វើតាមខ្នាតតម្រាសីលធម៌របស់លោកឲ្យបានដិតដល់។ * ជាឧទាហរណ៍ អ្នកប្រព្រឹត្តខុសឆ្គងដែលមិនប្រែចិត្តនឹងត្រូវដកចេញពីក្រុមជំនុំ។ (១កូ. ៥:១១-១៣) បន្ថែមទៅទៀត បន្ទប់អ្នកយាមក្នុងខ្លោងទ្វារទាំងនោះ ប្រហែលរំលឹកយើងថានៅសព្វថ្ងៃនេះ អស់អ្នកដែលគ្មានការពេញចិត្តពីព្រះយេហូវ៉ា មិនអាចចូលរួមក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍លោកទេ។ ជាឧទាហរណ៍ បុគ្គលដែលមានមុខពីរ អាចចូលសាលប្រជុំ តែគាត់មិនអាចទទួលការពេញចិត្តពីព្រះបានឡើយ លុះត្រាតែគាត់ធ្វើតាមតម្រូវការរបស់លោក។ (យ៉ា. ៤:៨) នៅក្នុងគ្រាដែលមានសីលធម៌អន់ថយនេះ ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតបានទទួលការការពារយ៉ាងអស្ចារ្យ!
១៩ គម្ពីរប្រកាសទុកជាមុនថា មុនទីបញ្ចប់មកដល់ ខ្នាតតម្រានៃពិភពលោកនេះកាន់តែអន់ថយទៅៗ។ គម្ពីរចែងថា៖ «មនុស្សទុច្ចរិតនិងជនបោកប្រាស់នឹងមានការប្រព្រឹត្តអាក្រក់កាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ពួកគេនឹងបំភាន់អ្នកឯទៀត ហើយក៏ត្រូវគេបំភាន់ដែរ»។ (២ធី. ៣:១៣) សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សកាន់តែច្រើនបានត្រូវបំភាន់ឲ្យគិតថាខ្នាតតម្រាដ៏ខ្ពស់របស់ព្រះយេហូវ៉ា តឹងរ៉ឹងពេក ហួសសម័យ ឬមិនត្រឹមត្រូវ។ តើអ្នកនឹងត្រូវគេបំភាន់ដែរឬទេ? ជាឧទាហរណ៍ បើអ្នកណាម្នាក់ព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលអ្នកឲ្យជឿថាខ្នាតតម្រារបស់ព្រះស្ដីអំពីការរួមភេទជាមួយនឹងមនុស្សភេទដូចគ្នា គឺមិនសមហេតុសមផល តើអ្នកនឹងយល់ស្របជាមួយគាត់ទេ? ឬក៏អ្នកនឹងយល់ស្របជាមួយព្រះយេហូវ៉ាវិញ? ព្រោះបណ្ដាំរបស់លោកបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាអស់អ្នកដែលមានការប្រព្រឹត្តដូចនោះកំពុង«ប្រព្រឹត្តអំពើអាសអាភាស»ហើយ។ ព្រះព្រមានយើងកុំឲ្យយល់ស្របនឹងការប្រព្រឹត្តដែលប្រាសចាកសីលធម៌។ (រ៉ូម ១:២៤-២៧, ៣២) ពេលប្រឈមមុខនឹងរឿងដូចនោះ យើងត្រូវគិតអំពីខ្លោងទ្វារខ្ពស់ៗនៃវិហារដែលអេសេគាលបានឃើញក្នុងគំនិត ហើយចាំថាព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនបន្ទាបខ្នាតតម្រាដ៏សុចរិតរបស់លោកឡើយ ទោះជាមានការបង្ខិតបង្ខំពីពិភពលោកដ៏ទុច្ចរិតនេះក៏ដោយ។ តើយើងយល់ស្របនឹងបិតាស្ថានសួគ៌របស់យើង ហើយលើកស្ទួយអ្វីដែលត្រឹមត្រូវឬទេ?
យើងជូនព្រះ«នូវសេចក្ដីសរសើរជាគ្រឿងបូជា» ពេលយើងចូលរួមការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត
២០. តើ«មនុស្សមួយក្រុមធំ»បានទទួលការរំលឹកអ្វីខ្លះដ៏គួរឲ្យលើកទឹកចិត្តពីការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញ?
២០ ទីធ្លា។ ពេលអេសេគាលឃើញទីធ្លាដ៏ធំទូលាយនៃវិហារ គាត់ច្បាស់ជារំភើបចិត្ត ហើយគិតអំពីចំនួនមនុស្សជាច្រើនដែលរីករាយគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាអាចចូលរួមជាមួយគ្នានៅទីនោះ។ សព្វថ្ងៃនេះ គ្រិស្តសាសនិកពិតគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា នៅកន្លែងដែលពិសិដ្ឋជាងនោះទៅទៀត។ «មនុស្សមួយក្រុមធំ»ដែលគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ានៅទីធ្លាខាងក្រៅនៃវិហារដ៏រុងរឿងរបស់លោក ទទួលការរំលឹកដ៏គួរឲ្យលើកទឹកចិត្តពីការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញក្នុងគំនិត។ (បប. ៧:៩, ១០, ១៤, ១៥) នៅក្នុងទីធ្លា អេសេគាលបានឃើញបន្ទប់សម្រាប់បរិភោគអាហារ ដែលអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះអាចបរិភោគពីគ្រឿងបូជានៃមេត្រីភាពដែលពួកគេយកមកជូន។ (អេគ. ៤០:១៧) ក្នុងន័យម្យ៉ាង ពួកគេអាចបរិភោគអាហារជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។ នេះជាសញ្ញាសម្គាល់នៃការមានចំណងមិត្តភាពដ៏សុខសាន្តជាមួយលោក។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងមិនជូនគ្រឿងបូជាដូចដែលជនជាតិយូដាបានធ្វើក្រោមក្រឹត្យវិន័យម៉ូសេនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងជូនព្រះ«នូវសេចក្ដីសរសើរជាគ្រឿងបូជា» ពេលយើងចូលរួមក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត ដូចជាការឆ្លើយនៅកិច្ចប្រជុំ និងការប្រាប់អំពីជំនឿរបស់យើងនៅក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ (ហេ. ១៣:១៥) យើងក៏បានត្រូវបំពាក់បំប៉នដោយសេចក្ដីបង្រៀនដែលប្រៀបដូចជាអាហារដែលព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ឲ្យ។ ហេតុនេះហើយបានជាយើងមានអារម្មណ៍ដូចកូនចៅកូរ៉ាដែលបានច្រៀងជូនព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «មួយថ្ងៃនៅក្នុងទីធ្លារបស់លោក ប្រសើរជាងមួយពាន់ថ្ងៃ នៅកន្លែងផ្សេងទៀត!»។—ចសព. ៨៤:១០
២១. តើគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំងប្រហែលជាទាញមេរៀនអ្វីពីកិច្ចបម្រើជាសង្ឃក្នុងការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញ?
២១ កិច្ចបម្រើជាសង្ឃ។ អេសេគាលបានឃើញខ្លោងទ្វារដែលពួកសង្ឃនិងពួកលេវីប្រើ ដើម្បីចូលទីធ្លាខាងក្នុង។ ខ្លោងទ្វារនោះស្រដៀងនឹងអស់អ្នកដែលមិនមែនជាសង្ឃប្រើ ដើម្បីចូលទីធ្លាខាងក្រៅ។ នេះជាវិធីដ៏ល្អដើម្បីរំលឹកពួកបុរសដែលមានភារកិច្ចជាសង្ឃថាពួកគេក៏ត្រូវធ្វើតាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ាសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតដែរ។ ចុះយ៉ាងណាសព្វថ្ងៃ? សព្វថ្ងៃនេះ ក្នុងចំណោមពួកអ្នកបម្រើព្រះគ្មានការស្នងតំណែងជាសង្ឃទេ តែគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំង បានត្រូវប្រាប់ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាជា‹ជនជាតិដែលបានត្រូវជ្រើសរើស និងជាសង្ឃដែលមានតំណែងជាស្ដេច›»។ (១ពេ. ២:៩) ពួកសង្ឃនៅអ៊ីស្រាអែលសម័យបុរាណ គោរពប្រណិប័តន៍ព្រះនៅទីធ្លាមួយដោយឡែក។ សព្វថ្ងៃនេះ គ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំងមិនគោរពប្រណិប័តន៍លោក ដោយឡែកពីអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ឯទៀតដែលជាបងប្អូនរួមជំនឿរបស់ពួកគេទេ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេមានចំណងមិត្តភាពពិសេសជាមួយព្រះយេហូវ៉ាក្នុងនាមជាកូនរបស់លោក។ (កាឡ. ៤:៤-៦) នៅដំណាលគ្នានោះ ពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងអាចទទួលការរំលឹកដែលមានប្រយោជន៍ពីការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញក្នុងគំនិត។ ជាឧទាហរណ៍ ពួកគេបានកត់សម្គាល់ថាពួកសង្ឃក៏ត្រូវទទួលដំបូន្មាននិងការប្រៀនប្រដៅដែរ។ រីឯគ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់វិញ ជាការល្អឲ្យយើងចាំថាយើងទាំងអស់គ្នាជា«ហ្វូងតែមួយ» ហើយបម្រើព្រះក្រោម«គង្វាលតែម្នាក់»។—សូមអាន យ៉ូហាន ១០:១៦
២២, ២៣. (ក) តើពួកអ្នកចាស់ទុំនៅសព្វថ្ងៃនេះអាចទាញមេរៀនអ្វីពីមេដឹកនាំដែលបានត្រូវរៀបរាប់ក្នុងការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញ? (ខ) នៅថ្ងៃខាងមុខ តើប្រហែលជាមានអ្វីកើតឡើង?
២២ មេដឹកនាំ។ ក្នុងការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញក្នុងគំនិត មេដឹកនាំគឺជាបុគ្គលសំខាន់ម្នាក់។ គាត់មិនមានពូជពង្សជាសង្ឃទេ ហើយក្នុងវិហារ គាត់ច្បាស់ជាចុះចូលក្រោមការដឹកនាំរបស់ពួកសង្ឃ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក្ដី គាត់មានភារកិច្ចជាអ្នកត្រួតពិនិត្យលើបណ្ដាជន ហើយជួយពួកគេដោយមើលការខុសត្រូវលើការជូនគ្រឿងបូជា។ (អេគ. ៤៤:២, ៣; ៤៥:១៦, ១៧; ៤៦:២) ដូច្នេះ គាត់ជាគំរូល្អសម្រាប់បុរសគ្រិស្តសាសនិកនៅសព្វថ្ងៃ ដែលមានភារកិច្ចមួយចំនួនក្នុងក្រុមជំនុំ។ បន្ថែមទៅទៀត ពួកអ្នកចាស់ទុំក៏រួមបញ្ចូលពួកអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យដែរ ហើយពួកគាត់ត្រូវបន្តចុះចូលនឹងខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ដែលព្រះបានតែងតាំង។ (ហេ. ១៣:១៧) ពួកអ្នកចាស់ទុំខំព្យាយាមជួយរាស្ត្ររបស់ព្រះឲ្យជូនសេចក្ដីសរសើរជាគ្រឿងបូជានៅកិច្ចប្រជុំគ្រិស្តសាសនិក និងក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ (អេភ. ៤:១១, ១២) ម្យ៉ាងទៀត ពួកអ្នកចាស់ទុំប្រហែលកត់សម្គាល់អំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាស្ដីបន្ទោសពួកមេដឹកនាំអ៊ីស្រាអែលដែលបានប្រើអំណាចរបស់ខ្លួនតាមរបៀបមិនត្រឹមត្រូវ។ (អេគ. ៤៥:៩) ដូចគ្នាដែរ ពួកអ្នកចាស់ទុំមិនគួរគិតថាពួកគេមិនត្រូវការដំបូន្មានឬការកែតម្រង់ឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេចាប់យកគ្រប់ឱកាសទទួលការសម្រិតសម្រាំងពីព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បីពួកគេអាចក្លាយទៅជាអ្នកត្រួតពិនិត្យនិងជាគង្វាលដែលល្អប្រសើរជាង។—សូមអាន ពេត្រុសទី១ ៥:១-៣
២៣ ព្រះយេហូវ៉ានឹងបន្តផ្ដល់អ្នកត្រួតពិនិត្យដែលមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់និងប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ នៅក្នុងសួនឧទ្យានដែលនឹងមាននាពេលខាងមុខ។ ក្នុងន័យម្យ៉ាង អ្នកចាស់ទុំជាច្រើននៅសព្វថ្ងៃ កំពុងទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនដើម្បីមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ជួយរាស្ត្ររបស់ព្រះនៅក្នុងសួនឧទ្យាន។ (ចសព. ៤៥:១៦) ពេលរំពឹងគិតអំពីរបៀបដែលពួកបុរសទាំងនោះបង្ហាញថាពួកគាត់ជាអំណោយពីព្រះនៅក្នុងពិភពលោកថ្មី យើងពិតជារំភើបចិត្តណាស់ មែនទេ? ដូចទំនាយផ្សេងៗអំពីការរៀបចំឡើងវិញ ការយល់ដឹងរបស់យើងចំពោះការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញ ប្រហែលអាចយល់កាន់តែច្បាស់នៅពេលកំណត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ម្ល៉ោះហើយ នៅពេលអនាគតយើងប្រហែលទាញមេរៀនពីផ្នែកខ្លះទៀតនៃការបើកបង្ហាញនោះ។ នេះជាអ្វីដែលយើងមិនអាចយល់នៅគ្រានេះទេ។ ចាំដល់ពេលនោះទើបយើងដឹង។
តើខ្លោងទ្វារខ្ពស់ៗនិងទីធ្លាវិហារបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើង? (សូមមើលវគ្គ១៨-២១)
ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យពរទៅលើការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត
២៤, ២៥. តើតាមរបៀបណាការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលបានឃើញក្នុងគំនិតរៀបរាប់អំពីពរដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យរាស្ត្រលោក កាលដែលពួកគេកាន់តាមការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត?
២៤ សរុបសេចក្ដីមក សូមឲ្យយើងរំលឹកអំពីព្រឹត្តិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យមួយក្នុងការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលឃើញ។ ព្រះយេហូវ៉ាចូលមកក្នុងវិហារដែលអេសេគាលឃើញក្នុងគំនិត ហើយលោកសន្យាដល់រាស្ត្ររបស់លោកថា លោកនឹងបន្តនៅទីនោះ ដរាបណាពួកគេកាន់តាមខ្នាតតម្រារបស់លោកក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតយ៉ាងស្មោះត្រង់។ (អេគ. ៤៣:៤-៩) តើវត្តមានរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើរាស្ត្ររបស់លោកនិងស្រុករបស់ពួកគេ?
២៥ ការបើកបង្ហាញនេះរៀបរាប់អំពីពរពីព្រះ ដោយប្រើទំនាយពីរដែលពង្រឹងទំនុកចិត្ត។ ទំនាយទាំងនោះមានទិដ្ឋភាពដូចតទៅ៖ (១) អូរហូរចេញពីទីបរិសុទ្ធនៃវិហារ ដែលធ្វើឲ្យមានការរស់រានមានជីវិត និងធ្វើឲ្យដីមានជីជាតិ ហើយ (២) ទឹកដីបានត្រូវបែងចែកយ៉ាងមានរបៀបរៀបរយនិងយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ដោយមានវិហារនិងទីធ្លាវិហារនៅចំកណ្ដាល។ នៅសព្វថ្ងៃនេះ តើយើងយល់យ៉ាងណាចំពោះទិដ្ឋភាពទាំងពីរនោះ? យើងរស់នៅក្នុងគ្រាដែលព្រះយេហូវ៉ាចូលវិហារដ៏រុងរឿងរបស់លោក ជាវិហារដែលបានត្រូវសម្រិតសម្រាំងនិងជារបៀបគោរពប្រណិប័តន៍ដ៏ពិសិដ្ឋដែលលោកពេញចិត្ត។ (ម៉ាឡ. ៣:១-៤) យើងនឹងពិចារណាទំនាយទាំងពីរនោះនៅជំពូកទី១៩ដល់២១ក្នុងសៀវភៅនេះ។
^ វគ្គ 6 ដូច្នេះព្រះយេហូវ៉ាកំពុងរៀបរាប់អំពីភាពផ្ទុយគ្នា ស្ដីអំពីរបៀបដែលរាស្ត្ររបស់លោកធ្លាប់ប្រព្រឹត្តទៅលើវិហារដ៏បរិសុទ្ធរបស់លោក។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ពួកគេបានដាក់កំណល់ទ្វាររបស់ពួកគេជិតកំណល់ទ្វាររបស់ខ្ញុំ ព្រមទាំងដាក់បង្គោលទ្វាររបស់ពួកគេក្បែរបង្គោលទ្វាររបស់ខ្ញុំ ដោយគ្រាន់តែខណ្ឌជញ្ជាំងមួយរវាងខ្ញុំនិងពួកគេប៉ុណ្ណោះ។ ពួកគេថែមទាំងប្រព្រឹត្តអំពើដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមផងដែរ។ ការទាំងនោះធ្វើឲ្យនាមដ៏បរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំលែងបរិសុទ្ធទៀត»។ (អេគ. ៤៣:៨) នៅក្រុងយេរូសាឡិមសម័យបុរាណ មានតែជញ្ជាំងវិហារប៉ុណ្ណោះដែលខណ្ឌវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ាដោយឡែកពីផ្ទះរបស់បណ្ដាជន។ ហេតុនេះ ពេលដែលបណ្ដាជនលែងកាន់តាមខ្នាតតម្រាដ៏សុចរិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ពួកគេប្រព្រឹត្តអំពើស្មោកគ្រោកនិងគោរពបូជារូបព្រះនៅក្បែរវិហារព្រះយេហូវ៉ាតែម្ដង។ ព្រះយេហូវ៉ាមិនអនុញ្ញាតឲ្យការប្រព្រឹត្តនោះមានរហូតឡើយ!
^ វគ្គ 13 វិហារដែលអេសេគាលបានឃើញក្នុងគំនិត ក៏ជាប់ទាក់ទងនឹងទំនាយផ្សេងទៀតអំពីការរៀបចំឡើងវិញដែលបានកើតឡើងក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់។ ជាឧទាហរណ៍ សូមកត់សម្គាល់ភាពស្រដៀងគ្នារវាងអេសេគាល ៤៣:១-៩ និងម៉ាឡាគី ៣:១-៥; អេសេគាល ៤៧:១-១២ និងយ៉ូអែល ៣:១៨។
^ វគ្គ 18 វិហារដ៏រុងរឿងមានឡើងនៅឆ្នាំ២៩ គ.ស. ពេលដែលលោកយេស៊ូទទួលការជ្រមុជទឹក ហើយចាប់ផ្ដើមបំពេញភារកិច្ចរបស់លោកជាសម្ដេចសង្ឃ។ ប៉ុន្តែជាទូទៅ ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតនៅផែនដីបានត្រូវទុកចោលអស់ជាច្រើនសតវត្សរ៍ក្រោយពីពួកសាវ័ករបស់លោកយេស៊ូបានស្លាប់។ ទោះជាយ៉ាងនោះក្ដី នៅឆ្នាំ១៩១៩ ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតបានត្រូវលើកតម្កើងឡើងវិញ។
