ជំពូកទី៤
តើអ្នកណាជា«បុគ្គលវិញ្ញាណដែលមានមុខបួន»?
គោលចំណុច: ពួកបុគ្គលវិញ្ញាណនិងអ្វីដែលយើងអាចរៀនពីពួកគេ
១, ២. ហេតុអ្វីពេលខ្លះព្រះយេហូវ៉ាប្រើរូបភាពដើម្បីពន្យល់សេចក្ដីពិតដល់អ្នកបម្រើរបស់លោកនៅផែនដី?
សូមស្រមៃគិតអំពីក្រុមគ្រួសារមួយដែលមានកូនតូចៗ កំពុងអង្គុយជុំគ្នាសិក្សាគម្ពីរជាក្រុមគ្រួសារ។ ដើម្បីជួយកូនឲ្យយល់សេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរ ឪពុកបានបង្ហាញគំនូរខ្លះដល់ពួកគេ។ បន្ទាប់មក កូនៗញញឹម ហើយឆ្លើយដោយរំភើប។ នេះបង្ហាញថាការបង្រៀនរបស់ឪពុកមានប្រសិទ្ធិភាព។ ដោយប្រើគំនូរឬរូបភាព គាត់បានជួយកូនឲ្យយល់សេចក្ដីបង្រៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ា ជាសេចក្ដីបង្រៀនជ្រាលជ្រៅដែលហួសពីសមត្ថភាពយល់ដឹងរបស់ពួកគេ។
២ ស្រដៀងគ្នាដែរ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើរូបភាពដើម្បីបង្រៀនមនុស្សដែលជាកូនរបស់លោក ឲ្យយល់អំពីអ្វីពិតដែលមើលមិនឃើញនិងជាអ្វីដែលពួកគេពិបាកយល់ បើគ្មានជំនួយពីលោក។ ជាឧទាហរណ៍ ដើម្បីពន្យល់សេចក្ដីពិតជ្រាលជ្រៅអំពីលោក ព្រះយេហូវ៉ាបានបើកបង្ហាញឲ្យអេសេគាលឃើញក្នុងគំនិតនូវរូបភាពដ៏រស់រវើក។ នៅជំពូកមុនក្នុងសៀវភៅនេះ យើងបានពិចារណានូវរូបភាពមួយរួចហើយ។ ឥឡូវសូមយើងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើផ្នែកមួយនៃការបើកបង្ហាញដ៏អស្ចារ្យនោះ ហើយការយល់អត្ថន័យអំពីផ្នែកនោះជួយយើងឲ្យចូលកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ា។
«ខ្ញុំមើលទៅ . . . ដូចជាបុគ្គលវិញ្ញាណបួនរួប»
៣. (ក) យោងទៅតាមអេសេគាល ១:៤, ៥ តើអេសេគាលបានឃើញអ្វីក្នុងគំនិត? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ) (ខ) ស្ដីអំពីរបៀបដែលអេសេគាលកត់ទុកការពណ៌នារបស់គាត់ តើអ្នកបានកត់សម្គាល់អ្វីខ្លះ?
៣ សូមអាន អេសេគាល ១:៤, ៥។ អេសេគាលបានរៀបរាប់អំពីអ្វីដែល«មើលទៅដូចជាបុគ្គលវិញ្ញាណបួនរូប» ដែលមានរូបរាងដូចជាទេវតា មនុស្ស និងសត្វ។ សូមកត់សម្គាល់នូវរបៀបដែលអេសេគាលបានកត់ទុកអំពីការពណ៌នារបស់គាត់យ៉ាងល្អិតល្អន់ថា គាត់ឃើញអ្វីដែល«មើលទៅដូចជា»បុគ្គលវិញ្ញាណ។ ពេលដែលអ្នកអានការបើកបង្ហាញទាំងមូលដែលមានក្នុងសៀវភៅអេសេគាលជំពូកទី១ អ្នកនឹងឃើញថាអេសេគាលប្រើពាក្យដដែលម្ដងហើយម្ដងទៀត ដូចជា«មើលទៅដូចជា» «មានទ្រង់ទ្រាយដូចជា»។ (អេគ. ១:១៣, ២៤, ២៦) នេះបញ្ជាក់ថាអេសេគាលទទួលស្គាល់ថាគាត់គ្រាន់តែឃើញរូបភាព ឬអ្វីដែលស្រដៀងនឹងអ្វីពិតប្រាកដដែលមើលមិនឃើញនៅស្ថានសួគ៌។
៤. (ក) តើការបើកបង្ហាញឲ្យឃើញក្នុងគំនិតមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើអេសេគាល? (ខ) តើអេសេគាលច្បាស់ជាដឹងអ្វីខ្លះអំពីចេរូប៊ីន?
៤ អ្វីដែលអេសេគាលឃើញនិងឮក្នុងការបើកបង្ហាញនោះ ច្បាស់ជាធ្វើឲ្យគាត់កោតស្ងើចណាស់។ បុគ្គលវិញ្ញាណទាំងបួនរូបនោះមានសណ្ឋានដូចជា«រងើកភ្លើងកំពុងឆេះ»។ ពួកគេមានចលនាយ៉ាងលឿនដូចជា«ផ្លេកបន្ទោរ»។ សន្ធឹកស្លាបរបស់ពួកគេ«ដូចជាសូរសន្ធឹកទឹកបក់បោក» ហើយពេលពួកគេធ្វើដំណើរទៅ«ឮសូរដូចជាកងទ័ព»។ (អេគ. ១:១៣, ១៤, ២៤-២៨; សូមមើលប្រអប់«ខ្ញុំកំពុងមើលបុគ្គលវិញ្ញាណ»)។ ក្នុងការបើកបង្ហាញក្រោយមក អេសេគាលបញ្ជាក់ថាបុគ្គលវិញ្ញាណទាំងបួនរូបនោះជា«ចេរូប៊ីន»ឬទេវតាដ៏ខ្លាំងក្លា។ (អេគ. ១០:២) ដោយសារអេសេគាលធំឡើងក្នុងក្រុមគ្រួសារជាសង្ឃ គាត់ច្បាស់ជាដឹងថាចេរូប៊ីនទាក់ទងនឹងវត្តមានរបស់ព្រះ ហើយពួកគេមានភារកិច្ចបម្រើលោក។—១ប្រ. ២៨:១៨; ចសព. ១៨:១០
«បុគ្គលមួយរូបៗមានមុខបួន»
៥. (ក) តើតាមរបៀបណាចេរូប៊ីននិងមុខទាំងបួនរបស់ពួកគេ ឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីភាពអស្ចារ្យនៃឫទ្ធានុភាពនិងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា? (ខ) ហេតុអ្វីផ្នែកនេះនៃការបើកបង្ហាញ រំលឹកយើងអំពីអត្ថន័យនៃនាមរបស់ព្រះ? (សូមមើលកំណត់សម្គាល់)
៥ សូមអាន អេសេគាល ១:៦, ១០។ អេសេគាលក៏បានកត់សម្គាល់ដែរថា ចេរូប៊ីនមួយរូបៗមានមុខបួន គឺមុខមនុស្ស មុខតោ មុខគោ និងមុខឥន្ទ្រី។ ការឃើញមុខទាំងបួននោះច្បាស់ជាមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងទៅលើអេសេគាល ស្ដីអំពីភាពអស្ចារ្យនៃសិរីរុងរឿងនិងឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះមុខនីមួយៗជាការបង្កើតដែលតំណាងភាពអស្ចារ្យ កម្លាំង និងថាមពល។ តោជាសត្វព្រៃដ៏អស្ចារ្យ គោជាសត្វស្រុកដ៏ខ្លាំងក្លា ឥន្ទ្រីជាសត្វស្លាបដ៏ពូកែ និងមនុស្សជាការបង្កើតដ៏ស្ញប់ស្ញែងនៅផែនដីដែលមានអំណាចលើការបង្កើតទាំងអស់។ (ចសព. ៨:៤-៦) យ៉ាងណាក្ដី ក្នុងការបើកបង្ហាញនេះ អេសេគាលបានឃើញការបង្កើតដ៏អស្ចារ្យទាំងបួនដែលតំណាងឲ្យមុខទាំងបួនរបស់ចេរូប៊ីន ដែលស្ថិតនៅក្រោមបល្ល័ង្ករបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាមហាក្សត្រដ៏ឧត្តមបំផុតនៅលើសកលលោក។ ការពណ៌នានេះគឺសមត្រឹមត្រូវមែនដើម្បីបញ្ជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាអាចប្រើអ្វីដែលលោកបានបង្កើតក្នុងការសម្រេចគោលបំណងរបស់លោក! * ហេតុនេះហើយបានជាអ្នកតែងចម្រៀងសរសើរព្រះបានប្រកាសអំពីព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «លោករុងរឿងថ្កុំថ្កើងលើផែនដីនិងសួគ៌ា»។—ចសព. ១៤៨:១៣
តើបុគ្គលវិញ្ញាណទាំងបួនរូបនិងមុខបួនរបស់ពួកគេ បង្ហាញអ្វីខ្លះអំពីកម្លាំង សិរីរុងរឿង និងគុណសម្បត្តិរបស់ព្រះយេហូវ៉ា? (សូមមើលវគ្គ៥, ១៣)
៦. តើអ្វីទំនងជាបានជួយអេសេគាលឲ្យយល់ថែមទៀតអំពីអ្វីដែលមុខទាំងបួនតំណាង?
៦ អស់មួយរយៈពេលកន្លងទៅ និងក្រោយពីអេសេគាលរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលគាត់បានឃើញក្នុងគំនិត គាត់ប្រហែលជាចាំថាអ្នកបម្រើព្រះដែលរស់នៅមុនគាត់ ពួកគេក៏ធ្លាប់ប្រើសត្វក្នុងការប្រៀបធៀបដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ យ៉ាកុបបានប្រៀបប្រដូចយូដាកូនប្រុសរបស់គាត់ទៅនឹងតោ ហើយប្រៀបប្រដូចបេនយ៉ាមីនទៅនឹងឆ្កែចចក។ (ដក. ៤៩:៩, ២៧) ហេតុអ្វី? ពីព្រោះសត្វតោនិងឆ្កែចចកតំណាងឲ្យគុណសម្បត្តិដែលលេចធ្លោក្នុងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ពួកគាត់។ ដូច្នេះ ដោយគិតអំពីគំរូបែបនេះដែលព្រះបានដឹកនាំម៉ូសេឲ្យសរសេរ អេសេគាលប្រហែលជាសន្និដ្ឋានថាមុខទាំងបួនរបស់ចេរូប៊ីនទាំងនោះក៏តំណាងឲ្យគុណសម្បត្តិដ៏អស្ចារ្យដែរ។ ប៉ុន្តែ តើគុណសម្បត្តិអ្វីខ្លះ?
គុណសម្បត្តិរបស់ព្រះយេហូវ៉ានិងក្រុមគ្រួសាររបស់លោកនៅស្ថានសួគ៌
៧, ៨. ជាញឹកញយ តើគុណសម្បត្តិអ្វីខ្លះតំណាងដោយមុខទាំងបួនរបស់ចេរូប៊ីន?
៧ តើអ្នកសរសេរគម្ពីរដែលរស់នៅសម័យមុនអេសេគាលបានរៀបរាប់អ្វីខ្លះអំពីគុណសម្បត្តិដែលទាក់ទងនឹងសត្វតោ ឥន្ទ្រី និងគោ? សូមកត់សម្គាល់ឃ្លាដូចតទៅ៖ «បុរសមានចិត្តអង់អាចក្លាហានប្រៀបដូចជាសត្វតោ»។ (២សាំ. ១៧:១០; សុភ. ២៨:១) «សត្វឥន្ទ្រីហោះឡើងទៅលើ» ហើយ«ភ្នែករបស់វាមើលឃើញឆ្ងាយ»។ (យ៉ូប ៣៩:២៧, ២៩) «កម្លាំងរបស់សត្វគោនាំឲ្យបានផលជាបរិបូរ»។ (សុភ. ១៤:៤) ដោយមានមូលដ្ឋានពីខគម្ពីរដូចនេះ មុខសត្វតោតំណាងឲ្យយុត្តិធម៌ដែលប្រកបដោយសេចក្ដីក្លាហាន។ មុខសត្វឥន្ទ្រីតំណាងឲ្យប្រាជ្ញាដែលចេះគិតវែងឆ្ងាយ។ មុខសត្វគោតំណាងឲ្យកម្លាំងខ្លាំងក្លាដែលគ្មាននរណាអាចតតាំងបាន។ ការបកស្រាយទាំងនេះ ជាញឹកញយបានត្រូវរៀបរាប់ក្នុងសៀវភៅរបស់យើង។
៨ ប៉ុន្តែ ចុះយ៉ាងណា«មុខមនុស្ស»? (អេគ. ១០:១៤) នេះច្បាស់ជាសំដៅទៅលើគុណសម្បត្តិដែលសត្វមិនអាចបង្ហាញទេ គឺមានតែមនុស្សដែលបានត្រូវបង្កើតឲ្យមានភាពដូចព្រះ ទើបអាចបង្ហាញបាន។ (ដក. ១:២៧) គុណសម្បត្តិវិសេសនេះរបស់មនុស្សបានត្រូវបញ្ជាក់ក្នុងបង្គាប់របស់ព្រះដែលថា៖ «អ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា ឲ្យអស់ពីដួងចិត្ត» ហើយ«អ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់អ្នកឯទៀតដូចខ្លួនឯងដែរ»។ (បច. ៦:៥; ចល. ១៩:១៨) ពេលយើងស្ដាប់បង្គាប់បញ្ញត្តិទាំងនេះ ដោយបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់មិនគិតពីប្រយោជន៍ខ្លួន នោះយើងឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ដូចសាវ័កយ៉ូហានបានសរសេរថា៖ «យើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ ពីព្រោះព្រះបានស្រឡាញ់យើងជាមុន»។ (១យ៉ូន. ៤:៨, ១៩) ដូច្នេះ «មុខមនុស្ស»តំណាងឲ្យសេចក្ដីស្រឡាញ់។
៩. តើគុណសម្បត្តិដែលតំណាងដោយមុខរបស់ចេរូប៊ីនជាគុណសម្បត្តិរបស់អ្នកណា?
៩ តើគុណសម្បត្តិទាំងនេះជារបស់អ្នកណា? ដោយសារមុខទាំងបួនជាមុខរបស់ចេរូប៊ីន ហើយពួកគេជាតំណាងឲ្យបុគ្គលវិញ្ញាណស្មោះត្រង់ទាំងអស់ដែលជាសមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅស្ថានសួគ៌ នោះគុណសម្បត្តិទាំងបួនក៏ជាគុណសម្បត្តិរបស់បុគ្គលវិញ្ញាណទាំងអស់ដែរ។ (បប. ៥:១១) បន្ថែមទៅទៀត ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាជាប្រភពនៃជីវិតរបស់ពួកចេរូប៊ីន នោះលោកក៏ជាប្រភពនៃគុណសម្បត្តិរបស់ពួកគេដែរ។ (ចសព. ៣៦:៩) ដូច្នេះ មុខទាំងបួនរបស់ចេរូប៊ីនតំណាងឲ្យគុណសម្បត្តិរបស់ព្រះយេហូវ៉ាផ្ទាល់។ (យ៉ូប ៣៧:២៣; ចសព. ៩៩:៤; សុភ. ២:៦; មីកា ៧:១៨) តើព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញគុណសម្បត្តិដ៏អស្ចារ្យទាំងនេះតាមវិធីណាខ្លះ?
១០, ១១. តើតាមរបៀបណាយើងទទួលប្រយោជន៍ពីគុណសម្បត្តិចម្បងទាំងបួនរបស់ព្រះយេហូវ៉ា?
១០ យុត្តិធម៌: ដោយសារព្រះយេហូវ៉ា«ស្រឡាញ់យុត្តិធម៌» នោះលោក«មិនរើសមុខ»ទេ។ (ចសព. ៣៧:២៨; បច. ១០:១៧) ដូច្នេះ មនុស្សគ្រប់រូបមានឱកាសក្លាយទៅជាអ្នកបម្រើលោក ហើយមានឯកសិទ្ធិបម្រើលោកជារៀងរហូត ព្រមទាំងទទួលពរជានិរន្តរ៍ មិនថាយើងមានឋានៈឬមកពីមជ្ឈដ្ឋានណាក៏ដោយ។ ប្រាជ្ញា: ដោយសារព្រះយេហូវ៉ា«ពេញទៅដោយប្រាជ្ញា» នោះលោកផ្ដល់ឲ្យសៀវភៅដែលប្រកបដោយ«ប្រាជ្ញា»។ (យ៉ូប ៩:៤; សុភ. ២:៧) ពេលយើងធ្វើតាមដំបូន្មានដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញាក្នុងគម្ពីរ នោះជួយយើងឲ្យប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយរស់នៅដោយមានន័យខ្លឹមសារ។ ឫទ្ធានុភាព: ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាមាន«ឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លា» លោកប្រើឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធ ដើម្បីឲ្យយើងមាន«ឫទ្ធានុភាពដែលលើសពីធម្មតា»។ នេះពង្រឹងកម្លាំងយើងឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកដ៏ខ្លាំងនិងសែនឈឺចាប់ដែលយើងជួបប្រទះ។—ណា. ១:៣; ២កូ. ៤:៧; ចសព. ៤៦:១
១១ សេចក្ដីស្រឡាញ់: ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាមាន«សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់ជាបរិបូរ» នោះលោកមិនដែលបោះបង់ចោលអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់របស់លោកឡើយ។ (ចសព. ១០៣:៨; ២សាំ. ២២:២៦) ដូច្នេះ ទោះជាយើងធ្លាក់ទឹកចិត្តដោយសារបញ្ហាសុខភាព ឬភាពចាស់ជរាដែលរារាំងយើងមិនឲ្យបំពេញកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាច្រើនដូចមុនក៏ដោយ យើងអាចទទួលការសម្រាលទុក្ខដោយដឹងថាព្រះយេហូវ៉ានៅចាំកិច្ចការដែលយើងបានធ្វើជូនលោកដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់នៅអតីតកាល។ (ហេ. ៦:១០) ការពិត យើងទទួលប្រយោជន៍ជាច្រើនរួចហើយ ពីយុត្តិធម៌ ប្រាជ្ញា ឫទ្ធានុភាព និងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយយើងនឹងទទួលប្រយោជន៍ថែមទៀតពីគុណសម្បត្តិទាំងបួននេះនៅថ្ងៃខាងមុខ។
១២. តើយើងគួរចាំអ្វីអំពីសមត្ថភាពយល់ដឹងរបស់យើងចំពោះគុណសម្បត្តិរបស់ព្រះយេហូវ៉ា?
១២ យើងគួរចាំថាអ្វីដែលមនុស្សអាចយល់អំពីគុណសម្បត្តិរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគ្រាន់តែ«បន្តិចបន្តួច»ប៉ុណ្ណោះ។ (យ៉ូប ២៦:១៤) «យើងមិនអាចយល់អំពីព្រះដ៏មានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុតបានទេ» ព្រោះ«ភាពឧត្តុង្គឧត្តមរបស់លោកគឺហួសពីការដែលអាចស្វែងយល់បាន»។ (យ៉ូប ៣៧:២៣; ចសព. ១៤៥:៣) ដូច្នេះ យើងទទួលស្គាល់ថាគុណសម្បត្តិរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគឺច្រើនណាស់មិនអាចរាប់បានឡើយ។ (សូមអាន រ៉ូម ១១:៣៣, ៣៤) ការពិត អ្វីដែលអេសេគាលឃើញក្នុងគំនិតបង្ហាញឲ្យឃើញថា គុណសម្បត្តិរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគ្មានកម្រិតឬមិនអាចវាស់ស្ទង់បានទេ។ (ចសព. ១៣៩:១៧, ១៨) តើផ្នែកណាក្នុងការបើកបង្ហាញបញ្ជាក់ការពិតដ៏សំខាន់នេះ?
«មុខបួន . . . ស្លាបបួន»
១៣, ១៤. តើមុខទាំងបួនរបស់ចេរូប៊ីនតំណាងអ្វី? ហើយហេតុអ្វីយើងអាចសន្និដ្ឋានដូចនោះ?
១៣ អេសេគាលឃើញក្នុងគំនិតថាចេរូប៊ីនមួយរូបៗ មានមុខបួន មិនមែនមានមុខមួយទេ។ តើនោះបញ្ជាក់យ៉ាងណា? ក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះ ពេលខ្លះលេខបួនតំណាងឲ្យការរួមបញ្ចូលទាំងអស់ឬភាពពេញលេញ។ (អេ. ១១:១២; ម៉ាថ. ២៤:៣១; បប. ៧:១) គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ នៅក្នុងការបើកបង្ហាញនេះ អេសេគាលបានរៀបរាប់អំពីលេខបួនមិនតិចជាង១១ដង។ (អេគ. ១:៥-១៨) ដូច្នេះ តើយើងអាចសន្និដ្ឋានយ៉ាងណា? ដូចចេរូប៊ីនបួនរូប តំណាងឲ្យបុគ្គលវិញ្ញាណដ៏ស្មោះត្រង់ទាំងអស់ នោះមុខបួនរបស់ចេរូប៊ីន ពេលគិតចូលគ្នា តំណាងឲ្យគុណសម្បត្តិទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាមាន។ *
១៤ ដើម្បីបង្ហាញថាអត្ថន័យនៃមុខទាំងបួនរបស់ចេរូប៊ីន អាចរួមបញ្ចូលគុណសម្បត្តិច្រើនជាងបួន សូមប្រៀបធៀបអំពីអ្វីដែលកង់ទាំងបួនតំណាងក្នុងការបើកបង្ហាញនេះ។ កង់នីមួយៗគឺអស្ចារ្យណាស់។ ប៉ុន្តែពេលគិតអំពីកង់ទាំងបួនជារួម កង់ទាំងនោះមិនគ្រាន់តែជាកង់ដែលគួរឲ្យស្ញប់ស្ញែងប៉ុណ្ណោះទេ តែជាទម្រដ៏មាំនៅក្រោមរទេះរបស់ព្រះ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ពេលគិតជារួមអំពីមុខទាំងបួនរបស់ចេរូប៊ីន មុខទាំងនោះមិនគ្រាន់តែជាគុណសម្បត្តិដ៏អស្ចារ្យប៉ុណ្ណោះទេ តែជាមូលដ្ឋាននៃបុគ្គលិកលក្ខណៈដ៏គួរឲ្យអស្ចារ្យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
ព្រះយេហូវ៉ានៅជិតអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់ទាំងអស់របស់លោក
១៥. តាមរយៈការបើកបង្ហាញដំបូងដែលអេសេគាលបានទទួល តើគាត់បានរៀននូវសេចក្ដីពិតអ្វី?
១៥ តាមរយៈការបើកបង្ហាញដំបូង អេសេគាលបានរៀនសេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់និងគួរឲ្យលើកទឹកចិត្តអំពីចំណងមិត្តភាពរបស់គាត់ជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា។ តើនោះជាអ្វី? សេចក្ដីពិតនោះបានត្រូវបញ្ជាក់នៅក្នុងសេចក្ដីផ្ដើមនៃសៀវភៅរបស់គាត់។ ក្រោយពីរៀបរាប់ថាគាត់នៅ«ស្រុកខាល់ដេ» អេសេគាលនិយាយអំពីបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ថា៖ «នៅទីនោះ ឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានមកសណ្ឋិតលើខ្ញុំ»។ (អេគ. ១:៣) សូមកត់សម្គាល់ថាអេសេគាលរៀបរាប់ថា គាត់បានទទួលការបើកបង្ហាញឲ្យឃើញក្នុងគំនិត មិនមែននៅក្រុងយេរូសាឡិមទេ តែនៅទីនោះ គឺបាប៊ីឡូន។ * ដូច្នេះ តើការពិតនេះបង្ហាញអ្វីដល់អេសេគាល? គឺថាទោះជាគាត់ជាជននិរទេសដ៏តូចទាបដែលបានត្រូវពង្រាត់ចេញពីក្រុងយេរូសាឡិមនិងវិហារក៏ដោយ គាត់មិនបានត្រូវពង្រាត់ចេញពីព្រះយេហូវ៉ានិងការគោរពប្រណិប័តន៍លោកទេ។ ការដែលព្រះយេហូវ៉ាបានលេចមកឲ្យអេសេគាលឃើញនៅបាប៊ីឡូន បង្ហាញថាការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតចំពោះព្រះមិនអាស្រ័យទៅលើឋានៈឬទីតាំងនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ គឺអាស្រ័យទៅលើចិត្តរបស់អេសេគាលនិងបំណងប្រាថ្នាដែលគាត់មានក្នុងការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។
១៦. (ក) តើតាមរបៀបណាការបើកបង្ហាញដែលអេសេគាលឃើញក្នុងគំនិត ជួយយើងឲ្យកាន់តែមានទំនុកចិត្ត? (ខ) តើអ្វីជំរុញចិត្តអ្នកឲ្យបម្រើព្រះយេហូវ៉ាអស់ពីដួងចិត្ត?
១៦ ហេតុអ្វីសេចក្ដីពិតដែលអេសេគាលបានរៀន ផ្ដល់ការសម្រាលទុក្ខដល់យើងសព្វថ្ងៃ? សេចក្ដីពិតនោះជួយយើងឲ្យមានទំនុកចិត្តថា ពេលដែលយើងបម្រើព្រះយេហូវ៉ាអស់ពីចិត្ត នោះលោកនៅជិតយើងជានិច្ច ទោះជាយើងរស់នៅកន្លែងណា មានអារម្មណ៍ធ្លាក់ទឹកចិត្តយ៉ាងណា ឬមានកាលៈទេសៈពិបាកយ៉ាងណាក្នុងជីវិតក៏ដោយ។ (ចសព. ២៥:១៤; សកម្ម. ១៧:២៧) ព្រះយេហូវ៉ាមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់ជាបរិបូរចំពោះអ្នកបម្រើរបស់លោកម្នាក់ៗ ហើយលោកមិនងាយបោះបង់ចោលយើងទេ។ (ដច. ៣៤:៦) ដូច្នេះ យើងនឹងមិននៅឆ្ងាយពេកដែលមិនអាចទទួលសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ (ចសព. ១០០:៥; រ៉ូម ៨:៣៥-៣៩) បន្ថែមទៅទៀត ការបើកបង្ហាញដ៏អស្ចារ្យអំពីភាពបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ានិងឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លារបស់លោក រំលឹកយើងថាព្រះយេហូវ៉ាសមនឹងទទួលការគោរពប្រណិប័តន៍ពីយើង។ (បប. ៤:៩-១១) យើងពិតជាដឹងគុណព្រះយេហូវ៉ាខ្លាំងណាស់ ដែលលោកបានប្រើការបើកបង្ហាញឲ្យឃើញក្នុងគំនិតដូចនេះ ដើម្បីជួយយើងឲ្យយល់នូវសេចក្ដីពិតសំខាន់ៗអំពីលោកនិងគុណសម្បត្តិរបស់លោក។ ពេលដែលយើងយល់កាន់តែជ្រាលជ្រៅអំពីគុណសម្បត្តិដែលគួរឲ្យទាក់ទាញចិត្តរបស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះជួយយើងឲ្យចូលទៅកាន់តែជិតលោក ហើយជំរុញយើងឲ្យសរសើរនិងបម្រើលោកអស់ពីកម្លាំងកាយចិត្ត។—លូក. ១០:២៧
យើងមិននៅឆ្ងាយពេកដែលមិនអាចទទួលសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះយេហូវ៉ាបាននោះទេ (សូមមើលវគ្គ១៦)
១៧. នៅជំពូកបន្តបន្ទាប់ តើយើងនឹងពិចារណាសំណួរអ្វីខ្លះ?
១៧ ប៉ុន្តែ គួរឲ្យស្ដាយណាស់ នៅសម័យអេសេគាល ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតបានត្រូវធ្វើឲ្យស្មោកគ្រោក។ តើនេះបានកើតឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច? តើព្រះយេហូវ៉ាមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា? តើព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនោះនៅសម័យបុរាណទាក់ទងនឹងយើងយ៉ាងណានៅសព្វថ្ងៃនេះ? សំណួរទាំងនេះនឹងត្រូវពិចារណានៅជំពូកបន្តបន្ទាប់។
^ វគ្គ 5 ការពណ៌នារបស់អេសេគាលអំពីបុគ្គលវិញ្ញាណទាំងនេះ រំលឹកយើងអំពីនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដែលមានន័យថា«លោកធ្វើឲ្យកើតមក»ឬ«លោកធ្វើឲ្យក្លាយជា»។ ផ្នែកមួយនៃនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញថា លោកអាចធ្វើឲ្យអ្វីដែលលោកបង្កើតក្លាយទៅជាអ្វីក៏ដោយដែលចាំបាច់ដើម្បីសម្រេចគោលបំណងរបស់លោក(សូមមើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកក៤ ក្នុងសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី)។
^ វគ្គ 13 អស់ច្រើនឆ្នាំកន្លងមក សៀវភៅរបស់យើងលើកបញ្ជាក់គុណសម្បត្តិប្រហែល៥០របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ សូមមើលលិបិក្រមសៀវភៅផ្សេងៗរបស់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ក្រោមចំណងជើង“Jehovah” ចំណងជើងតូច“Qualities by Name”។
^ វគ្គ 15 អ្នកអធិប្បាយគម្ពីរម្នាក់កត់សម្គាល់ថាពាក្យ«នៅទីនោះអស្ចារ្យណាស់ ព្រោះបញ្ជាក់ថាព្រះនៅទីនោះ គឺនៅបាប៊ីឡូនតែម្ដង! គឺពិតជាគួរឲ្យសម្រាលទុក្ខណាស់!»។
