គម្ពីរជួយមនុស្សឲ្យកែប្រែជីវិត
«ខ្ញុំកំពុងជីកផ្នូរកប់ខ្លួនឯង»
ឆ្នាំកំណើត: ១៩៧៨
ប្រទេសកំណើត: អែលសាល់វ៉ាឌ័រ
ប្រវត្ដិ: សមាជិកក្រុមបងធំដ៏សាហាវ
អតីតកាលរបស់ខ្ញុំ
«បើអ្នកពិតជាចង់រៀនអំពីព្រះ ចូរនៅជាប់ជាមួយនឹងសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា»។ ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ពេលឮយោបល់នេះ។ នៅពេលនោះ ខ្ញុំបានសិក្សាជាមួយនឹងសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាអស់មួយរយៈហើយ។ ប៉ុន្តែ ដើម្បីឲ្យលោកអ្នកយល់អំពីមូលហេតុដែលខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើល ខ្ញុំសូមរៀបរាប់បន្ដិចអំពីខ្សែជីវិតខ្ញុំ។
ខ្ញុំបានកើតនៅក្រុងខ្វេសាលតិបេក ក្នុងប្រទេសអែលសាល់វ៉ាឌ័រ។ ខ្ញុំមានបងប្អូន១៥នាក់ ហើយខ្ញុំជាកូនទី៦។ ឪពុកម្ដាយខ្ញុំព្យាយាមចិញ្ចឹមអប់រំខ្ញុំឲ្យធ្វើជាមនុស្សទៀងត្រង់និងគោរពច្បាប់។ បន្ថែមទៅទៀត យូរៗម្ដង បងឡេអូណាដូជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ានិងសាក្សីផ្សេងទៀតបានមកបង្រៀនយើងអំពីគម្ពីរ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមិនឲ្យតម្លៃចំពោះអ្វីដែលខ្ញុំបានរៀននោះទេ ហើយបានធ្វើការសម្រេចមិនល្អម្ដងហើយម្ដងទៀត។ ពេលខ្ញុំមានអាយុ១៤ឆ្នាំ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមផឹកស្រា និងសេពគ្រឿងញៀនជាមួយនឹងមិត្តភក្ដិនៅសាលា។ ពួកគេបានបោះបង់ការរៀនសូត្រម្ដងម្នាក់ៗទៅចូលរួមនឹងក្រុមបងធំ ហើយខ្ញុំក៏បានធ្វើតាមគំរូអាក្រក់របស់ពួកគេដែរ។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ពួកយើងនៅតាមដងផ្លូវដើម្បីជំរឹតទារលុយមនុស្ស ហើយលួចគេដើម្បីយកទៅចំណាយសម្រាប់អំពើអបាយមុខរបស់យើង។
ខ្ញុំបានចាត់ទុកក្រុមបងធំជាក្រុមគ្រួសារខ្ញុំ។ ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំត្រូវស្មោះត្រង់នឹងពួកគេ។ ជាឧទាហរណ៍ ថ្ងៃមួយសមាជិកម្នាក់ក្នុងក្រុមបងធំ ត្រូវឥទ្ធិពលនៃគ្រឿងញៀនធ្វើទុក្ខគាត់ជាខ្លាំង ហើយគាត់បានវាយតប់ជាមួយនឹងអ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំ។ ពេលវាយគ្នានោះ មិត្តភក្ដិរបស់អ្នកជិតខាងខ្ញុំបានទូរស័ព្ទហៅប៉ូលិស។ ខ្ញុំខឹងខ្លាំងណាស់ ហើយក៏យកដំបងទៅវាយកម្ទេចឡានរបស់អ្នកជិតខាងនោះ ក្នុងបំណងឲ្យគាត់ដោះលែងមិត្តភក្ដិខ្ញុំ។ កាលដែលខ្ញុំវាយកម្ទេចបង្អួចឡាន ហើយចង់បំផ្លាញឡានទាំងមូល អ្នកជិតខាងខ្ញុំបានអង្វរខ្ញុំឲ្យឈប់ តែខ្ញុំមិនស្ដាប់ទេ។
ពេលខ្ញុំមានអាយុ១៨ឆ្នាំ ក្រុមរបស់ខ្ញុំបានវាយតប់ជាមួយប៉ូលិស។ ពេលនោះ ខ្ញុំមានគ្រាប់បែកក្នុងដៃ។ កាលដែលខ្ញុំហៀបនឹងគប់ វាបានផ្ទុះនៅក្នុងដៃខ្ញុំតែម្ដង ខ្ញុំមិនដឹងថាហេតុអ្វីបានជាវាផ្ទុះនោះទេ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែចាំថា ពេលមើលដៃ ខ្ញុំឃើញវាដាច់ដោចអស់ ហើយខ្ញុំក៏សន្លប់បាត់ស្មារតីទៅ។ ពេលដឹងខ្លួនខ្ញុំនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ ហើយខ្ញុំដឹងថាដៃស្ដាំខ្ញុំបានដាច់ហើយ ត្រចៀកស្ដាំខ្ញុំស្ដាប់លែងឮទៀត ហើយភ្នែកស្ដាំខ្ញុំស្ទើរតែងងឹតទាំងស្រុង។
ទោះជាពិការក្ដី ក្រោយពីចេញពីមន្ទីរពេទ្យខ្ញុំបានត្រឡប់ទៅក្រុមបងធំវិញ។ មិនយូរក្រោយនោះ ប៉ូលិសបានចាប់ខ្ញុំ រួចបញ្ជូនខ្ញុំចូលគុក។ នៅទីនោះ ខ្ញុំកាន់តែជិតស្និទ្ធនឹងសមាជិកក្រុមបងធំ។ យើងបានចំណាយពេលជារៀងរាល់ថ្ងៃជក់កញ្ឆាជាមួយគ្នា គឺចាប់ពីពេលបរិភោគអាហារពេលព្រឹករហូតដល់ចូលគេង។
វិធីដែលគម្ពីរជួយខ្ញុំឲ្យកែប្រែជីវិត
កាលខ្ញុំនៅក្នុងគុក បងឡេអូណាដូបានមកសួរសុខទុក្ខខ្ញុំ។ ពេលយើងនិយាយគ្នា គាត់បានចង្អុលស្នាមសាក់ដែលនៅលើដៃខ្ញុំ ហើយសួរខ្ញុំថា៖«តើបងដឹងថាស្នាមសាក់ទាំងបីដែលនៅលើដៃបងមានន័យដូចម្ដេចទេ?»។ ខ្ញុំឆ្លើយថា៖«ដឹងតើ» គឺ«ការរួមភេទ គ្រឿងញៀន និងបទរ៉ក»។ ប៉ុន្តែ ឡេអូណាដូនិយាយថា៖«ចំពោះខ្ញុំ ស្នាមទាំងបីនោះមានន័យថា មន្ទីរពេទ្យ គុក និងសេចក្ដីស្លាប់។ បងធ្លាប់ចូលពេទ្យ ឥឡូវជាប់គុក ហើយបងដឹងថានឹងមានអ្វីបន្ទាប់មកទៀត»។
ពាក្យសម្ដីរបស់បងឡេអូណាដូ ធ្វើឲ្យខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលណាស់។ គាត់និយាយត្រឹមត្រូវមែន។ ខ្ញុំកំពុងជីកផ្នូរកប់ខ្លួនឯងហើយ។ បងឡេអូណាដូបានអញ្ជើញខ្ញុំឲ្យរៀនគម្ពីរជាមួយគាត់ ហើយខ្ញុំក៏ព្រមរៀន។ អ្វីដែលខ្ញុំបានរៀនពីគម្ពីរបានជំរុញចិត្តខ្ញុំឲ្យកែប្រែជីវិត។ ជាឧទាហរណ៍ បទគម្ពីរចែងថា៖«ការសេពគប់អាក្រក់បង្ខូចការប្រព្រឹត្តល្អ»។ (កូរិនថូសទី១ ១៥:៣៣) ម្ល៉ោះហើយ អ្វីមួយដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើមុនគេ គឺស្វែងរកមិត្តភក្ដិថ្មី។ ដូច្នេះ ខ្ញុំសម្រេចចិត្តឈប់ទៅប្រជុំជាមួយនឹងក្រុមបងធំទៀត តែខ្ញុំចាប់ផ្ដើមទៅកិច្ចប្រជុំរបស់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាដែលធ្វើឡើងនៅក្នុងគុកវិញ។ នៅកិច្ចប្រជុំនោះ ខ្ញុំបានជួបអ្នកជាប់គុកម្នាក់ឈ្មោះអនទ្រេ ដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ានៅក្នុងគុក។ គាត់បានអញ្ជើញខ្ញុំមកបរិភោគអាហារពេលព្រឹកជាមួយគាត់។ តាំងពីពេលនោះមក នៅដើមថ្ងៃនីមួយៗខ្ញុំលែងជក់កញ្ឆាទៀតហើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំនិងបងអនទ្រេបានចំណាយពេលនិយាយគ្នាអំពីខគម្ពីររៀងរាល់ព្រឹក។
សមាជិកក្រុមបងធំបានកត់សម្គាល់ឃើញថាខ្ញុំកែប្រែខុសពីមុន។ ដូច្នេះ អ្នកដឹកនាំម្នាក់របស់ក្រុមបងធំ បានប្រាប់ថាគាត់ត្រូវការនិយាយជាមួយនឹងខ្ញុំ។ ឮដូច្នោះ ខ្ញុំភ័យខ្លាំងណាស់ មិនដឹងថាគាត់នឹងធ្វើយ៉ាងណាមកលើខ្ញុំទេ ព្រោះការចង់ដកខ្លួនចេញពីក្រុមបងធំ គឺជារឿងមិនអាចទៅរួចទេ។ អ្នកដឹកនាំនោះបាននិយាយថា៖«ថ្មីៗនេះ យើងមិនបានឃើញអ្នកមកការប្រជុំរបស់ពួកយើងទេ តែឃើញអ្នកទៅចូលរួមកិច្ចប្រជុំរបស់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាទៅវិញ។ តើអ្នកកំពុងគិតចង់ធ្វើអី?»។ ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថាខ្ញុំចង់បន្តរៀនគម្ពីរនិងកែប្រែជីវិត។ គាត់ប្រាប់ថាដរាបណាខ្ញុំពិតជាចង់ក្លាយទៅជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ដរាបនោះសមាជិកក្រុមបងធំនឹងគោរពខ្ញុំ។ សម្ដីនោះធ្វើឲ្យខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងណាស់។ បន្ទាប់មក គាត់និយាយថា៖«បើអ្នកពិតជាចង់រៀនអំពីព្រះ ចូរនៅជាប់ជាមួយនឹងសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ យើងសង្ឃឹមថាអ្នកនឹងឈប់ប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ទៀត។ ខ្ញុំចូលរួមត្រេកអរជាមួយនឹងអ្នក។ អ្នកកំពុងដើរតាមផ្លូវត្រឹមត្រូវហើយ។ សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាពិតជាអាចជួយអ្នកបាន។ ដឹងទេ ខ្ញុំធ្លាប់រៀនជាមួយនឹងពួកគេនៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក ហើយសមាជិកខ្លះក្នុងក្រុមគ្រួសារខ្ញុំក៏ជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាដែរ។ កុំភ័យខ្លាចឡើយ ហើយបន្តរៀនទៀតចុះ»។ ពេលនោះខ្ញុំមិនទាន់បាត់ភ័យទេ តែពេលឮដូច្នោះ ខ្ញុំត្រេកអរខ្លាំងណាស់។ ខ្ញុំអរគុណព្រះយេហូវ៉ានៅក្នុងចិត្ត។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ដូចសត្វស្លាបត្រូវដោះលែងពីទ្រុង ហើយខ្ញុំបានយល់ប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូដែលថា៖«អ្នករាល់គ្នានឹងស្គាល់សេចក្ដីពិត ហើយសេចក្ដីពិតនោះនឹងរំដោះអ្នករាល់គ្នាឲ្យមានសេរីភាព»។—យ៉ូហាន ៨:៣២
ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ មិត្តភក្ដិចាស់ខ្លះបានល្បួងខ្ញុំឲ្យប្រើគ្រឿងញៀនម្ដងទៀត។ ខ្ញុំសារភាពថា ពេលខ្លះខ្ញុំបានចាញ់ការល្បួងនោះ។ ប៉ុន្តែ ក្រោយពីខ្ញុំបានអធិដ្ឋានអស់ពីចិត្តជាច្រើនដង ខ្ញុំបានយកឈ្នះដោយឈប់ប្រព្រឹត្តអំពើអបាយមុខទៀត។—ទំនុកតម្កើង ៥១:១០, ១១
ក្រោយពីខ្ញុំបានដោះលែងពីគុក មនុស្សជាច្រើនគិតថាខ្ញុំច្បាស់ជាមានរបៀបរស់នៅដូចពីមុនមិនខាន តែមិនមែនទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំត្រឡប់ទៅគុកវិញដើម្បីប្រាប់អ្វីដែលខ្ញុំបានរៀនពីគម្ពីរដល់អ្នកជាប់គុកឯទៀត។ ទីបំផុត មិត្តភក្ដិចាស់របស់ខ្ញុំបានជឿជាក់ថាខ្ញុំបានកែប្រែមែន។ ប៉ុន្តែ គួរឲ្យសោកស្ដាយ ដែលអតីតសត្រូវរបស់ខ្ញុំមិនជឿថាខ្ញុំបានកែប្រែទេ។
ថ្ងៃមួយ ពេលខ្ញុំកំពុងផ្សព្វផ្សាយជាមួយនឹងដៃគូ ស្រាប់តែក្រុមបងធំដែលធ្លាប់ជាសត្រូវខ្ញុំ បានមកឡោមព័ទ្ធខ្ញុំ។ ពួកគេមានអាវុធក្នុងដៃ ហើយចង់សម្លាប់ខ្ញុំ។ ដៃគូផ្សាយរបស់ខ្ញុំបានពន្យល់ប្រាប់ពួកគេដោយក្លាហាននិងគោរពថា ខ្ញុំលែងជាសមាជិកក្រុមបងធំទៀតហើយ។ ចន្លោះពេលនោះ ខ្ញុំព្យាយាមនៅស្ងៀម។ ក្រោយពីពួកគេបានវាយ និងព្រមានខ្ញុំមិនឲ្យមកតំបន់ពួកគេទៀត ពួកគេបានដាក់កាំភ្លើងចុះ ហើយឲ្យយើងចេញទៅ។ គម្ពីរពិតជាបានកែប្រែជីវិតខ្ញុំមែន។ បើខ្ញុំដូចពីមុនខ្ញុំមុខជាសងសឹកមិនខាន។ ប៉ុន្តែ ឥឡូវខ្ញុំបានធ្វើតាមឱវាទក្នុងគម្ពីរនៅថែស្សាឡូនិចទី១ ៥:១៥ ដែលចែងថា៖«កុំឲ្យអ្នកណាធ្វើអំពើអាក្រក់តបស្នងនឹងអំពើអាក្រក់ឡើយ ប៉ុន្តែចូររកវិធីធ្វើអំពើល្អចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកនិងចំពោះអ្នកឯទៀតជានិច្ច»។
តាំងពីខ្ញុំក្លាយជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ខ្ញុំបានខំព្យាយាមប្រព្រឹត្តទៀងត្រង់។ ការធ្វើដូច្នេះ មិនងាយស្រួលទេ។ ប៉ុន្តែ ដោយមានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា ការណែនាំពីគម្ពីរ និងការគាំទ្រពីមិត្តភក្ដិថ្មីៗ នោះខ្ញុំបានទទួលលទ្ធផលល្អ ហើយខ្ញុំមិនចង់ទៅប្រព្រឹត្តអំពើដូចពីមុនទៀតឡើយ។—ពេត្រុសទី២ ២:២២
ផលប្រយោជន៍ដែលខ្ញុំទទួល
ខ្ញុំធ្លាប់ជាមនុស្សដែលឃោរឃៅនិងឆេវឆាវណាស់។ ខ្ញុំជឿថាខ្ញុំនឹងមិនអាចរស់នៅរហូតដល់ឥឡូវនេះទេ បើខ្ញុំមានរបៀបរស់នៅដ៏ឃោរឃៅដូចពីមុន។ អ្វីដែលខ្ញុំបានរៀនពីគម្ពីរបានជួយខ្ញុំឲ្យកែប្រែ។ ខ្ញុំឈប់ប្រព្រឹត្តអំពើអបាយមុខទៀត។ ខ្ញុំបានរៀនឲ្យមានសន្ដិភាពជាមួយនឹងអតីតសត្រូវរបស់ខ្ញុំ។ (លូកា ៦:២៧) ហើយឥឡូវខ្ញុំមានមិត្តភក្ដិជាច្រើនដែលជួយខ្ញុំឲ្យបណ្ដុះគុណសម្បត្ដិល្អៗ។ (សុភាសិត ១៣:២០) ឥឡូវខ្ញុំកំពុងបម្រើព្រះដែលបានអភ័យទោសចំពោះកំហុសឆ្គងទាំងអស់របស់ខ្ញុំ។ នេះធ្វើឲ្យជីវិតខ្ញុំមានន័យខ្លឹមសារនិងមានសុភមង្គលណាស់។—អេសាយ ១:១៨
នៅឆ្នាំ២០០៦ ខ្ញុំបានចូលរៀនក្នុងសាលាពិសេសសម្រាប់បង្ហាត់បង្រៀនគ្រិស្តសាសនិកដែលនៅលីវជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ។ ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមក ខ្ញុំបានរៀបការជាមួយប្រពន្ធជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ហើយយើងបានចិញ្ចឹមអប់រំកូនស្រីម្នាក់។ ឥឡូវខ្ញុំបានចំណាយពេលយ៉ាងច្រើនក្នុងការបង្រៀនអ្នកឯទៀតពីគោលការណ៍គម្ពីរដែលជួយខ្ញុំ។ សព្វថ្ងៃខ្ញុំបម្រើជាអ្នកចាស់ទុំនៅក្នុងក្រុមជំនុំមួយ ហើយខ្ញុំព្យាយាមជួយប្អូនៗវ័យក្មេងឲ្យជៀសវាងពីការធ្វើខុសដូចខ្ញុំ ពេលដែលខ្ញុំមានអាយុស្រករពួកគេ។ ឥឡូវជាជាងជីកផ្នូរកប់ខ្លួនឯង ខ្ញុំកំពុងសង់អនាគតដ៏ស្ថិតស្ថេរដែលព្រះបានសន្យានៅក្នុងគម្ពីរ។
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
ខ្ញុំមានកាំភ្លើងជាប់ខ្លួនរហូត
អាណឺនស៊ីអាតូ លូហ្គារ៉ា ជាសមាជិកក្រុមបងធំដ៏ឃោរឃៅ តែបានទៅសាលប្រជុំ ហើយនោះបានកែប្រែជីវិតគាត់។
គម្ពីរជួយមនុស្សឲ្យកែប្រែជីវិត
ខ្ញុំធ្លាប់ជាមនុស្សឆាប់ផ្ទុះកំហឹង
អតីតសមាជិកបងធំម្នាក់ជឿថាខ្លួនគាត់ផ្ទាល់ជាភ័ស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ថាគម្ពីរពិតជាអាចកែប្រែជីវិតមនុស្សមែន។ ឥឡូវគាត់សប្បាយនឹងការមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះ។
ខ្ញុំធ្លាប់ជាមនុស្សអាក្រក់ខ្លាំងណាស់
ស្ទីវើន មឺដូអេលជាក្មេងដែលចូលចិត្តប្រើហិង្សា តែដោយសារគាត់មិនរួមចំណែកក្នុងរឿងក្ដីឃាតកម្មមួយ នោះបានធ្វើឲ្យគាត់សម្រេចចិត្តកែប្រែជីវិត។