លោតទៅអត្ថបទ

ជំនួយ​សម្រាប់​ក្រុម​គ្រួសារ

តើខ្ញុំគួរធ្វើអ្វីបើកូនត្រូវគេសម្លុតធ្វើបាប?

តើខ្ញុំគួរធ្វើអ្វីបើកូនត្រូវគេសម្លុតធ្វើបាប?

កូន​របស់​អ្នក​ប្រាប់​អ្នក​ថា​មាន​គេ​សម្លុត​ធ្វើ​បាប​គាត់​នៅ​សាលា​រៀន។ តើ​អ្នក​អាច​ធ្វើ​អ្វី​បាន? តើ​អ្នក​គួរ​ទៅ​ទាម​ទារ​ឲ្យ​សាលា​ដាក់​ទណ្ឌកម្ម​ក្មេង​ដែល​ធ្វើ​បាប​កូន​របស់​អ្នក​ទេ? ឬ​បង្រៀន​កូន​ឲ្យ​ចេះ​ត​ដៃ​នឹង​ក្មេង​ទាំង​នោះ​វិញ? មុន​សម្រេច​ចិត្ត​ថា​ត្រូវ​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា សូម​ពិចារណា​អំពី​ចំណុច​សំខាន់​ៗ​ខ្លះ​ស្ដី​អំពី​ការ​សម្លុត​ធ្វើ​បាប។

 តើ​ខ្ញុំ​គួរ​ដឹង​អ្វី​ខ្លះ​អំពី​ការ​សម្លុត​ធ្វើ​បាប?

តើ​អ្វី​ជា​ការ​សម្លុត​ធ្វើ​បាប? ការ​សម្លុត​ធ្វើ​បាប​គឺ​ជា​រឿង​ធ្ងន់​ធ្ងរ​ជា​ពិសេស​នៅ​ពេល​ដែល​ជន​រង​គ្រោះ​បាន​ត្រូវ​គេ​ធ្វើ​បាប​ខាង​ផ្លូវ​កាយ​និង​ផ្លូវ​ចិត្ត​ឥត​ឈប់​ឈរ​និង​ដោយ​ចេតនា។ ដូច្នេះ​មិន​មែន​ការ​ស្ដី​បន្ទោស​ឬ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​មិន​សប្បុរស​ទាំង​អស់​គឺ​ជា​ការ​សម្លុត​ធ្វើ​បាប​ឡើយ។

មូលហេតុ​ដែល​ចំណុច​នេះ​សំខាន់: មនុស្ស​ខ្លះ​ប្រើ​ពាក្យ​«​សម្លុត​ធ្វើ​បាប​»​ដើម្បី​សំដៅ​ទៅ​លើ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ណា​ក៏​ដោយ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​អាក់​អន់​ចិត្ត​មិន​ថា​តូច​តាច​ប៉ុណ្ណា​ក្ដី។ ប៉ុន្តែ​បើ​សិន​ជា​អ្នក​លូក​ដៃ​ក្នុង​រឿង​តូច​តាច​ដែល​កូន​ជួ​ប​ប្រទះ អ្នក​កំពុង​បង្រៀន​កូន​របស់​អ្នក​ថា​ពួក​គេ​មិន​អាច​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​បាន​ឡើយ។ ការ​រៀន​ចេះ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​ដែល​ខ្លួន​មាន​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​ឯ​ទៀត​គឺ​សំខាន់​ចាំ​បាច់​សម្រាប់​កូន​នៅ​ឥឡូវ​នេះ​និង​សម្រាប់​ជីវិត​ជា​មនុស្ស​ពេញ​វ័យ។

គោល​ការណ៍​គម្ពីរ:«​កុំ​ឲ្យ​មាន​ចិត្ត​រហ័ស​ខឹង​ឡើយ ដ្បិត​សេចក្ដី​កំហឹង​រមែង​នៅ​ក្នុង​ទ្រូង​របស់​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​ទេ​»។—សាស្ដា ៧:៩

សរុប​សេចក្ដី​មក: ទោះ​ជា​ពេល​ខ្លះ​កូន​នឹង​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ​ពី​អ្នក​ក៏​ដោយ តែ​ក្នុង​ស្ថានភាព​ឯ​ទៀត​អ្នក​អាច​ផ្ដល់​ឱកាស​ឲ្យ​ពួក​គេ​រៀន​ធ្វើ​ជា​មនុស្ស​រឹង​មាំ​នឹង​ចេះ​ប្រឈម​មុខ​នឹង​មនុស្ស​ដទៃ។—កូឡុស ៣:១៣

ចុះ​យ៉ាង​ណា​បើ​កូន​របស់​អ្នក​និយាយ​ថា​គាត់​ទទួល​រង​ការ​សម្លុត​ធ្វើ​បាប​ដោយ​ចេតនា​ឥត​ឈប់​ឈរ?

 តើ​ខ្ញុំ​អាច​ជួយ​កូន​តាម​របៀប​ណា?

  • ស្ដាប់​កូន​ដោយ​ចិត្ត​អត់​ធ្មត់ សូម​ព្យាយាម​យល់​អ្វី​ពីរ​យ៉ាង។ (១) អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​និង (២) មូលហេតុ​ដែល​កូន​ត្រូវ​គេ​ធ្វើ​បាប។ កុំ​អាល​សម្រេច​ចិត្ត​ធ្វើ​អ្វី​ក៏​ដោយ​បើ​អ្នក​មិន​ទាន់​ដឹង​ហេតុ​ការណ៍​ពិត។ ដើម្បី​យល់​ច្បាស់​អំពី​រឿង​ដែល​បាន​កើត​ឡើង អ្នក​ប្រហែល​ជា​ត្រូវ​ទៅ​និយាយ​ជា​មួយ​គ្រូ​របស់​កូន​ឬ​ឪពុក​ម្ដាយ​របស់​មិត្ត​រួម​ថ្នាក់​កូន។

    គោល​ការណ៍​គម្ពីរ: «​អ្នក​ណា​ដែល​ឆ្លើយ​មុន​ដែល​បាន​ស្ដាប់​រឿង នោះ​រាប់​ជា​ការ​ចំ​កួត​ហើយ ក៏​ជា​សេចក្ដី​ខ្មាស​ដល់​ខ្លួន​ផង​»។—សុភាសិត ១៨:១៣

  • បើ​សិន​កូន​របស់​អ្នក​ទទួល​រង​ការ​សម្លុត​ធ្វើ​បាប​នៅ​សាលា សូម​ជួយ​ពួក​គេ​ឲ្យ​ឃើញ​ថា​ប្រតិកម្ម​របស់​ពួក​គេ​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្ថានភាព​នោះ​ទៅ​ជា​ល្អ​ជាង ឬ​អាក្រក់​ជាង។ ជា​ឧទាហរណ៍ គម្ពីរ​ចែង​ថា​៖ ​«​ពាក្យ​តប​ឆ្លើយ​ដោយ​ស្រទន់ នោះ​រមែង​រំ​ងាប់​សេចក្ដី​ក្រោធ​ទៅ តែ​ពាក្យ​គំរោះ​គំរើយ នោះ​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​សេចក្ដី​កំហឹង​វិញ។​»។ (​សុភាសិត ១៥:១​) ការ​សង​សឹក​អាច​បង្ក​ឲ្យ​មាន​បញ្ហា​កាន់​តែ​ធំ​ឡើង​ជា​ជាង​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​នោះ ហើយ​វា​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​កូន​ទទួល​រង​ការ​ធ្វើ​បាប​កាន់​តែ​សាហាវ​ជាង​មុន។

    គោល​ការណ៍​គម្ពីរ:«​មិន​មែន​ដោយ​ធ្វើ​អំពើ​អាក្រក់​សង​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​អំពើ​អាក្រក់​មក​លើ​ខ្លួន ឬ​ជេរ​ប្រមាថ​សង​អ្នក​ដែល​ជេរ​ប្រមាថ​ខ្លួន​ឡើយ​»។—ពេត្រុស​ទី​១ ៣:៩

  • សូម​ពន្យល់​កូន​ថា​ការ​មិន​ត​ដៃ​មិន​ធ្វើ​ឲ្យ​កូន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​មនុស្ស​កំសាក​ឡើយ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ការ​ធ្វើ​ដូច្នេះ​បង្ហាញ​ថា​កូន​គឺ​ជា​មនុស្ស​រឹង​មាំ​ដោយ​សារ​គាត់​មិន​ឲ្យ​នរណា​ម្នាក់​គ្រប់​គ្រង​លើ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​គាត់​ឡើយ។ និយាយ​ឲ្យ​ស្រួល​យល់ គាត់​នឹង​យក​ឈ្នះ​ក្មេង​ដែល​ធ្វើ​បាប​គាត់​ដោយ​មិន​ប្រព្រឹត្ត​ដូច​គេ។

    បើ​កូន​បាន​ទទួល​ការ​ចំអក​មើល​ងាយ​តាម​អ៊ីនធឺណិត​គឺ​ជា​ការ​សំខាន់​ណាស់​ឲ្យ​កូន​ចាំ​ចំណុច​នេះ។ ការ​ឈ្លោះ​គ្នា​តាម​អ៊ីនធឺណិត​បើក​ឱកាស​ឲ្យ​កូន​បន្ត​ទទួល​រង​ការ​ធ្វើ​បាប​ហើយ​មិន​ត្រឹម​តែ​ប៉ុណ្ណោះ គាត់​អាច​ត្រូវ​គេ​ចោទ​ប្រកាន់​ថា​ជា​អ្នក​សម្លុត​ធ្វើ​បាប​គេ​ទៀត​ផង! ហេតុ​នេះ​ហើយ ពេល​ខ្លះ​ការ​មិន​តប​ឆ្លើយ​អាច​ជា​វិធី​ល្អ​បំផុត​ដោយ​សារ​ក្មេង​ដែល​ធ្វើ​បាប​នោះ​ចង់​ឃើញ​ប្រតិកម្ម​របស់​កូន។ តែ​បើ​គាត់​គ្មាន​ប្រតិកម្ម ក្មេង​នោះ​ទំនង​ជា​នឹង​ឈប់​ដោយ​សារ​គាត់​ឃើញ​ថា​អ្វី​ទាំង​នេះ​គ្មាន​ឥទ្ធិពល​លើ​កូន​ឡើយ។

    គោល​ការណ៍​គម្ពីរ:«​ទី​ណា​ដែល​ឥត​មាន​ឧស នោះ​ភ្លើង​ក៏​រលត់​»។—សុភាសិត ២៦:២០

  • ពេល​ខ្លះ​កូន​របស់​អ្នក​អាច​គេច​ចេញ​ពី​មនុស្ស​នឹង​កន្លែង​ណា​ដែល​អាច​ត្រូវ​គេ​សម្លុត​ធ្វើ​បាប។ ជា​ឧទាហរណ៍ បើ​គាត់​ស្គាល់​កន្លែង​ដែល​ក្មេង​ឬ​ក្រុម​ដែល​ធ្វើ​បាប​គេ​នោះ​ច្រើន​តែ​ទៅ កូន​អាច​ជៀស​វាង​ពី​បញ្ហា​ដោយ​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ផ្សេង។

    គោល​ការណ៍​គម្ពីរ:«​មនុស្ស​ដែល​មាន​គំនិត​ឆ្លៀវ​ឆ្លាត គេ​ឃើញ​សេចក្ដី​អាក្រក់​មក ក៏​ពួន​ខ្លួន​ទៅ តែ​មនុស្ស​ខ្លៅ​ល្ងង់​គេ​ចេះ​តែ​ដើរ​ទៅ ហើយ​ត្រូវ​មាន​ទុក្ខ​»។—សុភាសិត ២២:៣

អ្នក​ប្រហែល​ជា​ត្រូវ​ទៅ​និយាយ​ជា​មួយ​គ្រូ​របស់​កូន​ឬ​ឪពុក​ម្ដាយ​របស់​មិត្ត​រួម​ថ្នាក់​កូន។

សូម​សាកល្បង​វិធី​នេះ: សូម​ជួយ​កូន​គិត​អំពី​ផល​ប្រយោជន៍​នឹង​ផល​វិបាក​មុន​ពេល​សម្រេច​ចិត្ត​ធ្វើ​អ្វី​មួយ។ ជា​ឧទាហរណ៍:

  • តើ​អ្វី​នឹង​កើត​ឡើង​បើ​កូន​មិន​អើពើ​នឹង​ក្មេង​ដែល​ធ្វើ​បាប?

  • តើ​នឹង​មាន​អ្វី​កើត​ឡើង​បើ​កូន​ប្រាប់​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​បាប​គាត់​ឲ្យ​ឈប់​ធ្វើ​នោះ​ដោយ​មាន​ទំនុក​ចិត្ត?

  • តើ​នឹង​មាន​អ្វី​កើត​ឡើង​បើ​កូន​រាយ​ការណ៍​ប្រាប់​សាលា​អំពី​ហេតុ​ការណ៍​ទាំង​នេះ?

  • តើ​កូន​អាច​ធ្វើ​កំប្លែង​ដើម្បី​កែ​ប្រែ​ស្ថានភាព​ទេ?

មិន​ថា​ការ​សម្លុត​ធ្វើ​បាប​គឺ​ផ្ទាល់​មុខ​ឬ​តាម​តាម​អ៊ីនធឺណិត​ក្ដី ស្ថានភាព​នីមួយ​ៗ​គឺ​ខុស​ពី​គ្នា។ ដូច្នេះ​សូម​ជួយ​កូន​របស់​អ្នក​ឲ្យ​រក​ដំណោះ​ស្រាយ​ដែល​មាន​ប្រសិទ្ធភាព។ សូម​ពង្រឹង​ទំនុក​ចិត្ត​របស់​កូន​ដោយ​ឲ្យ​គាត់​ដឹង​អ្នក​នឹង​គាំទ្រ​គាត់។

គោល​ការណ៍​គម្ពីរ:«​មិត្រ​សំ​ឡាញ់​រមែង​ស្រឡាញ់​គ្នា​នៅ​គ្រប់​វេលា ឯ​បង​ប្អូន​ក៏​កើត​មក​សំ​រាប់​គ្រា​លំបាក​ដែរ។​»។—សុភាសិត ១៧:១៧