សំណួរពីយុវវ័យ
តើខ្ញុំគួរដឹងអ្វីខ្លះអំពីហ្គេមអេឡិចត្រូនិក?
សំណួរចម្លើយអំពីហ្គេមអេឡិចត្រូនិក
នៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក មនុស្សបានចំណាយលុយរាប់ពាន់លានដុល្លារទៅលើការលេងហ្គេមអេឡិចត្រូនិក . . .
១. ជាមធ្យម តើអ្នកលេងហ្គេមអេឡិចត្រូនិកមានអាយុប៉ុន្មាន?
ក. ១៨ឆ្នាំ
ខ. ៣០ឆ្នាំ
២. ក្នុងចំណោមអ្នកលេងហ្គេម តើមានប្រុសប៉ុន្មានភាគរយ ស្រីប៉ុន្មានភាគរយ?
ក. ប្រុស៥៥ភាគរយ ស្រី៤៥ភាគរយ
ខ. ប្រុស១៥ភាគរយ ស្រី៨៥ភាគរយ
៣. ក្នុងចំណោមក្រុមទាំងពីរខាងក្រោមនេះ តើក្រុមមួយណាលេងហ្គេមច្រើនជាង?
ក. ស្រីអាយុ១៨ឆ្នាំនិងចាស់ជាង
ខ. ប្រុសអាយុ១៧ឆ្នាំនិងក្មេងជាង
ចម្លើយ (ផ្អែកទៅលើទិន្នន័យក្នុងឆ្នាំ២០១៣)៖
១. ខ. ៣០ឆ្នាំ
២. ក. ស្រី៤៥ភាគរយដែលជិតស្មើពាក់កណ្ដាលនៃចំនួនអ្នកលេងហ្គេមទាំងអស់។
៣. ក. ស្រីអាយុ១៨ឆ្នាំនិងចាស់ជាងស្មើនឹង៣១ភាគរយនៃអ្នកលេងហ្គេម រីឯប្រុសអាយុ១៧ឆ្នាំនិងក្មេងជាងមានតែ១៩ភាគរយប៉ុណ្ណោះ។
ទិន្នន័យទាំងនោះប្រហែលជាបង្ហាញប្រាប់ប្អូនថាអ្នកណាកំពុងលេង។ ប៉ុន្តែ ទិន្នន័យទាំងនោះមិនបង្ហាញប្រាប់ប្អូនអំពីឥទ្ធិពលល្អឬអាក្រក់ដែលមកពីការលេងហ្គេមអេឡិចត្រូនិកទេ។
ឥទ្ធិពលល្អ
នៅខាងក្រោមនេះគឺជាពាក្យសម្ដីរបស់យុវវ័យមួយចំនួនស្ដីអំពីហ្គេមអេឡិចត្រូនិក។ តើប្អូនយល់ស្របនឹងពាក្យសម្ដីមួយណា?
ប្អូនអៃរីនបានរៀបរាប់ថា៖«ហ្គេមផ្ដល់ឱកាសឲ្យយើងមានពេលសប្បាយ ហើយបង្កើនភាពជិតស្និទ្ធជាមួយក្រុមគ្រួសារនិងមិត្តភក្ដិ»។
ប្អូនអាណេតបានរៀបរាប់ថា៖«ហ្គេមអាចជួយយើងឲ្យបន្លប់ទុក្ខ»។
ប្អូនគ្រិស្តតូហ្វើបានរៀបរាប់ថា៖«ហ្គេមអាចជួយយើងឲ្យចេះបត់បែនរហ័ស»។
ប្អូនអេមីបានរៀបរាប់ថា៖«ហ្គេមល្បងប្រាជ្ញាជួយបង្វឹកបង្ហាត់សមត្ថភាពគិតគូរ»។
ប្អូនអានថូនីបានរៀបរាប់ថា៖«ហ្គេមជួយយើងឲ្យចេះគិតវែងឆ្ងាយ»។
ប្អូនថូម៉ាស់បានរៀបរាប់ថា៖«ហ្គេមខ្លះជួយយើងឲ្យចេះសហការជាមួយមិត្តភក្ដិ»។
ប្អូនយ៉ាអែលបានរៀបរាប់ថា៖«ហ្គេមខ្លះជួយយើងឲ្យហាត់ប្រាណ»។
តើប្អូនយល់ស្របនឹងពាក្យសម្ដីណាខ្លះ? ដូចពួកគាត់បាននិយាយ វីដេអូហ្គេមអាចមានប្រយោជន៍ដល់ផ្លូវកាយនិងផ្លូវចិត្ត ព្រមទាំងខួរក្បាល។ ហ្គេមខ្លះអាចជារបៀបមួយធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ថា ពេលវេលាដើរលឿន ដូចអ្វីដែលប្អូនអាណេតបានប្រាប់ «ហ្គេមអាចជួយយើងឲ្យបន្លប់ទុក្ខ»។ សរុបសេចក្ដីទៅ ការលេងហ្គេមមិនតែងតែខុសទេ។
● គម្ពីរប្រាប់ថា៖«មានពេលសម្រាប់គ្រប់សកម្មភាពនៅក្រោមមេឃ»។ នេះរួមបញ្ចូលការលេងកម្សាន្តដែរ។—អ្នកទូន្មាន ៣:១-៤
ឥទ្ធិពលអាក្រក់
តើការលេងហ្គេមស៊ីពេលវេលាប្អូនច្រើនពេកឬទេ?
ប្អូនអាណេតបានរៀបរាប់ថា៖«ពេលណាខ្ញុំចាប់ផ្ដើមលេងហ្គេម ខ្ញុំពិបាកឈប់ណាស់។ ហើយខ្ញុំតែងប្រាប់ខ្លួនឯងថា‹ខ្ញុំលេងតែមួយវគ្គទៀតទេ!›។ ប៉ុន្តែភ្លេចៗខ្លួន អស់ប៉ុន្មានម៉ោងបាត់។ ក្រោយមក ខ្ញុំឃើញថាខ្ញុំចំណាយពេលលេងហ្គេមយូរពេក!»។
ប្អូនសឺរីណឺបានរៀបរាប់ថា៖«វីដេអូហ្គេមពិតជាស៊ីពេលយើងច្រើនណាស់។ យើងប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថា យើងបានសម្រេចកិច្ចការផ្សេងៗ ដោយសារយើងបានឈ្នះហ្គេមប្រាំវគ្គ។ ប៉ុន្តែ ក្នុងជីវិតពិត យើងមិនបានធ្វើអ្វីទាល់តែសោះ គ្រាន់តែអង្គុយអស់រាប់ម៉ោងលេងហ្គេមប៉ុណ្ណោះ»។
សរុបសេចក្ដី៖ ពេលវេលាគឺមានតម្លៃជាងលុយ។ ពីព្រោះបើប្អូនបាត់លុយ ប្អូនប្រហែលជាអាចរកលុយមកវិញ។ ប៉ុន្តែ បើប្អូនខ្ជះខ្ជាយពេលវេលា ប្អូនមិនអាចយកពេលវេលានោះមកវិញបានទេ។ ដូច្នេះ សូមកុំចំណាយពេលច្រើនពេកទៅលើការលេងហ្គេម!
● គម្ពីរចែងថា៖‹ចូរបន្តប្រព្រឹត្តដោយប្រាជ្ញា និងចូរប្រើគ្រប់ឱកាសឲ្យកើតប្រយោជន៍ច្រើនបំផុត›។—កូឡុស ៤:៥
តើហ្គេមអេឡិចត្រូនិកមានឥទ្ធិពលទៅលើគំនិតប្អូនឬទេ?
ប្អូនសេតបានរៀបរាប់ថា៖«នៅក្នុងហ្គេម មានការបាញ់គ្នាឬប្រព្រឹត្តបទល្មើសតាមចិត្ត។ ប៉ុន្តែក្នុងជីវិតពិត ទង្វើទាំងនេះអាចនាំឲ្យជាប់គុកឬស្លាប់ជាមិនខាន»។
ប្អូនអាណេតបានរៀបរាប់ថា៖«ហ្គេមជាច្រើនត្រូវប្រយុទ្ធជាមួយសត្រូវដើម្បីទៅដល់គោលដៅ។ ដូច្នេះ នេះតម្រូវឲ្យសម្លាប់សត្រូវយ៉ាងសាហាវឃោរឃៅ»។
ប្អូនណេថិនបានរៀបរាប់ថា៖«ជួនកាលពេលលេងហ្គេមជាមួយមិត្តភក្ដិ ដោយមិនដឹងខ្លួនយើងអាចនិយាយពាក្យមិនសមរម្យដូចជា៖‹ងាប់ទៅ!› ឬ‹យើងនឹងសម្លាប់ឯង›»។
សរុបសេចក្ដី៖ សូមជៀសចេញពីហ្គេមដែលលើកស្ទួយអ្វីដែលព្រះស្អប់ រួមមានអំពើឃោរឃៅ អំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ និងមន្តអាគម។—កាឡាទី ៥:១៩-២១; អេភេសូរ ៥:១០; យ៉ូហានទី១ ២:១៥, ១៦
● គម្ពីរប្រាប់ថា ព្រះយេហូវ៉ាមិនគ្រាន់តែស្អប់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើឃោរឃៅប៉ុណ្ណោះទេ តែលោកក៏«ស្អប់អ្នកដែលចូលចិត្តអំពើឃោរឃៅ»ដែរ។ (ចម្រៀងសរសើរព្រះ ១១:៥) ទោះជាប្រភេទហ្គេមដែលប្អូនលេងមិនបង្ហាញថាប្អូននឹងទៅជាមនុស្សបែបនោះទៅថ្ងៃខាងមុខក្ដី តែវាបង្ហាញថាឥឡូវនេះ ប្អូនជាមនុស្សបែបណា។
សូមគិតអំពីនេះ៖ យោងទៅតាមសៀវភៅមួយរៀបរាប់ថា៖«ការលេងហ្គេមវីដេអូដែលមានអំពើឃោរឃៅមានឥទ្ធិពលទៅលើក្មេងៗខ្លាំងជាងការមើលតាមទូរទស្សន៍ទៅទៀត ពីព្រោះក្មេងមិនគ្រាន់តែអង្គុយមើលការប្រព្រឹត្តអំពើឃោរឃៅឬតួអង្គដែលប្រព្រឹត្តទេ តែពួកគេផ្ទាល់ជាតួអង្គដែលប្រព្រឹត្តអំពើទាំងនោះ។ ម្ល៉ោះហើយ ការលេងហ្គេមវីដេអូបែបនេះគឺប្រៀបដូចជាយើងកំពុងរៀនពីគ្រូម្នាក់នៅក្នុងថ្នាក់ឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើឃោរឃៅ(Getting to Calm)។—សូមពិនិត្យបន្ថែម អេសាយ ២:៤
ទទួលស្គាល់ការពិតអំពីការលេងហ្គេម
យុវវ័យជាច្រើននាក់បានរៀនឲ្យចេះមានតុល្យភាពក្នុងការលេងហ្គេម។ សូមពិចារណាឧទាហរណ៍ពីរ។
ប្អូនចូសេហ្វបានរៀបរាប់ថា៖«ខ្ញុំធ្លាប់លេងវីដេអូហ្គេមរហូតដល់យប់ជ្រៅ ដោយគិតថា៖‹ខ្ញុំត្រូវការដេកតែប្រាំម៉ោងហ្នឹង! អ៊ីចឹងលេងតមួយវគ្គទៀត មានទៅអី›។ ប៉ុន្តែ ឥឡូវខ្ញុំចេះដាក់កម្រិតទៅលើការលេងហ្គេម។ ដូច្នេះ ខ្ញុំលេងហ្គេមដើម្បីកម្សាន្តយូរៗម្ដងប៉ុណ្ណោះ។ និយាយរួមទៅ មិនថាយើងធ្វើអ្វីក៏ដោយ យើងគួរប្រព្រឹត្តដោយមានតុល្យភាព មិនមែនដោយជ្រុលពេកទេ»។
ប្អូនដាវីឌបានរៀបរាប់ថា៖«ខ្ញុំបានកាត់បន្ថយការលេងហ្គេម ដូច្នេះហើយ ខ្ញុំអាចសម្រេចការបានច្រើនជាងដូចជា បង្កើនកិច្ចបម្រើផ្សាយ ជួយបងប្អូនឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ និងរៀនឧបករណ៍ភ្លេងជាដើម។ ខ្ញុំឃើញថា មានអ្វីជាច្រើនដែលយើងអាចធ្វើក្នុងជីវិតពិត»។
● គម្ពីរចែងថា បុរសនិងស្ត្រីដែលមានគំនិតចាស់ទុំ«ប្រព្រឹត្តដោយមានតុល្យភាព»។ (ធីម៉ូថេទី១ ៣:២, ១១) ពួកគេមានការកម្សាន្ត តែពួកគេក៏ចេះទប់ចិត្តដោយដឹងថាពេលណាគួរឈប់។—អេភេសូរ ៥:១០
សរុបសេចក្ដី៖ ការលេងហ្គេមអេឡិចត្រូនិកអាចជាការកម្សាន្តល្អ លុះត្រាតែយើងចេះដាក់កម្រិតឬជ្រើសរើសប្រភេទឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ ដូច្នេះ សូមកុំវក់នឹងការលេងហ្គេមរហូតដល់ភ្លេចធ្វើអ្វីដែលសំខាន់ក្នុងជីវិត។ ជាជាងផ្ដោតអារម្មណ៍ខ្លាំងពេកទៅលើការឈ្នះក្នុងហ្គេម សូមខំព្យាយាមសម្រេចគោលដៅក្នុងជីវិតពិត។ យ៉ាងនេះ ប្អូននឹងទៅជាអ្នកឈ្នះពិតប្រាកដ។
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
គំនូរជីវចលលើក្ដារខៀន
ហ្គេមវីដេអូ: តើប្អូនពិតជាអ្នកឈ្នះទេ?
ហ្គេមវីដេអូអាចធ្វើឲ្យប្អូនសប្បាយ តែក៏អាចនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដែរ។ តើតាមរបៀបណាប្អូនអាចជៀសវាងពីគ្រោះថ្នាក់ ហើយក្លាយទៅជាអ្នកឈ្នះពិតប្រាកដ?
គំនូរជីវចលលើក្ដារខៀន
តើអ្នកណាជាអ្នកគ្រប់គ្រង ខ្លួនអ្នកឬក៏គ្រឿងអេឡិចត្រូនិក?
អ្នកអាចរស់នៅក្នុងចំណោមមនុស្សដែលប្រើគ្រឿងអេឡិចត្រូនិក ប៉ុន្តែអ្នកមិនត្រូវឲ្យគ្រឿងអេឡិចត្រូនិកគ្រប់គ្រងអ្នកឡើយ។ តើអ្នកអាចប្រាប់យ៉ាងណាទៅអ្នកឯទៀត បើអ្នកបានញៀននឹងគ្រឿងអេឡិចត្រូនិករបស់អ្នក? តើអ្នកអាចគ្រប់គ្រងគ្រឿងអេឡិចត្រូនិករបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច?
សំណួរពីយុវវ័យ
តើបណ្ដាញសង្គមមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាមកលើខ្ញុំ?
បណ្ដាញសង្គមនាំឲ្យញៀន។ យោបល់ទាំងនេះអាចជួយប្អូនឲ្យចេះគ្រប់គ្រងវា។
