សំណួរពីយុវវ័យ
តើខ្ញុំមានទំនួលខុសត្រូវប៉ុនណា?
វិភាគអំពីខ្លួន!
ខ្ញុំតែងតែ . . . ខ្ញុំភាគច្រើន . . . ខ្ញុំជួនកាល . . . ឬខ្ញុំមិនដែល . . .
ទៀងត្រង់
ពឹងផ្អែកលើគេ
ទៀងម៉ោង
ឧស្សាហ៍
មានរបៀបរៀបរយ
ចេះជួយ
មិនលម្អៀង
ចេះគោរព
យកចិត្តទុកដាក់
តើគុណសម្បត្តិមួយណាដែលប្អូនបង្ហាញច្រើនជាងគេ?
សូមបន្តបង្ហាញគុណសម្បត្តិនោះកាន់តែប្រសើរថែមទៀត។—ភីលីព ៣:១៦
តើគុណសម្បត្តិមួយណាដែលប្អូនត្រូវរីកចម្រើនថែមទៀត?
ព័ត៌មាននៅខាងក្រោមនេះនឹងជួយប្អូនឲ្យបង្ហាញគុណសម្បត្តិនោះកាន់តែប្រសើរឡើង។
តើមនុស្សដែលមានទំនួលខុសត្រូវជាមនុស្សបែបណា?
មនុស្សដែលមានទំនួលខុសត្រូវ បំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួនយ៉ាងស្មោះត្រង់ មិនថាកិច្ចការនៅផ្ទះ នៅសាលា និងនៅក្នុងសហគមន៍ក៏ដោយ។ ពួកគេទទួលស្គាល់ថាពួកគេត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះទង្វើរបស់ខ្លួន។ ដូច្នេះ ពេលពួកគេធ្វើខុស ពួកគេហ៊ានសារភាព ចេះសុំទោស និងទាញមេរៀនពីកំហុសរបស់ខ្លួន។
គម្ពីរចែងថា៖ «ម្នាក់ៗត្រូវទទួលភារៈរបស់ខ្លួន»។—កាឡាទី ៦:៥
ហេតុអ្វីខ្ញុំគួរមានទំនួលខុសត្រូវ?
មនុស្សដែលមានទំនួលខុសត្រូវប្រើទេពកោសល្យរបស់ខ្លួនយ៉ាងឈ្លាសវៃ។ នេះទំនងជាធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតស្រឡាញ់រាប់អានគាត់ និងប្រព្រឹត្តទៅលើគាត់ដូចមនុស្សពេញវ័យ ហើយគាត់នឹងទទួលបានសេរីភាពនិងប្រយោជន៍ជាច្រើន។
គម្ពីរចែងថា៖ «តើអ្នកធ្លាប់ឃើញមនុស្សដែលប៉ិនប្រសប់ធ្វើការឬទេ? គាត់នឹងបាននៅបម្រើស្ដេច»។—សុភាសិត ២២:២៩
តាមធម្មតា មនុស្សដែលមានទំនួលខុសត្រូវមានចិត្តទូលាយ ហើយពួកគេទំនងជាមានមិត្តភាពល្អជាមួយអ្នកឯទៀត។
គម្ពីរចែងថា៖ «ចូរទម្លាប់ឲ្យគេ ហើយគេនឹងឲ្យអ្នកវិញ»។—លូកា ៦:៣៨
មនុស្សដែលមានទំនួលខុសត្រូវមានអារម្មណ៍សប្បាយនិងមានមោទនភាពចំពោះអ្វីដែលខ្លួនបានសម្រេច ហើយនោះជួយគាត់ឲ្យមានទំនុកចិត្តចំពោះខ្លួនឯង។
គម្ពីរចែងថា៖ «ចូរឲ្យម្នាក់ៗពិនិត្យមើលការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួន រួចគ្រប់គ្នានឹងមានហេតុត្រេកអរអំពីខ្លួនផ្ទាល់»។—កាឡាទី ៦:៤
តើតាមរបៀបណាខ្ញុំអាចមានទំនួលខុសត្រូវច្រើនជាង?
ដើម្បីឆ្លើយសំណួរនេះ សូមមើលពាក្យសម្ដីដូចខាងក្រោម។ តើសម្ដីមួយណាជាអារម្មណ៍របស់ប្អូន?
ប្អូនឃិរីបានរៀបរាប់ថា៖«ខ្ញុំធុញណាស់ដែលឪពុកម្ដាយខ្ញុំចាត់ទុកខ្ញុំដូចជាកូនក្មេង ព្រោះឲ្យតែខ្ញុំទៅណាមកណាលើសពីមួយម៉ោងគាត់សួរនាំខ្ញុំរហូត»។
ប្អូនរីឆឺដបានរៀបរាប់ថា៖«តាមធម្មតា ឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំទៅដើរលេងជាមួយមិត្តភក្ដិបាន គ្មានបញ្ហាទេ»។
ប្អូនអានបានរៀបរាប់ថា៖«ពេលខ្ញុំឃើញក្មេងស្រករខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីតាមចិត្តពួកគេ ខ្ញុំគិតក្នុងចិត្តថា‹ឡូយណាស់! ចុះម្ដេចក៏ប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំមិនអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំធ្វើដូចគេដែរអ៊ីចឹង?›»។
ប្អូនម៉ារីណាបានរៀបរាប់ថា៖«ជាទូទៅ ឪពុកម្ដាយខ្ញុំអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំចង់ធ្វើ។ ខ្ញុំពិតជាអរគុណពួកគាត់ដែលបានឲ្យសេរីភាពដល់ខ្ញុំមួយកម្រិត»។
សរុបសេចក្ដី៖ យុវវ័យខ្លះមានសេរីភាពច្រើនជាងយុវវ័យឯទៀត។ តើអ្វីនាំឲ្យមានភាពខុសគ្នាបែបនេះ?
ទិដ្ឋភាពពិតនៃជីវិត៖ ប្អូនអាចទទួលបានសេរីភាពច្រើនជាង គឺអាស្រ័យទៅលើថាប្អូនគួរឲ្យទុកចិត្តប៉ុនណា។
ជាឧទាហរណ៍ សូមពិចារណាសម្ដីរបស់យុវវ័យពីរនាក់គឺរីឆឺដនិងម៉ារីណា។
ប្អូនរីឆឺដបានរៀបរាប់ថា៖«មានពេលមួយ ឪពុកម្ដាយខ្ញុំមិនសូវទុកចិត្តអំពីរបៀបដែលខ្ញុំប្រើសេរីភាពដែលពួកគាត់បានឲ្យទេ។ ប៉ុន្តែ ឥឡូវពួកគាត់ទុកចិត្តខ្ញុំជាង ព្រោះខ្ញុំប្រើសេរីភាពខ្ញុំដោយមានទំនួលខុសត្រូវ។ ខ្ញុំមិននិយាយកុហកឪពុកម្ដាយអំពីកន្លែងដែលខ្ញុំទៅឬអំពីអ្នកណាដែលខ្ញុំទៅជាមួយទេ។ ខ្ញុំតែងតែប្រាប់ពួកគាត់អំពីគម្រោងរបស់ខ្ញុំ ទោះជាពួកគាត់មិនបានសួរខ្ញុំក៏ដោយ»។
ប្អូនម៉ារីណាបានរៀបរាប់ថា៖«ខ្ញុំធ្លាប់កុហកឪពុកម្ដាយខ្ញុំពីរដងក្នុងជីវិតខ្ញុំ ហើយទាំងពីរដងនោះពួកគាត់ចាប់បាន។ តាំងពីពេលនោះមក ខ្ញុំឈប់កុហកពួកគាត់ទៀត ហើយតែងតែប្រាប់ការពិត។ ជាឧទាហរណ៍ ខ្ញុំតែងប្រាប់ពួកគាត់ថាខ្ញុំកំពុងធ្វើអ្វីខ្លះ ហើយពេលខ្ញុំចេញទៅខាងក្រៅ ខ្ញុំតែងតែតេមកពួកគាត់។ ឥឡូវ ពួកគាត់ទុកចិត្តខ្ញុំច្រើនជាង»។
តើប្អូនចង់ឲ្យឪពុកម្ដាយប្រព្រឹត្តមកលើប្អូនដូចរីឆឺដនិងម៉ារីណាទេ? បើចង់ សូមវិភាគអំពីខ្លួននូវចំណុចដូចខាងក្រោម៖
ជីវិតនៅផ្ទះ
តើប្អូនធ្វើកិច្ចការផ្ទះដែលឪពុកម្ដាយដាក់ឲ្យឬទេ?
តើប្អូនត្រូវចូលផ្ទះតាមពេលវេលាដែលឪពុកម្ដាយបានកំណត់ទេ?
តើប្អូនប្រព្រឹត្តទៅលើឪពុកម្ដាយនិងបងប្អូនដោយគោរពឬទេ?
តើចំណុចមួយណាដែលប្អូនចង់រីកចម្រើនថែមទៀត?
គម្ពីរចែងថា៖ «ចូរស្ដាប់បង្គាប់ឪពុកម្ដាយ»។—អេភេសូរ ៦:១
ការអប់រំនៅសាលា
តើប្អូនធ្វើលំហាត់សាលាទាន់ពេលទេ?
តើប្អូនខំរៀនដើម្បីបានពិន្ទុល្អជាងទេ?
តើប្អូនមានទម្លាប់ល្អក្នុងការសិក្សាទេ?
តើចំណុចមួយណាដែលប្អូនចង់រីកចម្រើនថែមទៀត?
គម្ពីរចែងថា៖ «ប្រាជ្ញាជាគ្រឿងការពារ»។ (អ្នកទូន្មាន ៧:១២) ការអប់រំល្អនឹងជួយប្អូនឲ្យមានប្រាជ្ញា។
កេរ្តិ៍ឈ្មោះ
តើប្អូនតែងតែនិយាយពិតត្រង់ជាមួយឪពុកម្ដាយនិងអ្នកឯទៀតទេ?
តើប្អូនចាយវាយដោយចេះគិតទេ?
តើប្អូនត្រូវគេស្គាល់ថាជាមនុស្សដែលតែងតែពឹងផ្អែកគេឬ?
តើចំណុចមួយណាដែលប្អូនចង់រីកចម្រើនថែមទៀត?
គម្ពីរចែងថា៖ «ពាក់បុគ្គលិកលក្ខណៈថ្មី»។ (អេភេសូរ ៤:២៤) ប្អូនអាចមានលក្ខណៈកាន់តែប្រសើរនិងមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះកាន់តែល្អ។
យោបល់៖ សូមជ្រើសរើសចំណុចណាមួយដែលប្អូនត្រូវរីកចម្រើន។ សូមនិយាយជាមួយបុគ្គលដែលរីកចម្រើនចំណុចនោះហើយ រួចសុំយោបល់ពីគាត់។ បន្ទាប់មក សូមកត់ទុកវិធីជាក់លាក់ដែលប្អូននឹងធ្វើ ហើយពិនិត្យមើលការរីកចម្រើនចំណុចនោះក្នុងអំឡុងពេលមួយខែ។ សូមកត់ទុកចំណុចដែលប្អូនធ្វើបានល្អ និងចំណុចដែលប្អូនធ្វើមិនទាន់បានល្អ។ រួចពិនិត្យមើលការរីកចម្រើននោះនៅចុងខែ។