សំណួរពីយុវវ័យ
ចុះបើឪពុកម្ដាយខ្ញុំលែងលះគ្នា?
ក្នុងចំណោមស្ថានភាពដែលធ្វើឲ្យយុវវ័យតានតឹងចិត្តខ្លាំងជាងគេ នោះគឺឪពុកម្ដាយពួកគេបែកបាក់គ្នា។ បើប្អូនស្ថិតក្នុងស្ថានភាពនោះមែន ប្អូនពិតជាពិបាកចិត្តខ្លាំងណាស់។ តើអ្វីអាចជួយប្អូនឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងអារម្មណ៍បែបនោះ?
ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណា
ចំណុចបីយ៉ាងដែលប្អូនគួរជៀសវាង
១. កុំបន្ទោសខ្លួន
ប្អូនដាយអាណាបានរៀបរាប់ថា៖«ពេលមួយ ម្ដាយរបស់ខ្ញុំប្រាប់ខ្ញុំថាតាំងពីខ្ញុំកើតមក គាត់និងឪពុកខ្ញុំចេះតែមានបញ្ហារហូត។ ដូច្នេះ ខ្ញុំគិតថាមកពីខ្ញុំទើបឪពុកម្ដាយខ្ញុំបែកបាក់គ្នា»។
សូមចាំចំណុចនេះ៖ ឪពុកម្ដាយរបស់ប្អូនលែងលះគ្នាមិនមែនដោយសារប្អូនទេ។ នេះជារឿងរវាងពួកគាត់ទាំងពីរ។ ប្អូនមិនមែនជាអ្នកបង្កឲ្យមានបញ្ហា ហើយប្អូនក៏មិនអាចដោះស្រាយបញ្ហានោះដែរ។ ពួកគាត់គួរទទួលខុសត្រូវចំពោះចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគាត់។
២. កុំចងគំនុំ
ប្អូនរីអាណាបានរៀបរាប់ថា៖«ខ្ញុំខឹងឪពុកខ្ញុំខ្លាំងណាស់ដែលក្បត់ចិត្តម្ដាយខ្ញុំ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំលែងមានទំនុកចិត្តចំពោះគាត់ទៀត»។
សូមចាំចំណុចនេះ៖ ប្អូនប្រហែលជាអាក់អន់ចិត្តហើយខឹង ដោយសារឪពុកម្ដាយលែងលះគ្នា។ ការមានអារម្មណ៍បែបនេះ គឺសមហេតុសមផល។ ប៉ុន្តែ មិនល្អទេដែលប្អូនចងគំនុំ ព្រោះនោះអាចបង្ខូចសុខភាពផ្លូវកាយនិងផ្លូវចិត្តរបស់ប្អូន។ ហេតុនេះហើយបានជាគេនិយាយថាការចងគំនុំប្រៀបដូចជាខ្លួនផឹកថ្នាំពុល ហើយចាំមើលថាអ្នកឯទៀតនឹងពុលឬអត់។ a
៣. កុំគិតថាជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ប្អូនដូចជាពួកគាត់ដែរ
ប្អូនជេស៊ីកាបានរៀបរាប់ថា៖«ខ្ញុំបារម្ភថាខ្ញុំនឹងធ្វើតាមគន្លងរបស់ឪពុកខ្ញុំ។ ខ្ញុំខ្លាចថាបើខ្ញុំរៀបការ ហើយមានកូន អាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្ញុំនឹងប្រេះឆាដូចជាឪពុកម្ដាយខ្ញុំដែរ»។
សូមចាំចំណុចនេះ៖ ទោះជាអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ឪពុកម្ដាយប្អូនបរាជ័យក្ដី តែនេះមិនមានន័យថាអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ប្អូននឹងបរាជ័យដែរនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្អូនអាចទាញមេរៀនពីបទពិសោធន៍នោះ។ ជាឧទាហរណ៍ ប្អូនប្រហែលជាដឹងច្បាស់ជាងថាប្អូនចង់បានគូដែលមានលក្ខណៈបែបណា។ ហើយដោយសារបទពិសោធន៍នោះ ក៏អាចជួយប្អូនបណ្ដុះឲ្យមានគុណសម្បត្តិដែលជួយប្អូនឲ្យទៅជាប្ដីឬប្រពន្ធដែលល្អជាង។
អ្វីបីយ៉ាងដែលប្អូនអាចធ្វើ
១. ប្រាប់អំពីអារម្មណ៍របស់ប្អូន។ អ្នកខ្លះពេលមិនសប្បាយចិត្តមិនចង់និយាយអំពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួនទេ។ ដូច្នេះ ពួកគេផឹកស្រាឬសេពគ្រឿងញៀន ដើម្បីបំបាត់ទុក្ខ។ សូមប្អូនកុំធ្វើដូច្នោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ សូមសាកធ្វើតាមវិធីខាងក្រោម៖
ប្រាប់អារម្មណ៍របស់ប្អូនដល់ឪពុកម្ដាយ។ បើឪពុកឬម្ដាយចេះតែប្រាប់កំហុសរបស់គ្នាដល់ប្អូន សូមនិយាយដោយស្លូតបូតប្រាប់គាត់ថា រឿងនោះប៉ះពាល់យ៉ាងណាមកលើប្អូន។ តែបើប្អូនពិបាកនិយាយប្រាប់គាត់ដោយផ្ទាល់ ប្អូនអាចសរសេរសំបុត្រប្រាប់ពួកគាត់ក៏បាន។
ប្រាប់អារម្មណ៍របស់ប្អូនដល់មិត្តភក្តិ។ ពេលអ្នកណាម្នាក់ស្ដាប់ប្អូនយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ នោះប្អូនច្បាស់ជាធូរចិត្តណាស់។ គម្ពីរចែងថា៖«មិត្តពិតបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់គ្រប់ពេលវេលា ហើយគាត់ប្រៀបដូចជាបងប្អូនដែលកើតមក ដើម្បីជួយគ្នានៅពេលមានទុក្ខលំបាក»។—សុភាសិត ១៧:១៧
ប្រាប់អារម្មណ៍របស់ប្អូនដល់ព្រះដែលជាអ្នកបង្កើត។ រៀងរាល់ដងដែលប្អូនប្រាប់អារម្មណ៍របស់ប្អូនដល់ព្រះយេហូវ៉ា លោកតែងតែស្ដាប់ប្អូនជានិច្ច ព្រោះលោកជា«ព្រះដែលស្ដាប់សេចក្ដីអធិដ្ឋាន»។ (ចម្រៀងសរសើរព្រះ ៦៥:២) គម្ពីរចែងថា ប្អូនអាច‹ផ្ទេរកង្វល់ទាំងអស់ទៅព្រះ ពីព្រោះលោករមែងគិតអំពីប្អូន›។—ពេត្រុសទី១ ៥:៧
តើប៉ាឬក៏ម៉ាក់ដែលប្អូនអាចនិយាយជាមួយដោយអារម្មណ៍ស្រួល?
តើមិត្តភក្តិមួយណាដែលអាចជួយសម្រាលទុក្ខប្អូន ជាមិត្តដែលមានអាយុស្រករប្អូនឬមានអាយុចាស់ជាងប្អូន?
តើកង្វល់មួយណាដែលប្អូនចង់អធិដ្ឋានប្រាប់ព្រះ?
២. សម្របខ្លួនទៅតាមស្ថានភាពថ្មី
ក្រោយឪពុកម្ដាយប្អូនលែងលះគ្នា ប្អូនប្រហែលជាត្រូវសម្របខ្លួននឹងស្ថានភាពថ្មី ដូចជាត្រូវទៅរស់នៅផ្ទះថ្មី រៀននៅសាលាថ្មី មានមិត្តភក្តិថ្មី ហើយការចាយវាយក៏ខុសពីមុនដែរ។ រឿងទាំងនេះអាចធ្វើឲ្យប្អូនតានតឹងចិត្ត មានការខ្វល់ខ្វាយ និងមានអារម្មណ៍ថាជីវិតដូចជាក្រឡាប់ចាក់ទាំងស្រុង តែនេះជាអារម្មណ៍ធម្មតាទេ។ តើប្អូនអាចសម្របខ្លួនយ៉ាងណានឹងស្ថានភាពថ្មី? សូមផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីដែលប្អូនអាចធ្វើ។
ដោយសារឪពុកម្ដាយប្អូនលែងលះគ្នា តើអ្វីជាការផ្លាស់ប្ដូរធំជាងគេសម្រាប់ប្អូន?
តើមានជំហានអ្វីខ្លះដែលប្អូនអាចធ្វើដើម្បីសម្របខ្លួនទៅតាមស្ថានភាពថ្មីនោះ?
៣. កត់សម្គាល់ចំណុចខ្លាំងរបស់ខ្លួន
ប្អូនប្រហែលជាតានតឹងចិត្តខ្លាំងណាស់ពេលដែលឪពុកម្ដាយលែងលះគ្នា តែនោះក៏ជួយប្អូនឲ្យរឹងមាំមួយកម្រិតដែរ។ ម្យ៉ាងទៀត នោះក៏ជួយប្អូនបណ្ដុះឲ្យមានគុណសម្បត្តិថ្មី។ ជាឧទាហរណ៍ ប្អូនយេរេមីដែលមានឪពុកម្ដាយលែងលះគ្នាពេលគាត់អាយុ១៣ឆ្នាំ បានរៀបរាប់ថា៖«ក្រោយពីឪពុកម្ដាយខ្ញុំលែងលះគ្នា ខ្ញុំមានទំនួលខុសត្រូវច្រើនជាង។ ខ្ញុំជាកូនច្បង ដូច្នេះខ្ញុំជួយរែកពុនបន្ទុកម្ដាយខ្ញុំ និងជួយផ្គត់ផ្គង់ប្អូនៗរបស់ខ្ញុំ»។
ដោយសារស្ថានភាពគ្រួសាររបស់ប្អូនផ្លាស់ប្ដូរ តើប្អូនរកឃើញចំណុចខ្លាំងអ្វីខ្លះរបស់ខ្លួន?
តើមានលក្ខណៈអ្វីខ្លះដែលប្អូនចង់រីកចម្រើនថែមទៀត?
a ដើម្បីស្វែងយល់ថែមទៀត សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា«តើតាមរបៀបណាខ្ញុំអាចទប់កំហឹង?»។