Şagirtên Îsa ji dil dixwazin ku zarokên wan jî bi dilsozî ji Yehowa re xizmet bikin. Ji bo vê lazim e ku dê û bav hîndariyên Kitêba Pîroz ji biçûktiya zarokên xwe ve têxin dilê wan (5Mû 6:7; Mtl 22:6). Dilşadiya dê û bavên ku vêya bi fedakarî dikin, pir mezin dibe (3Yh 4).

Ûsiv û Meryem ji bo dê û bavan nimûneyeke pir baş in. Ew “her sal di Cejna Derbasbûnê de diçûn Orşelîmê”. Ji bo vê, xîret û pere lazim bû (Lq 2:41). Xuya ye ku wan rind bala xwe dida hewcedariyên ruhî. Îro jî, wê baş be ku dê û bav her tim bi gotin û kirinên xwe ji zarokên xwe re bibin emsal û rêberiya wan bikin (Zb 127:3-5).

VÎDEOYA WANA HER MECALEK DA XEBATÊ (BI KURMANCIYA QAFKASYAYÊ) TEMAŞE BIKE Û CEWABÊN VAN PIRSAN BIDE:

• Jon û Sharonê di malbata xwe de çawa bala xwe dida îşên Padîşahiyê?

• Gava dê û bav rêberiyê didin zarokên xwe, çima lazim e ku ew ji bîr nekin ku zarok ne wek hev in?

• Dê û bav çawa dikarin alî zarokên xwe bikin ku ew ji bo ceribandinan hazir bibin?

• Hûn bi destê kîjan hacetên teşkîlata Yehowa alî zarokên xwe dikin ku ew ji aliyê ruhî ve xurttir bibin?