Hergê kesek dilê me dêşîne, hemikî em hêrs dikevin, lê Xwedê naxwaze wekî em heyfê hildin. Dewsê ew dixwaze wekî em sebir kin, çimkî soz dide ku zûtirekê wê hemû neheqiya bide hildanê (Zebûr 37:7, 10).

Çaxê merivê gunekar heyfê hildide, ew diha zêde nefretiyê pêşda tîne. Hergê kesekî tu dayî xeydandinê, kînê nejo. Hestên xwe kontrol bike û xwegirtî be. Carna dikare hêsa be çevê xwe ser hine dereca dadî (Metelok 19:11). Lê carna jî dibeke diha baş be derheqa derecê elamî hukumetê bikî. Mesele, hergê kesek te talan ke û ziyanê bide te, tu dikarî derheqa vê yekê elamî polîsa yan jî hukumetên din bikî.

Tu çi dikarî bikî, hergê problêma te bi edilayî safî nabe? Yan jî, dibeke te îda her tişt kir, seva ku problêmê bi edilayê safî kî, lê dîsa jî ev safî nebû. Heyfê hilnede, çimkî ev yek dikare derecê diha xirab ke. Wê baş be nefretiyê ji dilê xwe derxî. Tu dikarî bawer bî, wekî Xwedê wê bi cûrê diha baş evê problêmê safî ke. Xwe bispêre Xwedê û ew wê riya te rast ke (Zebûr 37:3-5).