Abşalom pey pesin û hurmeta xwe ketibû (2 Sm. 15:1; it-1 860)

Abşalom dilê cimetê dikirî (2 Sm. 15:2-6; w12 15/7 13 ¶5)

Abşalom her tiştî dikir, wekî dewsa bavê xwe bibe padşa (2 Sm. 15:10-12; it-1 1083-1084)

Em gerekê nehêlin wekî xwehizî dilê meda koka xwe bide. Lema jî em gerekê hertim dil û nêtên xwe bicêribînin. Dewsa ku pey navê xwe kevin, em gerekê bikevine heyra meriva (Flp. 2:3, 4).