Çend qirna pêşiya bûyîna Îsa, Îşaya pêxembertî kir, ku Mesîh wê aliyê Urdunê, miletên Celîliyara mizgîniyê bela ke. Îsa ev pêxembertî anî sêrî. Çimkî ew bi rastî jî çûbû nav temamiya Celîlê, û li vir meriyara mizgîniyê bela dikir û wana hîn dikir (Îş. 9:1, 2).

• Keremeta xweye pêşin, li ser dewatê kiribû (Yn. 2:1-11) (Qana)

• Şagirt xwera bijartin (Mq. 3:13, 14) (nêzîkî Kefernahûmê)

• Mizgîniyê bela kir li ser çiyê (Mt. 5:1–7:27) (nêzîkî Kefernahûmê)

• Sax kir kurê jinebî yê tayê tenê (Lq. 7:11-17) (Nayîn)

• Paşî saxkirina xwe, weke 500 şagirtên xwera, xwe nîşan kir (1 Kr. 15:6) (Celîl)