Yeftah dilê xweda xeydê ser meriva xweyî nedikir (Hkm. 11:5-9; w16.04 7 ¶9)

Yeftah derheqa heleqetiya Yehowa tevî cimeta Wî, rind zanibû (Hkm. 11:12-15; it-2 27 ¶2)

Yeftah dîna xwe dida ser pirsa lape ferz, wekî Yehowa ye Xwedê û tenê Ew hêjayî hebandinê ye (Hkm. 11:23, 24, 27; it-2 27 ¶3)

Çi cûreyî ez didime kifşê, wekî ez merivekî ruhanî me?