Pêşiya Cejina Derbazbûnê di sala 32-da D.M., Îsa keremetek kir, derheqa kîjanî ku çar nivîskarên Încîlê nivîsî ne.

Bi saya vê keremetê, Îsa tişteke usa kir, çi ku heta roja îroyîn berdewam dibe.

14:16-21

• Îsa rêberiyê dabû şagirtên xwe ku elaletê têr kin. Cem wana tenê pênc nan û du mesî hebûn

• Îsa nan û mesî hildan, dua kir, û destpêkir ew bide şagirta, seva ku ewana elaletêra bela kin

• Bi saya vê keremetê epêce xwarin bona herkesa hebû, û hela hê vê zêdetir jî. Îsa bi destê çend şagirtên xwe, bi hezara meriva têr kirin

• Îsa pêxembertî kir, ku rojên paşinda, ewê komekê kifş ke, yê ku “wextda xwarina” ruhanî bide (Mt. 24:45).

• Di sala 1919-da, Îsa li ser “mala xwe”, kifş kir “xulamê amin û serwaxt”, dêmek komeke biçûk ya birên bi ruh kifşkirî, ku xwarina ruhanî bidin

• Bi saya vê koma biçûk ya birên bi ruh kifşkirî, Îsa wek qirna yekêda û îro jî ewî şixulî dike

Çawa ez dikarim nîşan kim, ku qedir-siyaneta vê komê digirim, ya ku Îsa dide xebatê, wekî ruhanîda meriya têr ke?