Derbazî serecemê

Derbazî naverokê bin

4-E′

Qewimandinên Ferz Emirê Îsada ser Erdê—Xizmetiya Îsaye Paşin Orşelîmêda (Para 2)

Qewimandinên Ferz Emirê Îsada ser Erdê—Xizmetiya Îsaye Paşin Orşelîmêda (Para 2)

WEDE

QEWIMANDIN

METTA

MARQOS

LÛQA

YÛHENNA

14 Nîsanê

Orşelîm

Îsa eyan dike ku Cihûda nemam e, û wî berdide

26:21-25

14:18-21

22:21-23

13:21-30

Şîva Xudan saz dike (1 Kr. 11:23-25)

26:26-29

14:22-25

22:19, 20, 24-30

 

Pêxembertiyê dike ku Petrûsê wî înkar ke û şandî wê bela bin

26:31-35

14:27-31

22:31-38

13:31-38

Soz dide derheqa piştovanekî din, mesela kola tiriyêye rast; qanûna hiz- kirinê dide; duakirina paşin tevî şandiya

     

14:1–17:26

Gêtşemanî

Keser û berxweketina baxçêda; nemamiya û girtina Îsa

26:30, 36-56

14:26, 32-52

22:39-53

18:1-12

Orşelîm

Henan pirsa dide; Qeyafa sûcdar dike, Civîna Giregira; Petrûs Îsa înkar dike

26:57–27:1

14:53–15:1

22:54-71

18:13-27

Cihûdayê nemam xwe darda dike (Kr.Şn. 1:18, 19)

27:3-10

     

Ber Pîlato disene, paşê ber Hêrodes, paşê dîsa ber Pîlato

27:2, 11-14

15:1-5

23:1-12

18:28-38

Pîlato dixwaze Îsa aza ke, lê Cihû azakirina Barabas dixwazin; elamkirina derheqa mixkirina Îsa ser stûnê

27:15-30

15:6-19

23:13-25

18:39–19:16

(n. siheta 15:00, Înî)

Golgota

Li ser stûna cefayê dimire

27:31-56

15:20-41

23:26-49

19:16-30

Orşelîm

Ji stûnê dadixin û defin dikin

27:57-61

15:42-47

23:50-56

19:31-42

15 Nîsanê

Orşelîm

Kahîn û Fêrisî kevirê tirbê mor kirin û eskerê nobedar dane ber

27:62-66

     

16 Nîsanê

Orşelîm û nêzîkî wî; Emwas

Îsa ji mirinê rabû; pênc cara ewî xwe nîşanî şagirta kir

28:1-15

16:1-8

24:1-49

20:1-25

Paşî 16 Nîsanê

Orşelîm; Celîl

Hê gelek car xwe şagirtara eyan dike (1 Kr. 15:5-7; Kr.Şn. 1:3-8); şîret dike; temiyê dide ku şagirta hazir kin

28:16-20

   

20:26–21:25

25 Îyar

Çiyayê Zeytûnê, nêzîkî Beytanyayê

Îsa paşî rabûna ji miriya, roja 40-î hildikişe ezmana (Kr.Şn. 1:9-12)

   

24:50-53