ಗೀತೆ 177

ನಾವು ಯಾವ ವಿಧದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಾಗಿರಬೇಕು?

(2 ಪೇತ್ರ 3:⁠11, NW)

1. ಯೆ-ಹೋ-ವ-ನ ಮ-ಹಾ ದಿ-ನ-ವಿ-ದೆ ಮ-ನ-ದಿ,

ಆ-ತ-ನ ಮ-ತ್ತು ಪು-ತ್ರ-ನ ಮಾ-ತು ಆ-ಲಿ-ಸಿ.

ರಾ-ತ್ರಿ ತೀ-ರು-ತ್ತಿ-ದೆ, ದಿ-ನ ಹ-ತ್ತಿ-ರ,

ಸೈ-ತಾ-ನ ಲೋ-ಕ-ದ ಅಂ-ತ್ಯ ನಿ-ಕ-ಟ.

ಪ್ರಾ-ರ್ಥ-ನೆ-ಯ ನಾ-ವೆಂ-ದಿ-ಗೂ

ಮ-ರೆ-ಯ-ದಿ-ದ್ದು,

ಎ-ಡೆ-ಬಿ-ಡ-ದೆ ವಿ-ಜ್ಞಾ-ಪ-ನೆ ಮಾ-ಡು-ತ್ತಿ-ದ್ದು.

ಪೂ-ರ್ಣ ಪ್ರಾ-ಣ, ಹೃ-ದ-ದಿ ಪ್ರಾ-ರ್ಥಿ-ಸಿ-ದ-ರೆ,

ಆ-ತ-ನಿಂ-ದ ಮ-ನ-ಶ್ಶಾಂ-ತಿ

ಸಿ-ಗೋ-ದು ನ-ಮ-ಗೆ.

2. ನ-ಮ್ಮ ಹ-ರ್ಷ, ಶಾಂ-ತಿ-ಯ ಲೋ-ಕ ವೀ-ಕ್ಷಿ-ಸು-ತೆ,

ನಾ-ವು ಜ-ನ-ಕ್ಕೆ ಪ್ರೇ-ಕ್ಷ-ಣ ಆ-ಗಿ-ರು-ತ್ತೇ-ವೆ.

ಎಂ-ಥ ವ್ಯ-ಕ್ತಿ ನಾ-ವು ಆ-ಗಿ-ರ-ಬೇ-ಕು?

ಎಂ-ಥ ಪ-ವಿ-ತ್ರ ನ-ಡೆ ತೋ-ರ-ಬೇ-ಕು?

ರಾ-ಜ್ಯ ಜ-ನ-ನ ವಾ-ರ್ತೆ ನಾ-ವು ಸಾ-ರು-ತ್ತೇ-ವೆ,

ಹೊ-ಸ ಲೋ-ಕ ವಾ-ಗ್ದಾ-ನ-ವ

ತಿ-ಳಿ-ಸು-ತ್ತೇ-ವೆ.

ನೀ-ತಿ ವಾ-ಸಿ-ಸು-ತೆ ಅ-ಲ್ಲಿ ನಿ-ತ್ಯ-ತೆ-ಗೆ,

ಸು-ವಾ-ರ್ತೆ ಸಾ-ರೋ-ಣ-ದ-ಲ್ಲಿ

ಹೋ-ಗೋ-ಣ ಮುಂ-ದ-ಕ್ಕೆ.

3. ನ-ಮ್ಮ ನ-ಡೆ ನು-ಡಿ ಕ್ರಿ-ಯೆ ಗ-ಮ-ನಿ-ಸು-ತ್ತ,

ವಾ-ಕ್ಯ-ದ ಸೂ-ತ್ರ-ಕ್ಕ-ನು-ಸಾ-ರ ನ-ಡೆ-ಯು-ತ್ತ.

ಕ್ರಿ-ಸ್ತ ಮಾ-ಡಿ-ದ ಪಾ-ಪ ನಿ-ವಾ-ರ-ಣೆ,

ದೇ-ವ-ಶಾಂ-ತಿ ಈ-ಗ ನ-ಮ್ಮ-ದಾ-ಗಿ-ದೆ.

ದೋ-ಷ-ರ-ಹಿ-ತ ನ-ಡ-ತೆ-ಯು ನ-ಮ-ಗಿ-ಷ್ಟ.

ಯೆ-ಹೋ-ವ-ನು ಕೊ-ಟ್ಟಿ-ದ್ದಾ-ನೆ ವಿ-ಮೋ-ಚ-ನೆ-ಯ.

ನಾ-ವಾ-ತ-ನ ಆ-ಪ್ತ ಸ್ನೇ-ಹಿ-ತ-ರಾ-ದ-ರೆ,

ಆ-ತ ಮಾ-ಡು-ವ ಸ-ಹಾ-ಯ-ವ

ಅಂ-ತ್ಯ ವ-ರೆ-ಗೆ.