ಗೀತೆ 109

ನಿತ್ಯಜೀವವು ವಾಗ್ದಾನಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ

(ಕೀರ್ತನೆ 37:⁠29)

1. ನಿ-ತ್ಯ-ಜೀ-ವ-ದ ವಾ-ಗ್ದಾ-ನ,

ಕೊ-ಟ್ಟಿ-ದ್ದಾ-ನೆ ಯೆ-ಹೋ-ವ.

ಭೂ-ಮೀ-ಲಿ ಪ-ರಿ-ಪೂ-ರ್ಣ-ತೆ,

ಕ-ಲ್ಪ-ನೆ ಇ-ದ-ಲ್ಲ.

(ಪಲ್ಲವಿ)

2. ದೇ-ವ ವಾ-ಗ್ದಾ-ನ ವಾ-ಸ್ತ-ವ,

ನೆ-ರ-ವೇ-ರಿ-ಕೆ ಶೀ-ಘ್ರ.

‘ದೀ-ನ-ರು ಭೂ-ಮಿ ಬಾ-ಧ್ಯ-ರು,’

ಇ-ದು ದೇ-ವೋ-ದ್ದೇ-ಶ.

(ಪಲ್ಲವಿ)

3. ಯೆ-ಹೋ-ವ-ನ ಅ-ಭ-ಯ-ವು,

ಸ-ರ್ವ ನ-ವ-ಸೃ-ಷ್ಟಿ-ಯು.

ಸ್ವ-ರ್ಗ-ದಿಂ-ದ ಸು-ರಿ-ಯೋ-ದು,

ಆ-ಶೀ-ರ್ವಾ-ದ ಬ-ಹು.

(ಪಲ್ಲವಿ)

4. ಯೇ-ಸು ದೃ-ಢೀ-ಕ-ರಿ-ಸಿ-ದ,

ಪ-ರ-ದೈಸ್‌ ನಿ-ಜ-ತ್ವ-ವ.

ಅ-ಲ್ಲಿ ಯೆ-ಹೋ-ವ-ನಿ-ಗೆ-ಲ್ಲ,

ಕೊ-ಡು-ವ-ರು ಘ-ನ.

(ಪಲ್ಲವಿ)

ನಿ-ತ್ಯ-ಜೀ-ವ ಸಾ-ಧ್ಯ,

ಪ್ರ-ಯ-ತ್ನ ಸಾ-ರ್ಥ-ಕ.

ದೇ-ವ-ರ ವಾ-ಗ್ದಾ-ನ,

ವಾ-ಸ್ತ-ವ ನಿ-ಜ.