ಗೀತೆ 67

ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಶೇಖರಿಸಿರಿ

(ಮತ್ತಾಯ 6:⁠20)

1. ಬೆ-ಳ-ಕಿ-ನ ಪಿ-ತ-ನಾ-ದ

ಯೆ-ಹೋ-ವ-ನ ಪ್ರೀ-ತಿ-ಸಿ.

ಸು-ವ-ರ-ಗ-ಳ ತಂ-ದೆ-ಯ

ಸ್ತು-ತಿ-ಸೋ-ಣ ಕೀ-ರ್ತಿ-ಸಿ.

ಅ-ನ್ನ, ವ-ಸ್ತ್ರ, ಮ-ನೆ, ಮ-ಳೆ

ದಾ-ನಿ-ಯ-ನ್ನು ಭ-ಜಿ-ಸಿ.

ನ-ಮ್ಮ ಜೀ-ವ ಪೋ-ಷ-ಕ-ಗೆ,

ಆ-ಗು-ವ ನಾ-ವಾ-ಭಾ-ರಿ.

2. ಸ್ವಾ-ರ್ಥ ಕ-ಲ-ಹ-ಗ-ಳ-ಲ್ಲಿ,

ಜೀ-ವ ಕೊ-ಡ-ಲಾ-ಗ-ದ

ಧ-ನ ಶೇ-ಖ-ರ-ಣೆ-ಯ-ಲ್ಲಿ

ವ್ಯ-ಯಿ-ಸ-ದೆ ಸ-ಮ-ಯ!

ಅ-ವ-ಶ್ಯ ವ-ಸ್ತು-ಗ-ಳ-ಲ್ಲಿ,

ಸಂ-ತು-ಷ್ಟ-ರಾ-ಗಿ-ರೋ-ಣ.

ಸ-ತ್ಕಾ-ರ್ಯ ಮು-ಖೇ-ನ ಜೀ-ವ

ಬಿ-ಗಿ ಹಿ-ಡಿ-ದಿ-ರು-ವ.

3. ನ-ಮ್ಮ ಕಾ-ಲ, ಧ-ನ, ಶ-ಕ್ತಿ,

ಸೇ-ವೇ-ಲಿ ವ್ಯ-ಯಿ-ಸು-ವ.

ಬ-ಡ-ವ-ಗೆ ಸು-ವಾ-ರ್ತೆ-ಯ,

ರಾ-ಜ್ಯ ನಿ-ರೀ-ಕ್ಷ-ಣೆ-ಯ,

ನಿ-ಸ್ವಾ-ರ್ಥ ಭಾ-ವ-ದಿ ಸಾ-ರಿ,

ದೇ-ವ ಮಿ-ತ್ರ-ರಾ-ಗು-ತ್ತ,

ಪ-ರ-ಲೋ-ಕ-ದಿ ಸಂ-ಪ-ತ್ತು,

ನಿ-ತ್ಯ-ಕ್ಕೂ ಕ-ಟ್ಟಿ-ಡೋ-ಣ.