ಪ್ರಸಂಗಿ 12:1-14
12 ನೀನು ಯೌವನದಲ್ಲೇ ನಿನ್ನ ಮಹಾ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನನ್ನ ನೆನಪಿಸ್ಕೊ.+ ಕಷ್ಟದ ದಿನಗಳು ಬರೋ ಮುಂಚೆ+ “ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷ ಅನ್ನೋದೇ ಇಲ್ಲ” ಅಂತ ನೀನು ಹೇಳೋ ವರ್ಷಗಳು ಬರೋ ಮುಂಚೆ ಆತನನ್ನ ನೆನಪಿಸ್ಕೊ.
2 ಆ ಕಷ್ಟದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯ, ಬೆಳಕು, ಚಂದ್ರ ಮತ್ತು ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಮಬ್ಬಾಗ್ತವೆ,+ ಧಾರಾಕಾರ ಮಳೆ ಬಂದ ಮೇಲೂ ಮತ್ತೆ ಮೋಡ* ಕವಿಯುತ್ತೆ,
3 ಮನೆಯ ಕಾವಲುಗಾರರು ನಡುಗ್ತಾರೆ, ಬಲಶಾಲಿ ಗಂಡಸ್ರು ಬಾಗ್ತಾರೆ, ಕೆಲವೇ ಜನ ಉಳಿದಿರೋದ್ರಿಂದ ಸ್ತ್ರೀಯರು ಅರೆಯೋದನ್ನ ನಿಲ್ಲಿಸ್ತಾರೆ, ಕಿಟಕಿಗಳಿಂದ ಹೊರಗೆ ನೋಡೋ ಸ್ತ್ರೀಯರಿಗೆ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಕತ್ತಲೆ ಕಾಣುತ್ತೆ,+
4 ಬೀದಿ ಕಡೆಗಿರೋ ಬಾಗಿಲುಗಳು ಮುಚ್ಚಿರುತ್ತೆ, ಬೀಸೋ ಕಲ್ಲಿನ ಶಬ್ದ ಕಡಿಮೆ ಆಗುತ್ತೆ, ಪಕ್ಷಿಯ ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿದ್ರೂ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಾಗುತ್ತೆ, ಎಲ್ಲಾ ಗಾಯಕಿಯರು ಕುಗ್ಗಿ ಹೋಗ್ತಾರೆ,+
5 ಎತ್ತರ ಅಂದ್ರೆ ಭಯ ಆಗುತ್ತೆ, ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಅಪಾಯ ಆಗುತ್ತೆ ಅನ್ನೋ ಭೀತಿ ಇರುತ್ತೆ, ಬಾದಾಮಿ ಮರ ಹೂಬಿಡುತ್ತೆ,+ ಮಿಡತೆ ತನ್ನನ್ನೇ ಎಳ್ಕೊಂಡು ನಡಿಯುತ್ತೆ, ಹಸಿವನ್ನ ತಣಿಸೋ ಹಣ್ಣುಗಳು* ಯಾವ ಪ್ರಯೋಜನಕ್ಕೂ ಬಾರದೆ ಹೋಗುತ್ತೆ. ಯಾಕಂದ್ರೆ ಮನುಷ್ಯ ತನ್ನ ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಮನೆಗೆ ಹೋಗ್ತಾನೆ,+ ಶೋಕಿಸುವವರು ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ನಡಿತಾರೆ,+
6 ಬೆಳ್ಳಿಯ ಹಗ್ಗ ಕಿತ್ತೋಗುತ್ತೆ, ಚಿನ್ನದ ಬಟ್ಟಲು ಜಜ್ಜಿಹೋಗುತ್ತೆ, ಬುಗ್ಗೆ ಹತ್ರ ಇರೋ ಕೊಡ ಒಡೆದು ಹೋಗುತ್ತೆ, ಬಾವಿಯ ರಾಟೆ ಜಜ್ಜಿಹೋಗುತ್ತೆ. ಈ ಎಲ್ಲ ಕಷ್ಟದ ದಿನಗಳು ಬರೋ ಮುಂಚೆನೇ ನೀನು ನಿನ್ನ ದೇವರನ್ನ ನೆನಪಿಸ್ಕೊ.
7 ಮಣ್ಣಿಂದ ಬಂದ ಮನುಷ್ಯ ಮತ್ತೆ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಹೋಗ್ತಾನೆ+ ಮತ್ತು ಜೀವಶಕ್ತಿ* ಅದನ್ನ ಕೊಟ್ಟ ಸತ್ಯ ದೇವರ ಹತ್ರ ವಾಪಸ್‌ ಹೋಗುತ್ತೆ.+
8 “ವ್ಯರ್ಥನೇ ವ್ಯರ್ಥ! ಎಲ್ಲ ವ್ಯರ್ಥ”+ ಅಂತ ಪ್ರಸಂಗಿ+ ಹೇಳ್ತಾನೆ.
9 ಪ್ರಸಂಗಿ ವಿವೇಕಿಯಾದದ್ದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ತನಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದನ್ನ ಜನ್ರಿಗೆ ಕಲಿಸ್ತಾ ಇದ್ದ.+ ಅವನು ಗಾಢವಾಗಿ ಯೋಚಿಸಿ, ಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ಪರಿಶೀಲಿಸಿ ತುಂಬ ನಾಣ್ಣುಡಿಗಳನ್ನ+ ಒಟ್ಟುಸೇರಿಸಿದ.*
10 ಪ್ರಸಂಗಿ ಹೃದಯ ಮುಟ್ಟೋ ಪದಗಳನ್ನ+ ಹುಡುಕೋಕೆ ಮತ್ತು ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ, ಸತ್ಯ ಮಾತುಗಳನ್ನ ಬರಿಯೋಕೆ ತುಂಬ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟ.
11 ವಿವೇಕಿಗಳ ಮಾತು ತಿವಿಗೋಲುಗಳ+ ತರ ಇದೆ. ಅವರು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ ನುಡಿಮುತ್ತುಗಳು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಬಡಿದಿರೋ ಮೊಳೆಗಳ ತರ ಇದೆ. ಅವು ಒಬ್ಬನೇ ಕುರುಬನಿಂದ ಬಂದ ಮಾತುಗಳು.
12 ನನ್ನ ಮಗನೇ, ಇವುಗಳನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಬರಹಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಇರು. ಯಾಕಂದ್ರೆ ಪುಸ್ತಕಗಳ ರಚನೆಗೆ ಕೊನೆನೇ ಇಲ್ಲ. ಆ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಅತಿಯಾದ ಅಧ್ಯಯನ ದೇಹಕ್ಕೆ ಆಯಾಸ.+
13 ಇಲ್ಲಿ ತನಕ ಕೇಳಿಸ್ಕೊಂಡ ಎಲ್ಲ ವಿಷ್ಯಗಳ ಸಾರಾಂಶ ಏನಂದ್ರೆ, ಸತ್ಯ ದೇವರಿಗೆ ಭಯಪಡು+ ಮತ್ತು ಆತನ ಆಜ್ಞೆಗಳನ್ನ ಪಾಲಿಸು.+ ಇದೇ ಎಲ್ಲಾ ಮನುಷ್ಯರ ಕರ್ತವ್ಯ.+
14 ಯಾಕಂದ್ರೆ ಜನ ಮಾಡೋ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ವಿಷ್ಯ, ರಹಸ್ಯ ವಿಷ್ಯನೂ, ಒಳ್ಳೇದಾ ಕೆಟ್ಟದಾ ಅಂತ ಸತ್ಯ ದೇವರು ತೀರ್ಪು ಕೊಡ್ತಾನೆ.+
