Аюп 37:1—24

37  Ушундан улам жүрөгүм титиреп+, Кабынан чыгып кете жаздады.  Анын күркүрөгөн добушуна+, Оозунан чыккан үнгө кулак салгыла.  Ал аны бүт асман астында жаңыртып, Чагылганын жердин учу-кыйырына чейин жаркыратат+.  Андан соң күркүрөгөн үн угулат, Ал улуулугунун+ үнү менен күркүрөйт+, Үнү угулганда, чагылган артынан чагылган коё берет+.  Кудай өзүнүн үнү менен кереметтүү күркүрөйт+, Акылыбыз жетпеген улуу иштерди жасайт+.  Ал карга: „Жерге жаа!“ — дейт+, Жамгырга да, нөшөргө да буйрук берет+.  Ажалдуу адамдар Кудайдын иштерин билиши үчүн, Ал ар биринин колуна мөөр басат.  Айбан ийинге кирет, Жашыруун жерде жатат+.  Катуу шамал сакталган жайынан согот+, Түндүк шамалдары менен суук келет+. 10  Кудайдын деминен муз жаралат+, Жазы суулар кысылат+. 11  Ал булутту ным менен салмактантат, Жарыгы булуттарды таратат+. 12  Жер үстүнөн каякка багыттабасын, Алар өз иштерин аткарыш үчүн анын буйруган жагына бурулат+. 13  Кудай аларды колдонуп жазалайт+ же жерди сугарат+, Же мээримдүүлүк көрсөтөт+. 14  Буга кулак сал, Аюп, Токтой тур, Кудайдын кереметтүү иштерине көңүл бур+. 15  Кудайдын аларга качан буйрук бергенин+, Булуттарынын жарыгын качан жаркыратканын билесиңби? 16  Булуттардын кантип калкып жүрөрүн+, Билими жеткилең Кудайдын кереметтүү иштерин билесиңби?+ 17  Жер түштүктөн соккон желден тынчыганда, Кийимиң ысыбай коёбу?+ 18  Темирден куюлган күзгүдөй катуу кылып, Аны менен бирге асманды жасай аласыңбы?+ 19  Ага эмне деш керектигибизди айтчы, Караңгылыктан улам сөз таба албай жатабыз. 20  Айткым келген сөздөр ага айтыла бериши керекпи? Сөздөрүмдү ага бирөө жеткириши керекпи?+ 21  Адамдар күндүн бүркөлгөнүнөн жарыкты көрбөйт. Шамал согуп, асманды тазалаганда, Асман чайыттай ачылат. 22  Түндүктөн алтындай жаркыраган нур келет, Кудайдын улуулугу+ сестентет. 23  Биз Кудурети Күчтүүнү таанып-билген жокпуз+; Ал зор күчкө ээ+, Ал адилеттүүлүк+ менен адил иштердин+ баасын кемитпейт+. 24  Ошондуктан адамдар андан коркушсун+; Ал акылдуусунгандардын бирине да көңүл бурбайт»+.

Шилтемелер