Некемия 4:1—23

4  Дубалды кайра куруп жатканыбызды укканда Санбалат+ ачууланып+, ызаланып, жүйүттөрдү шылдыңдай баштады+.  Ал бир туугандарынын+ жана самариялык аскерлердин алдында: «Бул ары жок жүйүттөр эмне кылып жатышат? Өзүбүз эле бүтүрүп алабыз деп жатышабы? Курмандык чалабыз деп ойлоп жатышабы?+ Баарын бир күндө бүтүрүп коюшат бекен? Урап жаткан күйүк таштардан кайра кура алышмак беле?» — деди+.  Анын жанында турган Амон уулдарынан+ болгон Тобия+ болсо: «Кура беришсин, булардын таш дубалы түлкү+ секирип чыкса эле урап калат»,— деди.  Ошондо Некемия: «Оо, Кудайыбыз, уга көр+, биз шылдыңга калдык+. Булардын өздөрүн шылдыңга калтырып+, бөтөн жерликтерге олжо, туткун кылып бер.  Мыйзамсыз иштерин, кылган күнөөсүн көз жаздымында калтыра көрбө+. Булар куруучуларды кордоп жатышат, ошон үчүн буларды кечирбе»,— деди.  Биз дубалды тургуза бердик. Ошентип, шаарды айланта дубалды жарымына чейин көтөрүп койдук. Эл жан-дилден иштеп жатты+.  Иерусалимдин дубалын куруу иши алдыга жылып, бузулган жерлеринин бүтөлүп жатканын укканда Санбалат+, Тобия+, Амон уулдары+, арабиялыктар+ жана азоттуктар+ аябай ачууланышты.  Алар Иерусалимге кол салып, бизге тоскоолдук кылыш үчүн өз ара сүйлөшө башташты+.  Ошондо биз Кудайыбыздан тиленип+, алардан коргонуш үчүн күндүзү да, түнкүсүн да күзөтчүлөрдү коё баштадык. 10  Жүйүттөр: «Оор нерселерди ташыган кишилерибиздин+ алы кетип калды, урандылар болсо дагы эле көп+. Дубалды курганга өзүбүздүн күчүбүз жетпейт»,— дей башташты. 11  Душмандарыбыз болсо: «Капысынан кирип барабыз да, баарын кырып, ишин токтотуп салабыз. Алар биздин келгенибизди көрбөй да, билбей да калышат»,— деп жатышты+. 12  Бирок алардын жанында жашаган жүйүттөр бизге келип: «Душмандар туш тараптан келип, силерге кол салат»,— деп көп* жолу айтышты. 13  Мен дубалдын сыртындагы ойдуң, ачык жерлерге күзөтчүлөрдү коё баштадым. Элди тукуму боюнча бөлүп, аларга кылыч+, найза+, жаа бердим. 14  Бирок алар коркуп жатышты. Ошондо мен туруп, аттуу-баштуу кишилерине+, башчыларына+ жана калган элге: «Алардан коркпогула+. Жахабанын коркуу сезимин туудурган+ улуу Кудай+ экенин эсиңерден чыгарбагыла. Бир туугандарыңар, уул-кыздарыңар, аялдарыңар жана үй-жайыңар үчүн күрөшкүлө»,— дедим+. 15  Душмандарыбыз биздин баарын билип койгонубузду, чыныгы Кудайдын алардын ойлогон оюн ойрон кылганын билишти+. Ошентип, биз кайрадан дубалды тургузууга, ар бирибиз өз ишибизге кириштик. 16  Ошол күндөн тартып жигиттеримдин жарымы иштеп+, жарымы соот кийип, колуна найза, калкан, жаа+ кармап турушту. Төрөлөр+ болсо жүйүттөрдү колдоп, алардын артында турушту. 17  Дубалды тургузуп жаткандар менен оор нерселерди ташыгандар бир колу менен иштеп+, экинчи колуна найза+ кармап жүрүштү. 18  Ар бир куруучу белине кылыч байлап+ алып иштеп жатты+. Менин жанымда болсо сурнайчы жүрдү+. 19  Мен аттуу-баштуу кишилерге, башчыларга+ жана калган элге: «Жумуш али көп, анын үстүнө, биз бири-бирибизден алыс-алыс туруп иштеп жатабыз. 20  Ошондуктан сурнайдын үнүн угарыңар менен биздин жаныбызга чогула калгыла. Биз үчүн Кудайыбыз өзү күрөшөт»,— дедим+. 21  Ошентип, жарымыбыз иштеп жатканда, жарымыбыз таң аткандан жылдыз чыкканга чейин найза кармап турдук. 22  Андан сырткары, мен элге: «Ар бириңер кызматчыңар менен бирге Иерусалимге түнөгүлө+. Алар түнкүсүн бизди кайтарып, күндүз иштешет»,— дедим. 23  Мен өзүм да+, бир туугандарым да+, жанымдагы кызматчыларым+ менен күзөтчүлөр+ да кийимибизди чечкен жокпуз. Ар бирибиз оң колубузга найза кармап жүрдүк+.

Шилтемелер

Сөзмө-сөз: «он».