Жеремия 14:1—22
14 Жахабанын Жеремияга кургакчылык жөнүндө айткан сөзү:+
2 Жүйүт аза күтүп жатат,+ дарбазалары кыйрап калды.
Алар кайгыга батып, жерге чөктү.
Иерусалимден боздогон үн угулуп жатат.
3 Кожоюндары кызматчыларын* сууга жумшаса,Кызматчылары кудуктарга* барып, суу таппай,Бош идиштерин көтөрүп кайтып жатышат.
Уят болуп, көңүлдөрү кайт болуп,Баштарын жаап алышкан.
4 Жерге жамгыр жаабай,Кыртышы жарылды,+Дыйкандар кайгырып, баштарын жаап алышкан.
5 Көк чөп жок болгондуктан,Атүгүл талаадагы марал да жаңы туулган чаарчыгын таштап кетип жатат.
6 Жапайы эшектер такыр адырларда турушат.
Чөөлөргө окшоп, оор дем алып жатышат;Чөп жок болгондуктан, көздөрү тунарды.+
7 Күнөөлөрүбүз өзүбүзгө каршы күбөгө өтүп жатса да,Оо, Жахаба, өз ысмың үчүн бизге жардам бере көр.+
Биз көп жолу сага берилгендигибизди сактабай,+Өзүңө каршы күнөө кылып келдик.
8 Оо, Ысрайылдын үмүтү, кыйын кезеңде Куткаруучусу,+Сен эмнеге бул жерде келгиндей,Түнөш үчүн эле токтогон жолоочудай болуп калдың?
9 Эмнеге дал болуп туруп калган кишидей,Элин куткара албаган баатырдай болуп калдың?
Жахаба, сен биздин арабыздасың,+Биз сенин ысмың менен аталабыз.+
Бизди таштай көрбө.
10 Жахаба бул эл жөнүндө: «Алар тентигенди жакшы көрүшөт,+ буттары тынбайт.+ Ошон үчүн мен, Жахаба, аларды жактырбайм.+ Эми алардын кылмышын эстейм, күнөөлөрү үчүн жоопко тартам»,— дейт.+
11 Анан Жахаба мага: «Менден бул элге жакшылык тилебе.+
12 Орозо тутушканда, мен алардын жалынычын укпайм.+ Бүтүндөй өрттөлчү курмандык чалып, дан азыктарынан тартуу алып келишкенде, жактырбайм.+ Аларды кылыч, ачарчылык, жугуштуу оору* менен кырам»,— деди.+
13 Ошондо мен: «Оо, Эгедер Теңир Жахаба! Пайгамбарлар аларга: „Силер кылычты да, ачарчылыкты да көрбөйсүңөр, Кудай силерди ушул жерде чыныгы тынчтыкка бөлөйт“,— деп жатышат»,+— дедим.
14 Жахаба болсо мага мындай деди: «Ал пайгамбарлар менин атыман жалган нерселерди айтып жүрүшөт.+ Мен аларды жиберген эмесмин, аларга эч кандай буйрук берген эмесмин, сүйлөгөн да эмесмин.+ Алардын силерге айткандары — жалган аян, калп төлгө, өз ойлорунан чыгарган калпы.+
15 Ошондуктан Жахаба мындай дейт: „Мен жибербесем да, менин атыман сүйлөп: “Бул жерге кылыч да, ачарчылык да келбейт”,— деп жүргөн пайгамбарлар кылычтан, ачарчылыктан өлөт.+
16 Алардын айткандарына кулак каккан эл да ачарчылыктан, кылычтан сулап, өлүктөрү Иерусалимдин көчөлөрүнө ташталат. Аларды да, алардын аялдарын да, уул-кыздарын да эч ким көмбөйт.+ Аларга иштерине жараша тиешесин берип, башына мүшкүл түшүрөм“.+
17 Сен аларга:
„Көзүмөн күнү-түнү жаш куюлуп, токтобосун,+Себеби элиме* катуу сокку урулуп, катуу кыйрады,+Өтө оор жаракат алды.
18 Талаага чыксам — кылычтан кырылгандар!+
Шаарга кирсем — ачарчылыктын азабын тарткандар!+
Пайгамбары да, дин кызматчысы да өздөрү билбеген бөтөн жерде темселеп жүрөт“,— деп айт».+
19 Сен Жүйүттү биротоло четке кактыңбы?
Сионду жек көрүп калдыңбы?+
Эмнеге бизге жараатыбыз айыкпагыдай кылып сокку урдуң?+
Тынчтыкты күткөн элек, бирок эч жакшылык көргөн жокпуз,Айыгар маалды күткөн элек, бирок коркунуч басты!+
20 Оо, Жахаба, биз ыймансыз иштерди кылганыбызды,Ата-бабаларыбыздын да күнөөлөрүн мойнубузга алабыз.
Себеби биз өзүңө каршы күнөө кылдык.+
21 Өз ысмың үчүн бизди четке какпа;+Даңктуу тактыңды жек көрбө.
Биз менен түзгөн келишимиңди эстей көр, аны буза көрбө.+
22 Башка элдердин пайдасыз буркандары жаан жаадыра алабы?
Же асман өзүнөн өзү нөшөр төгө алабы?
Оо, Жахаба Кудайыбыз, муну кылган жалгыз сен эмессиңби?!+
Биз сага үмүт артабыз,Себеби мунун баарын сен гана кыласың.
Шилтемелер
^ Же: «карапайым кишилерин».
^ Же: «суу сакталчу чуңкурларга».
^ Же: «кылыч, ачарчылык, оору».
^ Сөзмө-сөз: «элимдин кызына».