ໂຢຮັນ 1:1-51
1 ໃນຕອນເລີ່ມຕົ້ນ ມີຜູ້ໜຶ່ງຖືກເອີ້ນວ່າໂຄສົກ* ໂຄສົກຜູ້ນີ້ຢູ່ກັບພະເຈົ້າແລະເພິ່ນເປັນພະເຈົ້າອົງໜຶ່ງ.*
2 ເພິ່ນຜູ້ນີ້ຢູ່ກັບພະເຈົ້າໃນຕອນເລີ່ມຕົ້ນ.
3 ພະເຈົ້າໃຊ້ເພິ່ນໃຫ້ສ້າງທຸກສິ່ງ ບໍ່ມີຫຍັງເລີຍທີ່ເກີດຂຶ້ນໂດຍທີ່ພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ໃຫ້ເພິ່ນສ້າງ.
ສິ່ງໜຶ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນ
4 ໂດຍທາງເພິ່ນແມ່ນຊີວິດ ແລະຊີວິດເປັນຄວາມສະຫວ່າງຂອງມະນຸດ.
5 ຄວາມສະຫວ່າງນັ້ນສ່ອງເຂົ້າໄປໃນຄວາມມືດ ແຕ່ຄວາມມືດເອົາຊະນະຄວາມສະຫວ່າງບໍ່ໄດ້.
6 ມີຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ພະເຈົ້າໃຊ້ໃຫ້ເປັນຕົວແທນຂອງພະອົງ ລາວຊື່ໂຢຮັນ.
7 ລາວເປັນພະຍານທີ່ໃຫ້ຫຼັກຖານຢືນຢັນເລື່ອງຄວາມສະຫວ່າງນັ້ນ ເພື່ອຄົນທຸກຊະນິດຈະໄດ້ເຊື່ອຍ້ອນສິ່ງທີ່ລາວບອກ.
8 ໂຢຮັນເອງບໍ່ແມ່ນຄວາມສະຫວ່າງນັ້ນ ແຕ່ລາວມາເພື່ອໃຫ້ຫຼັກຖານຢືນຢັນເລື່ອງຄວາມສະຫວ່າງ.
9 ຕອນນັ້ນ ຄວາມສະຫວ່າງແທ້ທີ່ສ່ອງແຈ້ງໃຫ້ຄົນທຸກຊະນິດກຳລັງຈະເຂົ້າມາໃນໂລກ.
10 ເພິ່ນຜູ້ນັ້ນເຄີຍຢູ່ໃນໂລກ ພະເຈົ້າໃຊ້ເພິ່ນໃຫ້ສ້າງໂລກ ແຕ່ໂລກພັດບໍ່ຮູ້ຈັກເພິ່ນ.
11 ເພິ່ນມາທີ່ບ້ານເມືອງຂອງເພິ່ນ ແຕ່ຄົນຮ່ວມຊາດບໍ່ຕ້ອນຮັບເພິ່ນ.
12 ແຕ່ຜູ້ໃດທີ່ຕ້ອນຮັບ ເພິ່ນກໍໃຫ້ພວກເຂົາມີໂອກາດໄດ້ເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າ ຍ້ອນພວກເຂົາສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນຊື່ຂອງເພິ່ນ.
13 ຄົນກຸ່ມນີ້ຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ເກີດຈາກພໍ່ແມ່ທີ່ເປັນມະນຸດ ຫຼືຈາກຄວາມຕ້ອງການຂອງມະນຸດ ແຕ່ເກີດຈາກພະເຈົ້າ.
14 ດັ່ງນັ້ນ ໂຄສົກຜູ້ນີ້ຈຶ່ງມາເກີດເປັນມະນຸດແລະຢູ່ກັບພວກເຮົາ ພວກເຮົາໄດ້ເຫັນຄວາມສະຫງ່າງາມຂອງເພິ່ນ ເຊິ່ງເປັນຄວາມສະຫງ່າງາມແບບທີ່ລູກຄົນດຽວໄດ້ຮັບຈາກພໍ່. ເພິ່ນເປັນຜູ້ທີ່ພະເຈົ້າພໍໃຈຫຼາຍ*ແລະເພິ່ນສອນຄວາມຈິງ.
15 (ໂຢຮັນຢືນຢັນເລື່ອງຂອງເພິ່ນໂດຍປ່າວປະກາດວ່າ: “ທ່ານຜູ້ນີ້ກໍແມ່ນຄົນທີ່ຂ້ອຍເຄີຍບອກວ່າ ‘ທ່ານທີ່ມາພາຍຫຼັງຂ້ອຍເປັນຄົນທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າຂ້ອຍ ຍ້ອນເພິ່ນມີຊີວິດຢູ່ກ່ອນຂ້ອຍອີກ’”).
16 ເພິ່ນມີຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແລະມີຄວາມຈິງ ພວກເຮົາຈຶ່ງໄດ້ຮັບຄວາມກະລຸນາຈາກເພິ່ນຢ່າງລົ້ນເຫຼືອ.
17 ພະເຈົ້າໃຫ້ກົດໝາຍຜ່ານທາງໂມເຊ ແຕ່ໃຫ້ຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແລະຄວາມຈິງຜ່ານທາງພະເຢຊູຄລິດ.
18 ບໍ່ມີຄົນໃດເຄີຍເຫັນພະເຈົ້າຈັກເທື່ອ ແຕ່ພະເຢຊູເປັນຜູ້ທີ່ເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາໄດ້ຮູ້ຈັກພະອົງ ເພິ່ນເປັນລູກຄົນດຽວຂອງພະເຈົ້າເຊິ່ງມີລັກສະນະຄືກັບພະອົງ ແລະຢູ່ຄຽງຂ້າງ*ພະເຈົ້າຜູ້ເປັນພໍ່.
19 ເມື່ອຊາວຢິວສົ່ງພວກປະໂລຫິດແລະພວກເລວີຈາກເມືອງເຢຣູຊາເລັມມາຖາມໂຢຮັນວ່າ: “ເຈົ້າແມ່ນໃຜ?”
20 ລາວບໍ່ໄດ້ປິດບັງຄວາມຈິງ ແຕ່ຕອບແບບກົງໄປກົງມາວ່າ: “ຂ້ອຍບໍ່ແມ່ນພະຄລິດ.”
21 ພວກນັ້ນຈຶ່ງຖາມອີກວ່າ: “ຄັນຊັ້ນເຈົ້າແມ່ນໃຜ? ແມ່ນເອລີຢາບໍ?” ລາວຕອບວ່າ: “ບໍ່ແມ່ນ?” “ຫຼືວ່າເຈົ້າແມ່ນຜູ້ພະຍາກອນທີ່ພະຄຳພີບອກໄວ້?” ລາວຕອບວ່າ: “ບໍ່ແມ່ນ!”
22 ພວກນັ້ນຈຶ່ງຖາມວ່າ: “ຊັ້ນເຈົ້າແມ່ນໃຜແທ້ໆ? ບອກມາດຸ ພວກເຮົາຈະໄດ້ກັບໄປຕອບຄົນທີ່ສົ່ງເຮົາມາ. ເຈົ້າຈະໃຫ້ພວກເຮົາບອກວ່າເຈົ້າແມ່ນໃຜ?”
23 ໂຢຮັນບອກວ່າ: “ຂ້ອຍແມ່ນຜູ້ທີ່ສົ່ງສຽງຮ້ອງຢູ່ໃນບ່ອນທຸລະກັນດານວ່າ ‘ໃຫ້ເຮັດທາງຂອງພະເຢໂຫວາໃຫ້ຊື່’ ຕາມທີ່ຜູ້ພະຍາກອນເອຊາຢາໄດ້ບອກໄວ້.”
24 ຄົນເຫຼົ່ານີ້ເປັນຄົນທີ່ພວກຟາຣິຊາຍສົ່ງມາ.
25 ພວກເຂົາຈຶ່ງຖາມໂຢຮັນອີກວ່າ: “ຄັນຊັ້ນເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງໃຫ້ບັບເຕມາໃນເມື່ອເຈົ້າບໍ່ແມ່ນພະຄລິດຫຼືເອລີຢາ ແລະກໍບໍ່ແມ່ນຜູ້ພະຍາກອນຄົນນັ້ນ?”
26 ໂຢຮັນຕອບພວກເຂົາວ່າ: “ຂ້ອຍໃຫ້ບັບເຕມາດ້ວຍນ້ຳ ແຕ່ມີຄົນໜຶ່ງຢູ່ກັບພວກເຈົ້າເຊິ່ງເປັນຄົນທີ່ພວກເຈົ້າບໍ່ຮູ້ຈັກ
27 ເພິ່ນຈະມາພາຍຫຼັງຂ້ອຍ ຂ້ອຍບໍ່ສົມຄວນຈະແກ້ສາຍມັດເກີບໃຫ້ເພິ່ນຊ້ຳ.”
28 ເລື່ອງທັງໝົດນີ້ເກີດຂຶ້ນທີ່ເບັດທານີ*ເຊິ່ງຢູ່ອີກຟາກໜຶ່ງຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ ໂຢຮັນໃຫ້ບັບເຕມາຜູ້ຄົນຢູ່ທີ່ນັ້ນ.
29 ມື້ຕໍ່ມາ ໂຢຮັນເຫັນພະເຢຊູມາຫາ ລາວຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ຜູ້ນີ້ເດ້ ລູກແກະຂອງພະເຈົ້າທີ່ຈະຮັບເອົາບາບຂອງໂລກໄປ!
30 ຜູ້ນີ້ແຫຼະທີ່ຂ້ອຍເວົ້າໄວ້ວ່າ: ‘ຜູ້ໜຶ່ງຈະມາພາຍຫຼັງຂ້ອຍເຊິ່ງເປັນຄົນທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າຂ້ອຍ ເພາະເພິ່ນມີຊີວິດຢູ່ກ່ອນຂ້ອຍອີກ.’
31 ແຕ່ກ່ອນຂ້ອຍກໍບໍ່ຮູ້ຈັກເພິ່ນ ແຕ່ຂ້ອຍໃຫ້ບັບເຕມາດ້ວຍນ້ຳກໍເພື່ອໃຫ້ຊາວອິດສະຣາເອນຮູ້ຈັກເພິ່ນ.”
32 ໂຢຮັນຍັງຢືນຢັນອີກວ່າ: “ຂ້ອຍເຫັນພະລັງຂອງພະເຈົ້າຮູບຮ່າງຄືກັບນົກເຂົາໄດ້ລົງມາຈາກຟ້າແລະຢູ່ເທິງເພິ່ນ.
33 ທຳອິດຂ້ອຍກໍບໍ່ຮູ້ຈັກເພິ່ນ ແຕ່ພະເຈົ້າທີ່ໃຊ້ຂ້ອຍມາໃຫ້ບັບເຕມາດ້ວຍນ້ຳໄດ້ບອກຂ້ອຍວ່າ: ‘ເມື່ອເຈົ້າເຫັນພະລັງຂອງເຮົາລົງມາຢູ່ກັບຜູ້ໃດ ຜູ້ນັ້ນແຫຼະທີ່ຈະໃຫ້ບັບເຕມາດ້ວຍພະລັງບໍລິສຸດຂອງເຮົາ.’
34 ຂ້ອຍເຫັນເລື່ອງນີ້ກັບຕາ ຂ້ອຍຈຶ່ງຢືນຢັນໄດ້ວ່າເພິ່ນເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າ.”
35 ມື້ຕໍ່ມາ ໂຢຮັນກໍມາຢືນຢູ່ຫັ້ນອີກກັບລູກສິດ 2 ຄົນ
36 ເມື່ອເຫັນພະເຢຊູຍ່າງກາຍມາ ໂຢຮັນກໍເວົ້າວ່າ: “ຫັ້ນເດ້ ລູກແກະຂອງພະເຈົ້າ!”
37 ເມື່ອລູກສິດທັງສອງຄົນໄດ້ຍິນແບບນັ້ນ ພວກເຂົາກໍຕິດຕາມພະເຢຊູໄປ.
38 ພະເຢຊູຫຼຽວມາເບິ່ງແລະຖາມພວກເຂົາວ່າ: “ມີຫຍັງບໍ?” ພວກເຂົາບອກວ່າ: “ຣັບບີ* (ແປວ່າ “ອາຈານ”) ທ່ານພັກຢູ່ໃສ?”
39 ພະເຢຊູບອກພວກເຂົາວ່າ: “ນຳມາເບິ່ງແມ້.” ພວກເຂົາກໍນຳເພິ່ນໄປຮອດບ່ອນພັກແລະຢູ່ກັບເພິ່ນຈົນໝົດມື້ ຕອນນັ້ນເປັນເວລາປະມານ 4 ໂມງແລງ.*
40 ໜຶ່ງໃນສອງຄົນນັ້ນທີ່ໄດ້ຍິນໂຢຮັນເວົ້າແລ້ວນຳພະເຢຊູໄປກໍແມ່ນ ອັນເດອາທີ່ເປັນອ້າຍນ້ອງກັບຊີໂມນເປໂຕ.
41 ສິ່ງທຳອິດທີ່ອັນເດອາເຮັດແມ່ນ ໄປຫາຊີໂມນທີ່ເປັນອ້າຍນ້ອງກັບລາວແລະບອກວ່າ: “ພວກເຮົາພົບເມຊີອາແລ້ວ” (ເຊິ່ງແປວ່າ “ຄລິດ”).
42 ຈາກນັ້ນອັນເດອາກໍພາຊີໂມນໄປຫາພະເຢຊູ ເພິ່ນແນມເບິ່ງຊີໂມນແລະເວົ້າວ່າ: “ເຈົ້າຄືຊີໂມນລູກຂອງໂຢຮັນ ເຈົ້າຈະມີອີກຊື່ໜຶ່ງວ່າເກຟາ” (ແປເປັນພາສາກຣີກວ່າ “ເປໂຕ”).*
43 ມື້ຕໍ່ມາ ພະເຢຊູຕັ້ງໃຈຈະໄປແຂວງຄາລີເລ ເພິ່ນເຫັນຟີລິບແລະເວົ້າກັບລາວວ່າ: “ຕິດຕາມຂ້ອຍມາແມ້.”
44 ຟີລິບມາຈາກເມືອງເບັດຊາອີດາຄືກັບອັນເດອາແລະເປໂຕ.
45 ຟີລິບເຫັນນະທານາເອັນແລະບອກລາວວ່າ: “ພວກເຮົາພົບຄົນນັ້ນທີ່ບອກໄວ້ໃນກົດໝາຍຂອງໂມເຊແລະສິ່ງທີ່ພວກຜູ້ພະຍາກອນຂຽນໄວ້ ລາວແມ່ນເຢຊູລູກຂອງໂຢເຊັບທີ່ມາຈາກເມືອງນາຊາເຣັດ.”
46 ແຕ່ນະທານາເອັນຖາມລາວວ່າ: “ຈະມີຫຍັງດີໆມາຈາກນາຊາເຣັດໄດ້ບໍ?” ຟີລິບຕອບລາວວ່າ: “ມາເບິ່ງເອງແມ້.”
47 ເມື່ອພະເຢຊູເຫັນນະທານາເອັນກຳລັງຍ່າງເຂົ້າມາຫາ ເພິ່ນກໍເວົ້າເຖິງລາວວ່າ: “ນີ້ເດ້ ຄົນອິດສະຣາເອນແທ້ໆທີ່ບໍ່ມີເລ່ຫຼ່ຽມຫຍັງ.”
48 ນະທານາເອັນຖາມພະເຢຊູວ່າ: “ທ່ານຮູ້ຈັກຂ້ອຍໄດ້ແນວໃດ?” ເພິ່ນຕອບລາວວ່າ: “ຂ້ອຍເຫັນເຈົ້າຕັ້ງແຕ່ຕອນທີ່ເຈົ້າຢູ່ກ້ອງຕົ້ນໝາກເດື່ອແລ້ວ ກ່ອນທີ່ຟີລິບຈະເອີ້ນເຈົ້າ.”
49 ນະທານາເອັນບອກເພິ່ນວ່າ: “ອາຈານ ທ່ານເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າ ແລະເປັນກະສັດຂອງອິດສະຣາເອນ.”
50 ພະເຢຊູບອກລາວວ່າ: “ເຈົ້າເຊື່ອຍ້ອນຂ້ອຍບອກວ່າ ຂ້ອຍເຫັນເຈົ້າຢູ່ກ້ອງຕົ້ນໝາກເດື່ອແມ່ນບໍ? ເຈົ້າຈະໄດ້ເຫັນສິ່ງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່ານີ້ອີກ.”
51 ເພິ່ນບອກລາວອີກວ່າ: “ຂ້ອຍຈະບອກໃຫ້ຮູ້ວ່າ ພວກເຈົ້າຈະເຫັນຟ້າສະຫວັນເປີດອອກແລະເຫັນທູດສະຫວັນຂອງພະເຈົ້າຂຶ້ນໆລົງໆເພື່ອມາຫາ ‘ລູກມະນຸດ.’”
ຂໍ
^ ຫຼື “ຄຳເວົ້າ”
^ ຫຼື “ມີລັກສະນະແບບພະເຈົ້າ”
^ ຫຼື “ເປັນຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຈາກພະເຈົ້າ”
^ ຫຼື “ຢູ່ແນບເອິກ” ເຊິ່ງໝາຍເຖິງໄດ້ຮັບຄວາມພໍໃຈເປັນພິເສດ
^ ເບັດທານີໃນຂໍ້ນີ້ຢູ່ຟາກຕາເວັນອອກຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ ບໍ່ແມ່ນບ້ານເບັດທານີທີ່ຢູ່ໃກ້ເມືອງເຢຣູຊາເລັມ
^ ເປັນຕຳແໜ່ງທີ່ມີກຽດຂອງຄູສອນສາສະໜາຢິວ
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ຊົ່ວໂມງທີ 10”
^ “ເກຟາ” ແລະ “ເປໂຕ” ແປວ່າ “ກ້ອນຫີນ”
