ໂຢຮັນ 2:1-25
2 ສອງມື້ຕໍ່ມາ ມີງານແຕ່ງດອງທີ່ເມືອງການາໃນແຂວງຄາລີເລ ແມ່ຂອງພະເຢຊູກໍຢູ່ໃນງານລ້ຽງນັ້ນ.
2 ພະເຢຊູກັບພວກລູກສິດກໍຖືກເຊີນໄປງານລ້ຽງຄືກັນ.
3 ເມື່ອເຫຼົ້າແວງໃກ້ຈະໝົດ ແມ່ຂອງພະເຢຊູກໍມາບອກເພິ່ນວ່າ: “ເຫຼົ້າແວງຂອງພວກເຂົາໝົດແລ້ວ.”
4 ແຕ່ພະເຢຊູຕອບແມ່ວ່າ: “ພວກເຮົາຢ່າກັງວົນເລີຍແມ່* ຕອນນີ້ຍັງບໍ່ເຖິງເວລາຂອງລູກ.”
5 ແມ່ຂອງເພິ່ນຈຶ່ງບອກພວກຄົນຮັບໃຊ້ວ່າ: “ໃຫ້ພວກເຈົ້າເຮັດຕາມທີ່ເພິ່ນສັ່ງເດີ້.”
6 ຢູ່ບ່ອນນັ້ນມີໂອ່ງຫີນຕັ້ງຢູ່ 6 ໜ່ວຍເພື່ອໃຊ້ໃນພິທີຊຳລະລ້າງຕາມກົດຂອງຊາວຢິວ ແຕ່ລະໜ່ວຍໃສ່ນ້ຳໄດ້ປະມານ 2 ຫຼື 3 ຖັງ.*
7 ພະເຢຊູບອກຄົນຮັບໃຊ້ວ່າ: “ເອົານ້ຳໃສ່ໂອ່ງໃຫ້ເຕັມ.” ພວກເຂົາກໍເອົານ້ຳໃສ່ໂອ່ງຈົນເຕັມ.
8 ແລ້ວເພິ່ນບອກພວກເຂົາວ່າ: “ຕັກໄປໃຫ້ຜູ້ເບິ່ງແຍງງານລ້ຽງແມ້.” ພວກເຂົາກໍເຮັດຕາມ.
9 ຕອນທີ່ຜູ້ເບິ່ງແຍງງານລ້ຽງຊີມນ້ຳທີ່ກາຍເປັນເຫຼົ້າແວງແລ້ວ ລາວບໍ່ຮູ້ວ່າມັນມາຈາກໃສ (ແຕ່ພວກຄົນຮັບໃຊ້ທີ່ຕັກນ້ຳກໍຮູ້) ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງເອີ້ນເຈົ້າບ່າວມາ
10 ແລະເວົ້າວ່າ: “ຄົນອື່ນເອົາເຫຼົ້າແວງດີໆມາໃຫ້ດື່ມກ່ອນ ເມື່ອແຂກເມົາແລ້ວຈຶ່ງເອົາເຫຼົ້າແວງທີ່ບໍ່ດີປານໃດມາໃຫ້ດື່ມ ແຕ່ເຈົ້າພັດເອົາເຫຼົ້າແວງດີໆໄວ້ຈົນຮອດຕອນນີ້.”
11 ເຫດການທີ່ເກີດຂຶ້ນຢູ່ເມືອງການາໃນແຂວງຄາລີເລເປັນການອັດສະຈັນເທື່ອທຳອິດທີ່ພະເຢຊູເຮັດ ແລະນັ້ນເປັນຫຼັກຖານບອກຖານະແລະອຳນາດຂອງເພິ່ນ. ດັ່ງນັ້ນ ພວກລູກສິດຈຶ່ງມີຄວາມເຊື່ອໃນຕົວເພິ່ນ.
12 ຫຼັງຈາກນັ້ນ ພະເຢຊູກັບແມ່ ພວກນ້ອງຊາຍ ແລະພວກລູກສິດໄດ້ລົງໄປເມືອງກາເປນາອູມ ແຕ່ພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ພັກຢູ່ຫັ້ນຫຼາຍມື້.
13 ຕອນໃກ້ຈະຮອດເທດສະການປັດສະຄາຂອງຊາວຢິວ ພະເຢຊູກໍໄປເມືອງເຢຣູຊາເລັມ.
14 ເມື່ອເຂົ້າໄປໃນບໍລິເວນວິຫານ ເພິ່ນກໍເຫັນຄົນຂາຍງົວ ແກະ ແລະນົກເຂົາ ແລະເຫັນພວກຄົນຮັບແລກປ່ຽນເງິນນັ່ງຢູ່.
15 ເພິ່ນຈຶ່ງເອົາເຊືອກມາເຮັດເປັນແສ້ ແລ້ວໄລ່ແກະກັບງົວອອກຈາກບໍລິເວນວິຫານລວມທັງຄົນທີ່ຂາຍສັດເຫຼົ່ານັ້ນ ເພິ່ນຍັງເທເງິນຫຼຽນແລະຂວ້ຳໂຕະຂອງພວກຄົນຮັບແລກປ່ຽນເງິນນຳອີກ.
16 ພະເຢຊູບອກຄົນຂາຍນົກເຂົາວ່າ: “ເອົາເຄື່ອງເຫຼົ່ານີ້ອອກໄປໃຫ້ໝົດ! ເຊົາເຮັດໃຫ້ເຮືອນຂອງພໍ່ຂ້ອຍເປັນຕະຫຼາດ!”
17 ພວກລູກສິດກໍຄິດພໍ້ຂໍ້ຄວາມທີ່ພະຄຳພີບອກໄວ້ວ່າ: “ຄວາມຮັກແຮງກ້າທີ່ຂ້ອຍມີຕໍ່ວິຫານຂອງພະອົງເປັນຄືກັບໄຟທີ່ລຸກໄໝ້.”
18 ພວກຢິວຈຶ່ງຖາມພະເຢຊູວ່າ: “ເຈົ້າມີສິດຫຍັງມາເຮັດແບບນີ້? ສະແດງຫຼັກຖານໃຫ້ພວກເຮົາເບິ່ງດຸ.”
19 ພະເຢຊູຕອບວ່າ: “ຮື້ວິຫານຫຼັງນີ້ລົງມາແມະ ແລ້ວຂ້ອຍຈະສ້າງຂຶ້ນໃໝ່ພາຍໃນ 3 ມື້.”
20 ພວກຢິວຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ວິຫານຫຼັງນີ້ໃຊ້ເວລາສ້າງຕັ້ງ 46 ປີ ແລ້ວເຈົ້າຈະສ້າງຂຶ້ນໃໝ່ພາຍໃນ 3 ມື້ໄດ້ແນວໃດ?”
21 ແຕ່ທີ່ຈິງ ພະເຢຊູກຳລັງເວົ້າເຖິງວິຫານທີ່ໝາຍເຖິງຮ່າງກາຍຂອງເພິ່ນ.
22 ຫຼັງຈາກພະເຢຊູຄືນມາຈາກຕາຍແລ້ວ ພວກລູກສິດຈຶ່ງຄິດພໍ້ວ່າເພິ່ນເຄີຍເວົ້າແບບນີ້ ແລະພວກເຂົາກໍເຊື່ອສິ່ງທີ່ຂຽນໄວ້ໃນພະຄຳພີແລະສິ່ງທີ່ພະເຢຊູເຄີຍບອກໄວ້.
23 ເມື່ອພະເຢຊູຢູ່ທີ່ເມືອງເຢຣູຊາເລັມໃນເທດສະການປັດສະຄາ ເພິ່ນເຮັດການອັດສະຈັນຫຼາຍຢ່າງ ເຮັດໃຫ້ຄົນຈຳນວນຫຼາຍເຊື່ອໃນຊື່ຂອງເພິ່ນ.
24 ແຕ່ພະເຢຊູບໍ່ໄວ້ວາງໃຈພວກເຂົາ ຍ້ອນເພິ່ນຮູ້ດີວ່າມະນຸດເປັນແນວໃດ
25 ເພິ່ນບໍ່ຕ້ອງໃຫ້ໃຜມາບອກວ່າມະນຸດເປັນແນວໃດ ຍ້ອນເພິ່ນຮູ້ວ່າພວກເຂົາຄິດຫຍັງຢູ່ໃນໃຈ.
ຂໍ
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ຜູ້ຍິງ ກ່ຽວຫຍັງກັບຂ້ອຍແລະເຈົ້າ?” ນີ້ເປັນສຳນວນທີ່ສະແດງວ່າບໍ່ເຫັນດີນຳ. ສ່ວນການໃຊ້ຄຳວ່າ “ຜູ້ຍິງ” ບໍ່ໄດ້ສະແດງວ່າຜູ້ເວົ້າຂາດຄວາມນັບຖື
^ ອາດໝາຍເຖິງ “ບັດ.” 1 ບັດເທົ່າກັບ 22 ລິດ
