ກິດຈະການຂອງອັກຄະສາວົກ 16:1-40
16 ໂປໂລເດີນທາງໄປຮອດເມືອງເດຣະເບແລະເມືອງລີຊະທາ.+ ຢູ່ຫັ້ນມີລູກສິດຜູ້ໜຶ່ງຊື່ຕີໂມທຽວ.+ ແມ່ຂອງລາວເປັນຄົນຢິວທີ່ມີຄວາມເຊື່ອ ແຕ່ພໍ່ຂອງລາວເປັນຄົນກຣີກ.
2 ພີ່ນ້ອງໃນເມືອງລີຊະທາແລະເມືອງອີໂກນີອົນເວົ້າເຖິງຕີໂມທຽວໃນແງ່ດີ.
3 ໂປໂລບອກວ່າຢາກພາຕີໂມທຽວໄປນຳ ແລະໂປໂລກໍໃຫ້ລາວຮັບສິນຕັດ*ເພື່ອເຫັນແກ່ຄົນຢິວຕາມເມືອງຕ່າງໆທີ່ເຂົາເຈົ້າຈະໄປ+ ຍ້ອນຄົນຢິວທຸກຄົນຮູ້ວ່າພໍ່ຂອງລາວເປັນຄົນກຣີກ.
4 ໂປໂລກັບພວກໝູ່ເດີນທາງໄປເມືອງຕ່າງໆເພື່ອແຈ້ງຄຳຕັດສິນຂອງພວກອັກຄະສາວົກ*ແລະພວກຜູ້ເບິ່ງແຍງໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມໃຫ້ພີ່ນ້ອງທີ່ຢູ່ຫັ້ນຮູ້ເພື່ອເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດຕາມ.+
5 ປະຊາຄົມຕ່າງໆຈຶ່ງມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນແລະມີຄົນເຂົ້າມາເຊື່ອຫຼາຍຂຶ້ນທຸກມື້.
6 ໂປໂລກັບພວກໝູ່ໄປທາງທີ່ຜ່ານແຂວງຟີເຄຍແລະແຂວງຄາລາເຕຍ+ ຍ້ອນພະລັງບໍລິສຸດຫ້າມເຂົາເຈົ້າບໍ່ໃຫ້ໄປປະກາດຄຳສອນຂອງພະເຈົ້າໃນແຂວງອາຊີ.*
7 ເມື່ອມາຮອດແຂວງມີເຊຍແລ້ວ ເຂົາເຈົ້າພະຍາຍາມເຂົ້າໄປໃນແຂວງບີທີເນຍ+ ແຕ່ພະເຢຊູກໍໃຊ້ພະລັງຂອງພະເຈົ້າຫ້າມເຂົາເຈົ້າໄວ້ອີກ.
8 ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງໄປທາງທີ່ຜ່ານແຂວງມີເຊຍຈົນມາຮອດເມືອງໂທອາດ.
9 ໃນຄືນນັ້ນໂປໂລເຫັນນິມິດ. ໃນນິມິດນັ້ນມີຜູ້ຊາຍຄົນມາເກໂດເນຍຄົນໜຶ່ງຢືນອ້ອນວອນໂປໂລວ່າ: “ຂໍມາຊ່ວຍພວກເຮົາຢູ່ແຂວງມາເກໂດເນຍແດ່.”
10 ຫຼັງຈາກທີ່ໂປໂລເຫັນນິມິດ ພວກເຮົາກໍພະຍາຍາມຈະໄປແຂວງມາເກໂດເນຍທັນທີ ຍ້ອນເຫັນວ່າພະເຈົ້າເອີ້ນພວກເຮົາໃຫ້ໄປປະກາດຂ່າວດີກັບຄົນທີ່ຢູ່ຫັ້ນ.
11 ພວກເຮົາຈຶ່ງຂີ່ເຮືອຈາກເມືອງໂທອາດໄປເກາະຊາໂມທາເກ. ແລ້ວໃນມື້ຕໍ່ມາກໍເດີນທາງໄປເມືອງເນອາໂປລີ.
12 ເມື່ອອອກຈາກຫັ້ນກໍໄປຟີລິບປອຍ+ ເຊິ່ງເປັນຫົວເມືອງຂຶ້ນຂອງໂຣມແລະເປັນເມືອງສຳຄັນທີ່ສຸດໃນເຂດນັ້ນຂອງແຂວງມາເກໂດເນຍ. ພວກເຮົາຢູ່ໃນເມືອງນັ້ນຫຼາຍມື້.
13 ເມື່ອຮອດວັນຊະບາໂຕ ພວກເຮົາອອກນອກປະຕູເມືອງໄປແຄມແມ່ນ້ຳທີ່ພວກເຮົາຄິດວ່າມີບ່ອນສຳລັບອະທິດຖານ. ແລ້ວພວກເຮົາກໍນັ່ງລົງແລະເລີ່ມປະກາດກັບພວກຜູ້ຍິງທີ່ມາລວມກັນຢູ່ຫັ້ນ.
14 ຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງຊື່ລີເດຍກໍມາຟັງພວກເຮົາຄືກັນ. ລາວເປັນຄົນຈາກເມືອງທົວຕີຣາ+ ເປັນແມ່ຄ້າຂາຍຜ້າສີມ່ວງ ແລະເປັນຜູ້ນະມັດສະການພະເຈົ້າ. ພະເຢໂຫວາ*ເປີດໃຈລາວໃຫ້ສົນໃຈຟັງເລື່ອງທີ່ໂປໂລເວົ້າ.
15 ເມື່ອລີເດຍກັບຄົນໃນເຮືອນຮັບບັບເຕມາແລ້ວ+ ລາວກໍອ້ອນວອນພວກເຮົາວ່າ: “ຖ້າພວກເຈົ້າເຫັນວ່າຂ້ອຍເປັນຄົນສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາ* ຂໍໃຫ້ມາພັກຢູ່ເຮືອນຂອງຂ້ອຍແດ່.” ລາວອ້ອນວອນຈົນພວກເຮົາປະຕິເສດບໍ່ໄດ້.
16 ມື້ໜຶ່ງຕອນທີ່ພວກເຮົາກຳລັງໄປບ່ອນສຳລັບອະທິດຖານ ພວກເຮົາເຈິສາວໃຊ້ຄົນໜຶ່ງທີ່ມີປີສາດສິງຢູ່. ມັນເຮັດໃຫ້ລາວທຳນາຍອະນາຄົດໄດ້.+ ລາວຫາເງິນໃຫ້ພວກເຈົ້ານາຍຂອງລາວໄດ້ຫຼາຍຈາກການທຳນາຍໂຊກຊະຕາ.
17 ຜູ້ຍິງຄົນນີ້ຍ່າງນຳຫຼັງໂປໂລກັບພວກເຮົາໄປທຸກບ່ອນແລະຮ້ອງວ່າ: “ພວກນີ້ເປັນທາດຂອງພະເຈົ້າສູງສຸດ.+ ເຂົາເຈົ້າມາປະກາດວິທີທີ່ຈະລອດໃຫ້ພວກເຈົ້າຮູ້.”
18 ລາວເຮັດແບບນີ້ຫຼາຍມື້ຈົນໂປໂລລຳຄານ ໂປໂລຈຶ່ງປິ່ນໄປເວົ້າກັບປີສາດໂຕນັ້ນວ່າ: “ໃນນາມຂອງພະເຢຊູຄລິດ ອອກມາຈາກລາວດຽວນີ້.” ມັນກໍອອກມາທັນທີ.+
19 ເມື່ອພວກເຈົ້ານາຍຂອງລາວເຫັນວ່າໝົດໂອກາດທີ່ຈະຫາເງິນແລ້ວ+ ເຂົາເຈົ້າກໍຈັບໂປໂລກັບຊີລາແລ້ວລາກໄປຕະຫຼາດ*ເພື່ອໄປຫາພວກເຈົ້າໜ້າທີ່.+
20 ເຂົາເຈົ້າພາທັງສອງຄົນມາຫາພວກຜູ້ປົກຄອງເມືອງແລະເວົ້າວ່າ: “ພວກນີ້ກໍ່ຄວາມບໍ່ສະຫງົບໃນບ້ານເມືອງຂອງພວກເຮົາ.+ ເຂົາເຈົ້າເປັນຄົນຢິວ
21 ແລະມາເຜີຍແຜ່ທຳນຽມທີ່ກົດໝາຍຂອງພວກເຮົາເຊິ່ງເປັນພົນລະເມືອງໂຣມຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຮັບເອົາຫຼືເຮັດຕາມ.”
22 ຄົນທີ່ຢູ່ຫັ້ນກໍລຸກຂຶ້ນແລະຮ້ອງດ່າໂປໂລກັບຊີລາດ້ວຍຄວາມໃຈຮ້າຍ. ສ່ວນພວກຜູ້ປົກຄອງເມືອງກໍແກ້ເສື້ອຂອງທັງສອງຄົນອອກແລ້ວສັ່ງໃຫ້ເອົາໄມ້ຕີເຂົາເຈົ້າ.+
23 ເຂົາເຈົ້າຕີ 2 ຄົນນັ້ນຫຼາຍບາດ ແລ້ວຂັງໄວ້ໃນຄຸກແລະສັ່ງຜູ້ຄຸມໃຫ້ເຝົ້າເຂົາເຈົ້າໄວ້ດີໆ.+
24 ຜູ້ຄຸມຮັບຄຳສັ່ງ ແລ້ວໂຍນໂປໂລກັບຊີລາເຂົ້າໄປໃນຄຸກຊັ້ນໃນແລະເອົາຂື່ໃສ່ຕີນເຂົາເຈົ້າ.
25 ຕອນປະມານທ່ຽງຄືນ ໂປໂລກັບຊີລາອະທິດຖານແລະຮ້ອງເພງສັນລະເສີນພະເຈົ້າ+ ແລະພວກນັກໂທດກຳລັງຟັງຢູ່
26 ທັນໃດນັ້ນກໍມີແຜ່ນດິນໄຫວໃຫຍ່ຈົນຮາກຖານຂອງຄຸກສັ່ນສະເທືອນ. ປະຕູທຸກບານເປີດອອກ ແລະໂສ້ກັບຂື່ຂອງນັກໂທດທຸກຄົນກໍຫຼຸດອອກ.+
27 ເມື່ອຜູ້ຄຸມຕື່ນຂຶ້ນມາແລະເຫັນປະຕູຄຸກເປີດຢູ່ກໍຄິດວ່າພວກນັກໂທດໜີໄປໝົດແລ້ວ+ ລາວຈຶ່ງຖອດດາບອອກມາເພື່ອຈະຂ້າໂຕຕາຍ.
28 ແຕ່ໂປໂລຮ້ອງສຽງດັງວ່າ: “ຢ່າທຳຮ້າຍໂຕເອງ. ພວກເຮົາທຸກຄົນຍັງຢູ່ນີ້!”
29 ຜູ້ຄຸມບອກໃຫ້ຄົນເອົາໂຄມໄຟມາ ແລ້ວລາວກໍຟ້າວແລ່ນເຂົ້າໄປໝູບລົງຕໍ່ໜ້າໂປໂລກັບຊີລາດ້ວຍຄວາມຢ້ານຈົນໂຕສັ່ນ.
30 ຈາກນັ້ນ ຜູ້ຄຸມພາທັງສອງຄົນອອກມາທາງນອກແລະຖາມວ່າ: “ທ່ານເອີ້ຍ ຂ້ອຍຕ້ອງເຮັດຫຍັງຈຶ່ງຈະລອດ?”
31 ໂປໂລກັບຊີລາບອກວ່າ: “ໃຫ້ເຊື່ອໃນພະເຢຊູຜູ້ເປັນນາຍ ແລ້ວເຈົ້າກັບຄອບຄົວຈະລອດ.”+
32 ແລ້ວທັງສອງຄົນກໍປະກາດຄຳສອນຂອງພະເຢໂຫວາ*ໃຫ້ຜູ້ຄຸມແລະທຸກຄົນໃນເຮືອນຂອງລາວຟັງ.
33 ໃນຄືນນັ້ນ ຜູ້ຄຸມພາໂປໂລກັບຊີລາໄປລ້າງບາດ ແລ້ວລາວກັບທຸກຄົນໃນເຮືອນກໍຮັບບັບເຕມາທັນທີ.+
34 ຈາກນັ້ນ ຜູ້ຄຸມກໍພາໂປໂລກັບຊີລາເຂົ້າໄປໃນເຮືອນແລະລ້ຽງເຂົ້າເຂົາເຈົ້າ. ລາວກັບທຸກຄົນໃນເຮືອນດີໃຈຫຼາຍທີ່ໄດ້ເຂົ້າມາເຊື່ອພະເຈົ້າ.
35 ເມື່ອຮອດຕອນເຊົ້າ ພວກຜູ້ປົກຄອງເມືອງກໍໃຊ້ເຈົ້າໜ້າທີ່ໃຫ້ໄປບອກຜູ້ຄຸມຄຸກວ່າ: “ປ່ອຍພວກນັ້ນໄປ.”
36 ຜູ້ຄຸມຈຶ່ງບອກໂປໂລວ່າ: “ພວກຜູ້ປົກຄອງເມືອງໃຊ້ຄົນມາບອກໃຫ້ປ່ອຍພວກເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າເປັນອິດສະຫຼະແລ້ວ ອອກໄປໂລດ.”
37 ແຕ່ໂປໂລບອກວ່າ: “ເຂົາເຈົ້າຕີພວກເຮົາທີ່ເປັນພົນລະເມືອງໂຣມໃນບ່ອນສາທາລະນະ+ແລະຂັງພວກເຮົາໄວ້ໃນຄຸກ ທັງໆທີ່ຍັງບໍ່ໄດ້ຕັດສິນວ່າມີຄວາມຜິດ. ຕອນນີ້ຊິໃຫ້ພວກເຮົາໄປມິດໆແບບນີ້ຫວະ? ບໍ່ໄດ້ດອກ! ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມາພາພວກເຮົາອອກໄປແມະ.”
38 ພວກເຈົ້າໜ້າທີ່ກໍໄປບອກພວກຜູ້ປົກຄອງເມືອງຕາມທີ່ໂປໂລເວົ້າ. ເມື່ອຮູ້ວ່າ 2 ຄົນນັ້ນເປັນພົນລະເມືອງໂຣມ ເຂົາເຈົ້າກໍຢ້ານ.+
39 ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງມາຂໍໂທດໂປໂລກັບຊີລາ. ເຂົາເຈົ້າພາທັງສອງຄົນອອກມາຈາກຄຸກແລະຂໍໃຫ້ອອກໄປຈາກເມືອງ.
40 ຫຼັງຈາກອອກຈາກຄຸກແລ້ວ ໂປໂລກັບຊີລາກໍໄປເຮືອນຂອງລີເດຍ. ເມື່ອເຈິພວກພີ່ນ້ອງ ເຂົາເຈົ້າກໍໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງ+ ແລ້ວທັງສອງຄົນກໍອອກເດີນທາງ.
ຂໍ
^ ຕັດໜັງຫຸ້ມປາຍອະໄວຍະວະເພດຊາຍ
^ ໃນພາສາກຣີກຄຳນີ້ແປວ່າ “ຜູ້ທີ່ຖືກສົ່ງອອກໄປ”
^ ແຂວງໜຶ່ງຂອງຈັກກະວັດໂຣມ
^ ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ກ5
^ ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ກ5
^ ເດີ່ນສຳລັບຄ້າຂາຍແລະຊຸມນຸມກັນ
^ ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ກ5
