ກິດຈະການຂອງອັກຄະສາວົກ 22:1-30
22 “ພີ່ນ້ອງເອີ້ຍ ຂໍໃຫ້ຟັງຂ້ອຍອະທິບາຍແດ່.”+
2 ເມື່ອຄົນໄດ້ຍິນໂປໂລເວົ້າເປັນພາສາເຮັບເຣີ ເຂົາເຈົ້າກໍມິດກວ່າເກົ່າອີກ. ໂປໂລເວົ້າວ່າ:
3 “ຂ້ອຍເປັນຄົນຢິວ+ ເກີດຢູ່ເມືອງຕາໂຊໃນແຂວງກີລີເກຍ+ ແຕ່ຂ້ອຍມາຮຽນກັບຄາມາລີເອັນໃນເມືອງນີ້.+ ຂ້ອຍຖືກສອນຢ່າງເຄັ່ງຄັດຕາມກົດໝາຍທີ່ປູ່ຍ່າຕານາຍໄດ້ເຮັດມາ+ ແລະຂ້ອຍເອງກໍກະຕືລືລົ້ນໃນການຮັບໃຊ້ພະເຈົ້າຄືກັບພວກເຈົ້າທຸກຄົນທີ່ຢູ່ນີ້.+
4 ຂ້ອຍເຄີຍຂົ່ມເຫງຄົນທີ່ຖືທາງນັ້ນ*ຈົນເຖິງຕາຍ. ຂ້ອຍຈັບເຂົາເຈົ້າທັງຜູ້ຊາຍແລະຜູ້ຍິງມັດໄວ້ແລ້ວເອົາໄປຂັງຄຸກ.+
5 ປະໂລຫິດໃຫຍ່ແລະພວກຜູ້ນຳໝົດຄະນະເປັນພະຍານໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ໃນເລື່ອງນີ້. ຂ້ອຍຍັງເອົາຈົດໝາຍຈາກເຂົາເຈົ້າທີ່ຂຽນເຖິງພີ່ນ້ອງໃນເມືອງດາມາເຊ ແລ້ວເດີນທາງໄປຫັ້ນເພື່ອຈະຈັບຄົນທີ່ຖືທາງນັ້ນມັດໄວ້ ແລະເອົາເຂົາເຈົ້າມາລົງໂທດຢູ່ເມືອງເຢຣູຊາເລັມ.
6 ຕອນທີ່ຂ້ອຍເດີນທາງໃກ້ຊິຮອດເມືອງດາມາເຊເຊິ່ງເປັນປະມານຕອນທ່ຽງ ທັນໃດນັ້ນກໍມີແສງເຈີດຈ້າຈາກຟ້າສ່ອງມາໃສ່ຂ້ອຍ.+
7 ຂ້ອຍລົ້ມລົງພື້ນແລະໄດ້ຍິນສຽງເວົ້າວ່າ ‘ໂຊໂລ ໂຊໂລ ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງຂົ່ມເຫງຂ້ອຍ?’
8 ຂ້ອຍຖາມວ່າ ‘ທ່ານເອີ້ຍ ທ່ານແມ່ນໃຜ?’ ເພິ່ນຕອບວ່າ ‘ຂ້ອຍແມ່ນເຢຊູຄົນນາຊາເຣັດຜູ້ທີ່ເຈົ້າຂົ່ມເຫງ.’
9 ຄົນທີ່ໄປນຳຂ້ອຍກໍເຫັນແສງນັ້ນຄືກັນ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ຍິນສຽງທີ່ເວົ້ານຳຂ້ອຍ.*
10 ຂ້ອຍຖາມວ່າ ‘ທ່ານເອີ້ຍ ຂ້ອຍຕ້ອງເຮັດຫຍັງ?’ ຜູ້ເປັນນາຍບອກຂ້ອຍວ່າ ‘ລຸກຂຶ້ນ ແລ້ວເຂົ້າໄປໃນເມືອງດາມາເຊ. ຢູ່ຫັ້ນຈະມີຄົນບອກເຈົ້າວ່າເຈົ້າຕ້ອງເຮັດຫຍັງ.’+
11 ແສງເຈີດຈ້ານັ້ນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍບໍ່ເຫັນຮຸ່ງ. ຄົນທີ່ໄປນຳຈຶ່ງຈູງມືຂ້ອຍພາໄປເມືອງດາມາເຊ.
12 ມີຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງຊື່ອານາເນຍ ລາວເປັນຄົນເຮັດຕາມກົດໝາຍຂອງໂມເຊຢ່າງເຄັ່ງຄັດ. ຄົນຢິວທຸກຄົນທີ່ຢູ່ຫັ້ນໄດ້ເວົ້າເຖິງລາວໃນແງ່ດີ.
13 ລາວມາຫາຂ້ອຍແລະຢືນເວົ້າຢູ່ທາງຂ້າງຂ້ອຍວ່າ ‘ໂຊໂລ ພີ່ນ້ອງຂອງຂ້ອຍ ຂໍໃຫ້ເຈົ້າເຫັນຮຸ່ງອີກ!’ ແລ້ວໃນຕອນນັ້ນ ຂ້ອຍກໍເຫັນຮຸ່ງແລະແນມເຫັນລາວ.+
14 ອານາເນຍບອກວ່າ ‘ພະເຈົ້າຂອງປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງພວກເຮົາເລືອກເຈົ້າໃຫ້ມາຮູ້ຈັກຄວາມຕ້ອງການຂອງເພິ່ນ ແລະໃຫ້ເຈົ້າໄດ້ເຫັນຜູ້ນັ້ນທີ່ເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າ*+ ແລະໃຫ້ໄດ້ຍິນສຽງຈາກປາກຂອງຜູ້ນັ້ນ.
15 ຍ້ອນເຈົ້າຈະຕ້ອງເປັນພະຍານຂອງລາວເພື່ອໄປບອກທຸກຄົນໃຫ້ຮູ້ເລື່ອງທີ່ເຈົ້າໄດ້ເຫັນແລະໄດ້ຍິນ.+
16 ຕອນນີ້ ເຈົ້າຍັງຖ້າຫຍັງອີກ? ໃຫ້ເຈົ້າຟ້າວຮັບບັບເຕມາແລະຮ້ອງອອກຊື່ພະເຢຊູ+ເພື່ອຄວາມຜິດຂອງເຈົ້າຈະຖືກລົບລ້າງ.’+
17 ເມື່ອກັບມາເມືອງເຢຣູຊາເລັມ+ ຕອນທີ່ກຳລັງອະທິດຖານຢູ່ວິຫານ ຂ້ອຍກໍເຫັນນິມິດ
18 ແລະເຫັນຜູ້ເປັນນາຍບອກຂ້ອຍວ່າ ‘ໃຫ້ຟ້າວອອກຈາກເມືອງເຢຣູຊາເລັມໄວໆ ຍ້ອນຄົນຈະບໍ່ຍອມຮັບເລື່ອງທີ່ເຈົ້າປະກາດກ່ຽວກັບຂ້ອຍ.’+
19 ຂ້ອຍບອກວ່າ ‘ນາຍເອີ້ຍ ຄົນເຫຼົ່ານີ້ຮູ້ດີວ່າຂ້ອຍເຄີຍໄປຕາມບ່ອນປະຊຸມຂອງຄົນຢິວ ເພື່ອຈັບຄົນທີ່ເຊື່ອທ່ານໄປຂັງຄຸກແລະເອົາແສ້ຟາດເຂົາເຈົ້າ.+
20 ຕອນທີ່ຊະເຕຟາໂນພະຍານຂອງທ່ານຖືກຂ້າ ຂ້ອຍກໍຢືນຢູ່ໃກ້ໆແລະເຫັນດີກັບການເຮັດແບບນັ້ນ ແລະຂ້ອຍຍັງເຝົ້າເສື້ອຄຸມໃຫ້ພວກທີ່ຂ້າລາວນຳອີກ.’+
21 ແຕ່ເພິ່ນບອກຂ້ອຍວ່າ ‘ໄປໂລດ ຂ້ອຍຈະໃຊ້ເຈົ້າໄປຫາຄົນໃນຊາດຕ່າງໆທີ່ຢູ່ໄກໆ.’”+
22 ເມື່ອຄົນທີ່ຢູ່ຫັ້ນຟັງໂປໂລມາຮອດຕອນນີ້ ເຂົາເຈົ້າກໍຮ້ອງສຽງດັງຂຶ້ນວ່າ: “ກຳຈັດຄົນແບບນີ້ໄປຈາກໂລກນີ້ສະ. ລາວສົມຄວນຕາຍ!”
23 ເຂົາເຈົ້າຮ້ອງໂວຍວາຍ ໂຍນເສື້ອຄຸມຂອງໂຕເອງ ແລະກຳຂີ້ດິນຊັດຂຶ້ນໄປເທິງຟ້າ.+
24 ນາຍພັນສັ່ງໃຫ້ພາໂປໂລເຂົ້າໄປໃນຄ້າຍທະຫານ ແລະບອກໃຫ້ສອບສວນລາວໂດຍເອົາແສ້ຟາດເພື່ອຈະຮູ້ວ່າເປັນຫຍັງຄົນພວກນີ້ຈຶ່ງຮ້ອງໃສ່ໂປໂລແບບນັ້ນ.
25 ແຕ່ເມື່ອເຂົາເຈົ້າມັດມືມັດຕີນໂປໂລຄຶງໄວ້ເພື່ອຈະເອົາແສ້ຟາດ ໂປໂລກໍຖາມນາຍຮ້ອຍທີ່ຢືນຢູ່ຫັ້ນວ່າ: “ພວກເຈົ້າເຮັດຖືກຕາມກົດໝາຍແລ້ວບໍທີ່ຈະເອົາແສ້ຟາດພົນລະເມືອງໂຣມທີ່ຍັງບໍ່ທັນຖືກຕັດສິນວ່າມີຄວາມຜິດ?”+
26 ເມື່ອນາຍຮ້ອຍໄດ້ຍິນແບບນັ້ນກໍໄປລາຍງານນາຍພັນວ່າ: “ທ່ານເອີ້ຍ ຊິເຮັດແນວໃດດີ? ຜູ້ນີ້ເປັນພົນລະເມືອງໂຣມ.”
27 ນາຍພັນຈຶ່ງມາເວົ້າກັບໂປໂລວ່າ: “ບອກຂ້ອຍດຸ ເຈົ້າເປັນພົນລະເມືອງໂຣມບໍ?” ໂປໂລຕອບວ່າ: “ແມ່ນແລ້ວ.”
28 ນາຍພັນເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຕ້ອງຈ່າຍເງິນຫຼາຍເພື່ອຊື້ສິດເປັນພົນລະເມືອງໂຣມ.” ໂປໂລເວົ້າວ່າ: “ແຕ່ຂ້ອຍໄດ້ສິດນີ້ມາຕັ້ງແຕ່ເກີດ.”+
29 ເມື່ອໄດ້ຍິນແບບນັ້ນ ຄົນທີ່ກຳລັງຈະສອບສວນໂປໂລດ້ວຍການທໍລະມານກໍຖອຍອອກຈາກໂປໂລທັນທີ. ສ່ວນນາຍພັນກໍຢ້ານເມື່ອຮູ້ວ່າໂປໂລເປັນພົນລະເມືອງໂຣມຍ້ອນລາວເປັນຄົນສັ່ງໃຫ້ລ່າມໂສ້ໂປໂລ.+
30 ໃນມື້ຕໍ່ມາ ນາຍພັນຢາກຮູ້ວ່າເປັນຫຍັງພວກຢິວຈຶ່ງກ່າວຫາໂປໂລ ລາວຈຶ່ງສັ່ງໃຫ້ແກ້ໂສ້ທີ່ລ່າມໂປໂລແລະເອີ້ນພວກຫົວໜ້າປະໂລຫິດກັບສະມາຊິກສານຊັນເຮດຣິນທຸກຄົນໃຫ້ມາປະຊຸມກັນ ແລ້ວເອົາໂປໂລລົງມາແລະໃຫ້ຢືນຢູ່ກາງບ່ອນປະຊຸມ.+
ຂໍ
^ ໝາຍເຖິງແນວທາງຊີວິດແລະຄຳສອນຂອງຄລິດສະຕຽນ
^ ຫຼື “ໄດ້ຍິນສຽງແຕ່ບໍ່ເຂົ້າໃຈ”
^ ຫຼື “ທີ່ເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ”
