ຈົດເຊັນບັນຊີ 5:1-31
5 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊຕໍ່ໄປວ່າ:
2 “ໃຫ້ສັ່ງພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ຕ້ອງໃຫ້ທຸກຄົນທີ່ເປັນພະຍາດຂີ້ທູດ+ ທຸກຄົນທີ່ເປັນພະຍາດທີ່ເຮັດໃຫ້ມີນ້ຳເມືອກໄຫຼອອກມາຈາກອະໄວຍະວະເພດ+ ແລະທຸກຄົນທີ່ບໍ່ສະອາດຍ້ອນໄປຖືກຫຼືໄປບາຍສົບຄົນຕາຍ+ ອອກໄປນອກຄ້າຍພັກ.
3 ພວກເຈົ້າຕ້ອງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າອອກໄປຢູ່ນອກຄ້າຍພັກ ບໍ່ວ່າຈະເປັນຜູ້ຊາຍຫຼືຜູ້ຍິງກໍຕາມ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຢູ່ນອກຄ້າຍພັກເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຄົນອື່ນທີ່ຢູ່ໃນຄ້າຍນັ້ນບໍ່ສະອາດ*+ ເພາະເຮົາຢູ່ຫັ້ນ.”+
4 ແລ້ວພວກອິດສະຣາເອນກໍໃຫ້ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນອອກໄປຢູ່ນອກຄ້າຍພັກ. ເຂົາເຈົ້າເຮັດທຸກຢ່າງຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ບອກໂມເຊ.
5 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊຕື່ມອີກວ່າ:
6 “ໃຫ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ‘ຖ້າຜູ້ຊາຍຫຼືຜູ້ຍິງບໍ່ສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາໂດຍເຮັດຜິດຕໍ່ຄົນອື່ນ ຜູ້ນັ້ນຕ້ອງຮັບຜິດຊອບຕໍ່ສິ່ງທີ່ໂຕເອງເຮັດ.+
7 ລາວຕ້ອງສາລະພາບ+ຄວາມຜິດທີ່ໄດ້ເຮັດ. ລາວຕ້ອງຈ່າຍຄ່າຊົດໄຊ້ໃນລາຄາເຕັມໃຫ້ຜູ້ທີ່ເສຍຫາຍ ແລະເອົາ 1 ສ່ວນ 5 ຂອງມູນຄ່າສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນ+ມາຕື່ມໃຫ້ອີກ.
8 ແຕ່ຖ້າຜູ້ທີ່ເສຍຫາຍນັ້ນຕາຍ ແລະບໍ່ມີພີ່ນ້ອງໃກ້ຊິດມາເອົາຄ່າຊົດໄຊ້ແທນລາວ. ຄ່າຊົດໄຊ້ນັ້ນຈະເປັນຂອງພະເຢໂຫວາແລະປະໂລຫິດ. ນອກຈາກນັ້ນ ຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດຕ້ອງເອົາແກະໂຕຜູ້ໄປໃຫ້ປະໂລຫິດ ເພື່ອປະໂລຫິດຈະໄຖ່ຄວາມຜິດໃຫ້ລາວ.+
9 ສ່ວນແບ່ງຈາກສິ່ງບໍລິສຸດທັງໝົດທີ່ພວກອິດສະຣາເອນເອົາມາໃຫ້+ຈະເປັນຂອງປະໂລຫິດ.+
10 ປະໂລຫິດຈະຮັບເອົາສິ່ງບໍລິສຸດຂອງແຕ່ລະຄົນທີ່ເອົາມາໃຫ້ລາວ. ບໍ່ວ່າເຂົາເຈົ້າຈະເອົາຫຍັງມາໃຫ້ປະໂລຫິດ ສິ່ງນັ້ນກໍຈະເປັນຂອງປະໂລຫິດ.’”
11 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊຕື່ມອີກວ່າ:
12 “ໃຫ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ‘ຖ້າເມຍຂອງຜູ້ໃດບໍ່ສັດຊື່ຕໍ່ຜົວ
13 ແລະໄດ້ໄປນອນນຳຜູ້ຊາຍຄົນອື່ນ+ ແຕ່ຜົວຂອງລາວບໍ່ຮູ້ ແລະກໍບໍ່ມີຜູ້ໃດຮູ້ຄືກັນ. ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າລາວເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດໂດຍທີ່ບໍ່ມີພະຍານແລະບໍ່ມີຄົນຈັບໄດ້.
14 ຖ້າຜົວຫຶງແລະສົງໄສວ່າເມຍບໍ່ສັດຊື່ ບໍ່ວ່າເມຍຈະເຮັດຜິດແທ້ຫຼືບໍ່ ຜົວຕ້ອງເຮັດແນວນີ້.
15 ຜົວຕ້ອງພາເມຍໄປຫາປະໂລຫິດ ແລະຕ້ອງເອົາແປ້ງເຂົ້າບາເລ 1 ສ່ວນ 10 ເອຟາ*ໄປນຳ ເພື່ອຈະໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາ. ຫ້າມລາວເທນ້ຳມັນຫຼືເອົາເຄື່ອງຫອມໃສ່ແປ້ງນັ້ນ ເພາະເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າທີ່ລາວເອົາມາໃຫ້ຍ້ອນລາວຫຶງເມຍ. ເຄື່ອງບູຊານີ້ຈະຊ່ວຍໃຫ້ຮູ້ວ່າຜູ້ເປັນເມຍເຮັດຜິດແທ້ຫຼືບໍ່.
16 ປະໂລຫິດຈະພາຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນໄປຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ.+
17 ປະໂລຫິດຈະເອົານ້ຳສະອາດໃສ່ໃນໝໍ້ດິນ ແລ້ວລາວກໍຈະເອົາຂີ້ດິນຢູ່ພື້ນຂອງເຕັ້ນສັກສິດມາໃສ່ໃນນ້ຳນັ້ນ.
18 ປະໂລຫິດຈະໃຫ້ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາແລະລາວຈະແກ້ຜົມທີ່ມ້ວນຢູ່ຂອງຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນອອກ. ລາວຈະໃຫ້ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນຖືເຄື່ອງບູຊາທີ່ຈະຊ່ວຍໃຫ້ຮູ້ວ່າຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນຜິດແທ້ຫຼືບໍ່ ເຊິ່ງເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າທີ່ຜົວເອົາມາຍ້ອນຫຶງເມຍ+ ສ່ວນປະໂລຫິດກໍຈະຖືນ້ຳຂົມທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຖືກສາບແຊ່ງ.+
19 ແລ້ວປະໂລຫິດຈະໃຫ້ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນສາບານໂດຍບອກລາວວ່າ: “ຖ້າເຈົ້າບໍ່ໄດ້ນອກໃຈຜົວ+ໂດຍນອນນຳຜູ້ຊາຍຄົນອື່ນ ແລະຖ້າເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດ ເຈົ້າກໍຈະບໍ່ຖືກສາບແຊ່ງຍ້ອນນ້ຳຂົມນີ້.
20 ແຕ່ຖ້າເຈົ້ານອກໃຈຜົວໂດຍນອນນຳຜູ້ຊາຍຄົນອື່ນ+ ແລະຖ້າເຈົ້າເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດ ເຈົ້າກໍຈະຖືກສາບແຊ່ງ.”
21 ປະໂລຫິດຕ້ອງໃຫ້ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນສາບານວ່າ ລາວຈະຍອມຖືກສາບແຊ່ງຖ້າລາວເຮັດຜິດແທ້ໆ. ປະໂລຫິດຈະບອກລາວວ່າ: “ຂໍພະເຢໂຫວາເຮັດໃຫ້ເລື່ອງຂອງເຈົ້າເປັນບົດຮຽນຂອງການສາບານແລະການສາບແຊ່ງສຳລັບປະຊາຊົນ. ພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ຍອມໃຫ້ເຈົ້າມີລູກ*ແລະຈະເຮັດໃຫ້ທ້ອງຂອງເຈົ້າໃຄ່.
22 ເມື່ອກິນນ້ຳທີ່ເຮັດໃຫ້ຖືກສາບແຊ່ງແລ້ວ ນ້ຳນີ້ຈະລົງໄປໃນລຳໄສ້ເຮັດໃຫ້ທ້ອງຂອງເຈົ້າໃຄ່ແລະຈະເຮັດໃຫ້ເຈົ້າມີລູກບໍ່ໄດ້.” ແລ້ວຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນຕ້ອງເວົ້າວ່າ: “ອາແມນ! ອາແມນ!”*
23 ປະໂລຫິດຈະຂຽນຄຳສາບແຊ່ງໃສ່ໃນປຶ້ມ ແລ້ວເອົານ້ຳຂົມມາລ້າງໂຕໜັງສືອອກ.
24 ປະໂລຫິດຈະໃຫ້ຜູ້ຍິງກິນນ້ຳຂົມນັ້ນ. ເມື່ອກິນເຂົ້າໄປແລ້ວນ້ຳນັ້ນຈະເຮັດໃຫ້ລາວເຈັບທ້ອງ.
25 ຈາກນັ້ນ ປະໂລຫິດຈະເອົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ທີ່ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນຖືຢູ່ຊູໄປຊູມາຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ ແລ້ວເອົາໄປວາງໄວ້ຢູ່ແທ່ນບູຊາ.
26 ປະໂລຫິດຈະເອົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາເພື່ອລະນຶກເຖິງ*ມາ 1 ກຳມື ແລ້ວເອົາໄປເຜົາເທິງແທ່ນບູຊາ+ ແລະເອົານ້ຳຂົມໃຫ້ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນກິນ.
27 ເມື່ອກິນນ້ຳແລ້ວ ຖ້າລາວໄດ້ເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດແລະບໍ່ສັດຊື່ຕໍ່ຜົວແທ້ໆ ນ້ຳທີ່ກິນລົງໄປຈະເຮັດໃຫ້ລາວເຈັບທ້ອງ. ທ້ອງຂອງລາວຈະໃຄ່ແລະລາວຈະມີລູກບໍ່ໄດ້. ແລ້ວເລື່ອງຂອງລາວກໍຈະເປັນບົດຮຽນຂອງການສາບແຊ່ງສຳລັບປະຊາຊົນ.
28 ແຕ່ຖ້າລາວບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດ ລາວຈະບໍ່ຖືກລົງໂທດ. ລາວຈະຖືພາແລະມີລູກໄດ້ຕາມປົກກະຕິ.
29 ນີ້ແມ່ນກົດໝາຍທີ່ໃຊ້ໃນກໍລະນີທີ່ຜົວຫຶງເມຍ+ ເມື່ອເມຍຂອງຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງບໍ່ສັດຊື່ແລະເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດ
30 ຫຼືໃນກໍລະນີທີ່ຜົວຫຶງແລະສົງໄສວ່າເມຍບໍ່ສັດຊື່. ຜົວຕ້ອງພາເມຍໄປຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ. ປະໂລຫິດຈະຕ້ອງເຮັດກັບຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນຕາມກົດໝາຍທັງໝົດນີ້.
31 ຜົວຈະບໍ່ມີຄວາມຜິດຫຍັງ ແຕ່ຖ້າເມຍເຮັດຜິດແທ້ໆ ເມຍກໍຕ້ອງຖືກລົງໂທດ.’”
ຂໍ
^ ຫຼື “ຕິດເຊື້ອ”
^ 2,2 ລິດ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ເຮັດໃຫ້ກົກຂາເຈົ້າລີບ”
^ ຫຼື “ຂໍໃຫ້ເປັນແນວນັ້ນ ຂໍໃຫ້ເປັນແນວນັ້ນ”
^ ຫຼື “ເປັນສ່ວນທີ່ເຮັດໃຫ້ຈື່ເຄື່ອງບູຊານັ້ນ”
