ດານີເອນ 1:1-21
1 ໃນປີທີ 3 ທີ່ເຢໂຮຢາກີມ+ເປັນກະສັດປົກຄອງຢູດາ ເນບູກາດເນັດຊາກະສັດຂອງບາບີໂລນໄດ້ມາລ້ອມເມືອງເຢຣູຊາເລັມ.+
2 ພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຫ້ເນບູກາດເນັດຊາຕໍ່ສູ້ຊະນະເຢໂຮຢາກີມກະສັດຂອງຢູດາ.+ ເນບູກາດເນັດຊາໄດ້ເອົາເຄື່ອງໃຊ້ບາງຢ່າງໃນວິຫານຂອງພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ໄປບາບີໂລນ*+ ແລະເອົາໄປໄວ້ໃນຄັງຊັບສິນຢູ່ວິຫານຂອງພະເຈົ້າຂອງລາວ.+
3 ກະສັດໄດ້ສັ່ງອັດຊະເປນັດທີ່ເປັນຫົວໜ້າພວກຂ້າລາຊະການໃຫ້ພາຄົນອິດສະຣາເອນຈຳນວນໜຶ່ງມາຫາລາວ ໂດຍສະເພາະແມ່ນລູກຫຼານຂອງກະສັດແລະລູກຫຼານຂອງພວກເຈົ້ານາຍ.+
4 ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເປັນຄົນໜຸ່ມທີ່ມີຮູບຮ່າງໜ້າຕາດີ ບໍ່ມີບ່ອນຕິ ສະຫຼາດ ມີຄວາມຮູ້ຄວາມເຂົ້າໃຈ+ ແລະເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ໃນວັງຂອງກະສັດໄດ້. ອັດຊະເປນັດຕ້ອງສອນພາສາແລະວິຊາຕ່າງໆຂອງພວກການເດອາໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ.
5 ກະສັດຍັງໄດ້ສັ່ງໃຫ້ເອົາອາຫານແລະເຫຼົ້າແວງແບບດຽວກັບທີ່ລາວກິນ*ໃຫ້ຄົນໜຸ່ມເຫຼົ່ານີ້ກິນທຸກໆມື້. ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງໄດ້ຮັບການຝຶກ*ເປັນເວລາ 3 ປີ. ຫຼັງຈາກຄົບ 3 ປີແລ້ວ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເຂົ້າໄປເຮັດວຽກຢູ່ໃນວັງຂອງກະສັດ.
6 ຄົນໜຸ່ມເຫຼົ່ານີ້ບາງຄົນມາຈາກຕະກູນຢູດາ. ເຂົາເຈົ້າຊື່ດານີເອນ*+ ຮານານີຢາ* ມີຊາເອນ* ແລະອາຊາຣີຢາ.*+
7 ແຕ່ຫົວໜ້າພວກຂ້າລາຊະການໄດ້ຕັ້ງຊື່ໃໝ່*ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ. ລາວປ່ຽນຊື່ດານີເອນເປັນເບນເຕຊັດຊາເຣ+ ຮານານີຢາເປັນຊາດຣາກ ມີຊາເອນເປັນເມຊາກ ແລະອາຊາຣີຢາເປັນອາເບດເນໂກ.+
8 ແຕ່ດານີເອນຕັ້ງໃຈວ່າຈະບໍ່ກິນອາຫານແລະເຫຼົ້າແວງຂອງກະສັດ ເພາະສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ຖືວ່າບໍ່ສະອາດຕາມກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າ. ລາວຈຶ່ງຂໍກັບຫົວໜ້າພວກຂ້າລາຊະການວ່າຈະບໍ່ກິນຫຼືດື່ມສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ເພື່ອຈະບໍ່ເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດ.
9 ພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຫົວໜ້າພວກຂ້າລາຊະການອີ່ຕົນແລະພໍໃຈດານີເອນ.+
10 ແຕ່ຫົວໜ້າພວກຂ້າລາຊະການເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຢ້ານກະສັດຈະໃຈຮ້າຍ ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ກິນບໍ່ດື່ມຕາມທີ່ລາວສັ່ງ. ຖ້າກະສັດເຫັນພວກເຈົ້າຈ່ອຍກວ່າຄົນອື່ນເດ້ຈະເຮັດແນວໃດ? ພວກເຈົ້າຈະເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມຜິດໄດ໋.”
11 ດານີເອນຈຶ່ງເວົ້າກັບຜູ້ທີ່ຫົວໜ້າພວກຂ້າລາຊະການໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເບິ່ງແຍງດານີເອນ ຮານານີຢາ ມີຊາເອນ ແລະອາຊາຣີຢາວ່າ:
12 “ຂໍໃຫ້ເອົາແຕ່ຜັກ*ກັບນ້ຳມາໃຫ້ພວກເຮົາກິນຈັກ 10 ມື້ລອງເບິ່ງໄດ້ບໍ?
13 ຫຼັງຈາກນັ້ນ ໃຫ້ສົມທຽບພວກເຮົາກັບຊາຍໜຸ່ມຄົນອື່ນໆທີ່ກິນອາຫານຂອງກະສັດ. ເມື່ອເຫັນແລ້ວ ທ່ານຈຶ່ງຕັດສິນໃຈວ່າຈະເຮັດແນວໃດກັບພວກເຮົາຕໍ່.”
14 ຜູ້ເບິ່ງແຍງຍອມໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຮັດຕາມທີ່ຂໍເປັນເວລາ 10 ມື້.
15 ເມື່ອຮອດ 10 ມື້ແລ້ວ ລາວກໍເຫັນວ່າເຂົາເຈົ້າມີໜ້າຕາສົດຊື່ນແລະແຂງແຮງກວ່າຊາຍໜຸ່ມທຸກຄົນທີ່ກິນອາຫານຂອງກະສັດ.
16 ຜູ້ເບິ່ງແຍງຈຶ່ງເອົາຜັກມາໃຫ້ເຂົາເຈົ້າກິນຕໍ່ໄປ ແລະບໍ່ໄດ້ເອົາອາຫານກັບເຫຼົ້າແວງຂອງກະສັດມາໃຫ້ກິນ.
17 ພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ໄດ້ໃຫ້ 4 ຄົນນີ້ມີສະຕິປັນຍາແລະມີຄວາມຮູ້ກັບຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຂຽນໄວ້ໃນປຶ້ມທຸກຫົວ. ພະເຈົ້າຍັງໃຫ້ດານີເອນເຂົ້າໃຈນິມິດແລະຄວາມຝັນທຸກຢ່າງ.+
18 ເມື່ອຮອດເວລາທີ່ກະສັດເນບູກາດເນັດຊາກຳນົດໄວ້ ຫົວໜ້າພວກຂ້າລາຊະການໄດ້ພາຊາຍໜຸ່ມເຫຼົ່ານັ້ນເຂົ້າໄປຫາກະສັດ.+
19 ຕອນທີ່ກະສັດເວົ້ານຳເຂົາເຈົ້າ ລາວກໍເຫັນວ່າດານີເອນ ຮານານີຢາ ມີຊາເອນ ແລະອາຊາຣີຢາເກັ່ງກວ່າທຸກຄົນ.+ ຕັ້ງແຕ່ມື້ນັ້ນ 4 ຄົນນີ້ຈຶ່ງເລີ່ມຕົ້ນຮັບໃຊ້ກະສັດ.
20 ທຸກເທື່ອທີ່ກະສັດຖາມເລື່ອງໃດກໍຕາມທີ່ຕ້ອງໃຊ້ສະຕິປັນຍາແລະຄວາມເຂົ້າໃຈ ລາວກໍເຫັນວ່າ 4 ຄົນນີ້ເກັ່ງກວ່າພວກໝໍຄາຖາອາຄົມແລະພວກໝໍມໍ+ 10 ເທົ່າໃນທົ່ວເຂດທີ່ລາວປົກຄອງ.
21 ດານີເອນຢູ່ຫັ້ນຈົນຮອດປີທຳອິດ*ທີ່ກະສັດໄຊຣັດປົກຄອງ.+
ຂໍ
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ຊິນາ”
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ອາຫານດີໆແບບດຽວກັບທີ່ກະສັດກິນ”
^ ຫຼືອາດແປວ່າ “ລ້ຽງດູ”
^ ແປວ່າ “ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ”
^ ແປວ່າ “ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍ”
^ ອາດແປວ່າ “ໃຜຈະເປັນຄືກັບພະເຈົ້າ?”
^ ແປວ່າ “ພະເຈົ້າເປັນຜູ້ຕັດສິນຂອງຂ້ອຍ”
^ ໝາຍເຖິງຊື່ໃນພາສາຂອງຄົນບາບີໂລນ
^ ໃນພາສາເຮັບເຣີອາດໝາຍເຖິງອາຫານເຈ
^ ອາດໝາຍເຖິງປີທຳອິດທີ່ໄຊຣັດເປັນຜູ້ປົກຄອງບາບີໂລນ
