ດານີເອນ 10:1-21
10 ໃນປີທີ 3 ທີ່ໄຊຣັດ+ເປັນກະສັດປົກຄອງເປີເຊຍ ດານີເອນເຊິ່ງມີອີກຊື່ໜຶ່ງວ່າເບນເຕຊັດຊາເຣໄດ້ຮັບຂ່າວສານເລື່ອງໜຶ່ງຈາກພະເຈົ້າ.+ ເລື່ອງນີ້ກ່ຽວກັບການຕໍ່ສູ້ທີ່ຮຸນແຮງເຊິ່ງຈະເກີດຂຶ້ນແທ້. ດານີເອນເຂົ້າໃຈເລື່ອງທີ່ລາວໄດ້ເຫັນຍ້ອນມີການອະທິບາຍໃຫ້ລາວ.
2 ໃນໄລຍະນັ້ນ ຂ້ອຍດານີເອນທຸກໃຈຫຼາຍ+ເປັນເວລາ 3 ອາທິດ.
3 ຂ້ອຍບໍ່ກິນອາຫານດີໆ ບໍ່ກິນຊີ້ນ ບໍ່ກິນເຫຼົ້າແວງ ແລະບໍ່ເອົານ້ຳມັນທາໂຕເປັນເວລາ 3 ອາທິດ.
4 ໃນວັນທີ 24 ຂອງເດືອນທີ 1 ຕອນທີ່ຂ້ອຍຢູ່ແຄມແມ່ນ້ຳໃຫຍ່ເຊິ່ງແມ່ນແມ່ນ້ຳຕິກຣິດ.*+
5 ຂ້ອຍເຫັນຜູ້ໜຶ່ງນຸ່ງເຄື່ອງທີ່ເປັນຜ້າລີນິນ+ ແລະສາຍຄາດແອວຂອງລາວເປັນຄຳຈາກອຸຟາດ.
6 ຕົນໂຕຂອງລາວມີແສງອອກມາຄືກັບແກ້ວຄຣິດໂຊໄລທ໌+ ໜ້າຂອງລາວເຫຼື້ອມຄືກັບຟ້າແມບ ຕາຂອງລາວເປັນຄືກັບແປວໄຟ ແລະແຂນຂາຂອງລາວເຫຼື້ອມຄືກັບທອງແດງທີ່ຂັດແລ້ວ.+ ເມື່ອລາວເວົ້າສຽງຂອງລາວເປັນຄືກັບສຽງຂອງຫຼາຍໆຄົນທີ່ເວົ້ານຳກັນ.
7 ຂ້ອຍດານີເອນເຫັນນິມິດນີ້ ແຕ່ຄົນທີ່ຢູ່ນຳຂ້ອຍພັດບໍ່ເຫັນ.+ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກຢ້ານຫຼາຍຈຶ່ງແລ່ນໄປລີ້.
8 ຈາກນັ້ນ ຂ້ອຍຖືກປະໃຫ້ຢູ່ຄົນດຽວ. ຕອນທີ່ເຫັນນິມິດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ນີ້ ຂ້ອຍກໍໝົດເຫື່ອໝົດແຮງແລະໜ້າຈືດ.+
9 ແລ້ວຜູ້ນັ້ນກໍເລີ່ມເວົ້າກັບຂ້ອຍ ແຕ່ຕອນທີ່ກຳລັງຟັງລາວເວົ້າ ຂ້ອຍກໍລົ້ມລົງແລ້ວຫຼັບໄປທັງໆທີ່ໝູບໜ້າຢູ່ພື້ນ.+
10 ແຕ່ລາວເອົາມືມາຈັບຂ້ອຍ+ແລະປຸກຂ້ອຍໃຫ້ຕື່ນ. ລາວຊ່ວຍໂຈມຂ້ອຍໃຫ້ເອົາຫົວເຂົ່າກັບມືຄ້ຳພື້ນໄວ້.
11 ລາວເວົ້າກັບຂ້ອຍວ່າ:
“ດານີເອນເອີ້ຍ ເຈົ້າເປັນຄົນທີ່ມີຄ່າຫຼາຍ*ສຳລັບພະເຈົ້າ+ ໃຫ້ເຈົ້າຕັ້ງໃຈຟັງເລື່ອງທີ່ຂ້ອຍກຳລັງຈະເວົ້າ. ຕອນນີ້ ໃຫ້ເຈົ້າລຸກຂຶ້ນ. ພະເຈົ້າໄດ້ສົ່ງຂ້ອຍໃຫ້ມາຫາເຈົ້າ.”
ເມື່ອລາວເວົ້າແບບນີ້ ຂ້ອຍກໍຢືນຂຶ້ນແລະໂຕສັ່ນ.
12 ລາວບອກຂ້ອຍວ່າ: “ດານີເອນເອີ້ຍ ບໍ່ຕ້ອງຢ້ານ.+ ພະເຈົ້າໄດ້ຍິນຄຳອະທິດຖານຂອງເຈົ້າຕັ້ງແຕ່ມື້ທຳອິດທີ່ເຈົ້າຖ່ອມໂຕອະທິດຖານເພື່ອຈະເຂົ້າໃຈຄວາມໝາຍຂອງເລື່ອງທັງໝົດນີ້. ຍ້ອນແນວນີ້ ພະເຈົ້າຈຶ່ງສົ່ງຂ້ອຍມາຫາເຈົ້າ.+
13 ແຕ່ຫົວໜ້າ+ຂອງອານາຈັກເປີເຊຍມາຢືນຂວາງທາງຂ້ອຍໄວ້ 21 ມື້ ແລ້ວມີກາເອນ*+ທີ່ເປັນຫົວໜ້າຂອງພວກເຈົ້ານາຍໄດ້ມາຊ່ວຍຂ້ອຍ. ຕອນນັ້ນ ຂ້ອຍຢູ່ຫັ້ນກັບພວກກະສັດຂອງເປີເຊຍ.
14 ຂ້ອຍມາກໍເພື່ອຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນກັບຄົນຊາດດຽວກັນກັບເຈົ້າໃນສະໄໝສຸດທ້າຍ.+ ນິມິດນີ້ຍັງອີກດົນຈຶ່ງຈະເກີດຂຶ້ນ.+
15 ຫຼັງຈາກໄດ້ຟັງສິ່ງທີ່ລາວເວົ້າ ຂ້ອຍກໍກົ້ມໜ້າລົງພື້ນແລະເວົ້າຫຍັງບໍ່ອອກ.
16 ຈາກນັ້ນກໍມີຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຄືກັບຄົນຫຍັບເຂົ້າມາໃກ້ຂ້ອຍແລະບາຍສົບຂ້ອຍ+ ຂ້ອຍຈຶ່ງເວົ້າໄດ້. ຂ້ອຍເວົ້າກັບຜູ້ທີ່ຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າຂ້ອຍວ່າ: “ທ່ານເອີ້ຍ ນິມິດນັ້ນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຢ້ານຫຼາຍຈົນໝົດເຫື່ອໝົດແຮງ.+
17 ຂ້ອຍທີ່ເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງທ່ານເວົ້າກັບທ່ານບໍ່ໄດ້+ ຍ້ອນວ່າຕອນນີ້ຂ້ອຍໝົດແຮງແລ້ວ ແມ່ນແຕ່ຊິຫາຍໃຈກໍຍັງບໍ່ມີແຮງ.”+
18 ແລ້ວຜູ້ທີ່ຄືກັບຄົນໄດ້ບາຍຂ້ອຍອີກເທື່ອໜຶ່ງ ແລະຂ້ອຍກໍມີແຮງຂຶ້ນ.+
19 ລາວເວົ້າກັບຂ້ອຍວ່າ: “ບໍ່ຕ້ອງຢ້ານ+ ເຈົ້າເປັນຄົນທີ່ມີຄ່າຫຼາຍສຳລັບພະເຈົ້າ.+ ບໍ່ຕ້ອງອຸກໃຈ+ ໃຫ້ເຈົ້າເຂັ້ມແຂງແລະກ້າຫານ.” ເມື່ອລາວເວົ້າກັບຂ້ອຍ ຂ້ອຍກໍມີແຮງແລະເວົ້າວ່າ: “ທ່ານເອີ້ຍ ເວົ້າໂລດ ເພາະທ່ານເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີແຮງແລ້ວ.”
20 ລາວເວົ້າວ່າ: “ຕອນນີ້ ຂ້ອຍຈະກັບໄປຕໍ່ສູ້ກັບເຈົ້ານາຍຂອງເປີເຊຍ.+ ເມື່ອຂ້ອຍກັບໄປ ເຈົ້ານາຍຂອງກຣີກກໍຈະມາຕໍ່ສູ້ກັບຂ້ອຍຄືກັນ. ແຕ່ເຈົ້າຮູ້ບໍ່ວ່າເປັນຫຍັງຂ້ອຍມາຫາເຈົ້າ?
21 ຂ້ອຍມາກໍເພື່ອບອກເຈົ້າກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຂຽນໄວ້ໃນປຶ້ມທີ່ເປັນຄວາມຈິງ. ບໍ່ມີໃຜຊ່ວຍຂ້ອຍໄດ້ໃນເລື່ອງຕ່າງໆ ນອກຈາກມີກາເອນ+ທີ່ເປັນເຈົ້ານາຍຂອງເຈົ້າ.”+
ຂໍ
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ຮິດເດເຄນ”
^ ຫຼື “ເປັນຕານັບຖືຫຼາຍ”
^ ແປວ່າ “ໃຜຈະຄືກັບພະເຈົ້າ?”
