ດານີເອນ 3:1-30
-
ຮູບປັ້ນຄຳຂອງເນບູກາດເນັດຊາ (1-7)
-
ຄຳສັ່ງໃຫ້ໝູບໜ້າລົງກາບຮູບປັ້ນ (4-6)
-
-
ມີຄົນມາຟ້ອງວ່າຄົນເຮັບເຣີ 3 ຄົນບໍ່ເຮັດຕາມຄຳສັ່ງ (8-18)
-
‘ພວກເຮົາຈະບໍ່ນະມັດສະການພະເຈົ້າຂອງທ່ານ’ (18)
-
-
ຖືກຖິ້ມລົງເຕົາໄຟທີ່ຮ້ອນໆ (19-23)
-
ຖືກຊ່ວຍໃຫ້ລອດຈາກໄຟຢ່າງອັດສະຈັນ (24-27)
-
ກະສັດຍົກຍ້ອງພະເຈົ້າຂອງຄົນເຮັບເຣີ (28-30)
3 ກະສັດເນບູກາດເນັດຊາໄດ້ເຮັດຮູບປັ້ນຄຳ ສູງ 60 ສອກ* ແລະກວ້າງ 6 ສອກ.* ລາວເອົາຮູບປັ້ນນີ້ໄວ້ຢູ່ທົ່ງພຽງດູຣາໃນແຂວງບາບີໂລນ.
2 ຈາກນັ້ນ ກະສັດເນບູກາດເນັດຊາໄດ້ສັ່ງເຈົ້າແຂວງ ເຈົ້າເມືອງ ຜູ້ປົກຄອງ ທີ່ປຶກສາ ນາຍຄັງ ຜູ້ຕັດສິນ ໄອຍະການ ແລະພວກຂ້າລາຊະການຂອງແຂວງຕ່າງໆໃຫ້ມາລວມກັນໃນການສະຫຼອງຮູບປັ້ນທີ່ລາວໄດ້ເຮັດຂຶ້ນມາ.
3 ດັ່ງນັ້ນ ເຈົ້າແຂວງ ເຈົ້າເມືອງ ຜູ້ປົກຄອງ ທີ່ປຶກສາ ນາຍຄັງ ຜູ້ຕັດສິນ ໄອຍະການ ແລະພວກຂ້າລາຊະການຂອງແຂວງຕ່າງໆຈຶ່ງມາລວມກັນໃນການສະຫຼອງຮູບປັ້ນທີ່ກະສັດເນບູກາດເນັດຊາເຮັດ. ເຂົາເຈົ້າຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າຮູບປັ້ນທີ່ກະສັດເນບູກາດເນັດຊາເຮັດຂຶ້ນມາ.
4 ຕົວແທນຂອງກະສັດປະກາດດັງໆວ່າ: “ກະສັດສັ່ງຄົນທຸກຊາດແລະທຸກພາສາວ່າ
5 ເມື່ອພວກເຈົ້າໄດ້ຍິນສຽງແກເຂົາສັດ ສຽງຂຸ່ຍ ສຽງພິນ ສຽງພິນນ້ອຍ ສຽງເຄື່ອງດົນຕີທີ່ມີສາຍ ສຽງປີ່ ແລະສຽງເຄື່ອງດົນຕີຊະນິດອື່ນໆ ໃຫ້ພວກເຈົ້າໝູບໜ້າລົງກາບຮູບປັ້ນຄຳທີ່ກະສັດເນບູກາດເນັດຊາໄດ້ເຮັດຂຶ້ນມາ.
6 ຖ້າຜູ້ໃດບໍ່ໝູບໜ້າລົງກາບຮູບປັ້ນນັ້ນ ລາວຈະຖືກໂຍນເຂົ້າໄປໃນເຕົາໄຟທີ່ຮ້ອນໆທັນທີ.”+
7 ເມື່ອຄົນຈາກທຸກຊາດແລະທຸກພາສາໄດ້ຍິນສຽງແກເຂົາສັດ ສຽງຂຸ່ຍ ສຽງພິນ ສຽງພິນນ້ອຍ ສຽງເຄື່ອງດົນຕີທີ່ມີສາຍ ແລະສຽງເຄື່ອງດົນຕີຊະນິດອື່ນໆ ເຂົາເຈົ້າກໍໝູບໜ້າລົງກາບຮູບປັ້ນຄຳທີ່ກະສັດເນບູກາດເນັດຊາໄດ້ເຮັດຂຶ້ນມາ.
8 ໃນຕອນນັ້ນ ພວກການເດອາບາງຄົນໄດ້ມາຟ້ອງກະສັດເລື່ອງຂອງຄົນຢິວ.
9 ເຂົາເຈົ້າເວົ້າກັບກະສັດເນບູກາດເນັດຊາວ່າ: “ກະສັດເອີ້ຍ ຂໍໃຫ້ທ່ານມີອາຍຸຍືນຍາວ.
10 ທ່ານໄດ້ສັ່ງວ່າ ເມື່ອໄດ້ຍິນສຽງແກເຂົາສັດ ສຽງຂຸ່ຍ ສຽງພິນ ສຽງພິນນ້ອຍ ສຽງເຄື່ອງດົນຕີທີ່ມີສາຍ ສຽງປີ່ ແລະສຽງເຄື່ອງດົນຕີຊະນິດອື່ນໆ ທຸກຄົນຕ້ອງໝູບໜ້າລົງກາບຮູບປັ້ນຄຳ
11 ແລະຖ້າຜູ້ໃດບໍ່ໝູບໜ້າລົງກາບຮູບປັ້ນຄຳນັ້ນ ລາວຈະຖືກໂຍນເຂົ້າໄປໃນເຕົາໄຟທີ່ຮ້ອນໆ.+
12 ແຕ່ມີພວກຢິວບາງຄົນບໍ່ໄດ້ເຮັດຕາມທີ່ທ່ານສັ່ງ. ພວກນີ້ແມ່ນຊາດຣາກ ເມຊາກ ແລະອາເບດເນໂກທີ່ທ່ານແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເບິ່ງແຍງວຽກຂອງແຂວງບາບີໂລນ.+ ເຂົາເຈົ້າບໍ່ນະມັດສະການພະເຈົ້າຂອງທ່ານ ແລະບໍ່ຍອມກົ້ມກາບຮູບປັ້ນຄຳທີ່ທ່ານເຮັດຂຶ້ນມາ.”
13 ກະສັດເນບູກາດເນັດຊາໃຈຮ້າຍຫຼາຍ. ລາວສັ່ງໃຫ້ໄປພາຊາດຣາກ ເມຊາກ ແລະອາເບດເນໂກມາຫາລາວ. ແລ້ວ 3 ຄົນນີ້ກໍຖືກພາມາຫາກະສັດ.
14 ເນບູກາດເນັດຊາຖາມເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ຊາດຣາກ ເມຊາກ ອາເບດເນໂກ ມັນແມ່ນແທ້ບໍທີ່ພວກເຈົ້າບໍ່ນະມັດສະການພະເຈົ້າຂອງຂ້ອຍ+ ແລະບໍ່ຍອມກົ້ມກາບຮູບປັ້ນຄຳທີ່ຂ້ອຍເຮັດຂຶ້ນມາ?
15 ຕອນນີ້ ຖ້າພວກເຈົ້າໄດ້ຍິນສຽງແກເຂົາສັດ ສຽງຂຸ່ຍ ສຽງພິນ ສຽງພິນນ້ອຍ ສຽງເຄື່ອງດົນຕີທີ່ມີສາຍ ສຽງປີ່ ແລະສຽງເຄື່ອງດົນຕີຊະນິດອື່ນໆແລ້ວໝູບລົງກາບຮູບປັ້ນຄຳທີ່ຂ້ອຍເຮັດຂຶ້ນມາ ຂ້ອຍຈະບໍ່ເຮັດຫຍັງໃຫ້ພວກເຈົ້າ. ແຕ່ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ຍອມເຮັດແນວນັ້ນ ພວກເຈົ້າກໍຈະຖືກໂຍນເຂົ້າໄປໃນເຕົາໄຟທີ່ຮ້ອນໆທັນທີ. ລອງເບິ່ງດຸຊິມີພະເຈົ້າອົງໃດບໍທີ່ຊ່ວຍພວກເຈົ້າໃຫ້ລອດຈາກມືຂ້ອຍໄດ້?”+
16 ຊາດຣາກ ເມຊາກ ແລະອາເບດເນໂກເວົ້າວ່າ: “ກະສັດເນບູກາດເນັດຊາເອີ້ຍ ຈັ່ງໃດພວກເຮົາກໍຈະບໍ່ປ່ຽນໃຈ.
17 ຖ້າພວກເຮົາຖືກໂຍນເຂົ້າໄປໃນເຕົາໄຟແທ້ໆ ພະເຈົ້າທີ່ພວກເຮົານະມັດສະການກໍຈະຊ່ວຍພວກເຮົາໃຫ້ລອດຈາກເຕົາໄຟທີ່ຮ້ອນໆນັ້ນ ແລະຈະຊ່ວຍພວກເຮົາໃຫ້ລອດຈາກມືທ່ານ.+
18 ແຕ່ເຖິງເພິ່ນຈະບໍ່ຊ່ວຍ ຂໍໃຫ້ກະສັດຮູ້ວ່າພວກເຮົາກໍຈະບໍ່ນະມັດສະການພະເຈົ້າຂອງທ່ານ ແລະຈະບໍ່ຍອມກົ້ມກາບຮູບປັ້ນຄຳທີ່ທ່ານເຮັດຂຶ້ນມາ.”+
19 ກະສັດເນບູກາດເນັດຊາໃຈຮ້າຍຫຼາຍໃຫ້ຊາດຣາກ ເມຊາກ ແລະອາເບດເນໂກຈົນສີໜ້າລາວປ່ຽນ.* ລາວຈຶ່ງສັ່ງໃຫ້ເພີ່ມຄວາມຮ້ອນໃນເຕົາໄຟຂຶ້ນເປັນ 7 ເທົ່າ.
20 ລາວສັ່ງທະຫານທີ່ແຂງແຮງໃນກອງທັບຂອງລາວໃຫ້ມັດຊາດຣາກ ເມຊາກ ແລະອາເບດເນໂກແລ້ວໂຍນເຂົາເຈົ້າເຂົ້າໄປໃນເຕົາໄຟທີ່ຮ້ອນໆນັ້ນ.
21 ສາມຄົນນີ້ຈຶ່ງຖືກມັດຕອນທີ່ຍັງໃສ່ຜ້າພາດບ່າ ໝວກ ແລະເຄື່ອງແຕ່ງກາຍຢູ່ ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍຖືກໂຍນເຂົ້າໄປໃນເຕົາໄຟທີ່ຮ້ອນໆ.
22 ຍ້ອນກະສັດບໍ່ອີ່ຕົນ 3 ຄົນນີ້ແລະສັ່ງໃຫ້ເພີ່ມຄວາມຮ້ອນໃນເຕົາໄຟ ພວກທະຫານທີ່ຈັບຊາດຣາກ ເມຊາກ ແລະອາເບດເນໂກໂຍນເຂົ້າໄປໃນເຕົາໄຟຈຶ່ງຖືກຄວາມຮ້ອນຂອງແປວໄຟໄໝ້ຈົນຕາຍ.
23 ສ່ວນຊາດຣາກ ເມຊາກ ແລະອາເບດເນໂກທີ່ຖືກມັດຢູ່ກໍຕົກລົງໄປໃນເຕົາໄຟທີ່ຮ້ອນໆນັ້ນ.
24 ຫຼັງຈາກນັ້ນ ກະສັດເນບູກາດເນັດຊາກໍຢ້ານຫຼາຍ ລາວຈຶ່ງຟ້າວລຸກຂຶ້ນແລະເວົ້າກັບພວກຂ້າລາຊະການວ່າ: “ເຮົາມັດ 3 ຄົນນັ້ນແລະໂຍນເຂົ້າໄປໃນເຕົາໄຟຕົ໋ວ?” ເຂົາເຈົ້າຕອບວ່າ: “ແມ່ນແລ້ວກະສັດ.”
25 ກະສັດເວົ້າວ່າ: “ແຕ່ຂ້ອຍເຫັນມີ 4 ຄົນຍ່າງຢູ່ໃນໄຟ. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຖືກມັດແລະບໍ່ເປັນຫຍັງເລີຍ. ແລ້ວຜູ້ທີ 4 ເບິ່ງຄືກັບເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າ.”
26 ເນບູກາດເນັດຊາເຂົ້າໄປໃກ້ປະຕູເຕົາໄຟທີ່ຮ້ອນໆນັ້ນແລະເວົ້າວ່າ: “ຊາດຣາກ ເມຊາກ ແລະອາເບດເນໂກ ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຈົ້າສູງສຸດ+ ໃຫ້ພວກເຈົ້າອອກມາແມ້.” ແລ້ວ 3 ຄົນນີ້ກໍອອກມາຈາກເຕົາໄຟ.
27 ເຈົ້າແຂວງ ເຈົ້າເມືອງ ແລະພວກຂ້າລາຊະການຂອງກະສັດທີ່ລວມກັນຢູ່ຫັ້ນ+ກໍເຫັນວ່າໄຟບໍ່ໄດ້ໄໝ້ 3 ຄົນນັ້ນ+ ແມ່ນແຕ່ຜົມເສັ້ນໜຶ່ງກໍບໍ່ໄໝ້. ຜ້າພາດບ່າກໍຍັງຢູ່ຄືເກົ່າ ແລະກິ່ນຄວັນໄຟກໍບໍ່ໄດ້ຕິດໂຕເຂົາເຈົ້າເລີຍ.
28 ກະສັດເນບູກາດເນັດຊາຈຶ່ງປະກາດວ່າ: “ໃຫ້ສັນລະເສີນພະເຈົ້າຂອງຊາດຣາກ ເມຊາກ ແລະອາເບດເນໂກ.+ ເພິ່ນໄດ້ສົ່ງທູດສະຫວັນມາຊ່ວຍຊີວິດຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນ. ເຂົາເຈົ້າເຊື່ອໝັ້ນໃນພະເຈົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າແລະບໍ່ຍອມເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງກະສັດ. ເຂົາເຈົ້າຍອມຕາຍ ແທນທີ່ຈະນະມັດສະການພະເຈົ້າອື່ນທີ່ບໍ່ແມ່ນພະເຈົ້າຂອງໂຕເອງ.+
29 ດັ່ງນັ້ນ ຂ້ອຍຂໍສັ່ງວ່າ ຖ້າຄົນໃນຊາດໃດຫຼືໃນພາສາໃດເວົ້າໃຫ້ພະເຈົ້າຂອງຊາດຣາກ ເມຊາກ ແລະອາເບດເນໂກ ລາວຈະຖືກຕັດເປັນຕ່ອນ ແລະເຮືອນຂອງລາວຈະກາຍເປັນຫ້ອງນ້ຳສາທາລະນະ* ຍ້ອນບໍ່ມີພະເຈົ້າອົງໃດສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ຄືກັບພະເຈົ້າອົງນີ້.”+
30 ຈາກນັ້ນ ກະສັດໄດ້ເລື່ອນຕຳແໜ່ງໃຫ້ຊາດຣາກ ເມຊາກ ແລະອາເບດເນໂກ. ລາວໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີອຳນາດຫຼາຍຂຶ້ນໃນແຂວງບາບີໂລນ.+
ຂໍ
^ 26,7 ແມັດ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.
^ 2,67 ແມັດ
^ ຫຼື “ຄວາມຮູ້ສຶກດີໆທີ່ມີຕໍ່ເຂົາເຈົ້າກໍໝົດໄປ”
^ ຫຼືອາດແປວ່າ “ບ່ອນຖິ້ມຂີ້ເຫຍື້ອ; ກອງຂີ້ສັດ”
