ປະຖົມມະການ 37:1-36
37 ຢາໂຄບຢູ່ໃນແຜ່ນດິນການາອານບ່ອນທີ່ພໍ່ຂອງລາວເຄີຍຢູ່ຄືຄົນຕ່າງຊາດ.+
2 ນີ້ແມ່ນປະຫວັດຂອງຢາໂຄບ.
ຕອນທີ່ໂຢເຊັບ+ອາຍຸ 17 ປີ ລາວອອກໄປລ້ຽງແກະ+ກັບພວກອ້າຍທີ່ເປັນລູກຂອງບິນຮາ+ ແລະເປັນລູກຂອງຊີລະປາ.+ ສອງຄົນນີ້ກໍເປັນເມຍພໍ່ຂອງໂຢເຊັບຄືກັນ. ແລ້ວໂຢເຊັບກໍມາບອກພໍ່ເລື່ອງທີ່ອ້າຍເຮັດແນວບໍ່ດີ.
3 ອິດສະຣາເອນຮັກໂຢເຊັບຫຼາຍກວ່າລູກຊາຍຄົນອື່ນໆ+ ຍ້ອນລາວໄດ້ລູກຊາຍຄົນນີ້ຕອນທີ່ລາວເຖົ້າແລ້ວ ແລະລາວໄດ້ເຮັດເສື້ອຄຸມທີ່ງາມເປັນພິເສດໃຫ້ໂຢເຊັບ.
4 ພວກອ້າຍເຫັນວ່າພໍ່ຮັກໂຢເຊັບຫຼາຍກວ່າລູກທຸກຄົນ ເຂົາເຈົ້າກໍເລີຍພາກັນຊັງໂຢເຊັບແລະບໍ່ເວົ້າດີໆນຳລາວ.
5 ຕໍ່ມາໂຢເຊັບກໍຝັນ ແລ້ວລາວໄດ້ເລົ່າຄວາມຝັນໃຫ້ພວກອ້າຍຟັງ+ ແລະພວກອ້າຍແຮ່ງຊັງລາວຕື່ມອີກ.
6 ໂຢເຊັບບອກວ່າ: “ນ້ອງຢາກເລົ່າຄວາມຝັນໃຫ້ພວກອ້າຍຟັງ.
7 ນ້ອງຝັນວ່າ ຕອນທີ່ພວກເຮົາມັດເຂົ້າຢູ່ທົ່ງນາ ຟ່ອນເຂົ້າຂອງນ້ອງກໍຕັ້ງຂຶ້ນ ແລ້ວຟ່ອນເຂົ້າຂອງພວກອ້າຍກໍມາລ້ອມຟ່ອນເຂົ້າຂອງນ້ອງແລະກົ້ມລົງໃຫ້ຟ່ອນເຂົ້າຂອງນ້ອງ.”+
8 ພວກອ້າຍເລີຍເວົ້າກັບໂຢເຊັບວ່າ: “ເຈົ້າໝາຍຄວາມວ່າເຈົ້າຊິເປັນກະສັດປົກຄອງພວກເຮົາຊັ້ນເບາະ?”+ ຄວາມຝັນນີ້ແລະສິ່ງທີ່ໂຢເຊັບເວົ້າເຮັດໃຫ້ພວກອ້າຍແຮ່ງຊັງລາວຕື່ມອີກ.
9 ຈາກນັ້ນ ໂຢເຊັບກໍຝັນອີກເທື່ອໜຶ່ງ ແລ້ວເລົ່າໃຫ້ພວກອ້າຍຟັງ. ລາວບອກວ່າ: “ນ້ອງຝັນອີກແລ້ວ. ເທື່ອນີ້ນ້ອງເຫັນຕາເວັນ ເດືອນ ແລະດາວ 11 ໜ່ວຍກົ້ມລົງໃຫ້ນ້ອງ.”+
10 ລາວໄປເລົ່າໃຫ້ພໍ່ກັບພວກອ້າຍຟັງ ແລ້ວພໍ່ກໍຮ້າຍລາວວ່າ: “ຄວາມຝັນຂອງລູກມັນໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ? ລູກໝາຍຄວາມວ່າພໍ່ກັບແມ່ ແລະພວກອ້າຍຂອງລູກຈະມາກົ້ມລົງສະແດງຄວາມນັບຖືລູກຊັ້ນເບາະ?”
11 ພວກອ້າຍແຮ່ງອິດສາໂຢເຊັບຫຼາຍກວ່າເກົ່າ+ ແຕ່ພໍ່ຂອງລາວຈື່ເລື່ອງນີ້ໄວ້.
12 ມີມື້ໜຶ່ງພວກອ້າຍໄປລ້ຽງຝູງສັດຂອງພໍ່ຢູ່ໃກ້ເມືອງເຊເຄັມ.+
13 ແລ້ວອິດສະຣາເອນກໍເວົ້າກັບໂຢເຊັບວ່າ: “ພວກອ້າຍໄປລ້ຽງຝູງສັດຢູ່ໃກ້ເມືອງເຊເຄັມແມ່ນບໍ? ໃຫ້ລູກໄປເບິ່ງເຂົາເຈົ້າເດີ້.” ໂຢເຊັບຕອບວ່າ: “ໂດຍ ພໍ່.”
14 ອິດສະຣາເອນບອກໂຢເຊັບວ່າ: “ໃຫ້ໄປເບິ່ງດຸວ່າພວກອ້າຍສະບາຍດີບໍ ຝູງສັດເປັນແນວໃດ ແລ້ວກັບມາບອກພໍ່ເດີ້.” ໂຢເຊັບຈຶ່ງເລີ່ມເດີນທາງຈາກຮ່ອມພູເຮັບໂຣນ+ໄປທາງເມືອງເຊເຄັມ.
15 ຕອນທີ່ໂຢເຊັບຍ່າງຢູ່ທົ່ງຫຍ້າ ມີຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງຖາມລາວວ່າ: “ເຈົ້າກຳລັງຊອກຫາຫຍັງ?”
16 ລາວຕອບວ່າ: “ຂ້ອຍກຳລັງຊອກຫາພວກອ້າຍ. ເຂົາເຈົ້າຄືຊິລ້ຽງຝູງສັດຢູ່ແຖວນີ້ແຫຼະ. ເຈົ້າເຫັນເຂົາເຈົ້າບໍ?”
17 ຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນຕອບວ່າ: “ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຢູ່ນີ້ແລ້ວ ຂ້ອຍໄດ້ຍິນເຂົາເຈົ້າລົມກັນວ່າຊິໄປໂດທານ.” ແລ້ວໂຢເຊັບກໍເດີນທາງຕໍ່ ແລ້ວໄປເຫັນພວກອ້າຍຢູ່ໂດທານ.
18 ພວກອ້າຍແນມເຫັນໂຢເຊັບຕັ້ງແຕ່ໄກ ແລະກ່ອນທີ່ໂຢເຊັບຈະມາຮອດ ເຂົາເຈົ້າກໍວາງແຜນຂ້າລາວ.
19 ເຂົາເຈົ້າລົມກັນວ່າ: “ເບິ່ງແມ້! ນັກຝັນໃຫຍ່ມັນມາແລ້ວ.+
20 ໄປ໋ ໃຫ້ພວກເຮົາຂ້າມັນແລ້ວເອົາໄປຖິ້ມລົງຂຸມເລິກ ແລະບອກຄົນອື່ນວ່າມັນຖືກສັດປ່າກິນ. ລອງເບິ່ງດຸວ່າຝັນຂອງມັນຊິເປັນຈິງບໍ່?”
21 ເມື່ອຣູເບັນ+ໄດ້ຍິນແນວນັ້ນ ລາວກໍຢາກຊ່ວຍໂຢເຊັບ. ລາວກໍເລີຍບອກຄົນອື່ນວ່າ: “ເອີ້ ບໍ່ຕ້ອງຂ້າມັນດອກ.”+
22 ຣູເບັນເວົ້າຕື່ມອີກວ່າ: “ມີແຕ່ໂຍນມັນລົງຂຸມນີ້ລະກະແລ້ວ. ບໍ່ຕ້ອງຕີບໍ່ຕ້ອງຂ້າມັນດອກ.”+ ລາວເວົ້າແນວນີ້ກໍເພື່ອຈະຊອກວິທີຊ່ວຍໂຢເຊັບໃຫ້ກັບຄືນໄປຫາພໍ່.
23 ເມື່ອໂຢເຊັບມາຮອດ ພວກອ້າຍພາກັນແກ້ເສື້ອຄຸມໂຕງາມພິເສດທີ່ລາວນຸ່ງອອກ.+
24 ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍຈັບລາວໂຍນລົງຂຸມເລິກ. ຂຸມນັ້ນບໍ່ມີນ້ຳ.
25 ຕອນພວກອ້າຍກຳລັງກິນເຂົ້າຢູ່ນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍຫຼຽວເຫັນຂະບວນຂອງພວກອິດຊະມາເອນ+ທີ່ກຳລັງມາແຕ່ກິລຽດ. ເຂົາເຈົ້າໃຊ້ອູດຂົນຢາງຂອງຕົ້ນຢາງ ນ້ຳມັນຫອມທີ່ສະກັດຈາກພືດ ແລະເປືອກໄມ້ທີ່ມີຢາງ.+ ເຂົາເຈົ້າກຳລັງໄປເອຢິບ.
26 ຢູດາເວົ້າກັບພວກອ້າຍນ້ອງວ່າ: “ຄັນພວກເຮົາຂ້ານ້ອງແລະຍັງຕ້ອງປົກປິດອີກ ມັນກໍບໍ່ມີປະໂຫຍດຫຍັງ.+
27 ຂາຍມັນ+ໃຫ້ພວກອິດຊະມາເອນເລີຍ. ພວກເຮົາບໍ່ຕ້ອງທຳຮ້າຍມັນເອງດອກ ຍ້ອນມັນກໍເປັນນ້ອງຂອງພວກເຮົາຄືກັນ.” ພວກອ້າຍນ້ອງກໍເຫັນດີນຳ.
28 ເມື່ອພວກພໍ່ຄ້າອິດຊະມາເອນ*+ຜ່ານມາ ພວກອ້າຍກໍດຶງໂຢເຊັບຂຶ້ນມາຈາກຂຸມເລິກ ແລ້ວຂາຍໃຫ້ພວກພໍ່ຄ້າເປັນເງິນໜັກ 20 ເຊເກນ*+ ແລ້ວພໍ່ຄ້າພວກນັ້ນກໍເອົາລາວໄປເອຢິບ.
29 ເມື່ອຣູເບັນກັບມາ ລາວກໍບໍ່ເຫັນໂຢເຊັບຢູ່ຂຸມເລິກແລ້ວ. ລາວເສຍໃຈຫຼາຍແລະຈີກເສື້ອໂຕເອງ.
30 ຣູເບັນກັບໄປຫາພວກນ້ອງແລະຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ: “ນ້ອງພວກເຮົາບໍ່ຢູ່ຫັ້ນແລ້ວ ຂ້ອຍຊິເຮັດແນວໃດບາດນີ້?”
31 ເຂົາເຈົ້າຂ້າແບ້ຜູ້ໂຕໜຶ່ງແລ້ວເອົາເສື້ອຂອງໂຢເຊັບຈຸ່ມລົງໃສ່ເລືອດ.
32 ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍເອົາເສື້ອງາມພິເສດໂຕນັ້ນໄປໃຫ້ພໍ່ເບິ່ງແລະເວົ້າວ່າ: “ພໍ່ ພວກເຮົາເຫັນເສື້ອໂຕນີ້. ພໍ່ເບິ່ງດຸວ່າມັນເປັນຂອງລູກຊາຍພໍ່ບໍ?”+
33 ພໍ່ເບິ່ງແລ້ວກໍຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ: “ແມ່ນແລ້ວ ມັນແມ່ນເສື້ອຂອງລູກຊາຍຂ້ອຍ! ລູກຂ້ອຍຖືກສັດປ່າກິນແລ້ວ! ມັນຄືຊິຈີກໂຢເຊັບເປັນຕ່ອນໆແລ້ວ!”
34 ຢາໂຄບກໍຈີກເສື້ອແລ້ວນຸ່ງຜ້າເນື້ອຫຍາບແລະຮ້ອງໄຫ້*ຢູ່ຫຼາຍມື້ຍ້ອນລູກຕາຍ.
35 ພວກລູກທຸກຄົນທັງຊາຍແລະຍິງກໍພາກັນມາໃຫ້ກຳລັງໃຈພໍ່ ແຕ່ລາວກໍບໍ່ຍອມຟັງ. ລາວມີແຕ່ຈົ່ມວ່າ: “ພໍ່ຈະຮ້ອງໄຫ້ໄປຈົນຮອດມື້ຕາຍ!”*+ ແລ້ວຢາໂຄບກໍຮ້ອງໄຫ້ບໍ່ຢຸດບໍ່ເຊົາຈັກເທື່ອ.
36 ພວກອິດຊະມາເອນໄດ້ຂາຍໂຢເຊັບໃຫ້ໂປຕີຟາຄົນເອຢິບ. ໂປຕີຟາເປັນຂ້າລາຊະການຂອງຟາໂຣ*+ແລະເປັນຫົວໜ້າທະຫານປ້ອງກັນໂຕກະສັດ.+
ຂໍ
^ ຫຼື “ພວກພໍ່ຄ້າມີດີອານ”
^ 228 ກຣາມ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ໄວ້ທຸກ”
^ ຫຼື “ຈົນຮອດມື້ທີ່ລົງໄປໃນບ່ອນຝັງສົບ.” ເບິ່ງຄຳວ່າ “ບ່ອນຝັງສົບ” ໃນສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.
^ ນີ້ແມ່ນຕຳແໜ່ງກະສັດຂອງເອຢິບ
