ພວກຜູ້ຕັດສິນ 11:1-40
11 ເຢັບທາ+ທີ່ເປັນຄົນເມືອງກິລຽດເປັນທະຫານທີ່ເກັ່ງຫຼາຍ. ລາວເປັນລູກຂອງໂສເພນີແລະພໍ່ຂອງລາວຊື່ກິລຽດ.
2 ແຕ່ກິລຽດມີລູກຊາຍຫຼາຍຄົນກັບເມຍຂອງລາວ. ເມື່ອເຂົາເຈົ້າໃຫຍ່ຂຶ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍໄລ່ເຢັບທາໜີ ແລະເວົ້າໃຫ້ລາວວ່າ: “ເພາະເຈົ້າເປັນລູກຂອງຜູ້ຍິງຄົນອື່ນ ເຈົ້າຊິບໍ່ໄດ້ມູນອີ່ຫຍັງຂອງພໍ່ເລີຍ.”
3 ເຢັບທາຈຶ່ງໜີຈາກພວກອ້າຍນ້ອງໄປຢູ່ແຜ່ນດິນໂຕບ ແລະພວກທີ່ບໍ່ມີວຽກເຮັດກໍມາເປັນພວກຂອງລາວແລະຊ່ວຍລາວໂຈມຕີພວກສັດຕູ.
4 ຫຼັງຈາກນັ້ນ ພວກອຳໂມນກໍມາຕໍ່ສູ້ພວກອິດສະຣາເອນ.+
5 ເມື່ອພວກອຳໂມນມາໂຈມຕີພວກອິດສະຣາເອນ ພວກຜູ້ນຳຂອງເມືອງກິລຽດກໍຟ້າວໄປເອີ້ນເຢັບທາໃຫ້ກັບມາຈາກແຜ່ນດິນໂຕບ.
6 ເຂົາເຈົ້າເວົ້າກັບເຢັບທາວ່າ: “ໃຫ້ເຈົ້າມາເປັນຜູ້ນຳຂອງພວກເຮົາແມ້ ເພື່ອພວກເຮົາຊິຕໍ່ສູ້ກັບພວກອຳໂມນໄດ້.”
7 ແຕ່ເຢັບທາເວົ້າກັບພວກຜູ້ນຳຂອງເມືອງກິລຽດວ່າ: “ພວກເຈົ້າຫັ້ນຕົ໋ວທີ່ຊັງຂ້ອຍຫຼາຍແລະໄລ່ຂ້ອຍອອກຈາກເຮືອນຂອງພໍ່.+ ບາດມີບັນຫາ ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າຄືມາຫາຂ້ອຍ?”
8 ພວກຜູ້ນຳຂອງເມືອງກິລຽດກໍເວົ້າກັບລາວວ່າ: “ມັນກໍແມ່ນຄວາມເຈົ້າ ແຕ່ຕອນນີ້ພວກເຮົາກໍມາຫາເຈົ້າແລ້ວ. ຖ້າເຈົ້າໄປນຳພວກເຮົາແລະຕໍ່ສູ້ກັບພວກອຳໂມນ ພວກເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າປົກຄອງທຸກຄົນທີ່ຢູ່ເມືອງກິລຽດ.”+
9 ເຢັບທາຈຶ່ງເວົ້າກັບພວກຜູ້ນຳຂອງເມືອງກິລຽດວ່າ: “ຖ້າຂ້ອຍກັບເມືອນຳພວກເຈົ້າເພື່ອໄປຕໍ່ສູ້ກັບພວກອຳໂມນ ແລະພະເຢໂຫວາຊ່ວຍຂ້ອຍໃຫ້ຊະນະພວກນັ້ນ ຂ້ອຍກະຊິເປັນຜູ້ນຳຂອງພວກເຈົ້າແທ້ໆໄດ໋!”
10 ພວກຜູ້ນຳຂອງເມືອງກິລຽດເວົ້າກັບເຢັບທາວ່າ: “ຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາເປັນພະຍານ*ລະຫວ່າງພວກເຮົາ. ຖ້າພວກເຮົາບໍ່ໄດ້ເຮັດຕາມທີ່ເວົ້າ ຂໍໃຫ້ເພິ່ນຕັດສິນພວກເຮົາ.”
11 ແລ້ວເຢັບທາກໍໄປນຳພວກຜູ້ນຳຂອງເມືອງກິລຽດ. ປະຊາຊົນແຕ່ງຕັ້ງລາວໃຫ້ເປັນຜູ້ນຳແລະເປັນຫົວໜ້າທະຫານຂອງເຂົາເຈົ້າ. ຕອນທີ່ຢູ່ເມືອງມິດຊະປາເຢັບທາກໍເວົ້າຄືນເລື່ອງທີ່ເຂົາເຈົ້າລົມກັນຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາອີກເທື່ອໜຶ່ງ.+
12 ແລ້ວເຢັບທາກໍໃຫ້ຜູ້ສົ່ງຂ່າວໄປຖາມກະສັດຂອງພວກອຳໂມນ+ວ່າ: “ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງມາໂຈມຕີແຜ່ນດິນຂອງພວກເຮົາ?”
13 ກະສັດຂອງພວກອຳໂມນບອກຜູ້ສົ່ງຂ່າວຂອງເຢັບທາວ່າ: “ຕອນທີ່ພວກອິດສະຣາເອນອອກມາຈາກເອຢິບ+ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເອົາແຜ່ນດິນຂອງຂ້ອຍໄປ ຕັ້ງແຕ່ຮ່ອມພູ*ອາໂນນ+ໄປຈົນຮອດຢັບໂບກ ແລະໄປຈົນຮອດແມ່ນ້ຳຈໍແດນ.+ ຕອນນີ້ ໃຫ້ພວກເຈົ້າເອົາແຜ່ນດິນຄືນມາໃຫ້ດີໆ.”
14 ແຕ່ເຢັບທາໄດ້ໃຫ້ຜູ້ສົ່ງຂ່າວກັບໄປຫາກະສັດຂອງຄົນອຳໂມນອີກ
15 ແລະເວົ້າກັບລາວວ່າ:
“ເຢັບທາບອກແນວນີ້ວ່າ ‘ພວກອິດສະຣາເອນບໍ່ໄດ້ເອົາແຜ່ນດິນຂອງພວກໂມອາບ+ແລະແຜ່ນດິນຂອງພວກອຳໂມນເດີ້.+
16 ເພາະຕອນທີ່ພວກອິດສະຣາເອນອອກຈາກເອຢິບ ເຂົາເຈົ້າຍ່າງຜ່ານບ່ອນກັນດານໄປຈົນຮອດທະເລແດງ+ແລະຮອດກາເດັດ.+
17 ແລ້ວພວກອິດສະຣາເອນກໍໃຫ້ຜູ້ສົ່ງຂ່າວໄປຖາມກະສັດເອໂດມ+ວ່າ “ພວກເຮົາຂໍຍ່າງຜ່ານແຜ່ນດິນຂອງທ່ານໄດ້ບໍ?” ແຕ່ກະສັດເອໂດມບໍ່ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຜ່ານ. ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍໃຫ້ຜູ້ສົ່ງຂ່າວໄປຖາມກະສັດໂມອາບ+ຄືກັນ ແຕ່ລາວກໍບໍ່ຍອມໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຜ່ານແຜ່ນດິນຂອງລາວ. ພວກອິດສະຣາເອນກໍເລີຍຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ກາເດັດຕໍ່ໄປ.+
18 ຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າຍ່າງຜ່ານບ່ອນກັນດານ ເຂົາເຈົ້າກໍໄດ້ຍ່າງອ້ອມແຜ່ນດິນຂອງພວກເອໂດມ+ແລະແຜ່ນດິນຂອງພວກໂມອາບ.+ ເຂົາເຈົ້າເດີນທາງໄປທາງທິດຕາເວັນອອກຂອງແຜ່ນດິນໂມອາບ ແລະຕັ້ງຄ້າຍຢູ່ແຖວໆຮ່ອມພູອາໂນນ. ແຕ່ບໍ່ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນເຂດຂອງພວກໂມອາບ+ ຍ້ອນຮ່ອມພູອາໂນນຕິດກັບເຂດແດນຂອງພວກໂມອາບ.
19 ຈາກນັ້ນ ພວກອິດສະຣາເອນກໍໃຫ້ຜູ້ສົ່ງຂ່າວໄປຫາສີໂຮນກະສັດຂອງຄົນອາໂມທີ່ຢູ່ເມືອງເຮັດຊະໂບນແລະຖາມລາວວ່າ: “ພວກເຮົາຂໍຍ່າງຜ່ານແຜ່ນດິນຂອງທ່ານເພື່ອຈະໄປແຜ່ນດິນຂອງພວກເຮົາໄດ້ບໍ?”+
20 ແຕ່ສີໂຮນບໍ່ໄວ້ໃຈໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນຍ່າງຜ່ານແຜ່ນດິນຂອງລາວ. ລາວຈຶ່ງລວບລວມຄົນທັງໝົດຂອງລາວມາຕັ້ງຄ້າຍຢູ່ຢາຮາດເພື່ອຕໍ່ສູ້ກັບພວກອິດສະຣາເອນ.+
21 ໃນຕອນນັ້ນ ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນກໍໄດ້ມອບສີໂຮນແລະຄົນຂອງລາວໄວ້ໃນມືຂອງພວກອິດສະຣາເອນ. ພວກອິດສະຣາເອນຕໍ່ສູ້ຊະນະພວກອາໂມແລະເຂົ້າໄປຍຶດເອົາແຜ່ນດິນທັງໝົດທີ່ພວກອາໂມອາໄສຢູ່.+
22 ພວກອິດສະຣາເອນຈຶ່ງຍຶດເອົາແຜ່ນດິນທັງໝົດຂອງພວກອາໂມ ຕັ້ງແຕ່ຮ່ອມພູອາໂນນໄປຈົນຮອດຢັບໂບກ ແລະຕັ້ງແຕ່ບ່ອນກັນດານໄປຈົນຮອດແມ່ນ້ຳຈໍແດນ.+
23 ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງພວກອິດສະຣາເອນຕົ໋ວທີ່ຂັບໄລ່ຄົນອາໂມອອກໄປຕໍ່ໜ້າຄົນຂອງເພິ່ນ.+ ຕອນນີ້ ເຈົ້າຈະມາໄລ່ຄົນຂອງເພິ່ນອອກໄປບໍ?
24 ຄັນພະເຄມົດ+ຂອງພວກເຈົ້າເອົາແຜ່ນດິນບ່ອນໃດບ່ອນໜຶ່ງໃຫ້ພວກເຈົ້າ ພວກເຈົ້າກະຊິໄປຢູ່ບໍ່ແມ່ນຫວະ? ຄັນຊັ້ນ ຖ້າພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາຂັບໄລ່ຜູ້ໃດອອກໄປຕໍ່ໜ້າພວກເຮົາ ພວກເຮົາກໍຕ້ອງຂັບໄລ່ພວກນັ້ນຄືກັນ.+
25 ເຈົ້າເກັ່ງກວ່າບາລາກ+ລູກຊາຍຂອງຊິບໂປກະສັດຂອງຄົນໂມອາບຫວະ? ຂະໜາດລາວກໍຍັງບໍ່ເຄີຍມາຕໍ່ສູ້ກັບພວກອິດສະຣາເອນເພື່ອເອົາແຜ່ນດິນຂອງລາວຄືນເລີຍ.
26 ຕະຫຼອດໄລຍະ 300 ປີ ຕອນທີ່ພວກອິດສະຣາເອນອາໄສຢູ່ເມືອງເຮັດຊະໂບນກັບເມືອງນ້ອຍໆທີ່ຢູ່ອ້ອມແອ້ມເມືອງນັ້ນ+ ອາໄສຢູ່ເມືອງອາໂຣເອກັບເມືອງນ້ອຍໆທີ່ຢູ່ອ້ອມແອ້ມເມືອງນັ້ນ ແລະອາໄສຢູ່ເມືອງຕ່າງໆທີ່ຢູ່ແຄມຫ້ວຍອາໂນນ ເປັນຫຍັງເຈົ້າຄືບໍ່ໄປເອົາແຜ່ນດິນເຈົ້າຄືນໃນຕອນນັ້ນ?+
27 ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເຮັດຜິດຕໍ່ເຈົ້າ. ເຈົ້າຫັ້ນແຫຼະຜິດທີ່ມາໂຈມຕີຂ້ອຍ. ຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາຜູ້ຕັດສິນອົງຍິ່ງໃຫຍ່+ຕັດສິນເລື່ອງຂອງຄົນອິດສະຣາເອນກັບຄົນອຳໂມນໃນມື້ນີ້.’”
28 ແຕ່ກະສັດຂອງພວກອຳໂມນບໍ່ຟັງຄຳເວົ້າຂອງເຢັບທາ.
29 ພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຫ້ພະລັງຂອງເພິ່ນກັບເຢັບທາ.+ ລາວເດີນທາງໄປທົ່ວເຂດກິລຽດແລະເຂດມານາເຊ ແລະໄປເມືອງມິດຊະປາໃນເຂດກິລຽດ.+ ແລ້ວລາວກໍອອກຈາກມິດຊະປາໃນເຂດກິລຽດໄປຕໍ່ສູ້ກັບພວກອຳໂມນ.
30 ແລ້ວເຢັບທາກໍສາບານ+ກັບພະເຢໂຫວາວ່າ: “ຖ້າພະອົງຊ່ວຍລູກໃຫ້ເອົາຊະນະພວກອຳໂມນ
31 ເມື່ອລູກຕໍ່ສູ້ກັບພວກອຳໂມນແລ້ວໆແລະກັບມາຢ່າງປອດໄພ ຜູ້ໃດທີ່ອອກຈາກເຮືອນມາຮັບລູກເປັນຜູ້ທຳອິດ ລູກຈະເອົາຜູ້ນັ້ນໃຫ້ເປັນຂອງພະເຢໂຫວາ+ ແລະຈະມອບລາວໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ.”*+
32 ເຢັບທາອອກໄປຕໍ່ສູ້ກັບພວກອຳໂມນ ແລະພະເຢໂຫວາກໍມອບພວກເຂົາໄວ້ໃນມືຂອງລາວ.
33 ລາວຂ້າພວກເຂົາຕັ້ງແຕ່ເມືອງອາໂຣເອໄປຈົນຮອດເມືອງມິນນິດ ແລະໄປຈົນຮອດເມືອງອາເບັນເກຣາມີມ. ພວກອຳໂມນຖືກຂ້າຕາຍຫຼາຍແທ້ຫຼາຍວ່າ. ເຢັບທາຍຶດເອົາເມືອງຂອງພວກເຂົາໄດ້ 20 ເມືອງ. ພວກອິດສະຣາເອນເອົາຊະນະພວກອຳໂມນໄດ້.
34 ແລ້ວເຢັບທາກໍກັບເມືອເຮືອນຂອງໂຕເອງຢູ່ເມືອງມິດຊະປາ.+ ເມື່ອມາຮອດເຮືອນ ລູກສາວຂອງເຢັບທາກໍເຕັ້ນແລະຕີກອງແທມບູຣິນ*ອອກມາຕ້ອນຮັບເຢັບທາ. ລາວເປັນລູກສາວຄົນດຽວຂອງເຢັບທາ. ນອກຈາກລາວແລ້ວ ເຢັບທາບໍ່ມີລູກຊາຍຫຼືລູກສາວຄົນອື່ນເລີຍ.
35 ເມື່ອເຫັນລູກສາວ ເຢັບທາກໍຈີກເສື້ອຂອງໂຕເອງແລະເວົ້າວ່າ: “ລູກເອີ້ຍ ລູກເຮັດໃຫ້ຫົວໃຈຂອງພໍ່ແຕກສະຫຼາຍແລ້ວ. ລູກເປັນຄົນທີ່ພໍ່ຈະຕ້ອງສົ່ງໄປ. ພໍ່ສາບານກັບພະເຢໂຫວາໄວ້ແລ້ວ. ພໍ່ຊິປີ້ນຄວາມບໍ່ໄດ້.”+
36 ແຕ່ລູກສາວບອກລາວວ່າ: “ພໍ່ ຖ້າພໍ່ສາບານໄວ້ກັບພະເຢໂຫວາແລ້ວ ຈັ່ງໃດກໍໃຫ້ພໍ່ເຮັດຕາມທີ່ສາບານໄວ້ໂລດ+ ເພາະພະເຢໂຫວາໄດ້ຊ່ວຍພໍ່ໃຫ້ແກ້ແຄ້ນພວກອຳໂມນສັດຕູຂອງພໍ່ໄດ້.”
37 ແລ້ວລາວກໍເວົ້າກັບພໍ່ຕື່ມອີກວ່າ: “ແຕ່ລູກຂໍພຽງຢ່າງດຽວ. ຂໍໃຫ້ລູກໄດ້ຢູ່ຄົນດຽວ 2 ເດືອນ. ຂໍໃຫ້ລູກຂຶ້ນໄປເທິງພູແລະຮ້ອງໄຫ້ກັບໝູ່ຜູ້ຍິງຂອງລູກ ຍ້ອນລູກຈະບໍ່ໄດ້ແຕ່ງດອງ.”
38 ເຢັບທາຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ໄປໂລດລູກ.” ແລ້ວເຢັບທາກໍໃຫ້ລູກສາວຂຶ້ນໄປເທິງພູ 2 ເດືອນ ແລະໄປຮ້ອງໄຫ້ນຳໝູ່ຜູ້ຍິງຂອງລາວ ເພາະລາວຈະບໍ່ໄດ້ແຕ່ງດອງ.
39 ເມື່ອຮອດ 2 ເດືອນ ລາວກໍກັບມາຫາພໍ່. ແລ້ວເຢັບທາກໍໄດ້ເຮັດຕາມທີ່ສາບານໄວ້ກ່ຽວກັບລູກສາວຂອງລາວ.+ ລູກສາວຂອງເຢັບທາບໍ່ເຄີຍມີເພດສຳພັນກັບຜູ້ຊາຍເລີຍ. ຕັ້ງແຕ່ນັ້ນມາ ພວກອິດສະຣາເອນກໍຕັ້ງທຳນຽມໜຶ່ງຂຶ້ນມາ.
40 ທຸກໆປີພວກຜູ້ສາວອິດສະຣາເອນຈະພາກັນໄປຫາລູກສາວຂອງເຢັບທາຄົນກິລຽດປີລະ 4 ມື້ເພື່ອຊົມເຊີຍ*ລາວ.
ຂໍ
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ຜູ້ທີ່ໄດ້ຍິນ”
^ ຫຼື “ວາດີ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.
^ ອາດໝາຍເຖິງຄຳເວົ້າໃນລັກສະນະສົມທຽບທີ່ສະແດງວ່າຈະມອບຄົນນັ້ນໃຫ້ຮັບໃຊ້ພະເຈົ້າຕະຫຼອດຊີວິດ
^ ກອງນ້ອຍທີ່ມີແສ່ງຕິດນຳ
^ ຫຼື “ໃຫ້ກຳລັງໃຈ”
