ພວກຜູ້ຕັດສິນ 15:1-20
-
ແຊມຊັນແກ້ແຄ້ນພວກຟີລິດສະຕີນ (1-20)
15 ຫຼັງຈາກນັ້ນ ເມື່ອຮອດລະດູກ່ຽວເຂົ້າວີດ* ແຊມຊັນກໍໄປຢາມເມຍແລະເອົາແບ້ນ້ອຍໂຕໜຶ່ງໄປນຳ. ລາວເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຢາກເຂົ້າໄປຫາເມຍຢູ່ຫ້ອງນອນ.” ແຕ່ພໍ່ເຖົ້າບໍ່ຍອມໃຫ້ລາວເຂົ້າໄປ.
2 ພໍ່ເຖົ້າເວົ້າກັບລາວວ່າ: “ຂ້ອຍຄິດວ່າເຈົ້າຄືຊິຊັງລາວແລ້ວ.+ ຂ້ອຍກໍເລີຍຍົກລາວໃຫ້ແຕ່ງດອງກັບໝູ່ເຈົ້າບ່າວຂອງເຈົ້າຄົນໜຶ່ງ.+ ນ້ອງສາວຂອງລາວງາມກວ່າ ໃຫ້ເຈົ້າເອົານ້ອງສາວຂອງລາວແທນເດີ້.”
3 ແຕ່ແຊມຊັນເວົ້າກັບພໍ່ເຖົ້າວ່າ: “ເທື່ອນີ້ ຖ້າຂ້ອຍເຮັດຫຍັງໃຫ້ພວກຟີລິດສະຕີນ ພວກເຂົາກໍຈະມາໂທດຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເດີ້.”
4 ແລ້ວແຊມຊັນກໍໄປຈັບເອົາໝາໄນມາ 300 ໂຕ. ລາວມັດຫາງໝາ 2 ໂຕຕິດກັນເປັນຄູ່ໆ. ແລ້ວລາວກໍເອົາກະບອງໄຟອັນໜຶ່ງມາສອດໃສ່ບ່ອນທີ່ມັດຫາງໝາຕິດກັນແຕ່ລະຄູ່.
5 ລາວຈູດໄຟໃສ່ກະບອງ ແລ້ວກໍປ່ອຍໝາໄນໃຫ້ແລ່ນລົງໄປທົ່ງນາຂອງພວກຟີລິດສະຕີນ. ໄຟຈຶ່ງໄໝ້ເຂົ້າ ທັງໂຕທີ່ກ່ຽວແລ້ວກັບໂຕທີ່ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ກ່ຽວ ແລະໄໝ້ສວນໝາກລະແຊັງກັບສວນໝາກກອກນຳ.
6 ພວກຟີລິດສະຕີນຖາມວ່າ: “ຜູ້ໃດເຮັດແນວນີ້?” ມີຄົນຕອບວ່າ: “ແຊມຊັນລູກເຂີຍຂອງຄົນທີ່ຢູ່ຕິມນາເປັນຄົນເຮັດ ຍ້ອນພໍ່ເຖົ້າໄດ້ຍົກເມຍຂອງລາວໃຫ້ໝູ່ເຈົ້າບ່າວຄົນໜຶ່ງຂອງລາວ.”+ ເມື່ອໄດ້ຍິນແນວນັ້ນ ພວກຟີລິດສະຕີນກໍຂຶ້ນໄປແລະຈັບເມຍກັບພໍ່ເຖົ້າຂອງແຊມຊັນໄປເຜົາ.+
7 ແຊມຊັນເລີຍເວົ້າວ່າ: “ຖ້າພວກເຈົ້າເຮັດແນວນີ້ ຂ້ອຍຈະບໍ່ຢູ່ຊື່ໆຈົນກວ່າຂ້ອຍຈະໄດ້ແກ້ແຄ້ນພວກເຈົ້າ.”+
8 ແລ້ວແຊມຊັນກໍຂ້າພວກນັ້ນຕາຍໄປບັກຫຼາຍໆ. ຈາກນັ້ນ ລາວກໍໄປລີ້ຢູ່ຖ້ຳ*ບ່ອນໜຶ່ງໃນຫຼືບຫີນເອຕາມ.
9 ແລ້ວພວກຟີລິດສະຕີນກໍມາຕັ້ງຄ້າຍຢູ່ເຂດຂອງຕະກູນຢູດາ. ພວກເຂົາເລາະປຸ້ນໄປຈົນຮອດເລຮີ.+
10 ພວກຢູດາເລີຍຖາມພວກເຂົາວ່າ: “ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າຈຶ່ງມາໂຈມຕີພວກເຮົາ?” ພວກເຂົາຕອບວ່າ: “ພວກເຮົາຂຶ້ນມາຈັບແຊມຊັນ. ພວກເຮົາຊິແກ້ແຄ້ນມັນ ຄືກັບທີ່ມັນເຮັດກັບພວກເຮົາ.”
11 ແລ້ວຄົນໃນຕະກູນຢູດາ 3.000 ຄົນກໍລົງໄປຖ້ຳທີ່ຢູ່ຫຼືບຫີນເອຕາມ. ເຂົາເຈົ້າເວົ້າກັບແຊມຊັນວ່າ: “ເຈົ້າກະຮູ້ຢູ່ວ່າພວກຟີລິດສະຕີນປົກຄອງພວກເຮົາ.+ ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງເຮັດແນວນີ້?” ລາວຕອບເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ພວກນັ້ນເຮັດແນວໃດກັບຂ້ອຍ ຂ້ອຍກໍເຮັດແນວນັ້ນກັບພວກມັນຄືນຕົ໋ວ.”
12 ເຂົາເຈົ້າບອກລາວວ່າ: “ພວກເຮົາມານີ້ ກໍເພື່ອຊິຈັບເຈົ້າສົ່ງໃຫ້ພວກຟີລິດສະຕີນ.” ແຊມຊັນເລີຍເວົ້າວ່າ: “ໃຫ້ພວກເຈົ້າສາບານກັບຂ້ອຍກ່ອນວ່າຊິບໍ່ເຮັດຫຍັງໃຫ້ຂ້ອຍ.”
13 ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງເວົ້າກັບລາວວ່າ: “ພວກເຮົາຊິບໍ່ເຮັດຫຍັງໃຫ້ເຈົ້າດອກ. ພວກເຮົາຊິບໍ່ຂ້າເຈົ້າ. ມີແຕ່ຊິຈັບເຈົ້າມັດ ແລ້ວສົ່ງໃຫ້ພວກຟີລິດສະຕີນຊື່ໆ.”
ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍເອົາເຊືອກໃໝ່ໆ 2 ເສັ້ນມາມັດແຊມຊັນ ແລະເອົາໂຕລາວຂຶ້ນຈາກຫຼືບຫີນ.
14 ເມື່ອແຊມຊັນມາຮອດເລຮີ ພວກຟີລິດສະຕີນກໍພາກັນໂຫ່ຮ້ອງດີໃຈທີ່ເຫັນລາວຖືກຈັບ. ແລ້ວພະເຢໂຫວາກໍໃຫ້ພະລັງຂອງເພິ່ນກັບແຊມຊັນ.+ ເຊືອກທີ່ມັດແຂນລາວນັ້ນກໍຫຼຸດອອກງ່າຍໆຄືກັບດ້າຍທີ່ຖືກໄຟໄໝ້.+
15 ແຊມຊັນແນມເຫັນກະດູກຄາງກະໄຕຂອງລາທີ່ຍັງໃໝ່ໆສົດໆຢູ່. ລາວຈຶ່ງເອົາກະດູກນັ້ນຂ້າພວກຟີລິດສະຕີນຕາຍໄປ 1.000 ຄົນ.+
16 ແລ້ວແຊມຊັນກໍເວົ້າວ່າ:
“ດ້ວຍກະດູກຄາງກະໄຕຂອງລາອັນດຽວ ຂ້ອຍຂ້າຄົນໄດ້ບັກຫຼາຍໆ.
ດ້ວຍກະດູກຄາງກະໄຕຂອງລາອັນດຽວ ຂ້ອຍຂ້າສັດຕູໄດ້ໜຶ່ງພັນຄົນ.”+
17 ເມື່ອແຊມຊັນເວົ້າຈົບ ລາວກໍໂຍນກະດູກຄາງກະໄຕນັ້ນຖິ້ມ. ບ່ອນນັ້ນຈຶ່ງຖືກເອີ້ນວ່າລາມັດເລຮີ.*+
18 ລາວຫິວນ້ຳແຮງຈຶ່ງຮ້ອງຫາພະເຢໂຫວາວ່າ: “ພະອົງໄດ້ຊ່ວຍຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງໃຫ້ໄດ້ໄຊຊະນະທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ໃນເທື່ອນີ້. ຂໍພະອົງຢ່າປ່ອຍໃຫ້ລູກຫິວນ້ຳຕາຍຢູ່ບ່ອນນີ້ເລີຍ ແລະຂໍຢ່າໃຫ້ລູກຕົກຢູ່ໃນມືຂອງພວກທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບໃຊ້ພະເຈົ້າ.”*
19 ແລ້ວພະເຈົ້າກໍເຮັດໃຫ້ໂຜ້ງທີ່ຢູ່ເລຮີແຍກອອກ ແລະມີນ້ຳໄຫຼອອກມາຈາກໂຜ້ງນັ້ນ.+ ເມື່ອແຊມຊັນໄດ້ກິນນ້ຳ ລາວກໍມີແຮງແລະສົດຊື່ນຂຶ້ນ. ລາວຈຶ່ງຕັ້ງຊື່ໃຫ້ບ່ອນນັ້ນວ່າເອັນຮັກໂກເຣ.* ບ່ອນນີ້ຍັງຢູ່ໃນເລຮີຈົນຮອດທຸກມື້ນີ້.
20 ແຊມຊັນເປັນຜູ້ຕັດສິນຂອງພວກອິດສະຣາເອນ 20 ປີ ໃນສະໄໝທີ່ພວກຟີລິດສະຕີນມີອຳນາດຫຼາຍ.+
ຂໍ
^ ເຂົ້າຊະນິດໜຶ່ງທີ່ໃຊ້ເຮັດເຂົ້າຈີ່ໄດ້
^ ຫຼື “ຮອຍແຍກ”
^ ແປວ່າ “ໂນນພູກະດູກຄາງກະໄຕ”
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ບໍ່ໄດ້ຮັບສິນຕັດ”
^ ແປວ່າ “ນ້ຳອອກບໍ່ຂອງຄົນທີ່ຮ້ອງຂໍ”
