ຈົດໝາຍເຖິງຄລິດສະຕຽນໃນເມືອງຟີລິບປອຍ 2:1-30
2 ໃຫ້ພວກເຈົ້າໃຫ້ກຳລັງໃຈກັນແບບພະຄລິດ ປອບໃຈກັນດ້ວຍຄວາມຮັກ ຫ່ວງໃຍກັນ ສະແດງຄວາມຮັກທີ່ເລິກເຊິ່ງຕໍ່ກັນ ແລະເຫັນອົກເຫັນໃຈກັນ.
2 ຖ້າພວກເຈົ້າເຮັດແບບນັ້ນ ພວກເຈົ້າຈະເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມສຸກຫຼາຍແທ້ໆ. ໃຫ້ພວກເຈົ້າມີຄວາມຄິດຄືກັນ ໃຫ້ຮັກກັນ ແລະເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນໃນເລື່ອງຄວາມຄິດແລະການກະທຳ.+
3 ຢ່າເຮັດຫຍັງດ້ວຍນ້ຳໃຈຊີງດີຊີງເດັ່ນ+ຫຼືຖືວ່າໂຕເອງສຳຄັນ+ ແຕ່ໃຫ້ຖ່ອມໂຕແລະຖືວ່າຄົນອື່ນດີກວ່າໂຕເອງ.+
4 ຢ່າຄິດເຖິງແຕ່ໂຕເອງ+ ໃຫ້ຄິດເຖິງຄົນອື່ນນຳ.+
5 ໃຫ້ພວກເຈົ້າຄິດແບບດຽວກັບພະຄລິດເຢຊູ.+
6 ເຖິງວ່າເພິ່ນມີສະພາບແບບພະເຈົ້າ+ ແຕ່ເພິ່ນບໍ່ເຄີຍຄິດຈະຍາດອຳນາດເພື່ອຈະມີຖານະສ່ຳກັບພະເຈົ້າ.+
7 ເພິ່ນຍອມສະລະທຸກສິ່ງ ມາຮັບເອົາສະພາບແບບທາດ+ ແລະມາເກີດເປັນມະນຸດ.+
8 ບໍ່ແມ່ນແຕ່ເທົ່ານັ້ນ ເມື່ອມາເປັນມະນຸດແລ້ວ ເພິ່ນຖ່ອມໂຕແລະເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າທຸກຢ່າງຈົນເຖິງກັບຍອມຕາຍ+ ເຊິ່ງກໍແມ່ນຕາຍເທິງເສົາທໍລະມານ.*+
9 ຍ້ອນແນວນີ້ ພະເຈົ້າຈຶ່ງຍົກຖານະເພິ່ນໃຫ້ສູງຂຶ້ນ+ແລະຕັ້ງຊື່ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າທຸກໆຊື່ໃຫ້ເພິ່ນ.+
10 ພະເຈົ້າເຮັດແນວນີ້ເພື່ອທຸກຄົນທັງທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນ ໃນໂລກ ແລະໃຕ້ພື້ນດິນຈະໃຫ້ກຽດ*ຊື່ຂອງພະເຢຊູ.+
11 ລີ້ນທຸກລີ້ນຈະຍອມຮັບຢ່າງເປີດເຜີຍວ່າພະເຢຊູຄລິດແມ່ນຜູ້ເປັນນາຍ+ ແລະສັນລະເສີນພະເຈົ້າຜູ້ເປັນພໍ່ຂອງພວກເຮົາ.
12 ພີ່ນ້ອງທີ່ຮັກເອີ້ຍ ພວກເຈົ້າເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າສະເໝີ ບໍ່ແມ່ນແຕ່ຕອນທີ່ຂ້ອຍຢູ່ນຳເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ໂດຍສະເພາະຕອນນີ້ທີ່ຂ້ອຍບໍ່ຢູ່ນຳ. ຂໍໃຫ້ເຮັດທຸກຢ່າງດ້ວຍຄວາມນັບຖືແລະດ້ວຍຄວາມຢ້ານຢຳເພື່ອຈະໄດ້ຮັບຄວາມລອດ.
13 ພະເຈົ້າເປັນຜູ້ທີ່ກະຕຸ້ນພວກເຈົ້າໃຫ້ມີທັງຄວາມຕ້ອງການແລະກຳລັງເພື່ອຈະເຮັດສິ່ງທີ່ເພິ່ນພໍໃຈ.
14 ໃຫ້ເຮັດທຸກສິ່ງໂດຍບໍ່ຈົ່ມ+ແລະບໍ່ຖຽງກັນ+
15 ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າ+ທີ່ບໍ່ມີບ່ອນຕິແລະມີໃຈບໍລິສຸດ. ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ມີຕຳໜິ ເຖິງວ່າພວກເຈົ້າຈະມີຊີວິດຢູ່ໃນສະໄໝທີ່ມີແຕ່ຄົນບໍ່ສັດຊື່ແລະບໍ່ມີສິນລະທຳ+ ແຕ່ພວກເຈົ້າກໍຍັງເປັນແສງສະຫວ່າງທີ່ສ່ອງໃສ່ໂລກນີ້ໄດ້.+
16 ໃຫ້ພວກເຈົ້າຍຶດໝັ້ນກັບຖ້ອຍຄຳທີ່ໃຫ້ຊີວິດ+ ແລ້ວເມື່ອຮອດວັນຂອງພະຄລິດ ຂ້ອຍຈະມີເຫດຜົນທີ່ຈະຊື່ນຊົມຍິນດີຍ້ອນຮູ້ວ່າຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ແລ່ນເສຍແຮງລ້າໆຫຼືເຮັດວຽກໜັກໂດຍບໍ່ໄດ້ຫຍັງເລີຍ.
17 ແຕ່ເຖິງວ່າຂ້ອຍຕ້ອງເປັນຄືກັບເຄື່ອງບູຊາດື່ມທີ່ຖືກເທຈົນໝົດ+ ຂ້ອຍກໍຍັງດີໃຈ. ຂ້ອຍຮູ້ວ່າພະເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບເຄື່ອງບູຊາຂອງຂ້ອຍ+ພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາທີ່ເປັນວຽກຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່*ຂອງພວກເຈົ້າ ແລະພວກເຮົາຈະໄດ້ມີຄວາມສຸກນຳກັນ.
18 ດັ່ງນັ້ນ ຂ້ອຍຂໍໃຫ້ພວກເຈົ້າມີຄວາມສຸກຄວາມຍິນດີນຳກັນກັບຂ້ອຍ.
19 ຂ້ອຍຫວັງວ່າພະເຢຊູຜູ້ເປັນນາຍຈະໃຫ້ຂ້ອຍສົ່ງຕີໂມທຽວ+ໄປຫາພວກເຈົ້າໄວໆນີ້ ເພື່ອຂ້ອຍຈະໄດ້ກຳລັງໃຈເມື່ອລາວກັບມາເລົ່າເລື່ອງຂອງພວກເຈົ້າໃຫ້ຂ້ອຍຟັງ.
20 ຕອນນີ້ ຂ້ອຍບໍ່ມີໃຜເລີຍທີ່ມີນ້ຳໃຈຄືກັບລາວທີ່ຈະຊ່ວຍເບິ່ງແຍງຄວາມຈຳເປັນຂອງພວກເຈົ້າແທ້ໆ.
21 ຄົນອື່ນຄິດເຖິງແຕ່ໂຕເອງແລະບໍ່ໄດ້ສົນໃຈສິ່ງທີ່ພະເຢຊູຄລິດຕ້ອງການ.
22 ແຕ່ພວກເຈົ້າຮູ້ແລ້ວວ່າຕີໂມທຽວເປັນຄົນແບບໃດ. ລາວເປັນຄືກັບລູກ+ຂ້ອຍແລະເຮັດວຽກໜັກນຳຂ້ອຍເພື່ອປະກາດຂ່າວດີ.
23 ຂ້ອຍຈຶ່ງຫວັງວ່າຈະສົ່ງລາວໄປໄດ້ທັນທີທີ່ຮູ້ວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນກັບຂ້ອຍ.
24 ທີ່ຈິງ ຂ້ອຍໝັ້ນໃຈວ່າຜູ້ເປັນນາຍຈະຊ່ວຍຂ້ອຍໃຫ້ໄດ້ໄປຫາພວກເຈົ້າໄວໆນີ້ຄືກັນ.+
25 ແຕ່ຕອນນີ້ ຂ້ອຍຄິດວ່າຕ້ອງສົ່ງເອປາໂຟດີໂຕໃຫ້ກັບໄປຫາພວກເຈົ້າກ່ອນ. ລາວເປັນທັງພີ່ນ້ອງແລະໝູ່ເຮັດວຽກຂອງຂ້ອຍ ແລະເປັນທະຫານຂອງພະຄລິດຄືກັບຂ້ອຍ. ລາວເປັນຕົວແທນຂອງພວກເຈົ້າທີ່ມາຊ່ວຍເບິ່ງແຍງຂ້ອຍ.+
26 ລາວຢາກເຈິພວກເຈົ້າທຸກຄົນຫຼາຍ ແລະລາວທຸກໃຈທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຍິນວ່າລາວບໍ່ສະບາຍ.
27 ທີ່ຈິງ ລາວບໍ່ສະບາຍແຮງຈົນເກືອບຕາຍ ແຕ່ພະເຈົ້າອີ່ຕົນລາວແລະອີ່ຕົນຂ້ອຍນຳ ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຂ້ອຍທຸກໃຈຫຼາຍກວ່ານີ້.
28 ຂ້ອຍຊິຟ້າວສົ່ງລາວໄປຫາພວກເຈົ້າ ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະດີໃຈທີ່ໄດ້ເຈິລາວ ແລະຂ້ອຍກໍຈະກັງວົນໜ້ອຍລົງ.
29 ຂໍໃຫ້ຍິນດີຕ້ອນຮັບລາວຄືກັບທີ່ລູກສິດຂອງຜູ້ເປັນນາຍຕ້ອນຮັບກັນ ແລະໃຫ້ພວກເຈົ້າເຮັດໃຫ້ເຫັນວ່າພວກເຈົ້າຮັກຄົນແບບລາວ.+
30 ລາວເກືອບຕາຍໃນວຽກທີ່ລາວເຮັດເພື່ອພະຄລິດ* ແລະລາວສ່ຽງຊີວິດເພື່ອມາຊ່ວຍເບິ່ງແຍງຂ້ອຍຢູ່ນີ້ແທນພວກເຈົ້າ.+
ຂໍ
^ ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ຄູ້ເຂົ່າລົງ”
^ ຫຼື “ວຽກຮັບໃຊ້ທີ່ເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ຄົນອື່ນ”
^ ຫຼືອາດແປວ່າ “ເພື່ອຜູ້ເປັນນາຍ”
