ຂ່າວດີທີ່ຂຽນໂດຍມັດທາຍ 14:1-36
14 ຕອນທີ່ເຮໂຣດ*ຜູ້ປົກຄອງເຂດຄາລີເລໄດ້ຍິນເລື່ອງຂອງພະເຢຊູ+
2 ລາວເວົ້າກັບພວກທີ່ປຶກສາວ່າ: “ຜູ້ນີ້ຕ້ອງແມ່ນໂຢຮັນຜູ້ໃຫ້ບັບເຕມາ. ລາວຄືນມາຈາກຕາຍແລ້ວ ຍ້ອນແນວນີ້ລາວຈຶ່ງເຮັດການອັດສະຈັນໄດ້.”+
3 ກ່ອນໜ້ານີ້ ເຮໂຣດຈັບໂຢຮັນໄປລ່າມໂສ້ແລະຂັງໄວ້ໃນຄຸກ ຍ້ອນເລື່ອງຂອງເຮໂຣເດຍທີ່ເຄີຍເປັນເມຍຂອງຟີລິບທີ່ເປັນອ້າຍຂອງເຮໂຣດ.+
4 ໂຢຮັນເຄີຍເວົ້າກັບເຮໂຣດຫຼາຍເທື່ອວ່າ: “ມັນຜິດເດີ້ທີ່ທ່ານເອົາເຮໂຣເດຍມາເປັນເມຍ.”+
5 ເຖິງວ່າເຣໂຣດຢາກຈະຂ້າໂຢຮັນ ແຕ່ລາວກໍຢ້ານປະຊາຊົນ ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າຖືວ່າໂຢຮັນເປັນຜູ້ພະຍາກອນ.+
6 ໃນງານວັນເກີດຂອງເຮໂຣດ+ ລູກສາວຂອງເຮໂຣເດຍໄດ້ອອກມາເຕັ້ນໃຫ້ເຮໂຣດກັບແຂກເບິ່ງ ແລະເຮໂຣດພໍໃຈຫຼາຍ.+
7 ເຮໂຣດສັນຍາວ່າຈະເອົາທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງໃຫ້ຜູ້ຍິງຄົນນີ້ຕາມທີ່ລາວຂໍ.
8 ລາວຈຶ່ງຂໍກັບເຮໂຣດຕາມທີ່ແມ່ບອກໂດຍເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຢາກໄດ້ຫົວຂອງໂຢຮັນຜູ້ໃຫ້ບັບເຕມາ ເອົາໃສ່ຖາດມາໃຫ້ຂ້ອຍ.”+
9 ຄຳຂໍນີ້ເຮັດໃຫ້ເຮໂຣດລຳບາກໃຈ ແຕ່ກໍຕ້ອງໃຫ້ຕາມທີ່ລາວຂໍຍ້ອນໄດ້ສັນຍາຕໍ່ໜ້າແຂກທີ່ກິນເຂົ້ານຳກັນ.
10 ເຮໂຣດຈຶ່ງໃຊ້ຄົນໃຫ້ໄປຕັດຫົວຂອງໂຢຮັນຢູ່ໃນຄຸກ.
11 ແລ້ວເອົາຫົວຂອງໂຢຮັນໃສ່ຖາດມາໃຫ້ລູກສາວຂອງເຮໂຣເດຍ ແລະລາວກໍເອົາໄປໃຫ້ແມ່.
12 ພວກລູກສິດຂອງໂຢຮັນໄດ້ມາເອົາສົບຂອງລາວໄປຝັງ. ຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍໄປເລົ່າເລື່ອງນີ້ໃຫ້ພະເຢຊູຟັງ.
13 ເມື່ອຮູ້ເລື່ອງນີ້ພະເຢຊູກໍຂຶ້ນເຮືອໄປຈາກບ່ອນນັ້ນ ແລ້ວໄປໃນບ່ອນທີ່ຫ່າງໄກຈາກຄົນຍ້ອນຢາກຢູ່ຄົນດຽວ. ແຕ່ເມື່ອຄົນຕາມເມືອງຕ່າງໆຮູ້ວ່າພະເຢຊູໄປໃສ ເຂົາເຈົ້າກໍພາກັນຍ່າງໄປຫາເພິ່ນຢູ່ບ່ອນນັ້ນ.+
14 ເມື່ອມາຮອດອີກຟາກໜຶ່ງ ພະເຢຊູເຫັນຄົນບັກຫຼາຍໆມາຖ້າຢູ່ ເພິ່ນຮູ້ສຶກອີ່ຕົນເຂົາເຈົ້າ+ແລະໄດ້ປົວຄົນທີ່ເຈັບປ່ວຍ.+
15 ເມື່ອຮອດຕອນແລງ ພວກລູກສິດມາຫາພະເຢຊູແລ້ວເວົ້າວ່າ: “ແຖວນີ້ບໍ່ມີຫຍັງຂາຍແລະຕອນນີ້ກໍຄ່ຳແລ້ວ ພວກເຮົາບອກປະຊາຊົນໃຫ້ໄປຊອກຊື້ຂອງກິນຕາມບ້ານທີ່ຢູ່ໃກ້ໆນີ້ດີບໍ່?”+
16 ແຕ່ພະເຢຊູບອກລູກສິດວ່າ: “ບໍ່ຕ້ອງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໄປໃສດອກ. ໃຫ້ພວກເຈົ້າຫັ້ນແຫຼະເອົາຂອງກິນໃຫ້ເຂົາເຈົ້າກິນ.”
17 ພວກລູກສິດບອກເພິ່ນວ່າ: “ພວກເຮົາມີແຕ່ເຂົ້າຈີ່ 5 ອັນກັບປາ 2 ໂຕ.”
18 ພະເຢຊູບອກວ່າ: “ເອົາເຂົ້າຈີ່ກັບປາມາໃຫ້ຂ້ອຍ.”
19 ເພິ່ນສັ່ງໃຫ້ທຸກຄົນນັ່ງລົງເທິງຫຍ້າ. ຈາກນັ້ນ ເພິ່ນກໍຈັບເອົາເຂົ້າຈີ່ 5 ອັນກັບປາ 2 ໂຕ ແລ້ວເງີຍໜ້າຂຶ້ນຟ້າແລະອະທິດຖານ.+ ເພິ່ນຫັກເຂົ້າຈີ່ຍື່ນໃຫ້ພວກລູກສິດ ແລະພວກລູກສິດກໍຢາຍໃຫ້ປະຊາຊົນ.
20 ທຸກຄົນໄດ້ກິນຈົນອີ່ມ ແລະພວກລູກສິດກໍທ້ອນເຂົ້າຈີ່ທີ່ເຫຼືອໄດ້ເຕັມ 12 ກະຕ່າ.+
21 ຄົນທີ່ໄດ້ກິນມີຜູ້ຊາຍປະມານ 5.000 ຄົນ ເຊິ່ງບໍ່ນັບຜູ້ຍິງກັບເດັກນ້ອຍ.+
22 ຈາກນັ້ນ ພະເຢຊູໃຫ້ພວກລູກສິດຂຶ້ນເຮືອຂ້າມຟາກໄປກ່ອນ ສ່ວນເພິ່ນກໍຖ້າສົ່ງປະຊາຊົນຢູ່ບ່ອນນັ້ນ.+
23 ເມື່ອຄົນເມືອໝົດແລ້ວ ພະເຢຊູຂຶ້ນໄປອະທິດຖານຢູ່ເທິງພູຄົນດຽວ.+ ເມື່ອຄ່ຳແລ້ວ ເພິ່ນກໍຍັງຢູ່ຫັ້ນຄົນດຽວ.
24 ຕອນນັ້ນ ເຮືອຂອງພວກລູກສິດອອກໄປໄກຈາກຝັ່ງຫຼາຍຮ້ອຍແມັດແລ້ວ ແລະແລ່ນຕ້ານລົມແລະຄື້ນຢູ່.
25 ຕອນໃກ້ຊິແຈ້ງ* ພະເຢຊູຍ່າງຢູ່ເທິງໜ້ານ້ຳມາຫາເຂົາເຈົ້າ.
26 ເມື່ອພວກລູກສິດເຫັນຄົນຍ່າງຢູ່ເທິງໜ້ານ້ຳຈຶ່ງຕື່ນແລະພາກັນເວົ້າວ່າ: “ແມ່ນຫຍັງຫັ້ນ!” ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍຮ້ອງສຽງເຫຼີດ້ວຍຄວາມຢ້ານ.
27 ແຕ່ພະເຢຊູບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ບໍ່ຕ້ອງຕົກໃຈ. ຂ້ອຍເອງ ບໍ່ຕ້ອງຢ້ານ.”+
28 ເປໂຕເວົ້າກັບເພິ່ນວ່າ: “ອາຈານ ຖ້າແມ່ນທ່ານແທ້ໆ ຂໍໃຫ້ຂ້ອຍຍ່າງເທິງໜ້ານ້ຳໄປຫາທ່ານໄດ້ບໍ?”
29 ພະເຢຊູເວົ້າວ່າ: “ມາແມ້!” ເປໂຕກໍອອກຈາກເຮືອແລ້ວຍ່າງຢູ່ເທິງໜ້ານ້ຳໄປຫາເພິ່ນ.
30 ແຕ່ເມື່ອແນມເບິ່ງພາຍຸ ລາວກໍຢ້ານແລະເລີ່ມຊິຈົມນ້ຳ ລາວຈຶ່ງຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ: “ອາຈານ ຊ່ວຍຂ້ອຍແດ່!”
31 ພະເຢຊູຟ້າວເດ່ມືໄປຈັບເປໂຕແລະເວົ້າວ່າ: “ເປັນຫຍັງຈຶ່ງສົງໄສ ເຈົ້າຄືມີຄວາມເຊື່ອໜ້ອຍແທ້?”+
32 ເມື່ອພະເຢຊູກັບເປໂຕຂຶ້ນມາຢູ່ເທິງເຮືອແລ້ວ ພາຍຸກໍສະຫງົບລົງ.
33 ລູກສິດທີ່ຢູ່ໃນເຮືອຈຶ່ງໝູບລົງສະແດງຄວາມນັບຖືເພິ່ນແລະເວົ້າວ່າ: “ທ່ານເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າແທ້ໆ.”
34 ແລ້ວພະເຢຊູກັບລູກສິດກໍຂ້າມມາຮອດຝັ່ງເຄັນເນຊາເຣັດ.+
35 ເມື່ອຄົນຢູ່ຫັ້ນຮູ້ວ່າພະເຢຊູມາ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ບອກຕໍ່ໆກັນໄປທົ່ວແຖວນັ້ນ ແລ້ວຄົນທີ່ຢູ່ແຖວນັ້ນກໍພາຄົນເຈັບປ່ວຍມາຫາເພິ່ນ.
36 ເຂົາເຈົ້າອ້ອນວອນພະເຢຊູວ່າ ຂໍບາຍແຕ່ຍອຍເສື້ອຄຸມຂອງເພິ່ນເທົ່ານັ້ນກໍພໍແລ້ວ+ ແລະທຸກຄົນທີ່ໄດ້ບາຍຍອຍເສື້ອນັ້ນກໍເຊົາເຈັບປ່ວຍ.
ຂໍ
^ ໝາຍເຖິງເຮໂຣດອັນຕິປາ. ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.
^ ໝາຍເຖິງປະມານ 3 ໂມງເຊົ້າຈົນຮອດຕອນຕາເວັນຂຶ້ນປະມານ 6 ໂມງເຊົ້າ
