ຂ່າວດີທີ່ຂຽນໂດຍລູກາ 13:1-35
-
ຖ້າບໍ່ກັບໃຈກໍຈະຈິບຫາຍ (1-5)
-
ຕົວຢ່າງປຽບທຽບເລື່ອງຕົ້ນໝາກເດື່ອທີ່ບໍ່ເປັນໝາກ (6-9)
-
ປົວຜູ້ຍິງພິການໃນວັນຊະບາໂຕ (10-17)
-
ຕົວຢ່າງປຽບທຽບເລື່ອງເມັດມັດສະຕາດກັບເຊື້ອເຂົ້າຈີ່ (18-21)
-
ພະຍາຍາມເພື່ອຈະຜ່ານປະຕູແຄບ (22-30)
-
ເຮໂຣດ “ໝາໄນ” (31-33)
-
ພະເຢຊູເສົ້າໃຈເລື່ອງເມືອງເຢຣູຊາເລັມ (34, 35)
13 ຕອນນັ້ນມີບາງຄົນມາເລົ່າໃຫ້ພະເຢຊູຟັງວ່າ ປີລາດຂ້າຄົນຄາລີເລກຸ່ມໜຶ່ງຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າກຳລັງເຜົາເຄື່ອງບູຊາ.
2 ເພິ່ນຈຶ່ງຖາມວ່າ: “ພວກເຈົ້າຄິດວ່າເຂົາເຈົ້າຖືກຂ້າຍ້ອນເຮັດຜິດຫຼາຍກວ່າຄົນຄາລີເລຄົນອື່ນບໍ?
3 ບໍ່ແມ່ນ ຂ້ອຍຈະບອກພວກເຈົ້າວ່າ ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ກັບໃຈ ພວກເຈົ້າທຸກຄົນກໍຈະຕ້ອງຈິບຫາຍຄືກັນ.+
4 ຫຼື 18 ຄົນທີ່ຖືກຫໍຄອຍຢູ່ຊີໂລອາມພັງລົງມາທັບຕາຍ ພວກເຈົ້າຄິດວ່າເຂົາເຈົ້າເຮັດຜິດຫຼາຍກວ່າຄົນອື່ນໆທີ່ຢູ່ໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມບໍ?
5 ບໍ່ແມ່ນ ຂ້ອຍຈະບອກພວກເຈົ້າວ່າ ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ກັບໃຈ ພວກເຈົ້າທຸກຄົນກໍຈະຕ້ອງຈິບຫາຍຄືກັບເຂົາເຈົ້າ.”
6 ແລ້ວພະເຢຊູກໍຍົກຕົວຢ່າງປຽບທຽບໃຫ້ຟັງວ່າ: “ຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງປູກຕົ້ນໝາກເດື່ອຕົ້ນໜຶ່ງໃນສວນໝາກລະແຊັງຂອງລາວ. ລາວທຽວມາເບິ່ງວ່າມັນເປັນໝາກບໍ່ ແຕ່ກໍບໍ່ເຫັນຈັກໜ່ວຍ+
7 ລາວຈຶ່ງບອກຄົນທີ່ເບິ່ງແຍງສວນໝາກລະແຊັງວ່າ ‘3 ປີແລ້ວທີ່ຂ້ອຍທຽວມາເບິ່ງວ່າຕົ້ນໝາກເດື່ອຕົ້ນນີ້ເປັນໝາກບໍ່ ແຕ່ກໍບໍ່ເຄີຍເຫັນຈັກໜ່ວຍ. ຟັນມັນຖິ້ມສະ! ປູກໄວ້ກໍຮົກດິນລ້າໆ.’
8 ຄົນເບິ່ງແຍງສວນບອກວ່າ ‘ນາຍເອີ້ຍ ລອງປະມັນໄວ້ອີກປີໜຶ່ງດີບໍ? ໃຫ້ຂ້ອຍລອງພວນດິນແລະໃສ່ຝຸ່ນເບິ່ງກ່ອນ.
9 ຖ້າປີໜ້າມັນເປັນໝາກກະດີ ແຕ່ຖ້າບໍ່ເປັນໝາກ ແລ້ວຈຶ່ງຟັນມັນຖິ້ມ.’”+
10 ມື້ໜຶ່ງໃນວັນຊະບາໂຕ ພະເຢຊູກຳລັງສອນຢູ່ບ່ອນປະຊຸມຂອງຄົນຢິວ
11 ມີຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ຖືກປີສາດສິງເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ເຈັບປ່ວຍແລະຫຼັງກົ່ງໄດ້ 18 ປີແລ້ວ. ລາວຢຽດໂຕຊື່ບໍ່ໄດ້ເລີຍ.
12 ເມື່ອພະເຢຊູເຫັນ ເພິ່ນກໍເວົ້າກັບລາວວ່າ: “ຂ້ອຍຈະປົວເຈົ້າໃຫ້ເຊົາເຈັບປ່ວຍ.”+
13 ເພິ່ນວາງມືເທິງຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນ ລາວກໍຢຽດໂຕຊື່ໄດ້ທັນທີແລ້ວສັນລະເສີນພະເຈົ້າ.
14 ແຕ່ຫົວໜ້າຂອງບ່ອນປະຊຸມບໍ່ພໍໃຈ ຍ້ອນພະເຢຊູປົວພະຍາດໃນວັນຊະບາໂຕ. ລາວຈຶ່ງບອກປະຊາຊົນທີ່ຢູ່ຫັ້ນວ່າ: “ມີຕັ້ງ 6 ມື້ທີ່ຈະເຮັດວຽກໄດ້.+ ມາປົວໃນ 6 ມື້ນັ້ນສະ ຢ່າມາປົວໃນວັນຊະບາໂຕ.”+
15 ພະເຢຊູບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ພວກ 2 ມາດຕະຖານ+ ພວກເຈົ້າແຕ່ລະຄົນແກ້ເຊືອກໃຫ້ງົວຫຼືລາຂອງໂຕເອງ ແລ້ວຈູງມັນໄປກິນນ້ຳໃນວັນຊະບາໂຕບໍ່ແມ່ນບໍ?+
16 ແລ້ວຜູ້ຍິງຄົນນີ້ທີ່ເປັນລູກຫຼານຂອງອັບຣາຮາມທີ່ຊາຕານເຮັດໃຫ້ເຈັບປ່ວຍໄດ້ 18 ປີແລ້ວ ບໍ່ສົມຄວນບໍທີ່ຈະປົວລາວໃນວັນຊະບາໂຕ?”
17 ຄຳເວົ້າຂອງພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ຄົນທີ່ຕໍ່ຕ້ານເສຍໜ້າ ແຕ່ປະຊາຊົນພັດດີໃຈທີ່ເຫັນເພິ່ນເຮັດສິ່ງດີໆ.+
18 ພະເຢຊູຈຶ່ງເວົ້າຕໍ່ໄປວ່າ: “ການປົກຄອງຂອງພະເຈົ້າເປັນຄືກັບຫຍັງແລະຈະປຽບທຽບກັບຫຍັງ?
19 ກໍຄືກັບເມັດມັດສະຕາດ*ທີ່ຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງເອົາມາປູກໄວ້ໃນສວນຂອງລາວ. ມັນໃຫຍ່ຂຶ້ນແລະເປັນຕົ້ນໄມ້ທີ່ນົກມາເຮັດຮັງຢູ່ຕາມງ່າຂອງມັນໄດ້.”+
20 ພະເຢຊູເວົ້າອີກວ່າ: “ຈະປຽບທຽບການປົກຄອງຂອງພະເຈົ້າກັບຫຍັງ?
21 ກໍຄືກັບເຊື້ອເຂົ້າຈີ່ທີ່ຜູ້ຍິງເອົາມາປະສົມໃນແປ້ງ 1 ຖັງ* ແລ້ວເຊື້ອນັ້ນກໍເຮັດໃຫ້ແປ້ງທັງໝົດຟູຂຶ້ນ.”+
22 ຕອນທີ່ພະເຢຊູໄປເມືອງເຢຣູຊາເລັມ ເພິ່ນໄດ້ສອນຄົນຕາມເມືອງແລະຕາມບ້ານຕ່າງໆ.
23 ມີຜູ້ໜຶ່ງຖາມພະເຢຊູວ່າ: “ອາຈານ ຄົນທີ່ຈະລອດມີໜ້ອຍແມ່ນບໍ?” ເພິ່ນຕອບວ່າ:
24 “ພວກເຈົ້າຕ້ອງພະຍາຍາມສຸດຄວາມສາມາດເພື່ອຈະຜ່ານປະຕູແຄບເຂົ້າໄປໃຫ້ໄດ້.+ ຂ້ອຍຈະບອກພວກເຈົ້າວ່າ ຫຼາຍຄົນຈະພະຍາຍາມເຂົ້າໄປ ແຕ່ຈະເຂົ້າໄປບໍ່ໄດ້.
25 ເມື່ອເຈົ້າຂອງເຮືອນລຸກຂຶ້ນອັດປະຕູໃສ່ລ໋ອກແລ້ວ ແລະພວກເຈົ້າຢືນເຄາະປະຕູເອີ້ນຢູ່ທາງນອກວ່າ ‘ນາຍເອີ້ຍ ເປີດປະຕູໃຫ້ພວກເຮົາແດ່.’+ ເຈົ້າຂອງເຮືອນຈະບອກວ່າ ‘ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ວ່າພວກເຈົ້າແມ່ນໃຜ ມາແຕ່ໃສ.’
26 ແລ້ວພວກເຈົ້າຈະຕອບວ່າ ‘ພວກເຮົາເຄີຍກິນເຄີຍດື່ມກັບທ່ານຫັ້ນເດ້ ແລະທ່ານກໍເຄີຍສອນພວກເຮົາຕາມທາງໃຫຍ່ໃນເມືອງນຳ.’+
27 ແຕ່ເຈົ້າຂອງເຮືອນຈະບອກພວກເຈົ້າວ່າ ‘ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ວ່າພວກເຈົ້າແມ່ນໃຜ ມາແຕ່ໃສ. ໜີໄປໄກໆ ພວກຄົນຊົ່ວ!’
28 ພວກເຈົ້າຈະຮ້ອງໄຫ້ດ້ວຍຄວາມທຸກໃຈເມື່ອເຫັນອັບຣາຮາມ ອີຊາກ ຢາໂຄບ ແລະຜູ້ພະຍາກອນທຸກຄົນຢູ່ໃນການປົກຄອງຂອງພະເຈົ້າ ແຕ່ພວກເຈົ້າຈະຖືກໂຍນອອກໄປທາງນອກ.+
29 ນອກຈາກນັ້ນຈະມີຄົນມາຈາກທິດຕາເວັນອອກແລະທິດຕາເວັນຕົກ ຈາກທິດເໜືອແລະທິດໃຕ້ ແລະຈະນັ່ງຮ່ວມໂຕະໃນການປົກຄອງຂອງພະເຈົ້າ.
30 ດັ່ງນັ້ນ ບາງຄົນທີ່ຢູ່ໃນພວກສຸດທ້າຍຈະກາຍເປັນພວກທຳອິດ ແລະບາງຄົນທີ່ຢູ່ໃນພວກທຳອິດຈະກາຍເປັນພວກສຸດທ້າຍ.”+
31 ຕອນນັ້ນ ມີຟາຣີຊາຍບາງຄົນມາບອກພະເຢຊູວ່າ: “ອອກໄປຈາກບ່ອນນີ້ໄວໆ ເຮໂຣດຢາກຂ້າທ່ານ.”
32 ພະເຢຊູເວົ້າກັບເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ໄປບອກໝາໄນໂຕນັ້ນວ່າ ‘ຂ້ອຍກຳລັງໄລ່ປີສາດແລະປົວພະຍາດໃນມື້ນີ້ກັບມື້ອື່ນ ແລ້ວໃນມື້ທີ 3 ວຽກຂອງຂ້ອຍຈະສຳເລັດ.’
33 ບໍ່ວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນ ຂ້ອຍຈະເຮັດວຽກຕໍ່ໄປໃນມື້ນີ້ ມື້ອື່ນ ແລະມື້ຮື ຍ້ອນຜູ້ພະຍາກອນຈະຕ້ອງບໍ່ຖືກຂ້າຢູ່ບ່ອນອື່ນນອກຈາກຢູ່ເມືອງເຢຣູຊາເລັມ.+
34 ຄົນໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມ ຄົນໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມເອີ້ຍ ພວກເຈົ້າຂ້າພວກຜູ້ພະຍາກອນແລະດຶກກ້ອນຫີນໃສ່ຄົນທີ່ພະເຈົ້າສົ່ງມາ.+ ຫຼາຍເທື່ອແລ້ວທີ່ຂ້ອຍຢາກລວບລວມພວກເຈົ້າໃຫ້ມາຢູ່ນຳກັນ ຄືກັບໄກ່ແມ່ລູກອ່ອນທີ່ລວບລວມລູກຂອງມັນໃຫ້ມາຢູ່ກ້ອງປີກ ແຕ່ພວກເຈົ້າພັດບໍ່ມາ.+
35 ຍ້ອນແນວນີ້ ວິຫານຫຼັງນີ້*ຈະຖືກປະຖິ້ມໃຫ້ຮ້າງເປົ່າໄວ້ນຳພວກເຈົ້າ.+ ພວກເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ເຫັນຂ້ອຍອີກເລີຍຈົນກວ່າພວກເຈົ້າຈະເວົ້າວ່າ ‘ຂໍໃຫ້ທ່ານທີ່ມາໃນນາມພະເຢໂຫວາ*ໄດ້ຮັບພອນ!’”+
ຂໍ ຄວາມ ໄຂ ເງື່ອນ
^ ເມັດພືດນ້ອຍໆຊະນິດໜຶ່ງທີ່ມີຢູ່ແຖວອິດສະຣາເອນ. ເມື່ອໃຫຍ່ເຕັມທີຕົ້ນຂອງມັນສູງຮອດ 4 ແມັດແລະມີງ່າແຜ່ອອກໄປ.
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “3 ຊີ” ເທົ່າກັບ 22 ລິດ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ເຮືອນຂອງພວກເຈົ້າ”
^ ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ກ5