ຂ່າວດີທີ່ຂຽນໂດຍລູກາ 15:1-32
15 ຕອນນັ້ນ ຄົນເກັບພາສີແລະຄົນທີ່ມັກເຮັດຜິດເຂົ້າມາຫຸ້ມພະເຢຊູເພື່ອຟັງເພິ່ນສອນ.+
2 ພວກຟາຣີຊາຍກັບພວກຄູສອນສາສະໜາຈຶ່ງພາກັນຈົ່ມວ່າ: “ຜູ້ນີ້ຄົບຫາກັບຄົນທີ່ມັກເຮັດຜິດແລະກິນເຂົ້ານຳເຂົາເຈົ້າ.”
3 ພະເຢຊູຈຶ່ງຍົກຕົວຢ່າງປຽບທຽບໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຟັງວ່າ:
4 “ສົມມຸດວ່າ ຜູ້ໜຶ່ງມີແກະ 100 ໂຕ ແລ້ວມີໂຕໜຶ່ງເສຍ ລາວຈະປະແກະ 99 ໂຕໄວ້ໃນບ່ອນກັນດານກ່ອນ ແລ້ວໄປຊອກຫາແກະໂຕທີ່ເສຍຈົນກວ່າຈະເຫັນບໍ່ແມ່ນບໍ?+
5 ເມື່ອເຫັນແລ້ວ ລາວກໍດີໃຈຫຼາຍແລະແບກມັນໃສ່ບ່າກັບມາ.
6 ເມື່ອມາຮອດເຮືອນ ລາວກໍເອີ້ນໝູ່ກັບເພື່ອນບ້ານມາພ້ອມກັນ ແລ້ວບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ ‘ດີໃຈນຳຂ້ອຍແດ່ ຂ້ອຍເຫັນແກະໂຕທີ່ເສຍແລ້ວ.’+
7 ຄ້າຍຄືກັນ ຂ້ອຍຈະບອກໃຫ້ຮູ້ວ່າ ເມື່ອມີຄົນທີ່ເຮັດຜິດຄົນໜຶ່ງກັບໃຈ ຈະເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສຸກຢູ່ໃນສະຫວັນ+ຫຼາຍກວ່າທີ່ມີຄົນດີ 99 ຄົນທີ່ບໍ່ຕ້ອງກັບໃຈ.
8 ຫຼືຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງມີຫຼຽນເງິນ 10 ຫຼຽນ*ແລະເຮັດເຮ່ຍຫຼຽນໜຶ່ງ ລາວຈະໄຕ້ຕະກຽງແລະກວາດເຮືອນຊອກຫາທຸກຈອກທຸກແຈຈົນກວ່າຈະເຫັນບໍ່ແມ່ນບໍ?
9 ເມື່ອເຫັນແລ້ວ ລາວກໍເອີ້ນໝູ່ກັບເພື່ອນບ້ານມາພ້ອມກັນແລ້ວເວົ້າວ່າ ‘ດີໃຈນຳຂ້ອຍແດ່ ຂ້ອຍເຫັນຫຼຽນເງິນທີ່ເຮ່ຍແລ້ວ.’
10 ຄ້າຍຄືກັນ ຂ້ອຍຈະບອກໃຫ້ຮູ້ວ່າ ພວກທູດສະຫວັນຂອງພະເຈົ້າຈະດີໃຈເມື່ອເຫັນຄົນທີ່ເຮັດຜິດຄົນໜຶ່ງກັບໃຈ.”+
11 ແລ້ວພະເຢຊູກໍເວົ້າວ່າ: “ຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງມີລູກຊາຍ 2 ຄົນ.
12 ລູກຊາຍຫຼ້າໄດ້ບອກພໍ່ວ່າ ‘ພໍ່ ຂໍແບ່ງຊັບສົມບັດສ່ວນທີ່ເປັນຂອງລູກໃຫ້ລູກແດ່.’ ແລ້ວພໍ່ກໍແບ່ງຊັບສົມບັດໃຫ້ລູກທັງສອງຄົນ.
13 ບໍ່ເທົ່າໃດມື້ຕໍ່ມາ ລູກຊາຍຫຼ້າກໍເກັບເຄື່ອງຂອງທັງໝົດຂອງລາວແລ້ວເດີນທາງໄປປະເທດໜຶ່ງທີ່ຢູ່ຫ່າງໄກ. ລາວໃຊ້ຈ່າຍເງິນແບບໂລເລ ແລະໃຊ້ຊີວິດຕາມໃຈໂຕເອງແບບບໍ່ຄິດຫຍັງເລີຍ
14 ເມື່ອລາວໝົດໂຕແລ້ວ ທົ່ວປະເທດນັ້ນກໍເກີດຄວາມອຶດຢາກຢ່າງໜັກ ລາວຈຶ່ງບໍ່ມີຫຍັງກິນ.
15 ລາວເຖິງຂັ້ນຕ້ອງໄປຮັບຈ້າງລ້ຽງໝູໃນທົ່ງໃຫ້ຜູ້ໜຶ່ງໃນປະເທດນັ້ນ.+
16 ລາວຫິວເຂົ້າແຮງຈົນຢາກກິນໝາກຖົ່ວທີ່ໝູກິນ ແຕ່ບໍ່ມີຜູ້ໃດເອົາຫຍັງໃຫ້ລາວກິນເລີຍ.
17 ລາວເລີ່ມສຳນຶກໂຕແລະເວົ້າວ່າ ‘ລູກຈ້າງຂອງພໍ່ທຸກຄົນມີຂອງກິນເຫຼືອເຟືອ ແຕ່ຂ້ອຍພັດຕ້ອງມາອົດຕາຍຢູ່ນີ້.
18 ຂ້ອຍຈະກັບໄປຫາພໍ່ແລະເວົ້າກັບເພິ່ນວ່າ “ພໍ່ເອີ້ຍ ລູກໄດ້ເຮັດຜິດຕໍ່ພະເຈົ້າ*ແລະຕໍ່ພໍ່ນຳ.
19 ລູກບໍ່ສົມຄວນຈະເປັນລູກຂອງພໍ່ອີກຕໍ່ໄປ. ຂໍໃຫ້ລູກເປັນລູກຈ້າງຄົນໜຶ່ງຂອງພໍ່ກໍໄດ້.”’
20 ລາວຈຶ່ງກັບໄປຫາພໍ່. ຕອນທີ່ລາວຍັງຢູ່ໄກໆ ພໍ່ກໍແນມເຫັນແລະຮູ້ສຶກອີ່ຕົນລາວ ພໍ່ຈຶ່ງແລ່ນໄປຫາ ທັງກອດແລະຈູບລາວ.
21 ແລ້ວລາວກໍເວົ້າກັບພໍ່ວ່າ ‘ພໍ່ເອີ້ຍ ລູກໄດ້ເຮັດຜິດຕໍ່ພະເຈົ້າແລະຕໍ່ພໍ່ນຳ.+ ລູກບໍ່ສົມຄວນຈະເປັນລູກຂອງພໍ່ອີກຕໍ່ໄປ.’
22 ແຕ່ພໍ່ປິ່ນໄປສັ່ງພວກທາດວ່າ ‘ໄວໆ! ຂ້ຽວໄປເອົາເສື້ອຄຸມທີ່ດີທີ່ສຸດມາໃສ່ໃຫ້ລາວ ເອົາແຫວນມາສຸບໃສ່ນິ້ວມື ແລະເອົາເກີບມາສຸບໃສ່ຕີນໃຫ້ລາວ.
23 ແລ້ວໄປຂ້າງົວນ້ອຍໂຕຕຸ້ຍໆ ແລະເອົາມາກິນລ້ຽງສະຫຼອງນຳກັນ
24 ຍ້ອນລູກຂອງຂ້ອຍຜູ້ນີ້ຕາຍໄປແລ້ວ ແຕ່ກັບມາມີຊີວິດອີກ.+ ລາວເຄີຍຫຼົງທາງ ແຕ່ຕອນນີ້ລາວກັບມາແລ້ວ.’ ຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍລ້ຽງສະຫຼອງກັນ.
25 ຕອນນັ້ນ ລູກຊາຍກົກເຮັດວຽກຢູ່ທົ່ງນາ ແລະເມື່ອລາວກັບມາໃກ້ຊິຮອດເຮືອນກໍໄດ້ຍິນສຽງດົນຕີແລະສຽງຄົນເຕັ້ນ.
26 ລາວຈຶ່ງເອີ້ນຄົນຮັບໃຊ້ມາຖາມວ່າເກີດຫຍັງຂຶ້ນ.
27 ຄົນຮັບໃຊ້ບອກລາວວ່າ ‘ນ້ອງຂອງເຈົ້າກັບມາແລ້ວ ພໍ່ຂອງເຈົ້າກໍເລີຍໃຫ້ຂ້າງົວນ້ອຍໂຕຕຸ້ຍໆເພື່ອລ້ຽງສະຫຼອງກັນທີ່ລາວກັບມາຢ່າງປອດໄພ.’
28 ແຕ່ອ້າຍພັດໃຈຮ້າຍແລະບໍ່ຍອມເຂົ້າໄປ ພໍ່ຈຶ່ງອອກມາຂໍຮ້ອງໃຫ້ລາວເຂົ້າໄປທາງໃນ.
29 ແຕ່ລາວບອກພໍ່ວ່າ ‘ຂ້ອຍເຮັດວຽກໜັກໃຫ້ພໍ່ມາຫຼາຍປີ ແລະບໍ່ເຄີຍຂັດຄຳສັ່ງຂອງພໍ່ຈັກເທື່ອ ແຕ່ແບ້ນ້ອຍໂຕດຽວພໍ່ກໍບໍ່ເຄີຍເອົາໃຫ້ຂ້ອຍໄປກິນລ້ຽງກັບໝູ່ເລີຍ.
30 ແຕ່ເມື່ອລູກຜູ້ນັ້ນຂອງພໍ່ກັບມາ ພໍ່ກໍຂ້າງົວນ້ອຍໂຕຕຸ້ຍໆເພື່ອລ້ຽງຕ້ອນຮັບລາວ ທັງໆທີ່ລາວຜານຊັບສົມບັດຂອງພໍ່ໝົດໄປນຳພວກໂສເພນີ.’
31 ພໍ່ຈຶ່ງບອກລາວວ່າ ‘ລູກເອີ້ຍ ລູກຢູ່ກັບພໍ່ຕະຫຼອດ ແລະທຸກສິ່ງທີ່ເປັນຂອງພໍ່ກໍເປັນຂອງລູກຢູ່ແລ້ວ.
32 ແຕ່ພວກເຮົາຕ້ອງດີໃຈແລະພາກັນລ້ຽງສະຫຼອງ ຍ້ອນນ້ອງຊາຍຂອງລູກຕາຍໄປແລ້ວ ແຕ່ກັບມາມີຊີວິດອີກ. ນ້ອງເຄີຍຫຼົງທາງ ແຕ່ຕອນນີ້ນ້ອງກັບມາແລ້ວ.’”
ຂໍ
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “10 ຫຼຽນດັກມາ.” ນີ້ແມ່ນຄ່າແຮງງານສຳລັບການເຮັດວຽກ 10 ມື້. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ສະຫວັນ”
