ຂ່າວດີທີ່ຂຽນໂດຍລູກາ 4:1-44
4 ຕອນນັ້ນ ພະເຢຊູອອກຈາກແຖວແມ່ນ້ຳຈໍແດນ. ພະເຈົ້າເອົາພະລັງບໍລິສຸດໃຫ້ພະເຢຊູ ແລະພະລັງນັ້ນກໍພາພະເຢຊູເຂົ້າໄປໃນບ່ອນກັນດານ.+
2 ພະເຢຊູຢູ່ຫັ້ນ 40 ມື້. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ມານຮ້າຍກໍມາລໍ້ໃຈເພິ່ນ.+ ຕະຫຼອດ 40 ມື້ ເພິ່ນບໍ່ໄດ້ກິນຫຍັງເລີຍ ເພິ່ນຈຶ່ງຫິວເຂົ້າແຮງ.
3 ມານຮ້າຍບອກພະເຢຊູວ່າ: “ຖ້າເຈົ້າເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າ* ເສກກ້ອນຫີນນີ້ໃຫ້ເປັນຂອງກິນແມ້.”
4 ແຕ່ພະເຢຊູຕອບວ່າ: “ພະຄຳພີບອກໄວ້ວ່າ ‘ຄົນເຮົາຈະມີຊີວິດຢູ່ໄດ້ ບໍ່ແມ່ນດ້ວຍອາຫານເທົ່ານັ້ນ.’”+
5 ຈາກນັ້ນ ມານຮ້າຍກໍພາພະເຢຊູຂຶ້ນໄປບ່ອນທີ່ສູງໆ ແລະມັນໃຫ້ເພິ່ນເຫັນທຸກປະເທດໃນໂລກພາຍໃນແວັບດຽວ.+
6 ແລ້ວມານຮ້າຍກໍເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຈະຍົກອຳນາດແລະຄວາມຍິ່ງໃຫຍ່ທັງໝົດນີ້ໃຫ້ເຈົ້າ. ມັນເປັນຂອງຂ້ອຍ+ແລະຂ້ອຍຢາກຈະເອົາໃຫ້ຜູ້ໃດກໍໄດ້.
7 ຖ້າເຈົ້າໝູບລົງກົ້ມກາບຂ້ອຍແຕ່ເທື່ອດຽວ ທັງໝົດນີ້ຈະເປັນຂອງເຈົ້າ.”
8 ພະເຢຊູຈຶ່ງບອກມານຮ້າຍວ່າ: “ພະຄຳພີບອກໄວ້ວ່າ ‘ເຈົ້າຕ້ອງນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ*ພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ ແລະຮັບໃຊ້ເພິ່ນຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນ.’”*+
9 ຈາກນັ້ນ ມານຮ້າຍກໍພາພະເຢຊູເຂົ້າໄປໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມແລະໃຫ້ເພິ່ນຢືນຢູ່ຈຸດທີ່ສູງທີ່ສຸດຂອງວິຫານ ແລ້ວທ້າເພິ່ນວ່າ: “ຖ້າເຈົ້າເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າກໍໂດດລົງໄປໂລດ+
10 ຍ້ອນພະຄຳພີຂຽນໄວ້ວ່າ ‘ເພິ່ນຈະສັ່ງພວກທູດສະຫວັນໃຫ້ຊ່ວຍເຈົ້າແລະປົກປ້ອງເຈົ້າ’
11 ແລະ ‘ທູດສະຫວັນຈະເອົາມືຮັບເຈົ້າໄວ້ ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຕີນເຈົ້າຖືກຫີນ.’”+
12 ພະເຢຊູບອກມານຮ້າຍວ່າ: “ພະຄຳພີບອກໄວ້ວ່າ ‘ຢ່າທ້າທາຍພະເຢໂຫວາ*ພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ.’”+
13 ເມື່ອມານຮ້າຍລໍ້ໃຈພະເຢຊູແລ້ວໆ ມັນກໍໜີໄປ ແລະລໍຖ້າຈົນກວ່າຈະມີໂອກາດອີກ.+
14 ພະເຢຊູກັບມາແຂວງຄາລີເລແລະພະລັງຂອງພະເຈົ້າກໍຢູ່ກັບເພິ່ນ.+ ຊື່ສຽງຂອງເພິ່ນໄດ້ຊ່າລືໄປທົ່ວເຂດນັ້ນ.
15 ພະເຢຊູເລີ່ມສອນໃນບ່ອນປະຊຸມຂອງຄົນຢິວ ແລະທຸກຄົນກໍຍົກຍ້ອງເພິ່ນ.
16 ພະເຢຊູໄປເມືອງນາຊາເຣັດ+ເຊິ່ງເປັນເມືອງທີ່ເພິ່ນໃຫຍ່ຂຶ້ນມາ. ເພິ່ນເຂົ້າໄປບ່ອນປະຊຸມຂອງຄົນຢິວ+ໃນວັນຊະບາໂຕຄືກັບທີ່ເຄີຍເຮັດຜ່ານມາ ແລະຢືນຂຶ້ນເພື່ອຈະອ່ານພະຄຳພີ.
17 ມີຄົນຍື່ນມ້ວນໜັງສືຂອງຜູ້ພະຍາກອນເອຊາຢາໃຫ້ເພິ່ນ ແລ້ວເພິ່ນກໍມາຍມ້ວນໜັງສືນັ້ນໄປບ່ອນທີ່ຂຽນວ່າ:
18 “ພະເຢໂຫວາ*ເອົາພະລັງຂອງເພິ່ນໃຫ້ຂ້ອຍ. ເພິ່ນແຕ່ງຕັ້ງຂ້ອຍໃຫ້ປະກາດຂ່າວດີກັບຄົນທຸກຍາກ ໃຫ້ປະກາດເລື່ອງການປົດປ່ອຍກັບພວກຊະເລີຍ ໃຫ້ບອກຄົນຕາບອດວ່າລາວຈະເຫັນຮຸ່ງ ໃຫ້ປົດປ່ອຍຄົນທີ່ຖືກກົດຂີ່+
19 ແລະໃຫ້ປະກາດວ່າຮອດເວລາໄດ້ຮັບພອນຈາກພະເຢໂຫວາ*ແລ້ວ.”+
20 ເມື່ອອ່ານຈົບ ພະເຢຊູໄດ້ກໍ້ມ້ວນໜັງສືນັ້ນສົ່ງຄືນໃຫ້ເຈົ້າໜ້າທີ່ຢູ່ບ່ອນປະຊຸມແລ້ວເພິ່ນກໍນັ່ງລົງ ແລະທຸກຄົນໃນບ່ອນປະຊຸມກໍແນມເບິ່ງເພິ່ນ.
21 ເພິ່ນຈຶ່ງເວົ້າກັບເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ມື້ນີ້ ເລື່ອງທີ່ຂ້ອຍອ່ານຈາກພະຄຳພີຂໍ້ນີ້ກໍເກີດຂຶ້ນແລ້ວ.”+
22 ທຸກຄົນກໍເວົ້າຊົມເຊີຍພະເຢຊູແລະງຶດໃນການສອນທີ່ເປັນຕາຟັງຂອງເພິ່ນ.+ ເຂົາເຈົ້າພາກັນເວົ້າວ່າ: “ຜູ້ນີ້ແມ່ນລູກຊາຍຂອງໂຢເຊັບຕົ໋ວ?”+
23 ເພິ່ນຈຶ່ງບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ພວກເຈົ້າຄືຊິຢາກຍົກສຸພາສິດຂໍ້ທີ່ບອກວ່າ ‘ເປັນໝໍກໍຕ້ອງປົວໂຕເອງ’ ແລະເວົ້າກັບຂ້ອຍວ່າ ‘ພວກເຮົາໄດ້ຍິນວ່າເຈົ້າເຮັດຫຼາຍສິ່ງຫຼາຍຢ່າງໃນເມືອງກາເປນາອູມ ໃຫ້ເຮັດແບບນັ້ນໃນເມືອງທີ່ເຈົ້າຢູ່ນຳແມ້.’”+
24 ພະເຢຊູເວົ້າຕໍ່ໄປວ່າ: “ຂ້ອຍຈະບອກໃຫ້ຮູ້ວ່າ ບໍ່ມີຜູ້ພະຍາກອນຄົນໃດດອກທີ່ຖືກຍອມຮັບໃນເມືອງທີ່ໂຕເອງຢູ່.+
25 ໃຫ້ເບິ່ງໃນສະໄໝຂອງເອລີຢາແມ້ ຕອນທີ່ຝົນບໍ່ຕົກ 3 ປີເຄິ່ງແລະມີຄວາມອຶດຢາກຄັ້ງໃຫຍ່+ ຕອນນັ້ນໃນອິດສະຣາເອນມີແມ່ໝ້າຍຫຼາຍຄົນ
26 ແຕ່ພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ໃຊ້ເອລີຢາໄປຫາແມ່ໝ້າຍເຫຼົ່ານັ້ນເລີຍ ແຕ່ພັດໃຫ້ລາວໄປຫາແມ່ໝ້າຍຄົນໜຶ່ງຢູ່ເມືອງຊາເຣຟັດໃນເຂດຊີໂດນ.+
27 ໃນສະໄໝຂອງຜູ້ພະຍາກອນເອລີຊາກໍຄືກັນ ໃນອິດສະຣາເອນມີຫຼາຍຄົນເປັນຂີ້ທູດ ແຕ່ບໍ່ມີຜູ້ໃດໄດ້ຮັບການປິ່ນປົວນອກຈາກນາອາມານຄົນຊີເຣຍເທົ່ານັ້ນ.”+
28 ເມື່ອຄົນໃນບ່ອນປະຊຸມໄດ້ຍິນແບບນັ້ນກໍໃຈຮ້າຍຫຼາຍ.+
29 ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງລຸກຂຶ້ນແລະຍູ້ພະເຢຊູອອກໄປນອກເມືອງ ຈົນຮອດໜ້າຜາຢູ່ເທິງພູບ່ອນທີ່ເມືອງນັ້ນຕັ້ງຢູ່ ເພື່ອຈະຊຸກເພິ່ນໃຫ້ຕົກລົງຈາກຜາ.
30 ແຕ່ເພິ່ນຍ່າງຜ່າເຂົາເຈົ້າອອກມາໄດ້ແລ້ວເດີນທາງໄປຕໍ່.+
31 ພະເຢຊູໄປເມືອງກາເປນາອູມໃນແຂວງຄາລີເລແລະສອນປະຊາຊົນໃນວັນຊະບາໂຕ.+
32 ຄົນທີ່ໄດ້ຟັງກໍຮູ້ສຶກງຶດໃນວິທີສອນຂອງພະເຢຊູ+ ຍ້ອນເພິ່ນສອນແບບຄົນທີ່ໄດ້ຮັບອຳນາດຈາກພະເຈົ້າ.
33 ໃນບ່ອນປະຊຸມນັ້ນ ມີຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ຖືກປີສາດຮ້າຍສິງຢູ່. ລາວຮ້ອງສຽງດັງວ່າ:+
34 “ເຢຊູຄົນນາຊາເຣັດເອີ້ຍ+ ເຈົ້າຊິມາວຸ່ນວາຍກັບຂ້ອຍເຮັດຫຍັງ? ຈະມາທຳລາຍຂ້ອຍຫວະ? ຂ້ອຍຮູ້ໄດ໋ວ່າເຈົ້າແມ່ນໃຜ. ເຈົ້າເປັນຜູ້ບໍລິສຸດຂອງພະເຈົ້າ!”+
35 ແຕ່ພະເຢຊູສັ່ງມັນວ່າ: “ມິດແມະ! ອອກໄປຈາກລາວດຽວນີ້.” ປີສາດໄດ້ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນລົ້ມລົງຕໍ່ໜ້າຫຼາຍຄົນ ແລ້ວກໍອອກໄປຈາກລາວໂດຍບໍ່ໄດ້ທຳຮ້າຍລາວເລີຍ.
36 ທຸກຄົນແປກໃຈແລະພາກັນເວົ້າວ່າ: “ແມ່ນຫຍັງນິ? ຄຳເວົ້າຂອງລາວມີພະລັງອຳນາດເຖິງຂັ້ນສັ່ງປີສາດຮ້າຍໃຫ້ອອກມາໄດ້ເລີຍຫວະ!”
37 ເລື່ອງຂອງພະເຢຊູກໍຊ່າລືໄປທົ່ວເຂດນັ້ນ.
38 ເມື່ອພະເຢຊູອອກຈາກບ່ອນປະຊຸມຂອງຄົນຢິວແລ້ວ ເພິ່ນກໍເຂົ້າໄປໃນເຮືອນຂອງເປໂຕ. ຕອນນັ້ນ ແມ່ເຖົ້າຂອງເປໂຕເປັນໄຂ້ແຮງ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຂໍໃຫ້ເພິ່ນຊ່ວຍລາວ.+
39 ເພິ່ນມາຢືນຢູ່ທາງຂ້າງລາວແລ້ວປົວລາວໃຫ້ເຊົາໄຂ້. ທັນໃດນັ້ນ ລາວກໍລຸກຂຶ້ນມາແຕ່ງກິນໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ.
40 ເມື່ອຕາເວັນໃກ້ຈະຕົກ ມີຫຼາຍຄົນພາຄົນທີ່ເຈັບປ່ວຍເປັນພະຍາດຕ່າງໆມາຫາພະເຢຊູ ແລະເພິ່ນກໍວາງມືເທິງແຕ່ລະຄົນ ແລະປົວເຂົາເຈົ້າໃຫ້ດີເປັນປົກກະຕິ.+
41 ເພິ່ນໄດ້ໄລ່ປີສາດອອກຈາກຫຼາຍຄົນນຳອີກ. ພວກມັນຮ້ອງວ່າ: “ທ່ານເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າ!”+ ແຕ່ພະເຢຊູຫ້າມບໍ່ໃຫ້ປີສາດເວົ້າ+ ຍ້ອນພວກມັນຮູ້ວ່າເພິ່ນເປັນພະຄລິດ.+
42 ເມື່ອແຈ້ງແລ້ວ ພະເຢຊູກໍອອກໄປໃນບ່ອນທີ່ຫ່າງໄກຈາກຄົນ+ ແຕ່ຄົນບັກຫຼາຍໆກໍຊອກຫາເພິ່ນຈົນເຫັນ. ເຂົາເຈົ້າພະຍາຍາມຖ່ວງເພິ່ນໄວ້ບໍ່ໃຫ້ໄປຈາກເຂົາເຈົ້າ.
43 ແຕ່ເພິ່ນບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຕ້ອງປະກາດຂ່າວດີເລື່ອງການປົກຄອງຂອງພະເຈົ້າໃນເມືອງອື່ນໆນຳ ຍ້ອນພະເຈົ້າສົ່ງຂ້ອຍມາເພື່ອເຮັດວຽກນີ້.”+
44 ແລ້ວເພິ່ນກໍໄປປະກາດຕາມບ່ອນປະຊຸມຂອງຄົນຢິວໃນແຂວງຢູດາຍ.
ຂໍ
^ ຫຼື “ລູກຄົນໜຶ່ງຂອງພະເຈົ້າ”
^ ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ກ5
^ ຫຼື “ເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ທີ່ສັກສິດໃຫ້ເພິ່ນຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນ”
^ ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ກ5
^ ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ກ5
^ ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ກ5
