ເພງໂສກເສົ້າ 5:1-22
5 ພະເຢໂຫວາເອີ້ຍ ຂໍພະອົງຈື່ສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບພວກເຮົາ
ແລະຂໍເບິ່ງຄວາມອັບອາຍຂາຍໜ້າຂອງພວກເຮົາ.+
2 ມໍລະດົກຂອງພວກເຮົາຖືກຍົກໃຫ້ຄົນແປກໜ້າແລະເຮືອນຂອງພວກເຮົາຖືກຍົກໃຫ້ຄົນຕ່າງຊາດ.+
3 ພວກເຮົາກາຍເປັນລູກກຳພ້າພໍ່ແລະແມ່ຂອງພວກເຮົາກໍເປັນຄືກັບແມ່ໝ້າຍ.+
4 ພວກເຮົາຕ້ອງໄດ້ຊື້ນ້ຳກິນ+ແລະຟືນກໍຕ້ອງໄດ້ຊື້ຄືກັນ.
5 ຄົນທີ່ໄລ່ລ່າພວກເຮົາມາໃກ້ຫຼາຍແລ້ວແລະຈະຈັບພວກເຮົາໄດ້ແລ້ວ.ພວກເຮົາບໍ່ມີເຫື່ອບໍ່ມີແຮງ ແຕ່ກໍບໍ່ໄດ້ພັກເລີຍ.+
6 ພວກເຮົາໄປເພິ່ງເອຢິບ+ແລະອັດຊີເຣຍ+ເພື່ອຈະມີອາຫານພໍກິນ.
7 ປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງພວກເຮົາທີ່ເຄີຍເຮັດຜິດບໍ່ຢູ່ແລ້ວ ແຕ່ພວກເຮົາກຳລັງຮັບໂທດແທນເຂົາເຈົ້າ.
8 ພວກຄົນຮັບໃຊ້ກໍປົກຄອງພວກເຮົາແລະບໍ່ມີໃຜຊ່ວຍພວກເຮົາໃຫ້ລອດຈາກເຂົາເຈົ້າໄດ້ເລີຍ.
9 ພວກເຮົາຕ້ອງສ່ຽງຊີວິດໄປຊອກຫາອາຫານ+ ຍ້ອນມີພວກຄົນຖືອາວຸດຢູ່ໃນບ່ອນກັນດານ.
10 ຜິວໜັງຂອງພວກເຮົາຮ້ອນຄືກັບເຕົາໄຟ ຍ້ອນຄວາມຫິວໂຫຍ.+
11 ເຂົາເຈົ້າຂົ່ມຂືນເມຍຂອງພວກເຮົາຢູ່ຊີໂອນແລະຂົ່ມຂືນພວກຜູ້ສາວທີ່ບໍລິສຸດຢູ່ເມືອງຕ່າງໆຂອງຢູດາ.+
12 ພວກເຈົ້ານາຍຖືກເອົາເຊືອກມັດມືເບື້ອງໜຶ່ງແລະແຂວນໄວ້+ ແລະພວກຜູ້ນຳກໍຖືກດູຖູກ.+
13 ພວກຄົນໜຸ່ມຕ້ອງແບກຫີນໂມ້ແລະພວກເດັກນ້ອຍຜູ້ຊາຍກໍສະດຸດລົ້ມຍ້ອນແບກຟືນໜັກ.
14 ພວກຜູ້ນຳບໍ່ໄດ້ຢູ່ປະຕູເມືອງແລ້ວ+ແລະພວກຄົນໜຸ່ມກໍບໍ່ໄດ້ຫຼິ້ນດົນຕີແລ້ວ.+
15 ພວກເຮົາບໍ່ມີຄວາມສຸກແລ້ວ. ແທນທີ່ພວກເຮົາຈະໄດ້ເຕັ້ນລຳ ພວກເຮົາພັດຕ້ອງໄວ້ທຸກ.+
16 ມົງກຸດຕົກຈາກຫົວຂອງພວກເຮົາແລ້ວ. ພວກເຮົາຕ້ອງຈິບຫາຍຍ້ອນພວກເຮົາເຮັດຜິດ.
17 ຍ້ອນສິ່ງທັງໝົດນີ້ ພວກເຮົາຈຶ່ງເຈັບປວດໃຈຫຼາຍ+ແລະຕາຂອງພວກເຮົາກໍມົວ.+
18 ພູຊີໂອນຖືກຖິ້ມໃຫ້ຮ້າງເປົ່າ+ ພວກໝາໄນຈຶ່ງໄປຢູ່ຫັ້ນ.
19 ພະເຢໂຫວາເອີ້ຍ ພະອົງນັ່ງເທິງບັນລັງຕະຫຼອດໄປ.
ພະອົງມີສິດປົກຄອງເປັນກະສັດຕະຫຼອດໄປ.+
20 ເປັນຫຍັງພະອົງລືມພວກເຮົາແລະປະຖິ້ມພວກເຮົາດົນປານນີ້?+
21 ພະເຢໂຫວາເອີ້ຍ ຂໍພະອົງພາພວກເຮົາກັບມາຫາພະອົງແລະພວກເຮົາກໍຈະກັບມາຫາພະອົງດ້ວຍຄວາມເຕັມໃຈ.+
ຂໍໃຫ້ທຸກສິ່ງດີຄືກັບສະໄໝແຕ່ກີ້.+
22 ແຕ່ພະອົງຖິ້ມພວກເຮົາໄປແລ້ວ
ພະອົງຍັງໃຈຮ້າຍໃຫ້ພວກເຮົາບໍ່ເຊົາ.+
