ເຢເຣມີຢາ 2:1-37
2 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບຂ້ອຍວ່າ:
2 “ໃຫ້ເຈົ້າໄປປະກາດໃຫ້ເຢຣູຊາເລັມຟັງວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາເວົ້າໄວ້ແນວນີ້
“ເຮົາຈື່ໄດ້ດີວ່າຕອນທີ່ເຈົ້າຍັງນ້ອຍ+ ເຈົ້າມີຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ເຮົາຈື່ວ່າເຈົ້າຮັກເຮົາຕອນທີ່ໝັ້ນກັບເຮົາ+ແລະຈື່ວ່າເຈົ້ານຳເຮົາໄປໃນບ່ອນກັນດານໄປແຜ່ນດິນທີ່ບໍ່ມີການຫວ່ານແນວປູກ.+
3 ພະເຢໂຫວາເຄີຍເບິ່ງວ່າອິດສະຣາເອນບໍລິສຸດ+ແລະເປັນຜົນລະປູກຊຸດທຳອິດຈາກການເກັບກ່ຽວ.”
ໃຜກໍຕາມທີ່ມາກັດກິນລາວຈະມີຄວາມຜິດ
ແລະຈະເຈິຄວາມຈິບຫາຍ.’ ພະເຢໂຫວາເວົ້າໄວ້ແນວນີ້.”+
4 ລູກຫຼານຂອງຢາໂຄບແລະທຸກຄອບຄົວຂອງຄົນອິດສະຣາເອນເອີ້ຍໃຫ້ຟັງຄຳເວົ້າຂອງພະເຢໂຫວາເດີ້.
5 ພະເຢໂຫວາເວົ້າວ່າ:
“ປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງເຈົ້າເຫັນວ່າເຮົາມີຄວາມຜິດຫຍັງ+ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງໜີຈາກເຮົາໄກແທ້ແລະໄປນະມັດສະການຮູບບູຊາທີ່ບໍ່ມີຄ່າ+ແລະເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ມີຄ່າໄປນຳ?+
6 ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຖາມວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາຢູ່ໃສ?ຜູ້ທີ່ພາພວກເຮົາອອກມາຈາກແຜ່ນດິນຂອງເອຢິບ+ຜູ້ທີ່ພາພວກເຮົາຜ່ານບ່ອນກັນດານຜ່ານແຜ່ນດິນທີ່ມີທະເລຊາຍ+ແລະຂຸມຜ່ານແຜ່ນດິນທີ່ແຫ້ງແລ້ງ+ແລະມືດຫຼາຍຜ່ານແຜ່ນດິນທີ່ບໍ່ມີຄົນທຽວແລະບໍ່ມີໃຜອາໄສຢູ່ ເພິ່ນຢູ່ໃສ?’
7 ແລ້ວເຮົາກໍພາເຈົ້າເຂົ້າມາໃນແຜ່ນດິນທີ່ມີສວນໝາກໄມ້ຫຼາຍໆເພື່ອໃຫ້ເຈົ້າໄດ້ກິນໝາກໄມ້ແລະສິ່ງດີຕ່າງໆໃນແຜ່ນດິນນີ້.+
ແຕ່ເຈົ້າພັດເຂົ້າມາເຮັດໃຫ້ແຜ່ນດິນນີ້ບໍ່ສະອາດແລະເຮັດໃຫ້ມໍລະດົກຂອງເຮົາກາຍເປັນສິ່ງທີ່ເປັນຕາຂີ້ດຽດ.+
8 ພວກປະໂລຫິດກໍບໍ່ໄດ້ຖາມວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາຢູ່ໃສ?’+
ພວກທີ່ສອນກົດໝາຍບໍ່ໄດ້ຮູ້ຈັກເຮົາເລີຍພວກຜູ້ລ້ຽງແກະກໍກະບົດຕໍ່ເຮົາ+ພວກຜູ້ພະຍາກອນກໍພະຍາກອນໂດຍໃຊ້ຊື່ພະບາອານ+ແລະເຂົາເຈົ້າກໍຕິດຕາມພະຕ່າງໆທີ່ບໍ່ໄດ້ໃຫ້ປະໂຫຍດຫຍັງ.
9 ‘ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈະຕັ້ງຂໍ້ຫາເພີ່ມໃຫ້ເຈົ້າ+ແລະເຮົາຈະຕັ້ງຂໍ້ຫາໃຫ້ລູກຫຼານຂອງເຈົ້ານຳ.’ ພະເຢໂຫວາເວົ້າໄວ້ແນວນີ້.
10 ‘ແຕ່ໃຫ້ເຈົ້າຂ້າມໄປເກາະຂອງພວກກິດຕີມ+ແລະເບິ່ງໃຫ້ດີໆ.
ໃຫ້ສົ່ງຄົນໄປເກດາ+ແລະຄິດໃຫ້ຄັກໆເພື່ອຈະຮູ້ວ່າມີເລື່ອງແນວນີ້ເກີດຂຶ້ນບໍ່.
11 ເຄີຍມີຊາດໃດບໍທີ່ເອົາສິ່ງທີ່ບໍ່ແມ່ນພະເຈົ້າມາແທນພະເຈົ້າຂອງໂຕເອງ?
ແຕ່ປະຊາຊົນຂອງເຮົານີ້ແຫຼະທີ່ເອົາສິ່ງທີ່ບໍ່ມີຄ່າມາແທນການຍົກຍ້ອງເຮົາ.’+
12 ພະເຢໂຫວາເວົ້າວ່າ ‘ໃຫ້ເຈົ້າຈ້ອງເບິ່ງ ແລ້ວເຈົ້າຈະງຶດແລະເຈົ້າຈະຢ້ານຈົນໂຕສັ່ນ
13 ຍ້ອນປະຊາຊົນຂອງເຮົາໄດ້ເຮັດຊົ່ວສອງຢ່າງ.
ເຂົາເຈົ້າໄດ້ປະຖິ້ມເຮົາເຊິ່ງເປັນແຫຼ່ງນ້ຳທີ່ໃຫ້ຊີວິດ+ແລ້ວໄປຂຸດຂຸມ*ຫຼາຍໆສຳລັບໂຕເອງແຕ່ພວກມັນເປັນຂຸມທີ່ເກັບນ້ຳໄວ້ບໍ່ຢູ່.
14 ອິດສະຣາເອນເປັນຄົນຮັບໃຊ້ຫຼືເປັນທາດທີ່ເກີດຢູ່ໃນເຮືອນບໍ?
ຖ້າເປັນແນວນັ້ນ ເປັນຫຍັງລາວຈຶ່ງຖືກຈັບໂຕໄປຄືກັບເຄື່ອງທີ່ຖືກປຸ້ນ?
15 ໂຕສິງເປັນຝູງແຜດສຽງຮ້ອງໃສ່ລາວ.+ພວກມັນພາກັນຮ້ອງສຽງດັງ.
ພວກມັນເຮັດໃຫ້ແຜ່ນດິນຂອງລາວຮ້າງເປົ່າ.
ເມືອງຕ່າງໆຂອງລາວກໍຖືກໄຟຈູດຈົນບໍ່ມີໃຜອາໄສຢູ່ອີກຕໍ່ໄປ.
16 ຄົນເມືອງໂໜບ*+ແລະຄົນຕະປັນເຂດ+ກໍປຸ້ນແຜ່ນດິນຂອງເຈົ້າ.*
17 ເຈົ້າເຮັດໃຫ້ເລື່ອງນີ້ເກີດຂຶ້ນກັບໂຕເອງບໍ່ແມ່ນບໍຍ້ອນເຈົ້າຖິ້ມພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ+ຕອນທີ່ເພິ່ນກຳລັງນຳໜ້າເຈົ້າຜ່ານບ່ອນກັນດານ?
18 ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງຢາກໄປເອຢິບ+ເພື່ອໄປກິນນ້ຳຢູ່ແມ່ນ້ຳຊີໂຮ?*
ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງຢາກໄປອັດຊີເຣຍ+ເພື່ອໄປກິນນ້ຳຢູ່ແມ່ນ້ຳເອິຟາຣາດ?
19 ເຈົ້າຄວນໄດ້ຮັບບົດຮຽນຈາກຄວາມຊົ່ວທີ່ເຈົ້າເຮັດ.ເຈົ້າຄວນຖືກຕັກເຕືອນຍ້ອນເຈົ້າເຮັດສິ່ງທີ່ບໍ່ສັດຊື່.
ຂໍໃຫ້ຮູ້ໄວ້ວ່າການຖິ້ມພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ+ເປັນສິ່ງທີ່ຊົ່ວແລະເຮັດໃຫ້ເສົ້າເສຍໃຈ.ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຢ້ານຢຳເຮົາເລີຍ.’+ ພະເຢໂຫວາຜູ້ບັນຊາການກອງທັບ ພະເຈົ້າຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ສູງສຸດເວົ້າໄວ້ແນວນີ້.
20 ‘ດົນແລ້ວທີ່ເຮົາໄດ້ຫັກແອກຂອງເຈົ້າ+ແລະໄດ້ຕັດໂສ້ຂອງເຈົ້າອອກ
ແຕ່ເຈົ້າພັດເວົ້າວ່າ “ຂ້ອຍຈະບໍ່ຮັບໃຊ້ພະອົງ.”
ຢູ່ເທິງໂນນພູສູງທຸກບ່ອນແລະຢູ່ກ້ອງຕົ້ນໄມ້ໃຫຍ່ທຸກຕົ້ນ+ເຈົ້ານອນແຜ່ຢູ່ແລະເຮັດໂຕຄືກັບໂສເພນີ.+
21 ເຮົາປູກເຈົ້າໃຫ້ເປັນຄືກັບເຄືອໝາກລະແຊັງທີ່ດີໆ+ເຊິ່ງປົ່ງຢູ່ບ່ອນທີ່ດີທີ່ສຸດແຕ່ເຈົ້າພັດເສື່ອມລົງຕໍ່ໜ້າເຮົາແລະກາຍເປັນເຄືອໝາກລະແຊັງປ່າໄດ້ແນວໃດ?+
22 ເຖິງວ່າເຈົ້າຈະຖືກລ້າງດ້ວຍຜົງໂຊດາ*ແລະສະບູບັກຫຼາຍໆແຕ່ສຳລັບເຮົາ ຄວາມຜິດຂອງເຈົ້າກໍຍັງເປັນຄືກັບຮອຍເປື້ອນ.’+ ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ສູງສຸດເວົ້າໄວ້ແນວນີ້.
23 ເຈົ້າເວົ້າໄດ້ແນວໃດວ່າ ‘ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດ.
ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ໄປນະມັດສະການພະບາອານ’?
ໃຫ້ເບິ່ງສິ່ງເຈົ້າໄດ້ເຮັດຢູ່ຮ່ອມພູແມ້
ແລະໃຫ້ຄິດຄັກໆໃນສິ່ງທີ່ເຈົ້າໄດ້ເຮັດ.
ເຈົ້າເປັນຄືກັບອູດໂຕແມ່ທີ່ວ່ອງໄວແລະຫ້າວຫຼາຍແລະແລ່ນໄປທົ່ວທີບທົ່ວແດນ.
24 ເຈົ້າເປັນຄືກັບລາປ່າທີ່ລຶ້ງເຄີຍກັບບ່ອນກັນດານທີ່ສືບດັງຝຶດໆຍ້ອນຢາກປະສົມພັນ.
ເມື່ອມັນຕິດເຊີງ ໃຜຊິລ່າມມັນໄວ້ໄດ້?
ບໍ່ຕ້ອງມີໃຜໄປຊອກຫາມັນໃຫ້ເມື່ອຍດອກ.
ບາດຮອດເດືອນປະສົມພັນກໍຊິເຈິມັນເອງ.
25 ໃຫ້ເຈົ້າຢຸດແລ່ນ ຄັນບໍ່ຊັ້ນ ເຈົ້າຈະໄດ້ແລ່ນຕີນເປົ່າແລະເຈົ້າຈະຫິວນ້ຳ.
ແຕ່ເຈົ້າເວົ້າວ່າ ‘ຂ້ອຍຈະບໍ່ປ່ຽນໃຈ.+
ຂ້ອຍຫຼົງຮັກຄົນແປກໜ້າ*ໄປແລ້ວ+ແລະຂ້ອຍຈະໄປນຳເຂົາເຈົ້າ.’+
26 ຄືກັບຂີ້ລັກທີ່ອັບອາຍເມື່ອຖືກຈັບໄດ້ພວກອິດສະຣາເອນກໍຕ້ອງອັບອາຍຄືກັນເຂົາເຈົ້າທຸກຄົນ ລວມທັງພວກກະສັດ ພວກເຈົ້ານາຍພວກປະໂລຫິດ ແລະພວກຜູ້ພະຍາກອນຂອງເຂົາເຈົ້າ.+
27 ເຂົາເຈົ້າເວົ້າກັບຕົ້ນໄມ້ວ່າ ‘ເຈົ້າເປັນພໍ່ຂອງຂ້ອຍ’+
ແລະເວົ້າກັບກ້ອນຫີນວ່າ ‘ເຈົ້າເປັນຜູ້ເກີດຂ້ອຍມາ.’
ແຕ່ກັບເຮົາ ເຂົາເຈົ້າພັດປິ່ນໜ້າໜີແລະຫັນຫຼັງໃຫ້.+
ຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າເຈິບັນຫາ ເຂົາເຈົ້າກໍເວົ້າວ່າ‘ຂໍພະອົງລຸກຂຶ້ນແລະຊ່ວຍພວກເຮົາແດ່.’+
28 ຕອນນີ້ພະເຈົ້າຕ່າງໆທີ່ເຈົ້າເຮັດຂຶ້ນມາໄປໃສໝົດແລ້ວ?+
ໃຫ້ພະເຈົ້າເຫຼົ່ານັ້ນລຸກຂຶ້ນແລະຊ່ວຍເຈົ້າຈາກບັນຫາແມ້!ຢູດາເອີ້ຍ ພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າມີຫຼາຍສ່ຳກັບເມືອງຂອງເຈົ້າແລ້ວ!+
29 ພະເຢໂຫວາຖາມວ່າ ‘ເປັນຫຍັງເຈົ້າຕັ້ງຂໍ້ຫາໃຫ້ເຮົາຢູ່ເລື້ອຍໆ?
ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າທຸກຄົນກະບົດຕໍ່ເຮົາ?’+
30 ເຮົາໄດ້ລົງໂທດພວກລູກຊາຍຂອງເຈົ້າ ແຕ່ມັນກໍບໍ່ມີປະໂຫຍດຫຍັງ.+
ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຍອມຮັບການສັ່ງສອນຫຍັງເລີຍ.+ດາບຂອງເຈົ້າໄດ້ຂ້າຜູ້ພະຍາກອນຂອງເຈົ້າເອງ+ຄືກັບໂຕສິງທີ່ໃຈຮ້າຍແຮງ.
31 ປະຊາຊົນຂອງເຮົາເອີ້ຍ ໃຫ້ເຈົ້າຄິດກ່ຽວກັບຄຳເວົ້າຂອງພະເຢໂຫວາດີໆເດີ້.
ເຮົາກາຍເປັນບ່ອນກັນດານຫຼືແຜ່ນດິນທີ່ມືດໆແລະເປັນຕາຢ້ານສຳລັບອິດສະຣາເອນແລ້ວບໍ?
ເປັນຫຍັງປະຊາຊົນຂອງເຮົາຈຶ່ງເວົ້າວ່າ ‘ພວກເຮົາເລາະໄປຕາມໃຈໂຕເອງ
ພວກເຮົາຈະບໍ່ກັບມາຫາພະອົງອີກແລ້ວ’?+
32 ຜູ້ຍິງບໍລິສຸດຈະລືມເຄື່ອງປະດັບຂອງລາວບໍ?ເຈົ້າສາວຈະລືມສາຍແອວຂອງລາວໄດ້ບໍ?
ແຕ່ປະຊາຊົນຂອງເຮົາໄດ້ລືມເຮົາແຕ່ດົນແລ້ວ.+
33 ເຈົ້າຈັ່ງແມ່ນຄິດວິທີຊອກຫາຄວາມຮັກເກັ່ງເນາະ.
ເຈົ້າຝຶກໂຕເອງໃຫ້ເຮັດແນວຊົ່ວໆເກັ່ງຫຼາຍ.+
34 ແມ່ນແຕ່ເຄື່ອງນຸ່ງຂອງເຈົ້າກໍຍັງເປື້ອນເລືອດຂອງຄົນທຸກທີ່ບໍ່ມີຄວາມຜິດ.+ເຖິງວ່າເຮົາບໍ່ໄດ້ເຫັນເຂົາເຈົ້າບຸກເຂົ້າໄປໃນເຮືອນຂອງເຈົ້າແຕ່ເຮົາກໍຍັງເຫັນເລືອດຂອງເຂົາເຈົ້າຕິດຢູ່ເຄື່ອງນຸ່ງຂອງເຈົ້າ.+
35 ແຕ່ເຈົ້າບອກວ່າ ‘ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ຜິດເດີ້.
ເພິ່ນເຊົາໃຈຮ້າຍໃຫ້ຂ້ອຍແລ້ວແນ່ນອນ.’
ບັດນີ້ເຮົາຈະຕັດສິນເຈົ້າຍ້ອນເຈົ້າເວົ້າວ່າ ‘ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເຮັດຫຍັງຜິດ.’
36 ເປັນຫຍັງເຈົ້າຄິດວ່າຄວາມບໍ່ສັດຊື່ຂອງເຈົ້າເປັນເລື່ອງທີ່ບໍ່ສຳຄັນ?
ເຈົ້າຈະຕ້ອງອັບອາຍຍ້ອນເອຢິບ+ຄືກັບທີ່ເຈົ້າອັບອາຍຍ້ອນອັດຊີເຣຍ.+
37 ຍ້ອນແນວນີ້ ເຈົ້າຈະອອກໄປດ້ວຍຄວາມອັບອາຍ*+ເພາະພະເຢໂຫວາບໍ່ຍອມຮັບຄົນທີ່ເຈົ້າໄວ້ໃຈ.ເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ຊ່ວຍເຈົ້າ.”
ຂໍ
^ ຫຼື “ເຈາະ.” ໝາຍເຖິງເຈາະຫີນ.
^ ຫຼື “ເມມຟິດ”
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ກິນມົງກຸດຢູ່ຫົວຂອງເຈົ້າ”
^ ໝາຍເຖິງແມ່ນ້ຳສາຍໜຶ່ງທີ່ແຍກອອກມາຈາກແມ່ນ້ຳນິນ
^ ສານເຄມີຊະນິດໜຶ່ງທີ່ເປັນດ່າງ
^ ຫຼື “ພະເຈົ້າຂອງຄົນຕ່າງຊາດ”
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ອອກໄປໂດຍເອົາມືເຈົ້າວາງໄວ້ເທິງຫົວເຈົ້າ”
