ເຢເຣມີຢາ 48:1-47
-
ຄຳພະຍາກອນກ່ຽວກັບໂມອາບ (1-47)
48 ພະເຢໂຫວາຜູ້ບັນຊາການກອງທັບພະເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນເວົ້າກ່ຽວກັບໂມອາບວ່າ:+
“ເນໂບຈິບຫາຍແລ້ວ+ ຍ້ອນເມືອງນີ້ຖືກທຳລາຍແລ້ວ.
ເມືອງກີຣິອາດທາຢິມ+ຖືກເຮັດໃຫ້ອັບອາຍແລະຖືກຍຶດໄປແລ້ວ.
ບ່ອນລີ້ທີ່ປອດໄພ*ຖືກເຮັດໃຫ້ອັບອາຍຂາຍໜ້າແລະມຸ່ນໝົດແລ້ວ.+
2 ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຍົກຍ້ອງໂມອາບອີກຕໍ່ໄປ.
ຢູ່ເຮັດຊະໂບນ+ພວກສັດຕູວາງແຜນທຳລາຍໂມອາບໂດຍເວົ້າວ່າ
‘ໃຫ້ພວກເຮົາມາຊອກຫາວິທີທຳລາຍຊາດນີ້.’
ມັດເມັນເອີ້ຍ ພວກເຈົ້າຄວນມິດຢູ່ຍ້ອນມີດາບກຳລັງນຳພວກເຈົ້າມາ.
3 ມີສຽງຮ້ອງມາຈາກໂຮໂຣນາຢິມ+ຍ້ອນເມືອງນີ້ຖືກທຳລາຍແລະພັງລົງມາໝົດແລ້ວ.
4 ໂມອາບຖືກທຳລາຍແລ້ວ
ແລະພວກເດັກນ້ອຍຂອງເມືອງນີ້ກໍພາກັນຮ້ອງໄຫ້.
5 ຄົນທີ່ຢູ່ຫົນທາງທີ່ຂຶ້ນໄປເມືອງລູຮິດກໍພາກັນຮ້ອງໄຫ້ບໍ່ເຊົາ
ແລະຫົນທາງທີ່ລົງມາເມືອງໂຮໂຣນາຢິມກໍມີສຽງຮ້ອງໄຫ້ທຸກໃຈຍ້ອນຄວາມຈິບຫາຍທີ່ເກີດຂຶ້ນ.+
6 ໜີໄປແມ້! ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະລອດຊີວິດ.
ພວກເຈົ້າຈະຕ້ອງເປັນຄືກັບຕົ້ນຈູນິເປີ້*ຢູ່ບ່ອນກັນດານ.
7 ຍ້ອນພວກເຈົ້າໄວ້ໃຈໃນຜົນງານແລະຊັບສົມບັດຂອງໂຕເອງພວກເຈົ້າກໍຈະຖືກຈັບໄປຄືກັນ.
ພະເຄມົດ+ຂອງພວກເຈົ້າຈະຖືກຈັບໄປເປັນຊະເລີຍພ້ອມກັບພວກປະໂລຫິດແລະພວກເຈົ້ານາຍທີ່ຮັບໃຊ້ພະນັ້ນ.
8 ພວກຜູ້ທຳລາຍຈະເຂົ້າມາທຸກເມືອງ.ຈະບໍ່ມີເມືອງໃດລອດເລີຍ.+
ຮ່ອມພູແລະທົ່ງພຽງຈະຖືກທຳລາຍຄືກັບທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ບອກໄວ້.
9 ໃຫ້ເຮັດປ້າຍບອກທາງໃຫ້ໂມອາບຍ້ອນວ່າເມື່ອເມືອງຕ່າງໆກາຍເປັນຊາກຫັກພັງ ຄົນໂມອາບກໍຈະໜີໄປ.ຄົນອື່ນໆທີ່ໄດ້ເຫັນເມືອງໂມອາບກໍຈະຕົກໃຈແລະຢ້ານຫຼາຍ.ຈະບໍ່ມີໃຜອາໄສຢູ່ແຜ່ນດິນນັ້ນເລີຍ.+
10 ຄົນທີ່ບໍ່ຕັ້ງໃຈເຮັດວຽກຂອງພະເຢໂຫວາຈະຖືກສາບແຊ່ງ.
ຄົນທີ່ບໍ່ຍອມໃຊ້ດາບເພື່ອຂ້າຟັນກໍຈະຖືກສາບແຊ່ງຄືກັນ.
11 ຄົນໂມອາບບໍ່ເຄີຍຖືກລົບກວນຕັ້ງແຕ່ຕອນຍັງໜຸ່ມ.ເຂົາເຈົ້າເປັນຄືກັບເຫຼົ້າແວງທີ່ຕົກຕະກອນຢູ່ໃນໂຖ
ແລະບໍ່ເຄີຍຖືກເທໃສ່ໂຖໃໝ່.ເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຄີຍຖືກຈັບໄປເປັນຊະເລີຍ
ຍ້ອນແນວນີ້ ລົດຊາດຂອງເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຍັງຄືເກົ່າແລະກິ່ນຂອງເຂົາເຈົ້າກໍບໍ່ປ່ຽນເລີຍ.
12 ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ ‘ເບິ່ງແມ້! ອີກຈັກໜ້ອຍເຮົາຈະສົ່ງຄົນໄປຂວ້ຳເຂົາເຈົ້າ. ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນຈະຂວ້ຳເຂົາເຈົ້າ ເທເຂົາເຈົ້າອອກຈາກໂຖຈົນບໍ່ເຫຼືອ ແລະທຸບໂຖໃຫຍ່ເຫຼົ່ານັ້ນຈົນແຕກເປັນປ່ຽງໆ.
13 ຄົນໂມອາບຈະຕ້ອງອັບອາຍຍ້ອນພະເຄມົດ ຄືກັບທີ່ຄົນອິດສະຣາເອນຕ້ອງອັບອາຍຍ້ອນເຂົາເຈົ້າເຄີຍໝັ້ນໃຈໃນການນະມັດສະການປອມຂອງເຂົາເຈົ້າຢູ່ເມືອງເບເທນ.+
14 ພວກເຈົ້າກ້າເວົ້າໄດ້ແນວໃດວ່າ “ພວກເຮົາເປັນທະຫານທີ່ເກັ່ງຫຼາຍແລະພ້ອມອອກໄປສູ້ຮົບ”?+
15 ໂມອາບຖືກທຳລາຍແລ້ວແລະເມືອງຕ່າງໆຂອງໂມອາບກໍຖືກບຸກໂຈມຕີແລ້ວ.+ຄົນໜຸ່ມທີ່ດີທີ່ສຸດຂອງເຂົາເຈົ້າກໍຖືກຂ້າແລ້ວ.’+
ກະສັດຜູ້ມີຊື່ວ່າພະເຢໂຫວາຜູ້ບັນຊາການກອງທັບໄດ້ເວົ້າໄວ້ແນວນີ້.+
16 ຄວາມຈິບຫາຍຂອງຄົນໂມອາບມາໃກ້ແລ້ວ.ອີກບໍ່ດົນເຂົາເຈົ້າຈະຖືກທຳລາຍ.+
17 ຄົນທີ່ຢູ່ອ້ອມຂ້າງເຂົາເຈົ້າຈະເຫັນອົກເຫັນໃຈເຂົາເຈົ້າ.ທຸກຄົນທີ່ຮູ້ຈັກຊື່ຂອງເຂົາເຈົ້າຈະເວົ້າກັບເຂົາເຈົ້າວ່າ
‘ໄມ້ທີ່ມີກຽດແລະໄມ້ຄ້ອນເທົ້າທີ່ງາມໆຖືກຫັກແລ້ວ.’
18 ພວກຜູ້ຍິງທີ່ຢູ່ດີໂບນເອີ້ຍ+ ໃຫ້ລົງມາຈາກຕຳແໜ່ງທີ່ມີກຽດຂອງພວກເຈົ້າແລະນັ່ງລົງດ້ວຍຄວາມຫິວນ້ຳ*ຍ້ອນຜູ້ທຳລາຍຂອງໂມອາບມາຕໍ່ສູ້ພວກເຈົ້າແລ້ວ.ລາວຈະເຮັດໃຫ້ບ່ອນຕ່າງໆທີ່ມີປ້ອມສູງຂອງພວກເຈົ້າກາຍເປັນຊາກຫັກພັງ.+
19 ຄົນທີ່ຢູ່ໃນເມືອງອາໂຣເອເອີ້ຍ+ ໃຫ້ຢືນຢູ່ແຄມທາງແລະແນມເບິ່ງ.
ໃຫ້ຖາມຜູ້ຊາຍແລະຜູ້ຍິງທີ່ໜີໄປວ່າ ‘ເກີດຫຍັງຂຶ້ນ?’
20 ໂມອາບຖືກເຮັດໃຫ້ຢ້ານແລະອັບອາຍ.
ໃຫ້ຮ້ອງໄຫ້ແລະຮ້ອງອອກມາດັງໆ.
ໃຫ້ປະກາດຢູ່ອາໂນນ+ວ່າໂມອາບຖືກທຳລາຍແລ້ວ.
21 ພະເຈົ້າໄດ້ຕັດສິນທົ່ງພຽງແລ້ວ.+ ເພິ່ນໄດ້ຕັດສິນໂຮໂລນ ຢາຮາດ+ ເມຟະອາດ+
22 ດີໂບນ+ ເນໂບ+ ເບັດດີບລາທາຢິມ
23 ກີຣິອາດທາຢິມ+ ເບັດກາມູນ ເບັດເມໂອນ+
24 ເກຣີໂຢດ+ ໂບຊະຣາ ແລະເມືອງທັງໝົດໃນແຜ່ນດິນໂມອາບທັງໃກ້ແລະໄກ.
25 ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ ‘ໂມອາບຖືກຕັດກຳລັງ*ແລ້ວ.ແຂນຂອງລາວຖືກຫັກແລ້ວ.
26 ໃຫ້ເຮັດໃຫ້ລາວເມົາ+ຍ້ອນລາວເຮັດໃຫ້ໂຕເອງສູງກວ່າພະເຢໂຫວາ.+
ໂມອາບນອນເກືອກຮາກຂອງໂຕເອງແລະລາວຖືກຄົນອື່ນເຍາະເຍີ້ຍ.
27 ເຈົ້າເຄີຍເຍາະເຍີ້ຍອິດສະຣາເອນບໍ່ແມ່ນບໍ?+
ລາວເປັນຂີ້ລັກບໍເຈົ້າຈຶ່ງແກວ່ງຫົວໃສ່ລາວແລະເວົ້າໃຫ້ລາວ?
28 ຄົນທີ່ຢູ່ໂມອາບເອີ້ຍ ໃຫ້ອອກຈາກເມືອງຂອງພວກເຈົ້າແລະໄປຢູ່ຫຼືບຫີນ.ໃຫ້ພວກເຈົ້າເປັນຄືກັບນົກເຂົາທີ່ເຮັດຮັງຢູ່ໜ້າຜາສູງຊັນ.’”
29 “ພວກເຮົາໄດ້ຍິນເລື່ອງຄວາມຍິ່ງຂອງໂມອາບແລ້ວ. ລາວຈອງຫອງຫຼາຍ.ພວກເຮົາໄດ້ຍິນວ່າລາວເປັນຄົນຍິ່ງຈອງຫອງແທ້ໆ.”+
30 “ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ ‘ເຮົາຮູ້ວ່າລາວໃຈຮ້າຍຫຼາຍແຕ່ຄຳເວົ້າໂອ້ອວດຂອງລາວຈະບໍ່ມີປະໂຫຍດຫຍັງ.
ຄົນໂມອາບຈະບໍ່ເຮັດຫຍັງເລີຍ.
31 ຍ້ອນແນວນີ້ ເຮົາຈະຮ້ອງໄຫ້ໃຫ້ໂມອາບເຮົາຈະຮ້ອງສຽງດັງເພື່ອຄົນໂມອາບທັງໝົດແລະຈະຮ້ອງຄາງເພື່ອຄົນໃນກີເຣເຫເຣດ.+
32 ເຄືອໝາກລະແຊັງຂອງສິບມາເອີ້ຍ+ເຮົາຈະຮ້ອງໄຫ້ໃຫ້ເຈົ້າຫຼາຍກວ່າທີ່ເຮົາຮ້ອງໄຫ້ໃຫ້ຢາເຊ.+
ງ່າຂອງພວກເຈົ້າຂະຫຍາຍໃຫຍ່ແລະຂ້າມທະເລໄປແລ້ວ.
ມັນຂະຫຍາຍໄປຈົນຮອດທະເລແລະຮອດຢາເຊແລ້ວ.
ພວກສັດຕູໄດ້ທຳລາຍໝາກໄມ້ລະດູຮ້ອນແລະການເກັບກ່ຽວໝາກລະແຊັງຂອງພວກເຈົ້າແລ້ວ.+
33 ຄວາມສຸກຄວາມຍິນດີຖືກເອົາໄປຈາກສວນໝາກໄມ້ແລະແຜ່ນດິນໂມອາບແລ້ວ.+
ເຮົາໄດ້ເຮັດໃຫ້ເຫຼົ້າແວງເຊົາໄຫຼຈາກອ່າງຢຽບໝາກລະແຊັງ.
ຈະບໍ່ມີໃຜຮ້ອງສຽງດັງດ້ວຍຄວາມດີໃຈ
ແລະຈະບໍ່ມີສຽງຮ້ອງຍິນດີຄືເກົ່າອີກແລ້ວ.+
34 ສຽງຮ້ອງຈາກເຮັດຊະໂບນ+ດັງໄປຮອດເອເລອາເລ.+
ເຂົາເຈົ້າຮ້ອງສຽງດັງໄປຈົນຮອດຢາຮາດ.+ສຽງຈາກໂຊອາກໍດັງໄປຮອດໂຮໂຣນາຢິມ+ແລະເອັກລາດເຊລີຊີຢາ.
ແມ່ນແຕ່ນ້ຳທີ່ຢູ່ນິມຣີມກໍຈະບົກແຫ້ງ.’+
35 ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ ‘ຄົນທີ່ເອົາເຄື່ອງບູຊາໄປໃຫ້ຢູ່ບ່ອນນະມັດສະການແລະຄົນທີ່ເຜົາເຄື່ອງຫອມໃຫ້ພະເຈົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ໝົດໄປຈາກໂມອາບ.
36 ຍ້ອນແນວນີ້ ຫົວໃຈຂອງເຮົາຈະສົ່ງສຽງຮ້ອງຄາງເພື່ອໂມອາບຄືກັບສຽງຂຸ່ຍ*+ແລະຫົວໃຈຂອງເຮົາຈະສົ່ງສຽງຮ້ອງຄາງເພື່ອຄົນກີເຣເຫເຣດຄືກັບສຽງຂຸ່ຍຄືກັນ
ຍ້ອນຊັບສົມບັດທີ່ເຂົາເຈົ້າສະສົມມາຈະຖືກທຳລາຍ.
37 ທຸກຄົນພາກັນແຖຫົວ+ແລະຕັດເຄົາ.
ທຸກຄົນປາດມືຂອງໂຕເອງ+ແລະນຸ່ງຜ້າເນື້ອຫຍາບ.’+
38 ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ ‘ຢູ່ເທິງດາດຟ້າທັງໝົດແລະຢູ່ເດີ່ນທັງໝົດຂອງເມືອງໂມອາບມີແຕ່ສຽງຮ້ອງໄຫ້
ຍ້ອນເຮົາໄດ້ເຮັດໃຫ້ໂມອາບແຕກຄືກັບໄຫທີ່ຖືກຖິ້ມລົງພື້ນ.
39 ໂມອາບຢ້ານຫຼາຍ. ຄົນທີ່ຢູ່ໃນເມືອງເອີ້ຍ ໃຫ້ພາກັນຮ້ອງໄຫ້ເດີ້.
ໂມອາບຫັນຫຼັງດ້ວຍຄວາມອັບອາຍ.
ໂມອາບຖືກເຍາະເຍີ້ຍແລະຄົນອ້ອມຂ້າງທັງໝົດທີ່ໄດ້ເຫັນໂມອາບກໍພາກັນຢ້ານຫຼາຍ.’
40 ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ
‘ຄືກັບນົກອິນຊີທີ່ບິນເຈີດລົງມາ+ສັດຕູກໍຈະກາງປີກແລະມາຄຸບເອົາໂມອາບ.+
41 ເມືອງຕ່າງໆຈະຖືກຍຶດແລະປ້ອມທີ່ແຂງແຮງຂອງເມືອງເຫຼົ່ານັ້ນກໍຈະຖືກຍຶດຄືກັນ.
ໃນມື້ນັ້ນທະຫານທີ່ເກັ່ງໆຂອງໂມອາບຈະຮູ້ສຶກຢ້ານຫຼາຍຄືກັບຜູ້ຍິງທີ່ກຳລັງເກີດລູກ.
42 ໂມອາບຈະຖືກທຳລາຍຈົນບໍ່ຖືກນັບເປັນຊາດໜຶ່ງອີກຕໍ່ໄປ+ຍ້ອນໂມອາບໄດ້ຍົກໂຕເອງຕໍ່ສູ້ພະເຢໂຫວາ.’+
43 ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ ‘ຄົນທີ່ຢູ່ໃນໂມອາບເອີ້ຍຄວາມຢ້ານ ຂຸມເລິກ ແລະກັບດັກກໍຢູ່ຕໍ່ໜ້າພວກເຈົ້າແລ້ວ.
44 ຜູ້ທີ່ໜີມາຈາກຄວາມຢ້ານຈະຕົກລົງໄປໃນຂຸມເລິກແລະຜູ້ທີ່ຂຶ້ນມາຈາກຂຸມເລິກໄດ້ກໍຈະຖືກກັບດັກ
ຍ້ອນເຮົາຈະເອົາປີຂອງການລົງໂທດມາໃຫ້ໂມອາບ.’ ພະເຢໂຫວາເວົ້າໄວ້ແນວນີ້.
45 ‘ຄົນທີ່ໜີໄປເຮັດຊະໂບນເພື່ອຫວັງວ່າຈະໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງຈະບໍ່ໄດ້ຮັບຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ*
ຍ້ອນໄຟຈະອອກມາຈາກເຮັດຊະໂບນແລະອອກມາຈາກສີໂຮນ.+
ໄຟນັ້ນຈະເຜົາໄໝ້ໜ້າຜາກຂອງໂມອາບແລະຈະເຜົາໄໝ້ຫົວກະໂຫຼກຂອງພວກທະຫານທີ່ມັກຄວາມຮຸນແຮງ.+
46 ໂມອາບເອີ້ຍ ພວກເຈົ້າຈະຕ້ອງຈິບຫາຍ.
ຄົນຂອງພະເຄມົດ+ຖືກທຳລາຍແລ້ວ.
ພວກລູກຊາຍຂອງພວກເຈົ້າຖືກຈັບໄປແລ້ວແລະພວກລູກສາວຂອງພວກເຈົ້າກໍໄປເປັນຊະເລີຍແລ້ວ.+
47 ແຕ່ໃນສະໄໝສຸດທ້າຍ ເຮົາຈະລວບລວມພວກໂມອາບທີ່ຖືກຈັບໄປເປັນຊະເລີຍໃຫ້ກັບມາ.
ທັງໝົດນີ້ແມ່ນຄຳຕັດສິນກ່ຽວກັບພວກໂມອາບ.’+ ພະເຢໂຫວາເວົ້າໄວ້ແນວນີ້.”
ຂໍ
^ ຫຼື “ບ່ອນສູງທີ່ປອດໄພ”
^ ຕົ້ນແປກຊະນິດໜຶ່ງ
^ ຫຼືອາດແປວ່າ “ນັ່ງລົງຢູ່ດິນແຫ້ງ”
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ເຂົາ”
^ ໝາຍເຖິງຂຸ່ຍທີ່ໃຊ້ຫຼິ້ນເພງໄວ້ທຸກໃນງານສົບ
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ໃນເງົາຂອງເຮັດຊະໂບນ ຄົນທີ່ໜີໄປຈະໄດ້ແຕ່ຢືນຢູ່ຊື່ໆ”
