ເຢເຣມີຢາ 50:1-46
50 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກ່ຽວກັບບາບີໂລນ+ເຊິ່ງເປັນແຜ່ນດິນຂອງພວກການເດອາຜ່ານທາງຜູ້ພະຍາກອນເຢເຣມີຢາວ່າ:
2 “ໃຫ້ບອກເລື່ອງນີ້ແລະປະກາດອອກໄປໃຫ້ຊາດຕ່າງໆຟັງ.
ໃຫ້ຍົກເສົາໃຫ້ສັນຍານ*ແລະປະກາດເລື່ອງນີ້.
ຢ່າປິດບັງຫຍັງໄວ້.
ໃຫ້ເວົ້າວ່າ ‘ບາບີໂລນຖືກຍຶດແລ້ວ.+
ພະເບນຖືກເຮັດໃຫ້ອັບອາຍ.+
ພະເມໂຣດັກກໍຢ້ານຫຼາຍ.
ຮູບບູຊາຕ່າງໆຂອງເມືອງນີ້ຖືກເຮັດໃຫ້ຂາຍໜ້າ.
ຮູບບູຊາຕ່າງໆທີ່ເປັນຕາຂີ້ດຽດ*ຂອງເມືອງນີ້ກໍຢ້ານຫຼາຍ’
3 ຍ້ອນຊາດໜຶ່ງຈາກທາງເໜືອໄດ້ມາຕໍ່ສູ້ເມືອງນີ້.+
ຊາດນັ້ນເຮັດໃຫ້ເມືອງນີ້ກາຍເປັນບ່ອນທີ່ເປັນຕາຢ້ານບໍ່ມີໃຜອາໄສຢູ່.
ທັງຄົນແລະສັດກໍໜີໄປໝົດບໍ່ມີໃຜເຫຼືອຢູ່ເລີຍ.”
4 ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ: “ໃນສະໄໝນັ້ນແລະໃນຕອນນັ້ນ ຄົນອິດສະຣາເອນແລະຄົນຢູດາຈະມາລວມໂຕກັນ.+ ເຂົາເຈົ້າຈະຍ່າງໄປນຳຮ້ອງໄຫ້ໄປນຳ+ ແລະເຂົາເຈົ້າຈະພາກັນຂໍການຊີ້ນຳຈາກພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າ.+
5 ເຂົາເຈົ້າຈະຖາມທາງໄປຊີໂອນແລະຈະຕັ້ງໃຈໄປບ່ອນນັ້ນ.+ ເຂົາເຈົ້າຈະເວົ້າວ່າ ‘ໄປ໋ ໃຫ້ພວກເຮົາມາເປັນປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາອີກເທື່ອໜຶ່ງ ແລະເຮັດສັນຍາທີ່ຈະຢູ່ຕະຫຼອດໄປແລະຈະບໍ່ຖືກລືມ.’+
6 ປະຊາຊົນຂອງເຮົາກາຍເປັນຝູງແກະທີ່ຫຼົງທາງ.+ ພວກຄົນລ້ຽງແກະພາເຂົາເຈົ້າເຈີດອອກຈາກທາງ.+ ພວກຄົນລ້ຽງແກະພາປະຊາຊົນຂອງເຮົາຂຶ້ນໄປເທິງພູ ແລະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຍ່າງໄປຕາມພູຕ່າງໆແບບບໍ່ມີຈຸດໝາຍ. ເຂົາເຈົ້າລືມໄປແລ້ວວ່າບ່ອນພັກຂອງເຂົາເຈົ້າຢູ່ໃສ.
7 ເມື່ອພວກສັດຕູເຈິເຂົາເຈົ້າກໍກັດກິນເຂົາເຈົ້າ+ແລະເວົ້າວ່າ ‘ພວກເຮົາບໍ່ຜິດດອກ ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າເຮັດຜິດຕໍ່ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຜູ້ທີ່ຍຸຕິທຳແລະຕໍ່ພະເຢໂຫວາຜູ້ທີ່ເປັນຄວາມຫວັງຂອງປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງເຂົາເຈົ້າ.’
8 ໃຫ້ພວກເຈົ້າໜີອອກຈາກບາບີໂລນໃຫ້ອອກຈາກແຜ່ນດິນຂອງພວກການເດອາ+ແລະໃຫ້ພວກເຈົ້າເປັນຄືກັບສັດໂຕທີ່ເປັນຫົວໜ້າຝູງ.
9 ເຮົາກຳລັງເອີ້ນຊາດໃຫຍ່ຕ່າງໆຈາກແຜ່ນດິນທີ່ຢູ່ທາງເໜືອໃຫ້ມາລວມໂຕກັນເພື່ອໂຈມຕີບາບີໂລນ.+
ເຂົາເຈົ້າຈະຍົກກອງທັບມາຕໍ່ສູ້ເມືອງນີ້ແລະເມືອງນີ້ຈະຖືກຍຶດ.
ລູກທະນູຂອງເຂົາເຈົ້າເປັນຄືກັບລູກທະນູຂອງທະຫານທີ່ເກັ່ງໆເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ພໍ່ແມ່ເສຍລູກໄປໂດຍບໍ່ອີ່ຕົນ.+ເຂົາເຈົ້າຍິງບໍ່ພາດເປົ້າເລີຍ.
10 ພວກການເດອາຈະຖືກປຸ້ນ.+
ທຸກຄົນທີ່ມາປຸ້ນເຂົາເຈົ້າຈະໄດ້ສິ່ງຕ່າງໆຈົນໜຳໃຈ.”+ ພະເຢໂຫວາເວົ້າໄວ້ແນວນີ້.
11 “ຕອນທີ່ເຈົ້າປຸ້ນປະຊາຊົນຂອງເຮົາ+ເຈົ້າດີໃຈເອົາແທ້ເອົາວ່າ.+
ເຈົ້າໂດດໄປໂດດມາຄືກັບງົວນ້ອຍໃນທົ່ງຫຍ້າແລະຮ້ອງສຽງດັງຄືກັບມ້າ.
12 ແມ່ຂອງເຈົ້າກໍອັບອາຍຂາຍໜ້າ+
ຜູ້ທີ່ເກີດເຈົ້າກໍຜິດຫວັງຫຼາຍ.
ລາວເປັນຊາດທີ່ຕ່ຳຕ້ອຍທີ່ສຸດເປັນທະເລຊາຍແລະເປັນບ່ອນກັນດານທີ່ບໍ່ມີນ້ຳເລີຍ.+
13 ຍ້ອນພະເຢໂຫວາໃຈຮ້າຍຫຼາຍ ເມືອງນີ້ຈຶ່ງບໍ່ມີຄົນອາໄສຢູ່.+ມັນຈະກາຍເປັນບ່ອນຮ້າງເປົ່າ.+
ຄົນທີ່ກາຍໄປກາຍມາຈະຈ້ອງເບິ່ງບາບີໂລນດ້ວຍຄວາມຕົກໃຈແລະຈະພາກັນເຍາະເຍີ້ຍ ຍ້ອນຄວາມຈິບຫາຍທັງໝົດທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບເມືອງນີ້.+
14 ພວກເຈົ້າທີ່ຫ້າງທະນູເອີ້ຍໃຫ້ຍົກກອງທັບມາໂຈມຕີບາບີໂລນຈາກທຸກດ້ານ.
ໃຫ້ຍິງລູກທະນູໃສ່ເມືອງນີ້ຈົນໝົດ ບໍ່ຕ້ອງຈົ່ງໄວ້+ຍ້ອນເມືອງນີ້ໄດ້ເຮັດຜິດຕໍ່ພະເຢໂຫວາ.+
15 ໃຫ້ຮ້ອງດັງໆແລະໄປຕໍ່ສູ້ເມືອງນີ້ຈາກທຸກດ້ານ.
ເມືອງນີ້ຍອມແພ້ແລ້ວ.
ເສົາຂອງເມືອງນີ້ກໍຫັກແລະກຳແພງຂອງເມືອງນີ້ກໍພັງແລ້ວ.+ນີ້ແມ່ນການແກ້ແຄ້ນຂອງພະເຢໂຫວາ.+
ໃຫ້ແກ້ແຄ້ນເມືອງນີ້ສະ.
ໃຫ້ເຮັດກັບເມືອງນີ້ຄືກັບທີ່ເມືອງນີ້ເຄີຍເຮັດ.+
16 ໃຫ້ຂ້າຄົນທີ່ຫວ່ານແນວປູກແລະຄົນທີ່ຖືກ່ຽວກ່ຽວເຂົ້າຢູ່ບາບີໂລນ.+
ຍ້ອນດາບທີ່ໂຫດຫ້ຽມ ເຂົາເຈົ້າຈະກັບໄປປະເທດຂອງໂຕເອງ.ທຸກຄົນຈະໜີກັບເມືອແຜ່ນດິນຂອງໂຕເອງ.+
17 ຄົນອິດສະຣາເອນເປັນຄືກັບແກະທີ່ແຕກຝູງ.+ ໂຕສິງໄດ້ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າກະຈັດກະຈາຍກັນໄປ.+ ທຳອິດ ກະສັດອັດຊີເຣຍໄດ້ກັດກິນເຂົາເຈົ້າ+ ແລ້ວເນບູກາດເນັດຊາ*ກະສັດຂອງບາບີໂລນກໍແຫ້ນກະດູກເຂົາເຈົ້າ.+
18 ພະເຢໂຫວາຜູ້ບັນຊາການກອງທັບພະເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນບອກວ່າ ‘ເຮົາຈະເຮັດກັບກະສັດບາບີໂລນແລະແຜ່ນດິນຂອງລາວຄືກັບທີ່ເຮົາເຄີຍເຮັດກັບກະສັດອັດຊີເຣຍ.+
19 ເຮົາຈະພາອິດສະຣາເອນກັບມາທົ່ງຫຍ້າຂອງລາວ+ ແລະລາວຈະໄດ້ກິນຫຍ້າຢູ່ເທິງພູກາເມນແລະພູບາຊານ.+ ລາວຈະໄດ້ກິນຈົນໜຳໃຈຢູ່ເທິງພູຕ່າງໆຂອງເອຟຣາຢິມ+ແລະກິລຽດ.’”+
20 ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ: “ໃນສະໄໝນັ້ນແລະໃນຕອນນັ້ນຈະມີການຊອກຫາຄວາມຜິດຂອງອິດສະຣາເອນແຕ່ຈະບໍ່ເຈິເລີຍແລະກໍຈະບໍ່ເຈິຄວາມຜິດຂອງຢູດາຄືກັນຍ້ອນເຮົາຈະຍົກໂທດໃຫ້ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ເຮົາຍອມໃຫ້ເຫຼືອຢູ່.”+
21 ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ: “ໃຫ້ໄປໂຈມຕີແຜ່ນດິນຂອງພວກເມຣາທາຢິມແລະໄປໂຈມຕີຄົນທີ່ຢູ່ໃນເປໂກດ.+
ໃຫ້ຂ້າເຂົາເຈົ້າແລະທຳລາຍເຂົາເຈົ້າຈົນໝົດ.
ໃຫ້ເຮັດທຸກສິ່ງຕາມທີ່ເຮົາສັ່ງເຈົ້າ.
22 ມີສຽງຂອງສົງຄາມສຽງຂອງຄວາມຈິບຫາຍຄັ້ງໃຫຍ່ໃນແຜ່ນດິນນີ້.
23 ຄ້ອນຕີທີ່ເຄີຍທຸບຊາດຕ່າງໆທົ່ວໂລກຖືກຫັກແລະຖືກທຳລາຍແລ້ວ!+
ຊາດຕ່າງໆທີ່ເຫັນບາບີໂລນກໍຮູ້ສຶກຕົກໃຈແລະຢ້ານຫຼາຍ!+
24 ບາບີໂລນເອີ້ຍ ເຮົາໄດ້ວາງກັບດັກຈັບເຈົ້າແລະເຈົ້າໄດ້ຕິດກັບດັກເຮົາແລ້ວແຕ່ເຈົ້າພັດບໍ່ຮູ້ໂຕ.
ເຈົ້າຖືກພົບເຫັນແລະຖືກຈັບແລ້ວ+ຍ້ອນເຈົ້າຕໍ່ຕ້ານພະເຢໂຫວາ.
25 ພະເຢໂຫວາໄດ້ເປີດສາງຂອງເພິ່ນ.ເພິ່ນໄດ້ເອົາອາວຸດຂອງຄວາມໃຈຮ້າຍຂອງເພິ່ນອອກມາ.+
ພະເຢໂຫວາຜູ້ບັນຊາການກອງທັບ ພະເຈົ້າຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ສູງສຸດໄດ້ຕັດສິນໃນແຜ່ນດິນຂອງພວກການເດອາແລ້ວ.
26 ໃຫ້ມາຈາກບ່ອນທີ່ຢູ່ໄກໆເພື່ອມາໂຈມຕີເມືອງນີ້.+
ໃຫ້ເປີດສາງເຂົ້າຂອງເມືອງນີ້.+
ໃຫ້ກອງເຄື່ອງຂອງຂອງເມືອງນີ້ໄວ້ຄືກັບກອງເຂົ້າ.
ໃຫ້ທຳລາຍເມືອງນີ້ຈົນບໍ່ເຫຼືອ+
ແລະຈົນບໍ່ມີໃຜອາໄສຢູ່ເລີຍ.
27 ໃຫ້ຂ້າງົວທັງໝົດຂອງເມືອງນີ້.+ໃຫ້ພາພວກມັນໄປຫາຄົນຂ້າສັດ.
ເຂົາເຈົ້າຈະຕ້ອງຈິບຫາຍຍ້ອນມື້ທີ່ເຂົາເຈົ້າຈະຕ້ອງຖືກຕັດສິນມາຮອດແລ້ວ!
28 ມີສຽງຮ້ອງຂອງຄົນທີ່ກຳລັງໜີ.ເຂົາເຈົ້າພາກັນໜີຈາກແຜ່ນດິນບາບີໂລນເພື່ອຈະປະກາດຢູ່ຊີໂອນວ່າພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາກຳລັງລົງມືແກ້ແຄ້ນ.ເພິ່ນກຳລັງແກ້ແຄ້ນເພື່ອວິຫານຂອງເພິ່ນ.+
29 ພວກເຈົ້າທຸກຄົນທີ່ກຳລັງຫ້າງທະນູເອີ້ຍ+ໃຫ້ເອີ້ນພວກທະຫານຍິງທະນູມາໂຈມຕີເມືອງບາບີໂລນ.
ໃຫ້ຕັ້ງຄ້າຍອ້ອມເມືອງນີ້ແລະຢ່າໃຫ້ໃຜໜີໄປໄດ້.
ໃຫ້ຕອບແທນເມືອງນີ້ຕາມການກະທຳຂອງເມືອງນີ້.+
ໃຫ້ເຮັດກັບເມືອງນີ້ຄືກັບທີ່ເມືອງນີ້ເຄີຍເຮັດ+
ຍ້ອນເມືອງນີ້ໄດ້ຈອງຫອງໃສ່ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າອົງບໍລິສຸດຂອງອິດສະຣາເອນ.+
30 ໃນມື້ນັ້ນຄົນໜຸ່ມຂອງເມືອງນີ້ຈະຕາຍຢູ່ຕາມເດີ່ນຕ່າງໆຂອງເມືອງ+ແລະທະຫານຂອງເມືອງນີ້ກໍຈະຕາຍ*ໝົດ.” ພະເຢໂຫວາເວົ້າໄວ້ແນວນີ້.
31 ພະເຢໂຫວາຜູ້ບັນຊາການກອງທັບ ພະເຈົ້າຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ສູງສຸດເວົ້າວ່າ: “ຄົນຫົວແຂງເອີ້ຍ+ ເຮົາຈະຕໍ່ສູ້ເຈົ້າ.+ມື້ຂອງເຈົ້າມາຮອດແລ້ວ. ເວລາທີ່ເຮົາຈະລົງໂທດເຈົ້າມາຮອດແລ້ວ.
32 ຄົນຫົວແຂງເອີ້ຍ ເຈົ້າຈະສະດຸດແລະລົ້ມລົງແລະຈະບໍ່ມີໃຜໂຈມເຈົ້າຂຶ້ນ.+
ເຮົາຈະຈູດເມືອງຕ່າງໆຂອງເຈົ້າແລະໄຟນັ້ນຈະໄໝ້ທຸກສິ່ງທີ່ຢູ່ອ້ອມຂ້າງເຈົ້າ.”
33 ພະເຢໂຫວາຜູ້ບັນຊາການກອງທັບບອກວ່າ:
“ຄົນອິດສະຣາເອນແລະຄົນຢູດາຖືກກົດຂີ່ຂົ່ມເຫງ.ທຸກຄົນທີ່ຈັບເຂົາເຈົ້າໄປເປັນຊະເລີຍກໍກັກໂຕເຂົາເຈົ້າໄວ້+
ແລະບໍ່ຍອມປ່ອຍເຂົາເຈົ້າໄປ.+
34 ແຕ່ຜູ້ໄຖ່ຂອງເຂົາເຈົ້າມີກຳລັງຫຼາຍ.+
ຊື່ຂອງເພິ່ນແມ່ນພະເຢໂຫວາຜູ້ບັນຊາການກອງທັບ.+
ເພິ່ນຈະສູ້ຄະດີໃຫ້ເຂົາເຈົ້າແນ່ນອນ+ເພື່ອຈະເຮັດໃຫ້ແຜ່ນດິນມີຄວາມສະຫງົບສຸກ+ແລະເພື່ອຈະເຮັດໃຫ້ຄົນບາບີໂລນກະວົນກະວາຍໃຈ.”+
35 ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ: “ຈະມີດາບມາຕໍ່ສູ້ພວກການເດອາຄົນທີ່ຢູ່ໃນບາບີໂລນ ພວກເຈົ້ານາຍ ແລະພວກຄົນສະຫຼາດຂອງເມືອງນີ້.+
36 ຈະມີດາບມາຕໍ່ສູ້ພວກຜູ້ພະຍາກອນປອມ*ແລະເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດສິ່ງທີ່ໂງ່ໆ.
ຈະມີດາບມາຕໍ່ສູ້ພວກທະຫານທີ່ເກັ່ງໆຂອງເມືອງນີ້ແລະເຂົາເຈົ້າຈະຢ້ານຫຼາຍ.+
37 ຈະມີດາບມາຕໍ່ສູ້ມ້າແລະລົດຮົບຂອງເຂົາເຈົ້າແລະຕໍ່ສູ້ຊາດຕ່າງໆທັງໝົດທີ່ຢູ່ເມືອງນີ້.ເຂົາເຈົ້າຈະເປັນຄືກັບຜູ້ຍິງທີ່ຂີ້ຢ້ານ.+
ຈະມີດາບມາຕໍ່ສູ້ຊັບສົມບັດຂອງເມືອງນີ້ແລະສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນຈະຖືກປຸ້ນໄປ.+
38 ແມ່ນ້ຳຕ່າງໆຂອງເມືອງນີ້ຈະຈິບຫາຍແລະພວກມັນຈະແຫ້ງໄປ+
ຍ້ອນແຜ່ນດິນນີ້ເຕັມແຕ່ຮູບພະຕ່າງໆ+ແລະຍ້ອນເຂົາເຈົ້າເຫັນນິມິດທີ່ເປັນຕາຢ້ານ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງເຮັດຄືກັບຄົນຜີບ້າ.
39 ດັ່ງນັ້ນ ສັດທະເລຊາຍຈະອາໄສຢູ່ກັບໝາໄນ*ແລະນົກກະຈອກເທດຈະຢູ່ໃນເມືອງນີ້.+
ຈະບໍ່ມີຜູ້ໃດອາໄສຢູ່ໃນເມືອງນີ້ອີກແລະເມືອງນີ້ຈະບໍ່ໄດ້ເປັນບ່ອນຢູ່ໄປຕະຫຼອດທຸກຍຸກທຸກສະໄໝ.”+
40 ພະເຢໂຫວາບອກວ່າ: “ຄືກັບທີ່ພະເຈົ້າເຄີຍທຳລາຍເມືອງໂຊໂດມ ເມືອງໂກໂມຣາ+ ແລະເມືອງຕ່າງໆທີ່ຢູ່ອ້ອມແອ້ມ 2 ເມືອງນັ້ນ+ ບາບີໂລນກໍຈະເປັນຄືກັນ. ຈະບໍ່ມີໃຜອາໄສຢູ່ເມືອງນີ້ອີກເລີຍ.+
41 ເບິ່ງແມ້! ມີຊາດໜຶ່ງທີ່ກຳລັງມາຈາກທາງເໜືອມາຈາກບ່ອນທີ່ໄກທີ່ສຸດຂອງໂລກ.+ຊາດນີ້ເປັນຊາດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແລະມີກະສັດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຫຼາຍອົງ.+
42 ເຂົາເຈົ້າຍິງທະນູແລະຊັດຫອກ.+
ເຂົາເຈົ້າໂຫດຫ້ຽມແລະບໍ່ມີຄວາມເມດຕາເລີຍ.+
ຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າຂີ່ມ້າສຽງຂອງເຂົາເຈົ້າເປັນຄືກັບສຽງຂອງທະເລທີ່ປັ່ນປ່ວນ.+
ຄົນທີ່ຢູ່ໃນບາບີໂລນເອີ້ຍ ເຂົາເຈົ້າຍົກກອງທັບມາຕໍ່ສູ້ພວກເຈົ້າຄືກັບຄົນໆດຽວ.+
43 ເມື່ອກະສັດບາບີໂລນໄດ້ຍິນລາຍງານກ່ຽວກັບເຂົາເຈົ້າ+ມືຂອງລາວກໍບໍ່ມີແຮງ ຍ້ອນລາວຢ້ານຫຼາຍ.+
ລາວອຸກໃຈຫຼາຍແລະເຈັບປວດຫຼາຍຄືກັບຜູ້ຍິງທີ່ກຳລັງເກີດລູກ.
44 ຄືກັບໂຕສິງທີ່ອອກຈາກປ່າຕຶບໜາຂອງຈໍແດນ ຈະມີຜູ້ໜຶ່ງມາແລະໂຈມຕີທົ່ງຫຍ້າທີ່ປອດໄພຂອງບາບີໂລນ. ແຕ່ບໍ່ດົນເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ຄົນບາບີໂລນແລ່ນໜີຈາກແຜ່ນດິນຂອງໂຕເອງ ແລະເຮົາຈະແຕ່ງຕັ້ງຜູ້ນຳທີ່ເຮົາໄດ້ເລືອກໄວ້ໃຫ້ປົກຄອງແຜ່ນດິນນີ້.+ ຈະມີໃຜບໍທີ່ຄືກັບເຮົາ? ມີໃຜບໍທີ່ກ້າທ້າທາຍເຮົາ? ມີຜູ້ລ້ຽງແກະຄົນໃດບໍທີ່ຈະຕໍ່ຕ້ານເຮົາໄດ້?+
45 ດັ່ງນັ້ນ ໃຫ້ຟັງສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຕັດສິນໃຈກ່ຽວກັບບາບີໂລນ+ແລະສິ່ງທີ່ເພິ່ນຄິດກ່ຽວກັບແຜ່ນດິນຂອງພວກການເດອາ.
ພວກແກະນ້ອຍຈະຖືກລັກໄປແນ່ນອນ.
ເພິ່ນຈະເຮັດໃຫ້ບ່ອນຢູ່ຂອງເຂົາເຈົ້າຮ້າງເປົ່າ ຍ້ອນສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າເຮັດ.+
46 ຕອນທີ່ມີສຽງຂອງການຍຶດບາບີໂລນ ໂລກຈະສັ່ນສະເທືອນແລະຊາດຕ່າງໆກໍຈະໄດ້ຍິນສຽງຮ້ອງດັງໆ.”+
ຂໍ
^ ຄຳນີ້ໃນພາສາເຮັບເຣີອາດກ່ຽວຂ້ອງກັບຄຳວ່າ “ຂີ້ສັດ” ແລະໃຊ້ໃນລັກສະນະດູຖູກ
^ ຫຼື “ທຸງ”
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ເນບູກາດເຣັດຊາ” ເຊິ່ງເປັນການສະກົດອີກແບບໜຶ່ງ
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ມິດງຽບ”
^ ຫຼື “ພວກຄົນທີ່ເວົ້າສິ່ງທີ່ບໍ່ເປັນປະໂຫຍດ”
^ ຄຳໃນພາສາເຮັບເຣີໝາຍເຖິງສັດທີ່ສົ່ງສຽງຫອນ
